Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IVRC 1057/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

G., dnia 2 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku IV Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie :

Przewodniczący: SSR Ewa Szczutowska

Protokolant : Kamil Walendziak

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2015 roku w Gdańsku

na rozprawie sprawy

z powództwa: małoletniej Z. S. zastępowanej przez matkę A. P.

przeciwko: K. S.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty od pozwanego K. S. na rzecz małoletniej powódki Z. S. ur. (...) z kwoty po 650 zł (sześćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie ustalonej ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 29 października 2012 roku w sprawie sygn. akt IV RC 311/12 do kwoty po 700 zł (siedemset złotych) miesięcznie na rzecz małoletniej powódki, płatne z góry do 10-ego dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki A. P. wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek raty, poczynając od 18 września 2013 roku;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego K. S. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk Południe w Gdańsku 30 zł (trzydzieści złotych) tytułem kosztów sądowych;

V.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 48 zł (czterdzieści osiem złotych) tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IV RC 1057/13

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2013 roku A. P., działając w imieniu małoletniej Z. S. wniosła pozew przeciwko K. S. o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej do kwoty 1200 zł miesięcznie w stosunku do alimentów ustalonych ugodą, zawartą przed Sądem Rejonowym Gdańsk-Południe w Gdańsku w dniu 29 października 2012 roku w sprawie IV RC 311/12- na kwotę 650 zł miesięcznie płatnych z góry w terminie do 10-tego dnia każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki A. P., poczynając od dnia 1 września 2013 roku, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że małoletnia Z. S. jest dzieckiem pochodzącym ze związku pozamałżeńskiego K. S. i A. P.. W grudniu 2011 roku pozwany wyprowadził się z mieszkania matki małoletniej, i od tego czasu pozostaje ona pod wyłączną opieką A. P.. Od tego momentu przekazywał matce powódki dobrowolnie kwotę 500 zł. Pozwem z dnia 14 maja 2012 roku przedstawicielka ustawowa mał. powódki wystąpiła o zasądzenie alimentów w kwocie 1000 zł. miesięcznie. Dnia 29 października 2012 roku strony zawarły przez Sądem ugodę, w której pozwany zobowiązał się do łożenia na rzecz małoletniej kwoty 650 zł miesięcznie. Od czasu zawarcia ugody koszty utrzymania małoletniej wzrosły w ocenie jej przedstawicielki ustawowej. Związane jest to z rozpoczęciem przez nią nauki w pierwszej klasie szkoły podstawowej i koniecznością zakupu podręczników, pomocy szkolnych, całej wyprawki, jak również zwiększenia się potrzeb życiowych i rozwojowych dziecka. A. P. wskazała, że na koszty utrzymania małoletniej składają się wydatki związane przede wszystkim ze szkołą, tj.: ok. 400 zł (w tym podręczniki 300 zł, pomoce szkolne i wyprawka 30 zł, fundusz klasowy 10 zł, rada rodziców 60zł, świetlica 60 zł, ubezpieczenie 31 zł. Ponadto małoletnia uczęszcza na dodatkowe, płatne zajęcia taneczne, które są organizowane na terenie szkoły. Wyraża także chęć rozpoczęcia nauki pływania, co uzasadniają też zalecenia lekarza. Miesięczny koszt nauki tańca wynosi 48 zł, koszt basenu to 98 zł. Według wskazań matki powódki pozwany nie interesuje się jej potrzebami, stopniem rozwoju, zainteresowaniami. Poza łożeniem alimentów nie przejawia chęci uczestniczenia w większych wydatkach związanych z małoletnią, takich jak dentysta, zakup odzieży zimowej. Organizowanie małoletniej letniego wypoczynku również obciąża jedynie jej matkę. Przedstawicielka ustawowa małoletniej wskazała, że Z. nie odnajduje się w nowej sytuacji, nie rozumie dlaczego ojciec nie uczestniczy w jej życiu. W związku z tym małoletnia korzysta z porad psychologa. Do tej pory koszt wizyt wyniósł 490 zł. Matka powódki podała, że pracuje na 0,74 etatu w Banku (...) SA i osiąga miesięczny dochód w wysokości 2200-2500 zł miesięcznie. W związku z zatrudnieniem matka powódki zmuszona została do skorzystania z usług opiekunki. A. P. spłaca ponadto kredyt, którego miesięczna rata wynosi 477,11 zł (pozostało 49 rat do spłaty). Odnośnie sytuacji pozwanego strona powodowa wskazała, że w aktualnym związku nie posiada on dzieci. na pozwanym spoczywa obowiązek alimentacyjny wobec syna z wcześniejszego związku. Według wiedzy przedstawicielki ustawowej małoletniej pozwany zatrudniony jest jako doradca. Według wiedzy A. P. dochody pozwanego są wyższe, niż te które ujawnia.

