Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: III C 1127/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Joanna Suchecka

Protokolant:

Patrycja Frątczak

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2015 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej ul. (...) w S.

przeciwko R. K., M. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanych R. K. i M. K. solidarnie na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej ul. (...) w S.:

- kwotę 3713,15 zł (trzy tysiące siedemset trzynaście złotych piętnaście groszy)

- kwotę 208,59 zł (dwieście osiem złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy)

- odsetki od kwoty (...),15 (trzy tysiące siedemset trzynaście złotych piętnaście

groszy) od dnia 4 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie co do kwoty 3000zł (trzy tysiące złotych);

III.  zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 1553 zł (tysiąc pięćset pięćdziesiąt trzy złote) tytułem kosztów procesu.

SSR Joanna Suchecka

Sygn. akt III C 1127/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 20 listopada 2015r. wydanego w postępowaniu zwykłym

Powód Wspólnota Mieszkaniowa ul. (...) w S. wniosła o zasądzenie od pozwanych M. K. i R. K. solidarnie kwoty 6713,15 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu i kosztami procesu według norm przepisanych.

Powód wskazał, że na dochodzoną kwotę składa się należność główna z tytułu kosztów zarządu nieruchomością wspólną i kosztów utrzymania lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku przy ul. (...), którego pozwani są współwłaścicielami w udziałach po ½ części za okres od września 2013r. do listopada 2014r. w kwocie 6.220,89 zł oraz skapitalizowane odsetki ustawowe z tytułu braku terminowych płatności opłat we wskazanym okresie.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 13 kwietnia 2015r. orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwani zaskarżyli powyższy nakaz w całości i wnieśli o oddalenie powództwa.

Pozwani przyznali, że zalegają z opłatami należnymi z tytułu eksploatacji i utrzymaniem mieszkania. Wskazali natomiast, że przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 22 maja 2014r. zostało wystawione na kwotę 7267,85 zł, a część tej kwoty została przez nich uregulowana poprzez następujące wpłaty: 2000 zł z dnia 24 czerwca 2014r., 1000 zł z dnia 27 czerwca 2014r. i 1000 zł z dnia 7 lipca 2014r., a w konsekwencji kwota wskazana w pozwie została ustalona nieprawidłowo i z tego względu wnieśli o oddalenie powództwa.

W odpowiedzi na sprzeciw pozwanych powód cofnął powództwo co do kwoty 3000 zł i wniósł o zasądzenie kwoty 3.713,15 zł tytułem należności głównej, 208,59 zł tytułem odsetek ustawowych liczonych od kwoty 6713,15 zł od daty wniesienia pozwu tj. od 6 marca 2015r. do 20 maja 20015r. tj. do daty wpłaty kwoty 500 zł, od kwoty 6213,15 zł od 21 maja 2015r. do 15 czerwca 2015r. tj. do daty wpłaty kwoty 500 zł, od kwoty 5713,15 zł od 16 czerwca 2015r. do 3 sierpnia 2015r. tj. do daty wpłaty kwoty 2000 zł oraz dalszych odsetek od kwoty 3.713,15 zł od 4 sierpnia 2015r. do dnia zapłaty, a nadto kosztów postępowania z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego oraz kwoty 17 zł z tytułu opłaty skarbowej.

W odniesieniu do zarzutu pozwanych, iż uregulowali kwotę 4000 zł powód wskazał, że wpłaty pozwanych wskazane w sprzeciwie zostały zaliczone na poczet najdawniej wymagalnych zobowiązań pozwanych, bowiem pozwani dokonując tych wpłat nie wskazali, jaki dług chcą pokryć. Powód zaliczył zatem kwotę 4000 zł na poczet należności zaległych za okres od grudnia 2012 do sierpnia 2013r. zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Rejonowego Szczecin –Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 29 maja 2014r. sygn. akt III Nc 1020/14 w kwocie 3935,34 zł, a pozostałą część wpłaty zaliczyła na poczet kosztów postępowania wynoszących 647 zł. Powód wskazał nadto, że pozwani dokonali dalszych wpłat na łączną kwotę 3000 zł, w tym kwotę 500 zł w dniu 20 maja 2015r., kwotę 500 zł w dniu 16 czerwca 2015r. oraz kwotę 2000 zł w dniu 3 sierpnia 2015r. Wpłaty te powód zaliczył na poczet należności głównej dochodzonej pozwem cofając powództwo w tym zakresie.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Umową z dnia 18 czerwca 2009r. zawartą między (...) Spółdzielnią Mieszkaniową w S. a M. P. (obecnie K.) i R. K. strony ustanowiły odrębną własność lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku przy ul. (...) w S. i sprzedaży tego lokalu na rzecz M. P. i R. K. w udziałach po ½ części. Lokal ma powierzchnię użytkową 48,28 m 2.

