Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XVII AmT 26/11

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Prezes UKE) wydał w dniu 27 grudnia 2010r. decyzję nr (...) zmieniającą Umowę o współpracy zawartą w dniu 1 września 2004r. pomiędzy (...) SA z/s w W. ( (...), zainteresowany) a (...) SA z/s w W. ((...), powód) w zakresie części finansowej art. 5 „Opłaty za ruch międzysieciowy” poprzez nadanie nowego brzmienia ust. 1 i ust. 2.

Pozostałe postanowienia umowy nie zostały zmienione.

Decyzja została wydana na podstawie art. 28 ust. 1 w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. nr 171, poz. 1800 z późn. zm., dalej PT) po rozpatrzeniu wniosku (...) o wydanie decyzji zmieniającej umowę i na podstawie art. 206 ust. 2a w zw z art. 206 ust. 2 pkt 5 Pt podlegała natychmiastowemu wykonaniu.

(...) w złożonym odwołaniu zaskarżyła decyzję Prezesa UKE w zakresie rozstrzygnięcia zawartego w pkt I.1 i 2 tj w zakresie wprowadzonych zmian Umowy.

Powód zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie:

1.  przepisów postępowania tj art. 8, 11 i 107 kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art. 206 ust. 1 Pt poprzez wprowadzenie zaskarżoną decyzją asymetrii stawek za zakańczanie połączeń w sieci (...) w porównaniu ze stawkami za zakańczanie połączeń w sieci (...) w sposób niezgodny ze „Stanowiskiem Prezesa UKE w sprawie asymetrii stawek na rynku zakańczania połączeń głosowych w publicznych telefonicznych sieciach stacjonarnych” z dnia 16 grudnia 2008r. oraz Zaleceniami Komisji Europejskiej (K.E.) z dnia 7 maja 2009r. w sprawie uregulowań dotyczących stawek za zakańczanie połączeń w sieciach stacjonarnych i ruchomych oraz poprzez niewyjaśnienie w treści uzasadnienia decyzji podstaw i przesłanek wysokości faktycznie wprowadzonych stawek,

2.  art. 28 ust. 1 pkt 4 i 5 Pt poprzez nieuwzględnienie przy wydawaniu decyzji charakteru zaistniałych kwestii spornych dotyczących ekonomicznych aspektów dostępu telekomunikacyjnego oraz przyjęcie przesłanki zapewnienia rozwoju konkurencyjnego rynku usług telekomunikacyjnych jako zasadniczej przesłanki wprowadzenia asymetrii stawek za zakańczanie połączeń w sieci (...) w sytuacji, gdy zarówno z powołanego Stanowiska jak również Zaleceń KE wynika, że utrzymywanie ( a tym bardziej wprowadzanie) asymetrii przeczy tym przesłankom.

W oparciu o przedstawione zarzuty (...) wniosła o zmianę decyzji Prezesa UKE w zaskarżonej części to jest zmianę pkt I 1 i 2 poprzez nadanie im brzmienia przedstawionego w odwołaniu w dwóch alternatywnych wersjach.

W uzasadnieniu odwołania powód wskazał, że wnosi o ustalenie symetrycznych stawek za zakańczanie połączeń w sieci stacjonarnej (...) (stawka (...)) w rozliczeniach pomiędzy (...) i (...). Powołał się na Stanowisko Prezesa UKE z 16 grudnia 2008r., w którym pozwany przedstawił harmonogram dochodzenia do symetrii stawek (...) a nie wprowadzenia asymetrii. Powód podkreślił, że celem harmonogramu jest wyeliminowanie istniejącej asymetrii stawek (...) na korzyść operatorów alternatywnych w drodze redukcji asymetrii zgodnie ze ścieżką dojścia przedstawioną w Stanowisku z 16 grudnia 2008r.

Zdaniem (...) za natychmiastowym wprowadzeniem symetrycznych stawek (...) we wzajemnych rozliczeniach między powodem i zainteresowanym przemawiają ustalenia faktyczne sprawy, uregulowania wspólnotowe, praktyka KE, w których stwierdzono, że Krajowe organy regulacyjne powinny ustanowić stawki za zakańczanie połączeń w oparciu o koszty poniesione przez efektywnego operatora, co oznacza, że stawki te powinny być symetryczne.

Powód dodał, że według KE symetria stawek (...) wspierałaby efektywność, zrównoważoną konkurencję i zmaksymalizowałaby korzyści dla konsumentów w zakresie oferowanych cen i usług.

(...) wskazała, że zdaniem KE czasowa asymetria stawek za zakańczanie połączeń w sieci dopuszczalna jest jedynie w wyjątkowych okolicznościach i tylko w odniesieniu do stawek w sieciach mobilnych (stawka (...)).

