Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 listopada 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
I Oddział w Ł. odmówił K. K. prawa do świadczenia przedemerytalnego z uwagi na fakt, że rozwiązanie stosunku pracy z nią przez (...) nie nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U Nr 99, poz. 1001). (decyzja k. 19 akt ZUS)

Od powyższej decyzji K. K. odwołała się w dniu 15 grudnia 2014 r. do Sądu Okręgowego w Łodzi wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego. Skarżąca podniosła, że świadczyła pracę w firmie K.P.S.H. (...) Z. K. w Ł. ostatnio w filii w R. na stanowiskach młodszej księgowej, księgowej, kasjera, sprzedawcy, kasjera i pracownika w filii w R.. Według ubezpieczonej kolejne zmiany jej stanowisk pracy były związane z pogarszającą się kondycją finansową firmy. (...) ma zaległości w opłatach składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, nieterminowo wypłaca wynagrodzenie, redukcją liczby zatrudnionych pracowników. Wnioskodawczyni wskazała, że rozwiązanie stosunku pracy z nią było konsekwencją likwidacji dotychczas zajmowanego przez nią stanowiska pracy. Na jej stanowisko pracy nikogo nie zatrudniono. Przed rozwiązaniem z nią umowy o pracę dwukrotnie obniżono jej wynagrodzenie podobnie jak innym pracownikom. (odwołanie k. 2 – 4 verte)

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie wywodząc jak w zaskarżonej decyzji. (odpowiedź na odwołanie k. 8 – 8 verte)

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

K. K. urodziła się w dniu (...) ( okoliczność bezsporna).

Wnioskodawczyni w okresie od 15 marca 1997 r. do 18 października 2013 r. świadczyła pracę na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w K.P.S.H. (...) Z. K. w Ł., w tym jako młodsza księgowa od 15.03.1997 r. do 30.06.1999 r., księgowa i zastępstwo w kasie i sekretariacie od 01.07.1999 r. do 30.04.2007 r., kasjer – sprzedawca, pracownik Filii od 01.05.2007 r. do 30.09.2010 r. i kasjer, pracownik Filii od 01.10.2010 r. do 18.10.2013 r. (świadectwo pracy k. 40 oraz w załączonych aktach osobowych k. 12 akta osobowe umowy o pracę i angaże wnioskodawczyni, k. 35verte – 36 zeznania wnioskodawczyni)

W firmie K.P.S.H. (...) Z. K. w Ł. wnioskodawczyni początkowo świadczyła pracę jako księgowa. Ubezpieczona pracowała w kasie i prowadziła dokumenty F. w Ł.. Później przeszła do F. w R.. Tam również pracowała w kasie i obsługiwała dokumenty Filii w R.. Kasjerem i pracownikiem filii w R. była od 01.10.2010 r. do 18.10.2013 r. (zeznania wnioskodawczyni k. 35 verte)

W sierpniu 2012 r. wskazana wyżej firma otrzymała kredyt. Od stycznia 2013 roku do końca 2013 roku sytuacja finansowa firmy K.P.S.H. (...) Z. K. zaczęła się pogarszać. Firma traciła kontakty, klientów. W związku z pogarszającą się sytuacją finansową w 2013 r. w celu utrzymania firmy kierownictwo musiało wykonać działania kadrowo-płacowe, tj. od stycznia 2013 r. zaczęto redukować zatrudnienie i rozpoczęto zwalnianie pracowników. Zaczęto likwidować Filie w K., K., P.. Z uwagi na fakt, że firma nie była w stanie zapewnić obsługi poszczególnych filii, to traciła klientów.

W sierpniu 2013 r. zostały zwolnione dwie osoby na stanowisku sprzedawców w filii w K.. Nikt nie został zatrudniony na ich miejsce, ponieważ została zlikwidowana filia w K. pod koniec lipca 2013 roku.