Dowód:

- akt notarialny k. 8-13

- plan i opis lokalu k. 14

Lokal należący do pozwanych jest objęty Wspólnotą Mieszkaniową nieruchomości przy ul. (...) w S..

Niesporne

Zaliczka na koszty zarządu nieruchomością wspólną od 1 maja 2013r. wynosi 1,77 zł/m 2. Opłata na fundusz remontowy od wskazanej daty obowiązuje w dotychczasowej wysokości – 0,50 zł/m 2.

Dowód:

- uchwała nr(...) z dnia 8 kwietnia 2013r. k. 20-21

Zaliczka na koszty zarządu nieruchomością wspólną od 1 maja 2014r. wynosi 1,79 zł/m 2.

Dowód:

- uchwała nr (...)z dnia 7 kwietnia 2014r. k. 22-23

Pozwani regulują należności z tytułu kosztów zarządu nieruchomością wspólną, opłat na fundusz remontowy oraz kosztów utrzymania swojego mieszkania nieregularnie i zalegają z opłatami na rzecz Wspólnoty.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego Szczecin –Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 29 maja 2014r. zasądzono od M. K. i R. K. solidarnie na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej ul. (...) w S. kwotę 3935,34 zł oraz kwotę 647 zł tytułem kosztów procesu. Na postawie tego nakazu powód uzyskał tytuł wykonawczy.

Pismami z dnia 22 maja 2014r. Wspólnota wezwała pozwanych do zapłaty kwoty 7.267,85 zł z tytułu zaległych należności na dzień 16 maja 2014r.

Dowód:

- nakaz zapłaty k. 64

- pisma z dnia 22 maja 2014r. k. 24-25

Według stanu na dzień złożenia pozwu w niniejszej sprawie (4 marca 2015r.) pozwani zalegali z opłatami za okres od września 2013r. do listopada 2013r. na łączną kwotę 6.220,89 zł. Należność z tytułu skapitalizowanych odsetek za okresie od 16 września 2013r. do 30 listopada 2014r. z tytułu braku terminowych płatności wynosiła 492,26 zł.

Dowód:

- zestawienie k. 15

- zestawienie należności k. 16-17

- rozliczenie odsetek k. 18

Pozwani z tytułu używania lokalu przy ul. (...) wnieśli na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej następujące wpłaty: 2000 zł w dniu 24 czerwca 2014r., 1000 zł w dniu 27 czerwca 2014r. i 1000 zł w dniu 7 lipca 2014r. Środki te Wspólnota zaliczyła na poczet należności za okres od grudnia 2012 r. do sierpnia 2013r. zasądzonych nakazem zapłaty Sądu Rejonowego Szczecin –Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 29 maja 2014r. Pozwani dokonali dalszych wpłat: kwoty 500 zł w dniu 20 maja 2015r., kwoty 500 zł w dniu 16 czerwca 2015r. oraz kwoty 2000 zł w dniu 3 sierpnia 2015r. Wpłaty te powód zaliczył na poczet należności głównej dochodzonej pozwem.

Dowód:

- potwierdzenia transakcji k. 49-51

- zestawienie należności k. 66-67

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, po jego ograniczeniu, zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Podstawę prawną żądania stanowił art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (Dz. U. z 1994r. nr 85 poz. 388). Zgodnie z treścią tego przepisu, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu, wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publiczno-prawne, wydatki na utrzymanie porządki i czystości, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy (art. 14 ustawy). Z kolei przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczko w firmie bieżących opłat płatne z góry do 10 każdego miesiąca.