Zaskarżona decyzja dotyczy sieci telefonii stacjonarnej, w której nie występują przesłanki dla wprowadzenia asymetrii stawek za zakańczanie połączeń w sieci, ponieważ nie występują obiektywne różnice kosztów pozostających poza kontrolą operatorów.

W ocenie (...) przy wydawaniu zaskarżonej decyzji należało uwzględnić pozycję zajmowaną przez operatorów ((...) i (...)) na rynku zakańczania połączeń w ich sieci. Pozycje te są równe. Każda strona posiada (...) udziałów w rynku. Powód zwrócił również uwagę na wprowadzenie przez Prezesa UKE w zaskarżonej decyzji asymetrii w wymiarze procentowym i dodatkowo przy zastosowaniu jednej, najwyższej stawki rozliczeń właściwej dla okresu taryfikacyjnego (...). Takie rozwiązanie zdaniem (...) pogłębia jeszcze poziom asymetrii i nie doprowadzi do jej pełnego zredukowania.

Powód nie zgodził się z Prezesem UKE, że ruch telekomunikacyjny stopniowo ulega równomiernemu rozłożeniu w cyklu dobowym, co prowadzi do braku celowości w wyróżnianiu poszczególnych okresów taryfikacyjnych.

Według (...) przy wydawaniu decyzji należało uwzględnić okoliczności i informacje dotyczące rozkładu ruchu pomiędzy operatorami w konkretnej sprawie. (...) przedstawiła charakterystykę ruchu w sieci (...), z której wynika, że w okresie od lipca do września 2010r. zakończenia połączeń w tej sieci w okresach taryfikacyjnych 01, 02 i 03 rozkładały się na poziomie odpowiednio (...). Co oznacza, że w (...) 02 i 03 ruch jest łącznie wyższy niż w (...) ponadto rozkład ruchu nie jest równomierny jak twierdzi Prezes UKE.

Powód dodał, że za celowościową wyróżnienia okresów taryfikacyjnych przemawia również podział występujący w Ofercie (...) i Ofercie (...) zatwierdzonej decyzją Prezesa UKE z września 2010r.

Zdaniem powoda z przedstawionych okoliczności wynika, że wybieranie jednego okresu taryfikacyjnego dla regulacji opłaty na rynku zakańczania połączeń głosowych w sieciach stacjonarnych jest niedopuszczalne.

W ocenie (...) wprowadzenie asymetrii stawek w rozliczeniach z (...) nie wpłynie na rozwój konkurencji a wręcz ją zablokuje poprzez wprowadzenie znacznej dysproporcji.

Ponadto, przyjęcie asymetryczności w rozliczeniach w zakresie stawki (...) uzasadnione jest ekwiwalentnością wzajemnie świadczonych usług, zajmowanej przez strony pozycji rynkowej na rynku zakańczania połączeń w sieci.

Powód dodał, że jedynie na wypadek nieuwzględnienia przez Sąd wniosku o wprowadzenie symetrycznego modelu rozliczeń stawki (...) z (...) wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez określenie poziomu asymetrii zgodnego ze Stanowiskiem Prezesa UKE z 16 grudnia 2008r. z zachowaniem podziału na trzy okresy taryfikacyjne i zgodnie z obowiązującą ofertą (...).

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wskazał, że celem postępowania prowadzonego przed sądem powszechnym jest merytoryczne rozstrzygnięcie sporu powstałego między stronami dopiero po wydaniu decyzji przez Prezesa UKE a nie przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego. Powołując się na utrwalone orzecznictwo zauważył, że wniesienie do Sądu odwołania od decyzji administracyjnej wszczyna od początku cywilne, rozpoznawcze i pierwszoinstancyjne postępowanie sądowe. Sąd w cywilnym postępowaniu kontradyktoryjnym przeprowadza własne dowody i dokonuje własnych ustaleń niezależnie od ustaleń organu administracyjnego oraz władny jest wydać orzeczenie merytoryczne. Powołując fragmenty orzeczenia Sądu Najwyższego pozwany stwierdził, że ewentualne uchybienia zaistniałe w postępowaniu administracyjnym nie są przedmiotem oceny Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (SOKiK) ponieważ ten sąd jest zobowiązany do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy przy uwzględnieniu ciężaru dowodu i obowiązków stron w postępowaniu sądowym. Prezes UKE dodał, że postępowanie sądowe nie jest kolejną instancją postępowania administracyjnego a odwołanie otwiera drogę do instancyjnego postępowania cywilnego o charakterze kontradyktoryjnym.