/pozew k. 2-7/

W odpowiedzi na pozew z dnia 16 lipca 2014 roku pozwany wniósł o oddalenie powództwa w zakresie przewyższającym kwotę 650 zł miesięcznie tytułem renty alimentacyjnej na rzecz małoletniej powódki Z. S., od dnia 1 września 2013 roku.

W uzasadnieniu pozwany podniósł, że powódka wystąpiła z pozwem o podwyższenie alimentów po upływie zaledwie 11 miesięcy od zawarcia ugody przed Sądem Rejonowym Gdańsk-Południe w Gdańsku. Pozwany podniósł, iż nie uchyla się od obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb małoletniej. W ocenie pozwanego w tak krótkim czasie nie nastąpiła po stronie małoletniej powódki taka zamiana okoliczności, która uzasadniałaby podwyższenie alimentów. W czasie zawierania ugody małoletnia uczęszczała do przedszkola, którego miesięczny koszt wraz z wyżywieniem wynosił około 700 zł i stanowił główny wydatek. Pozwany porównał wydatek związany z przedszkolem oraz ten obecnie ponoszony, związany z wyprawką szkolną i wskazał na znaczną różnicę. Wskazał również, że koszt dodatkowych zajęć nie jest na tyle znaczy, aby nie mógł zostać pokryty ze środków, które dotychczas przeznaczane były na przedszkole. Pozwany poddał pod wątpliwość koszty związane z zakupem odzieży i obuwia dla małoletniej. Ponadto pozwany zakwestionował wliczanie w niezbędne koszty wydatków ponoszonych przez matkę małoletniej na ubezpieczenie i przegląd samochodu. K. S. podał, że w jego ocenie koszty związane z korzystaniem z usług opiekuni są zbędne i nieudowodnione przez stronę powodową, a także zawyżone w odniesieniu do czasu pracy matki powódki oraz czasu jaki spędza ona z małoletnią. Odnosząc się do zarzutów jakoby pozwany nie przejawiał zainteresowania potrzebami oraz rozwojem córki, wskazał on, iż jego kontakt z małoletnią jest utrudniany przez jej matkę. Nie informuje ona pozwanego o ważnych wydarzeniach szkolnych, nie przyjmuje jego sugestii dotyczących wyboru lekarza dentysty. Pozwany podał, że od września 2013 roku nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie doradztwa finansowego. Obecnie pozwany poszukuje stałego zatrudnienia, przejściowo zajmuje się sporadycznymi pracami dorywczymi, z których uzyskuje nieregularny dochód, który w całości przeznacza na alimenty dla małoletniej powódki oraz syna M.. Syn pozwanego ma 11 lat. Obecna żona pozwanego jest w ciąży, termin rozwiązania planowany jest na wrzesień 2014 roku. Wiąże się to z dodatkowymi kosztami. Na ten cel pozwany będzie prawdopodobnie zaciągał pożyczkę. K. S. przedstawił koszty swojego utrzymania w następujący sposób: czynsz 150 zł, energia 85 zł, gaz 22 zł, wyżywienie 350 zł, telefon 200 zł, miesięczna rata za samochód 1250 zł, zaległości w Urzędzie Skarbowym 2000 zł, zaległości w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych 3500 zł, alimenty na syna M. 500 zł, alimenty na powódkę 650 zł. /odpowiedź na pozew k. 136-138/

Na rozprawie w dniu 9 marca 2015 roku pełnomocnik przedstawicielki ustawowej małoletniej wysunął propozycję ugody opiewającą na kwotę 1000 zł. Pełnomocnik pozwanego oświadczył, iż pozwany proponuję kwotę 700 zł miesięcznie.