We wrześniu 2013 r. zwolniona została jedna osoba na stanowisku pomocy sprzedawcy. Nikogo na jej miejsce nie zatrudniono. Ponadto odeszła jeszcze na własny wniosek osoba na stanowisku sprzedawcy. Nikogo nie zatrudniono na jej miejsce, gdyż zmniejszano zatrudnienie. W październiku 2013 roku została zwolniona jedna osoba- był to handlowiec. Nikogo nie zatrudniono na jej miejsce, bo przesunięto pracownika z Ł.. Na miejsce przesuniętego pracownika z Ł. nikogo nie zatrudniono, gdyż dalej następowała redukcja etatów. W październiku 2013 r. zostały zwolnione za porozumieniem stron jeszcze 3 osoby na stanowiskach: magazynier i handlowcy. Na ich miejsce nikogo nie zatrudniono, gdyż związane to było z postępującą w firmie (...) redukcją etatów. W październiku 2013 r. zwolniono jeszcze 3 dodatkowych handlowców w trybie art. 53 § 1 pkt 1 k.p. w związku z upływem okresu zasiłkowego. Na ich miejsce nikogo nie zatrudniono, gdyż w dalszym ciągu redukowano zatrudnienie .

W listopadzie 2013 r. nikogo nie zwolniono, w grudniu 2013 r. dwóch pracowników wypowiedziało umowy o pracę. Jeden z nich pracował jako informatyk, drugi jako pomocnik magazyniera. Nikogo nie zatrudniono na ich miejsce, gdyż nadal przeprowadzano w tej firmie redukcję etatów. Zaczęto likwidować filie: w P. w czerwcu 2014, w K. w kwietniu 2015 roku. Z firmy został jeden oddział – w Ł. na ulicy (...). W lipcu 2015 r. zlikwidowano ostatecznie filię w R..

Odnośnie Filii w R. stosunek pracy ustał z następującymi pracownikami w 2013 r. : E. R. (sprzedawca-pracownik filii), A. B. (handlowiec-pracownik firmy), P. M. (kontroler dostaw pełniący obowiązki kierownika filii), K. K. (kasjer-pracownik filii do 18.10.2013 r.), S. B. (kierownik fili do 18.10.2013 r.), A. K. (sprzedawca-pracownik filii). Faktycznie w Filii w R. zatrudnionych było na początku 2013 r. około 9 pracowników a na przełomie 2013 r. i 2014 r. nie był w tej Filii zatrudniony już żaden pracownik.

Przez okres od 18 października 2013 r. do maja 2015 r. po zwolnieniu pracowników filii w R. filia ta funkcjonowała dzięki pracownikom dojeżdżającym do Filii w R. z Ł.. Aby nie zatrudniać kogoś innego pracodawca kierował pracowników z Ł. do Filii w R.. Na miejsce osób, które dojeżdżały z Ł. nie zatrudniono nikogo. ( zeznania świadka Z. K. k. 22 – 22 verte, k. 34 – 35, zeznania wnioskodawczyni 35 verte, k. 26 wykaz osób zwolnionych i przyjętych)

W okresie od 2 stycznia 2013 r. do 18 października 2013 r. wnioskodawczyni była niezdolna do pracy z powodu choroby. Ubezpieczona przeszła zabiegi operacyjne na obie ręce. W okresie od 1 października 2013 r. do 29 grudnia 2013 r. K. K. pobierała świadczenie rehabilitacyjne. (świadectwo pracy, decyzja ZUS w aktach osobowych k. 26, zeznania wnioskodawczyni k. 35 verte)

W dniu 18 października 2013 r. pracodawca rozwiązał z wnioskodawczynią umowę o pracę bez wypowiedzenia. Jako przyczynę wskazano wyczerpanie przez K. K. okresu łącznego pobierania wynagrodzenia z tytułu niezdolności do pracy i zasiłku chorobowego oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego w wymiarze powyżej 3 miesięcy (art. 53 § 1 pkt. 1b kp). (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia k. 7 oraz w aktach osobowych wnioskodawczyni – k.12)

Po zakończonym leczeniu wnioskodawczyni zamierzała powrócić do pracy w firmie K.P.S.H. (...). Ubezpieczona zgłosiła swój powrót do pracy i skontaktowała w tym celu się z żoną pracodawcy. W rozmowie telefonicznej wnioskodawczyni z żoną pracodawcy dowiedziała się, że nie ma możliwości zatrudnienia jej ponownie z uwagi na redukcję zatrudnienia. ( zeznania wnioskodawczyni k. 35 verte – 36; k.22-23, k.34-35 – zeznania świadka Z. K.)