Nie ulega wątpliwości, że na pozwanych jako właścicielach lokalu przy ul. (...) w S. spoczywa obowiązek uiszczenia na rzecz Wspólnoty opłat w formie zaliczek na koszty zarządu nieruchomością wspólną, na fundusz remontowy oraz kosztów związanych z użytkowaniem ich lokalu. Obowiązku tego pozwani zresztą nie kwestionują. Istota sporu sprowadzała się do rozstrzygnięcia tego, czy i w jakim zakresie pozwani zalegają z płatnościami na rzecz Wspólnoty z powyższego tytułu za okres od 1 września 2013r. do 30 listopada 2014r. Sąd dokonując ustaleń w tym zakresie oparł się na dokumentacji księgowej przedstawionej przez stronę powodową, w tym rozliczeniach konta oraz zestawieniach należności i odsetek oraz na przedłożonych uchwałach Wspólnoty ustalających wysokość zaliczek. Biorąc pod uwagę zakres zarzutów, które podnieśli pozwani, Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie nie jest niezbędne przedstawienie przez powódkę szczegółowego materiału dowodowego na okoliczności stanowiące podstawę naliczenia opłat obciążających pozwanych w spornym okresie. Stosownie bowiem do art. 229 k.p.c. nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości, a zgodnie z art. 230 k.p.c. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. Pozwani zostali pouczeni o treści wskazanych przepisów. W swojej argumentacji nie zawarli jednak żadnych zarzutów dotyczących ustalenia przez powoda poszczególnych należności ujętych w dokumentach. Nie twierdzili, aby wysokość obciążających ich opłat w spornym okresie została określona w sposób nieprawidłowy. Ich zarzuty odnosiły się wyłącznie do okoliczności, iż kwota ujęta w przedsądowym wezwaniu do zapłaty nie pokrywa się z żądaniem pozwu. To niezgodność jednak nie budzi zdziwienia z uwagi na okres pomiędzy wystosowaniem wezwania a datą złożenia pozwu. Ponadto pozwani powołali się na dokonanie określonych wpłat. Strona powodowa odniosła się do tej ostatniej okoliczności i przedstawiła, w jaki sposób wpłaty te zostały zaliczone. Pozwani nie odnieśli się do wskazanego przez powoda sposobu zaliczenia wpłat, na które powołali się w sprzeciwie. Natomiast z uwagi na to, że w potwierdzeniach transakcji nie znalazła się dyspozycja co do zaliczenia wpłat na konkretne należności z tytułu użytkowania lokalu, to zgodnie z art. 451 § 3 k.c. powód był uprawniony do zaliczenia spełnionego świadczenia przede wszystkim na poczet najdawniej wymaganego długu, a zatem w sposób przez niego wskazany w piśmie z dnia 5 sierpnia 2015r. Ponieważ pozwani nie podnieśli dalszych zarzutów, nie zgłosili zastrzeżeń co do okoliczności podniesionych w piśmie z dnia 5 sierpnia 2015r. i nie zakwestionowali dołączonych do niego dokumentów, w tym rozliczeń konta, a także nie wzięli udziału w rozprawie i nie podnieśli żadnych innych okoliczności i twierdzeń, Sąd – w oparciu o zebrane dowody oraz przy zastosowaniu art. 230 k.p.c. - uznał, że stan zaległych należności za okres objęty sporem przedstawia się w sposób, jak to ostatecznie zostało przedstawione w piśmie z dnia 5 sierpnia 2015r. i dołączonych do niego dokumentach.

Z powyższych przyczyn powództwo, po jego ograniczeniu, zostało uwzględnione w całości.

Podstawę prawną zasądzenia odsetek stanowił art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali i art. 481 § 1 k.c. , a w zakresie roszczenia odsetek od zaległych odsetek – art. 482 § 1 k.c. Okresy, za jakie doszło do naliczenia odsetek, uwzględniają daty wpłat pozwanych zaliczonych przez powoda na poczet należności objętych sporem.

W zakresie, w jakim powód cofnął pozew, Sąd postępowanie umorzył. Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że czynność ta jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.). Skuteczne cofnięcie pozwu powoduje, że wydanie wyroku staje się niedopuszczalne, a postępowanie zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. podlega umorzeniu. Sąd uznał oświadczenie powoda za skuteczne, albowiem przyczyną jego złożenia było dokonanie przez pozwanych wpłaty w toku procesu na należności objęte sporem.

Podstawę rozstrzygnięcia w zakresie kosztów procesu stanowił art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Pozwanych należało w całości uznać za stronę przegraną, albowiem choć częściowo doszło do umorzenia postępowania, to wyłącznie z powodu wpłat dokonywanych przez pozwanych po wniesieniu pozwu. Na koszty poniesione przez powoda składa się opłata od pozwu w kwocie 336 zł, wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w stawce minimalnej ustalonej zgodnie z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…) (t.j. Dz. U. z 2013r. poz. 461) w kwocie 1200 zł oraz opłata od pełnomocnictwa – 17 zł, razem 1553 zł.

SSR Joanna Suchecka