/dowód: protokół rozprawy z dnia 09.03.15r. – k. 317/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia Z. S. urodzona (...) pochodzi z nieformalnego związku (...).

/dowód: odpis zupełny aktu urodzenia –kopia – k. 9/

Pozwem z dnia 14 maja 2012 roku małoletnia Z. S. reprezentowana przez przedstawicielkę ustawową wniosła o zasądzenie od pozwanego K. S. alimentów na jej rzecz w kwocie 1000 zł miesięcznie, płatnych z góry na konto matki A. P. do dnia 5 każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności którejkolwiek z rat.

Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym Gdańsk-Południe w Gdańsku w dniu 29 października 2012 roku w sprawie IV RC 311/12, pozwany K. S. zobowiązał się płacić alimenty na rzecz małoletniej Z. S. w kwocie 650 zł miesięcznie płatnej z góry, w terminie do 10-tego dnia każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki A. P., poczynając od dnia 1 września 2013 roku, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia płatności którejkolwiek z rat.

W czasie zawierania ugody w sprawie IV RC 311/12 koszty utrzymania małoletniej wynosiły około 1800 zł. Mieszkała ona z matką. A. P. zarabiała średnio 2300 zł miesięcznie z premiami i dodatkami, poza małoletnią nie miała nikogo na utrzymaniu. Małoletnia uczęszczała wówczas do zerówki szkolnej.

Pozwany miał na utrzymaniu syna z poprzedniego związku. Zobowiązany był do uiszczania alimentów w wysokości 500 zł. Pozwany prowadził wówczas działalność gospodarczą w zakresie doradztwa finansowego i osiągał średni dochód w wysokości 2500 zł. Poza małoletnią powódką i synem z poprzedniego związku, nie miał innych osób na utrzymaniu.

/dowód: pozew o alimenty w sprawie IV RC 311/12 – vide akta sprawy IV RC 311/12 –k. 3; protokół rozprawy z dnia 29.10.2012r. – vide akta sprawy IV RC 311/12 – k. 256;

Pomiędzy stronami istnieje silny konflikt, rodzice małoletniej nie są w stanie porozumieć się w kwestiach dotyczących małoletniej, w tym także wysokości alimentów.

/dowód: korespondencja e-mail – k. 24-29, 237-243/

Obecnie małoletnia ma 7 lat. W 2014 roku rozpoczęła naukę w I klasie szkoły podstawowej. Zamieszkuje wraz z matką w mieszkaniu o powierzchni 46 m 2, które jest własnością jej babci macierzystej.

Koszty ponoszone w związku z edukacją małoletniej wynoszą ok. 60 zł rocznie fundusz klasowy, 60 zł rocznie rada rodziców, 31 zł rocznie ubezpieczenie, 30 zł za semestr fundusz świetlicowy, 50 zł miesięcznie obiady w szkole. Małoletnia uczęszcza na zajęcia taneczne, których miesięczny koszt wynosi 50 zł. W związku z rozpoczęciem nauki w szkole, konieczny był zakup podręczników dla małoletniej, cena pakietu dla pierwszoklasisty wyniosłą ok. 590 zł. Przedstawicielka ustawowa małoletniej ponosi także koszty związane z różnego rodzaju wyjściami klasowymi i wycieczkami. Małoletnia należy też do (...) Klubu Sportowego, w którym opłata członkowska wynosi 15 zł miesięcznie.

Małoletnia Z. uczęszcza na prywatne spotkania z psychologiem. Zgodnie z zaleceniem lekarza konieczna jest uważna obserwacja małoletniej, szczególnie ze względu na moczenie nocne i jąkanie. Sugerowane jest czytanie jej bajek terapeutycznych. Konsultacje są płatne, a cena jednej wizyty wynosi około 80 zł. Do tej pory łączny koszt wizyt wyniósł 450 zł. rozpoczęcie konsultacji nastąpiło z inicjatywy matki małoletniej.

Do opieki nad powódką zatrudniono opiekunkę, której miesięczne wynagrodzenie z tego tytułu wynosi 550 zł.

Koszty związane z wyjazdami letnimi i zimowymi małoletniej pokrywa jej matka.