Ostatnim pracownikiem, którego zwolniono z filii w R. była wnioskodawczyni. Firma K.P.S.H. (...) nie przyjęła wnioskodawczyni ponownie do pracy po wyczerpaniu okresu zasiłkowego, gdyż redukowano stanowiska pracy. Na miejsce wnioskodawczyni nikt nie został zatrudniony, a zrobiono jedynie przesunięcia wewnątrz firmy. Na skutek zwolnienia z pracy ubezpieczonej ilość osób ogólnie obsługujących kasę w firmie zmniejszyła się. ( zeznania świadka Z. K. k. 22 – 22 verte, k. 34 – 35 i wykaz osób zwolnionych i przyjętych – k. 26)

Przed 2012 r. firma K.P.S.H. (...) zatrudniała około 100 pracowników. Na koniec grudnia 2012 r. zatrudniała 68 pracowników, a na koniec 2013 r. zatrudniała 35 pracowników. Na koniec 2014 r. firma ta zatrudniała 22 pracowników. Na półrocze 2014 r. było 28 pracowników. Redukcja pracowników ciągle postępowała. Obecnie jest około 13 pracowników w tej firmie i nie pracuje nikt z pracowników filii w R.. ( zeznania świadka Z. K. k. 22 – 22 verte, k. 34 verte-35 zeznania wnioskodawczyni k. 25, k. 36, załączona do akt lista pracowników zwolnionych w okresie od 01.2013 r. do 06.2014 r. – k. 26 )

Od 2013 r. firma K.P.S.H. (...) w Ł. nieterminowo wypłacała wynagrodzenia swoim pracownikom. (k. 26 - zestawienia zbiorcze składników wynagrodzenia załączone do akt sprawy, k.35 – 36 zeznania wnioskodawczyni)

Strata w bilansie firmy K.P.S.H. (...) pojawiła się w 2013 r., w 2012 r. był nieduży zysk w wysokości 160.000 zł. W 2013 r. była strata ponad 1 mln. zł, w 2014 r. strata wynosiła około 2 mln. zł. ( zeznania świadka Z. K. k. 22 – 22 verte, k. 34 verte – k. 35)

W październiku 2014 r. K. K. złożyła do pracodawcy wniosek o sprostowanie świadectwa pracy w zakresie wskazania przyczyny zwolnienia z pracy. Pracodawca nie wyraził na to zgody. (wniosek o sprostowanie świadectwa pracy k. 33, pismo pracodawcy z 31.10.2014 r. k. 33)

Ubezpieczona w dniu 31 marca 2014 r. została zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ł. i uzyskała status osoby bezrobotnej. Od dnia 1 kwietnia 2014 r. do 30 września 2014 r. pobierała ona z tego tytułu zasiłek dla bezrobotnych. (zaświadczenie k. 5, indywidualna karta wypłat zasiłku z PUP w Ł. k. 6 akt ZUS dotyczących świadczenia przedemerytalnego)

W okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych wnioskodawczyni nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. (okoliczność bezsporna, k. 5 akt ZUS dotyczących świadczenia przedemerytalnego – pismo PUP z 10.10.2014 r.)

K. K. posiada okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze przekraczającym 30 lat. (okoliczność bezsporna, a nadto wykaz okresów składkowych i nieskładkowych k. 16 akt ZUS)

W dniu 3 listopada 2014 r. K. K. złożyła wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego. (wniosek k. 1-4 akt ZUS)

Decyzją z dnia 26 listopada 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
I Oddział w Ł. odmówił K. K. prawa do świadczenia przedemerytalnego z uwagi na fakt, że rozwiązanie stosunku pracy nie nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U Nr 99, poz. 1001). (decyzja k. 17 akt ZUS dotyczących świadczenia przedemerytalnego)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie, w szczególności o dokumenty zawarte w aktach emerytalnych ZUS i aktach osobowych wnioskodawczyni z K.P.S.H. (...) nadto o zeznania wnioskodawczyni K. K. i świadka Z. K. – właściciela firmy K.P.S.H. (...) w Ł. w zakresie w jakim Sąd przypisał im przymiot wiarygodności, a także w oparciu o wykazy osób zwolnionych i zatrudnionych oraz przyjętych w wyżej wskazanym zawodzie.