W 2014 roku małoletnia przystąpiła do I Komunii Świętej. Koszty z nią związane pokryła matka małoletniej.

/dowód: zalecenia po konsultacji psychologicznej – k. 32, rachunek – k. 33-36; umowa o sprawowanie opieki – k. 38, 118; zeznania A. P. – k. 99-100,398-400; dowód wpłaty KP – k. 109, 271; faktura książki – k. 110-111, 264;deklaracja udziału w zajęciach tanecznych – k. 112, 272; informacja o wyjściach klasowych – k. 113-115, 261-263; potwierdzenie wykonania przelewu – k. 116,266-268, 273-281; faktura – k. 269/

A. P. ma 36 lat. Zatrudniona jest w Banku (...) od 6 listopada 2003 roku, w wymiarze czasu pracy 0,74 etatu, w systemie zmianowym. Osiąga wynagrodzenie w wysokości ok. 1490 zł brutto plus premia. Z zeznania podatkowego za 2014 rok wynika, iż A. P. osiągnęła dochód w wysokości ok. 47 tyś. zł. Pensja matki powódki jest zróżnicowana i w zależności od miesiąca wynosi od 1130 zł do nawet 3390 zł, średnio jednak ok. 2500 zł.

Koszty związane z utrzymaniem mieszkania, w którym przebywa na stałe małoletnia powódka wraz matką ponosi samodzielnie A. P.. W ich skład wchodzą: ok. 150 zł czynsz, ok. 110 zł fundusz remontowy, ok. 90 zł prąd (co drugi miesiąc), gaz ok. 90zł (co drugi miesiąc).

Przedstawicielka ustawowa powódki w związku z zakupem samochodu spłaca kredyt, którego miesięczna rata wynosi 477,11 zł. ponadto w lipcu 2013 roku matka małoletniej zaciągnęła pożyczkę z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w wysokości ok. 8000 zł.

/dowód: zaświadczenie z Banku (...) – k. 39; harmonogram spłat kredytu – k. 40; zeznania A. P. – k. 99-100; rachunek KP – k. 121; rozliczenie zużycia wody – k. 121; PIT-11 – k. 375-376; potwierdzenie przelewu otrzymanego – k. 377-388/

Pozwany K. S. ma 37 lat, z zawodu jest technikiem ochrony środowiska. Prowadził własną działalność gospodarczą z zakresu doradztwa finansowego od listopada 2008 roku do września 2013 roku. Pozwany zajmował się także fotografią ślubną. W 2012 roku osiągnął dochód w wysokości 36,111 zł, zaś w 2013 roku w wysokości 6,827 zł. Pozwany pozostaje bezrobotny. Wykonuje jedynie prace dorywcze. We wrześniu 2014 roku dochód z tych prac wynosił około 2000-2500 zł miesięcznie.

Wobec pozwanego prowadzone było postępowanie egzekucyjne z inicjatywy ZUS. Dyrektor Zakładu Ubezpieczeń Społecznych rozłożył na raty koszty egzekucyjne przypadające na rzecz organu egzekucyjnego od pozwanego. Spłata ostatniej raty przypadała na wrzesień 2014 roku. Obecnie zadłużenie pozwanego wobec ZUS’u wynosi około 10 tyś. zł.

Pozwany pozostaje w związku małżeńskim z I. S.. Małżonkowie zamieszkują wraz z małoletnią N. (9 lat), córką żony pozwanego, oraz ich wspólnym dzieckiem (1 rok) w mieszkaniu będącym własnością żony pozwanego. Opłaty mieszkaniowe wynoszą około 44 zł miesięcznie za gaz, 400 zł miesięcznie czynsz, 100 zł co dwa miesiące energia. Rata kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przez żonę pozwanego wynosi 1400 zł i jest spłacana przez I. S.. Małżonkowie we wrześniu 2014 roku wyłączyli ustawową wspólność majątkową. K. S. posiada syna z poprzedniego związku z M. T., M. S. (1), urodzonego (...).

Pozwany w lipcu i sierpniu 2013 roku spłacił alimenty na rzecz małoletniej Z. w terminie jedynie częściowo, pozostałą część kwoty uiścił po terminie. W związku z tym, w sierpniu 2013 roku wobec pozwanego wszczęta została egzekucja z inicjatywy A. P., z powodu niepłacenia alimentów. K. S. zobowiązany jest ponadto do płacenia alimentów na rzecz syna M., w wysokości 500 zł miesięcznie.

Pozwany jest współwłaścicielem samochodu marki S. (...). Udział pozwanego w ruchomości został zajęty we wrześniu 2014 roku przez komornika sądowego, w postępowaniu wszczętym z wniosku powódki. Pozwany zaciągnął kredyt na zakup samochodu w wysokości 65 tyś. zł. zaległości w spłacie rat wynoszą 9000 zł. Pozwany otrzymał zgodę banku na sprzedaż samochodu, w celu spłacenia kredytu. Na samochodzie ciąży zastaw bankowy na kwotę 65 tyś. zł.

/dowód: zeznania K. S. – k. 154-155,401,427;zeznania A. P. – k. 99; informacja z (...) k. 140; zaświadczenie z US – k. 141-142; postanowienie o rozłożeniu na raty kosztów egzekucyjnych – k. 143-145; informacja o stanie zaległości w sprawie egzekucyjnej – k. 146; odpis skrócony aktu urodzenia – k. 147; akt notarialny – k. 148-149; potwierdzenie przelewu – k. 176-195; aneks do umowy kredytu samochodowego; protokół zajęcia ruchomości – k. 197; pismo z ZUS – k. 410, pismo z (...) Bank – k .411; decyzja o uznaniu za osobę bezrobotną – k. 412;/

Z zeznań świadka A. Z. wynika, że pozwany we wrześniu 2014 roku w dalszym ciągu zajmował się udzielaniem kredytów. Spotkał się w tym celu ze świadkiem i przyznał, że wraz z żoną zajmuje się doradztwem finansowym i udzielaniem kredytów. Po zamknięciu działalności przez pozwanego, na następny dzień działalność otworzyła jego małżonka. Pozwany wcześniej zajmował się fotografią, za sesję ślubną otrzymywał wynagrodzenie w wysokości ok. 2000 zł.

Z wiedzy świadka wynikało, że opiekunką małoletniej jest ciotka A. P.. Sporadycznie małoletnią zajmuje się A. Z., która pracuje razem z przedstawicielką ustawową powódki. Matka małoletniej pracuje w trybie zmianowym, również w soboty (jedna sobota w miesiącu), w zamian czego otrzymuje jeden dzień wolny w tygodniu.

/dowód: zeznania świadka A. Z. – k. 155-157/

Z informacji zamieszczonej w (...) wynika, iż I. S. w październiku 2013 roku rozpoczęła prowadzenie własnej działalności gospodarczej o profilu analogicznym do firmy prowadzonej wcześniej przez K. S..

/dowód: wydruk z (...) k. 217/

Z zeznań świadka I. S. wynika, że prowadzi ona działalność gospodarczą, generuje dochód na poziomie ok. 4000 zł miesięcznie. Obecnie to żona pozwanego jest żywicielem rodziny, przebywając na zasiłku macierzyńskim, który wynosi ok. 4000 zł. Od grudnia 2013 roku pozwany nie pracuje i zajmuje się domem. Pozwany podejmował jedynie dorywcze prace. Zapisał się na kurs stolarski. Na początku 2013 roku pozwany zakupił samochód na kredyt, który wyniósł około 50-60 tyś. zł. Obecnie nie spłaca on rat, w związku z czym przewiduje, iż samochód zostanie mu odebrany. Pozwany uprawia sport, biega i bierze udział w różnych wydarzeniach biegowych. Miesięczny koszt tego hobby wynosi około 50-100 zł. Pozwany jest zadłużony na kwotę około 10,000 zł. Ma także niespłacone kredyty w M. i Banku (...).

Małoletni syn pozwanego, M. S. (2) często kontaktuje się z ojcem, przebywa w jego mieszkaniu. Kontakt pozwanego z małoletnią powódką jest zdecydowanie rzadszy.

/dowód: zeznania świadka I. S. - k. 310-311/

Sąd zważył, co następuje:

Zdaniem Sądu, powództwo zasługuje na uwzględnienie jedynie w części.