W ocenie Sądu zeznania wnioskodawczyni są logiczne i spójne na istotne okoliczności sprawy. Nie zostały one zasadnie zakwestionowane przez organ rentowy.

Sąd odmówił natomiast w części wiary zeznaniom Z. K. w zakresie jego twierdzeń, że przyczyną rozwiązania umowy o pracę z ubezpieczoną było wyczerpanie okresu łącznego pobierania wynagrodzenia z tytułu niezdolności do pracy i zasiłku chorobowego oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego w okresie powyżej 3 miesięcy (art. 53 § 1 pkt. 1b kp). Powyższe pozostaje w oczywistej sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci listy pracowników zwolnionych i przyjętych w okresie od 01.2013 r. do 06.2014 r., wykazu osób zatrudnionych w tym w Filii w R., zestawienia zbiorczego składników wynagrodzenia, zeznań wnioskodawczyni, z których wynika, że faktyczną w istocie przyczyną rozwiązania umowy o pracę z K. K. była likwidacja jej stanowiska pracy związana z redukcją zatrudnienia w firmie. Zeznania świadka są w tym zakresie wewnętrznie sprzeczne, gdyż on sam w swych zeznaniach przyznaje, że następowała redukcja zatrudnienia związana z ciężką sytuacją finansową firmy a na miejsce ubezpieczonej nikt nowy nie został zatrudniony natomiast do Filii w R. dojeżdżali tymczasowo pracownicy Filii w Ł., na których miejsca nikt nie został zatrudniony, a pracownicy Filii w R. zostali w całości zwolnieni na przełomie XII 2013 r. i I 2014 r. a więc stanowisko wnioskodawczyni też zostało zlikwidowane co dodatkowo wynika z wykazu osób zwolnionych i przyjętych złożonego do akt. ZUS wykazu tego nie zakwestionował w toku procesu. Świadek przyznał że nie istniała możliwość ponownego zatrudnienia wnioskodawczyni, gdyż doszło do redukcji zatrudnienia.

Sąd Okręgowy Sąd w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych, należy uznać, że odwołanie K. K. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 2, Ustawy o świadczeniach przedemerytalnych z dnia 30 kwietnia 2004 r. (Dz. U. z 2013 r., poz. 170 t.j.), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat oraz posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet.

Natomiast art. 2 ust. 3, przywołanej ustawy, stanowi, iż świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)  nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna,

2)  w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych,

3)  złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 roku, poz. 145 wraz z późniejszymi zmianami), przez przyczyny dotyczące zakładu pracy należy rozumieć, między innymi, rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13.03.2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników.

Przyczyny niedotyczące pracowników wynikają z ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2015 r., poz. 192 ze zm.) to przyczyny ekonomiczne, organizacyjne, produkcyjne lub technologiczne powodujące konieczność dokonania tzw. zwolnień grupowych przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników. W wypadku pracodawcy zatrudniającego mniejszą ilość osób (do którego nie mają zastosowania przepisy ustawy z 13.03.2003 r.) za „przyczyny dotyczące zakładu pracy” należy uważać takie same powody, jak wskazane powyżej powodujące redukcję zatrudnienia. Jednoznacznie wskazuje na to określenie „z tych przyczyn” użyte w art. 2 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 15 maja 2008 roku, III AUa 1567/07)

Zgodnie zaś z treścią art. 2 ust. 1 pkt 29 lit b cytowanej wyżej Ustawy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przez „przyczyny dotyczące zakładu pracy” należy rozumieć też rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jaka była w istocie przyczyna rozwiązania stosunku pracy z wnioskodawczynią K. K. przez pracodawcę Z. K..