Sąd doszedł do powyższego wniosku po dokonaniu oceny całego zebranego w sprawie materiału dowodowego. Za wiarygodne Sąd uznał w szczególności przedłożone przez strony dokumenty, albowiem ich prawdziwość nie budziła wątpliwości Sądu, a nadto w toku postępowania treść ich nie została w żadnym zakresie zakwestionowania przez strony. Dowodom w postaci dokumentów urzędowych Sąd dał wiarę co do tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.), zaś dokumentom prywatnym wyłącznie co do tego, że osoba podpisana na dokumencie złożyła oświadczenie zawarte w jego treści (art. 245 k.p.c.). Materiał dowodowy obejmujący złożone do akt dokumenty, jak również dokumenty zgromadzone w sprawie o ustalenie alimentów, prowadzonej pod sygnaturą IV RC 311/12 w Sądzie Rejonowym Gdańsk- Południe w Gdańsku, należało uznać za w pełni wiarygodny i dający pełną możliwość czynienia na jego podstawie ustaleń faktycznych. Prawdziwość dokumentów, z których przeprowadzono dowód nie nasuwała zastrzeżeń i nie była kwestionowana przez strony.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na zeznaniach K. S. i A. P., którym dał wiarę w przeważającej części, w której korespondowały wzajemnie ze sobą oraz ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, Sąd w tej części uznał je za wiarygodny i miarodajny środek dowodowy, mogący stanowić podstawę ustaleń Sądu.

Sąd oparł się ponadto na zeznaniach świadków, A. Z. oraz I. S. przesłuchanych na okoliczność usprawiedliwionych potrzeb małoletniej Z. S., zmiany w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej oraz możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, a także sytuacji osobistej pozwanego. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków w zakresie w jakim znajdują one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Zeznania świadków były w ocenie Sądu spójne i logiczne i dały, możliwość do poczynienia na ich podstawie ustaleń w sprawie.

W ocenie Sądu, co do zasady na wiarę zasługują zeznania matki małoletniej w zakresie sytuacji rodzinnej stron, albowiem znajdują one potwierdzenie w dokumentach złożonych do akt sprawy. Wyjaśnienia przedstawicielki ustawowej powódki w tym zakresie są jasne i logiczne oraz potwierdzają je zeznania samego pozwanego, jak również zgromadzone w sprawie oraz w aktach sprawy IV RC 670/10 dokumenty. Sąd uznał jednak, iż wskazywany przez matkę powódki miesięczny koszt utrzymania małoletniej jest zawyżony. Kwoty, które wskazywała A. P., w świetle zasad logiki i doświadczenia życiowego nie odpowiadają typowym wydatkom związanym z utrzymaniem małoletniej córki i są wygórowane. Uwagi te dotyczą przede wszystkim kosztów związanych z prywatnym leczeniem małoletniej, wyżywieniem, zakupem ubrań i obuwia, ponadto kosztem uczęszczania na basen – na który jak wskazała sama przedstawicielka ustawowa małoletniej, dziewczynka nie chodzi. Ponadto Sąd zważył, iż wydatki takie jak ubezpieczenie samochodu, kredyt na samochód, paliwo, abonament telefoniczny, nie są wydatkami dotyczącymi bezpośrednio małoletniej i nie należy wliczać ich w skład jej miesięcznych kosztów jej utrzymania. W tym zakresie Sąd nie dał wiary twierdzeniom A. P. i nie uwzględnił ich przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sprawie. Zdaniem Sądu, matka małoletniej zgodnie z ciążącym na niej obowiązkiem wynikającym z art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. wykazała, że potrzeby córki zwiększyły się w przeciągu ostatnich trzech lat dochodząc do kwoty około 1400,00 zł miesięcznie, jednakże nie do poziomu wskazanego w pozwie, nie została również w sposób nie budzący wątpliwości wykazana wysokość kosztów dodatkowej opieki nad małoletnią. Koszt utrzymania małoletniej koresponduje ze standardem życia rodziców powódki.

Odnosząc się natomiast do zeznań pozwanego K. S., Sąd uznał je w przeważającej części za wiarygodne, albowiem znajdują one potwierdzenie w materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Sytuacja życiowa pozwanego zmieniła się od czasu zawarcia ugody o tyle, że zawarł on nowy związek małżeński, z którego naradziło się dziecko. Ponadto zakończył on działalność gospodarczą, którą prowadził od 2008 roku. jednakowoż z uwagi na zeznania świadka oraz przedstawicielki ustawowej powódki, oraz materiał zgromadzony w sprawie Sąd nie uwzględnił twierdzeń pozwanego o całkowitym niepodejmowaniu jakiejkolwiek pracy i braku dochodu. Niemniej na podkreślenie zasługuje fakt, iż w niniejszym postępowaniu Sąd bierze pod uwagę nie rzeczywiste dochody osiągane przez pozwanego, ale bada jego możliwości zarobkowe i majątkowe. Decyzja pozwanego o pozostawaniu bez p[racy nie ma wpływu na jego rzeczywiste możliwości finansowe i zarobkowe, które istnieją i kształtują się na poziomie co najmniej nie zmienionym od ostatniej daty konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego. Nadto decyzja o zawieszeniu działalności oraz decyzja o powiększeniu rodziny pozwanego wpływają na ocenę jego sytuacji ekonomicznej jako pozwalającą na dokonanie tych zmian życiowych.

Rozważając merytoryczną zasadność żądania powódki, należy w pierwszej kolejności wskazać, że podstawą powództwa o podwyższenie alimentów jest art. 138 k.r.o., który stanowi, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć zmianę w zakresie usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentacji, bądź też zmianę w zakresie możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego do łożenia na utrzymanie uprawnionego do świadczeń alimentacyjnych. Nadto, podkreślić należy, iż nie każda zmiana stosunków uzasadnia modyfikację świadczeń alimentacyjnych, ale jedynie zmiana istotna i o charakterze trwałym (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86). Jednocześnie należy mieć na uwadze treść art. 135 § 1 k.r.o., który stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zakres potrzeb dziecka, które powinny być zaspokajane przez rodziców, określone zostały w art. 96 § 1 zd. 2 k.r.o., który stanowi, że rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej SN z dnia 16 grudnia 1987 r. (M.P. z 1998 r., Nr 6, poz. 60), pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle można określić potrzeby życiowe – materialne i intelektualne uprawnionego.

Przenosząc powyższe teoretyczne rozważania na grunt niniejszej sprawy, Sąd obowiązany był zbadać, czy od daty ustalenia alimentów w wyroku z dnia 29 października 2012 roku nastąpiła istotna i trwała zmiana okoliczności i czy są spełnione przesłanki do podwyższenia alimentów z dotychczasowej kwoty 650 zł. W ocenie Sądu, analiza stanu faktycznego w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, iż doszło do zmiany stosunków, o jakiej mowa powyżej, jednakże zmiana ta nie uzasadnia podwyższenia alimentów w tak szerokim zakresie, jaki wskazany został w pozwie.

Zdaniem Sądu, potrzeby małoletniej Z. S. uległy niewielkiej zmianie w kierunku zwiększenia się tych potrzeb, nastąpiła również zmiana w kontaktach ojca z małoletnią na rzadsze niż dotąd. Małoletnia aktualnie uczy się w II klasie szkoły podstawowej. W tym miejscu wskazać należy, iż od czasu zawarcia ugody, do momentu wniesienia pozwu minął niespełna rok. W ocenie Sądu, w tak krótkim okresie czasu uzasadnione koszty utrzymania małoletniej nie wzrosły aż o połowę. W związku z uczęszczaniem przez małoletnią do szkoły jej matka ponosi koszty związane z edukacją. Zaznaczyć należy, iż w czasie zawierania ugody małoletni uczęszczała już do klasy zerowej, gdzie również ponoszone były pewnie nakłady z tym związane. W ocenie Sądu wydatki takie jak wyżywienie, koszty zakupu odzieży i obuwia, środków czystości, koszty mieszkaniowe nie uległy zmianie. Biorąc jednak pod uwagę nakłady poczynione przez matkę powódki na książki i wyprawkę dla małoletniej, zasadne jest, w ocenie Sądu, podwyższenie kwoty alimentów do kwoty 700 zł miesięcznie.