W niniejszym postępowaniu należało rozstrzygnąć, czy zatrudnienie K. K. u wskazanego wyżej pracodawcy ustało w skutek rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zgodnie bowiem z cytowanym wyżej art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych okoliczność ta stanowi niezbędną przesłankę nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Ustalenia dokonane w toku przedmiotowej sprawy uzasadniają zmianę zaskarżonej decyzji. Przeprowadzone postępowanie sądowe wykazało bowiem, że K. K. spełniła wymagane przez ustawodawcę warunki do uzyskania prawa do świadczenia przedemerytalnego określone w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt. 2 oraz ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych z dnia 30 kwietnia 2004 r.

W ocenie Sądu Okręgowego ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego bezsprzecznie wynika, że zakład pracy z dniem 18 października 2013 r. rozwiązał z ubezpieczoną stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę były bowiem w rzeczywistości przyczyny ekonomiczno – organizacyjne.

K. K. od dnia 01.10.2010 r. była pracownikiem filii firmy K.P.S.H. (...) w R.. Tam ubezpieczona pracowała na kasie i zajmowała się dokumentacją księgową filii w R..

Od stycznia 2013 r. do końca 2013 r. sytuacja finansowa firmy K.P.S.H. (...) Z. K. w Ł. zaczęła się pogarszać. Firma traciła kontakty, klientów. Od 2013 r. firma K.P.S.H. (...) w Ł. nieterminowo wypłacała wynagrodzenia swoim pracownikom. Strata w bilansie firmy K.P.S.H. (...) pojawiła się w 2013 r. i osiągnęła na koniec tego roku ponad 1 mln. zł. a w 2014 r. 2 mln. zł. W związku z pogarszającą się sytuacją finansową od stycznia 2013 r. zaczęto redukować zatrudnienie i rozpoczęto zwalnianie pracowników. Likwidowano najpierw filie w K., K. w 2015 r. i P. w 2014 r., a następnie w R.. Aktualnie pozostała tylko Filia w Ł. ze znikomą ilością pracowników.

Przed 2012 r. firma K.P.S.H. (...) zatrudniała około 100 pracowników. Na koniec grudnia 2012 r. zatrudniała 68 pracowników, a na koniec 2013 r. zatrudniała 35 pracowników. Na koniec 2014 r. firma ta zatrudniała 22 pracowników. Na półrocze 2014 r. było 28 pracowników. Redukcja pracowników ciągle postępowała. Obecnie jest około 13 pracowników w tej firmie i nie pracuje nikt z pracowników Filii w R. i nie pracował już żaden pracownik Filii w R. na przełomie 2013 r. i 2014 r.

Pracodawca w 2013 r. także likwidował Filię w R., w której wcześniej pracowała wnioskodawczyni. Ustał stosunek pracy w 2013 r. z następującymi pracownikami Filii w R. tj. z: E. R. (sprzedawca-pracownik fili), A. B. (handlowiec-pracownik firmy), P. M. (kontroler dostaw pełniący obowiązki kierownika fili), K. K. (kasjer-pracownik filii do 18.10.2013 r.), S. B. (kierownik filii do 18.10.2013 r.), A. K. (sprzedawca-pracownik filii). Ostatnim pracownikiem wywodzącym się z filii w R. była wnioskodawczyni.

W okresie od 2 stycznia 2013 r. do 18 października 2013 r. wnioskodawczyni była niezdolna do pracy z powodu choroby. Ubezpieczona przeszła zabiegi operacyjne na obie ręce. W okresie od 1 października 2013 r. do 29 grudnia 2013 r. K. K. pobierała świadczenie rehabilitacyjne.

W dniu 18 października 2013 r. pracodawca rozwiązał z wnioskodawczynią umowę o pracę bez wypowiedzenia.

Po zakończonym leczeniu wnioskodawczyni zgłosiła swój powrót do firmy jednakże uzyskała informację, że nie ma możliwości zatrudnienia jej ponownie z uwagi na redukcję zatrudnienia. Wnioskodawczyni wystąpiła też do pracodawcy o sprostowanie świadectwa pracy co do przyczyny rozwiązania z nią umowy o pracę wskazując na likwidację stanowiska.

Podkreślić zaś należy, że w myśl art. 53 § 5 kp pracodawca powinien w miarę możliwości ponownie zatrudnić pracownika, który w okresie 6 miesięcy od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, z przyczyn wymienionych w § 1 i 2 (wyczerpanie okresu pobierania wynagrodzenia z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego), zgłosi swój powrót do pracy niezwłocznie po ustaniu tych przyczyn.

Z zeznań właściciela firmy i wnioskodawczyni wynika, że firma K.P.S.H. (...) nie przyjęła wnioskodawczyni ponownie do pracy, gdyż nie było to możliwe, bo redukowano stanowiska pracy i jej stanowisko zostało faktycznie zlikwidowane. Pracodawca w swych zeznaniach przyznał, że na miejsce wnioskodawczyni nikt nie został zatrudniony, a zrobiono jedynie przesunięcia wewnątrz firmy. Na skutek zwolnienia z pracy ubezpieczonej ilość osób obsługujących kasę w firmie zmniejszyła się. Powyższe świadczy jednoznacznie o tym, że stanowisko pracy wnioskodawczyni zostało faktycznie przez pracodawcę zlikwidowane. Nie zmienia tego faktu okoliczność, że następnie pracodawca zmienił koncepcję organizacji pracy, bo przez czas od 18 października 2013 r. do maja 2015 r. Filia w R. funkcjonowała, ale tylko dzięki niektórym pracownikom przesuniętym z Filii w Ł., na których miejsca nikt nie został zatrudniony. Z zeznań właściciela Firmy (...) wynika, że w zasadzie na stałe w Filii w R. , po zwolnieniu wszystkich pracowników tej Filii pod koniec 2013 r. zatrudnił 3 pracowników dopiero pod koniec 2014 r. w celu całkowitej likwidacji tej Filii. Aby nie zatrudniać kogoś nowego pracodawca kierował pracowników z Ł. do Filii w R. z uwagi na długi okres umowy najmu pomieszczenia. Na miejsce osób, które dojeżdżały z Ł. nie zatrudniono nikogo. Obniżyło to bez wątpienia koszt prowadzania działalności przez firmę.

Ostatecznie jednak w lipcu 2015 r. zlikwidowano filię w R..

Mając na względzie wskazane wyżej okoliczności przyjąć należy, że przyczyna rozwiązania umowy o pracę leżała faktycznie w istocie tylko i wyłącznie po stronie pracodawcy, który zlikwidował stanowisko pracy wnioskodawczyni w związku ze złą sytuacją finansową firmy od wielu miesięcy, natomiast K. K., która w okresie 6 miesięcy od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, z przyczyn wymienionych w art. 53 § 1 kp, zgłosiła swój powrót do pracy nie można „postawić zarzutu” współprzyczynienia się do rozwiązania stosunku pracy w sytuacji i tak likwidowanego stanowiska pracy. (por.: uchwała SN z 02.07.2015 r., III PZP 4/15, wyrok SN z 01.04.2015 r., I PK 211/14, opubl. LEX 1745824, wyrok SN z 22.01.2015 r. III PK 55/14, opubl. LEX 1677804, wyrok SO w Nowym Sączu z 18.12.2014 r., IV Pa 49/13, wyrok SN z dnia 25.01.2012 r. w sprawie II PK 102/11 opubl. w LEX nr. (...)).

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie „Świadectwo pracy jest oświadczeniem wiedzy, nie woli i jako takie nie może wiązać sądu.” (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie sygn. III AUa 504/06 opubl. LEX nr. (...) z dnia 17.10.2006 r.)

Zatem w tym miejscu uznać należy, że K. K. spełniła wszystkie wymagane przez ustawodawcę warunki do uzyskania prawa do świadczenia przedemerytalnego określone w cytowanym art. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych z dnia 30 kwietnia 2004 roku, gdyż spełnienie przez wnioskodawczynię pozostałych przesłanek warunkujących przyznanie powyższego świadczenia było między stronami bezsporne.

Mając na względzie wymienione okoliczności Sąd Okręgowy w Łodzi, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję ZUS II Odział w Ł. z dnia 26 listopada 2014 r. i przyznał K. K. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 4 listopada 2014 r., to jest od dnia następnego po dniu złożenia wniosku o świadczenie stosownie do treści art. 7 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych z dnia 30 kwietnia 2004 r.