Powyższe zmiany w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej nie są na tyle istotne, by pociągały za sobą konieczność podwyższenia alimentów do 1200 zł miesięcznie, jak żądano w pozwie, jednakże zdaniem Sądu w pełni uzasadniają zasądzenie alimentów w wysokości 700 zł miesięcznie. Należy wskazać, że wydatki na utrzymanie małoletniej Z. S. przedstawione przez A. P. są zdaniem Sądu zawyżone i nie korespondują z tzw. stopą życiową rodziców małoletniej. Trudno zatem przyjąć, także biorąc pod uwagę tzw. stopę życiową rodziców powódki, aby miesięczny koszt wyżywiania małoletniej wynosił miesięcznie ponad 600 zł, a koszt zakupu odzieży i obuwia około 110 zł miesięcznie.

Analizując zarobkowe i majątkowe możliwości pozwanego, Sąd doszedł do przekonania, że nie uległy one istotnej zmianie od czasu ostatniego ustalenia kwoty alimentów. K. S. zakończył co prawda prowadzenie działalności gospodarczej z powodu własnej przemyślanej decyzji. Poza małoletnią ma on jednakże także na utrzymaniu syna z poprzedniego związku, oraz niedawno narodzoną córkę z obecnego związku małżeńskiego. Pozwany posiada również zadłużenia w instytucjach państwowych, w bankach. Podkreślić jednak należy, iż pomimo braku zatrudnienia posiada on fundusze na zaspokajanie alimentów na rzecz syna w wysokości 500 zł oraz córki w wysokości 650 zł. Nadto rozwija swoje hobby startując w różnego rodzaju maratonach, za czym idą również nakłady finansowe. Sąd ocenia możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego, nie zaś jego obecne dochody. Wskazać należy, iż pozwany przez wiele lat prowadził z sukcesem własną firmę. Posiada duże doświadczenie, które nabył też pracując wcześniej w innych firmach. Ponadto pozwany zajmował się kiedyś fotografią, co także przynosiło mu dochody. Sąd zważył, iż pozwany posiada liczne kwalifikacje umożliwiające mu podjęcie zatrudniania. Co w ocenie Sądu jest szczególnie wskazane, z uwagi an fakt, iż pozwany posiada na utrzymaniu trójkę własnych dzieci, a także bierze udział w utrzymaniu córki obecnej żony. W tym miejscu Sąd zwraca uwagę na fakt, iż alimentowanie jednego dziecka, nie może mieć wpływu na zaspokajanie potrzeb pozostałych małoletnich dzieci, w związku z tym Sąd uznał za zasadne podwyższenie kwoty alimentów na rzecz małoletniej Z. o 50 zł miesięcznie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na mocy art. 138 k.r.o. w zw. z art. 135 k.r.o. Sąd podwyższył alimenty, jak w punkcie I wyroku, oddalając w punkcie II powództwo w pozostałym zakresie jako niezasadne. O alimentach orzeczono od dnia 15 października 2015 roku, to jest od dnia wniesienia pozwu w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze treść przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd w pkt III wyroku z urzędu nadał wyrokowi w części zasądzającej alimenty rygor natychmiastowej wykonalności.

Na podstawie art. 113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 zł tytułem kosztów sądowych, od której powódka była zwolniona z mocy ustawy. Zgodnie z treścią art. 22 k.p.c. w sprawach o prawo do świadczeń powtarzających się wartość przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok, a jeżeli świadczenia trwają krócej niż rok- za cały okres ich trwania. Świadczenia alimentacyjne jest świadczeniem powtarzającym się, a zatem wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie wynosi 600 zł (12 x 50 zł – różnica pomiędzy kwotą alimentów dotychczasową, a zasądzoną w niniejszym postępowaniu). Zgodnie natomiast z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5% wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 zł i nie więcej niż 100.000 zł. Mając powyższe na uwadze, Sąd ustalił, iż opłata, od której z mocy ustawy zwolniona była powódka wynosiła 30 zł (5% x 600 zł ) i kwotę tą należy ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa od pozwanego, o czym Sąd orzekł w punkcie IV wyroku.

W punkcie V na podstawie § 7 ust. 1 pkt 11 w zw. z ust. 4 w zw. z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461 j.t.) i zasądzono od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kwotę 38 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.