Na tej podstawie Prezes UKE uznał, że zarzuty (...) dotyczące naruszenia przepisów kodeksu postępowania cywilnego są nieskuteczne i nie zasługują na uwzględnienie przez SOKiK.

Odnosząc się do zarzutów odwołania Prezes UKE ocenił jako chybiony zarzut niedokładnego wyjaśnienia stanu sprawy i rozpatrzenia całości materiału dowodowego.

Zauważył, że zaskarżona decyzja zawierała wskazanie faktów, które Prezes UKE uznał za udowodnione oraz tych, na których oparł decyzję. W uzasadnieniu zajął stanowisko wobec całego materiału dowodowego i wyjaśnił przesłanki, którymi się kierował przy formułowaniu rozstrzygnięcia. Pozwany nie zgodził się również z zarzutem, iż wprowadzenie zaskarżoną decyzją asymetrycznych stawek (...) w sieci (...) w porównaniu ze stawkami (...) jest niezgodne ze Stanowiskiem Prezesa UKE z dnia 16 grudnia 2008r. oraz Zaleceniem KE z dnia 7 maja 2009r. Za bezpodstawne uznał też twierdzenie, że możliwość okresowej asymetrii stawek dotyczy jedynie operatorów wchodzących a nie już działających na rynku.

Zaznaczył, że zgodnie ze Stanowiskiem harmonogram dochodzenia do symetrii stawek dotyczy zarówno operatorów funkcjonujących jak i wchodzących. Wprowadzone decyzją zmiany umowy zapewnią (...) możliwość pełnoprawnego konkurowania i uzyskania niedyskryminujących warunków dostępu do sieci (...) w aspekcie ekonomicznym na zasadach porównywalnych do przysługujących innym podobnym operatorom. Pozwany oświadczył, że przy wydawaniu decyzji kierował się przesłankami wynikającymi z art. 28 ust. 1 pkt 4 i pkt 5 lit b i c. Uwzględnił też politykę regulacyjną w tym zakresie sprecyzowaną w Stanowisku.

Zaznaczył, że w większości państw na operatora zasiedziałego zostały nałożone bardziej restrykcyjne obowiązki a stawki asymetryczne w sieciach stacjonarnych są w Europie dominujące. Powołał się też na stanowisko (...) Grupy (...) dotyczące asymetrii stawek (...), zgodnie z którym natychmiastowe przyjęcie symetrii stawek nie jest uzasadnione a wprowadzenie okresu przejściowego umożliwi operatorom wchodzącym osiągnięcie odpowiedniego poziomu efektywności. Za chybione uznał Prezes UKE zarzuty powoda dotyczące ustaleń pozwanego w zakresie rozłożenia ruchu telekomunikacyjnego w sieci. Stwierdził, iż z zebranych informacji wynika, że w relacjach między (...) a operatorami alternatywnymi ruch telekomunikacyjny był największy w okresie taryfikacyjnym 01. Oznacza to, że ruch telekomunikacyjny ulega spłaszczeniu a w zaskarżonej decyzji właściwe było przyjęcie stawki (...) na poziomie 01 jako najbardziej odzwierciedlającej obecną sytuację rynkową i reprezentatywnej. Prezes UKE stwierdził ponadto, że wprowadzenie symetrycznych stawek dla (...) byłoby sprzeczne z obowiązkami regulacyjnymi nałożonymi na tego operatora w decyzji (...).

Podkreślił, że wprowadzona zaskarżoną decyzją wysokość stawek (...) w rozliczeniach pomiędzy (...) a (...) dała zainteresowanemu możliwość skuteczniejszego i efektywniejszego konkurowania z ofertami detalicznymi innych operatorów (łącznie z (...)) i umożliwiła rozliczanie się na podobnych warunkach ekonomicznych z operatorem stacjonarnym mającym największy udział w rynku.

W składanych następnie dalszych pismach procesowych (...) podtrzymała dotychczasowe stanowisko, odniosła się do argumentacji Prezesa UKE zawartej w odpowiedzi na odwołanie oraz powołała nowe argumenty w odpowiedzi na stanowisko pozwanego. Powód nie zgodził się ze stanowiskiem pozwanego o niedopuszczalności zarzutów opartych o naruszenie zarzutów kpa. Ponownie podniósł, zarzut, że w zaskarżonej decyzji nie zostały uwzględnione wytyczne zawarte w Zaleceniach K.E. Wskazał, iż zgodnie z Zaleceniami stawki za zakańczanie połączeń powinny być ustalone na poziomie symetrycznym a przejściowa asymetria stawek dotyczy tylko sieci ruchomej (stawki (...)) a nie stawek (...) za zakańczanie połączeń w sieci stacjonarnej. Podkreślił, że (...) nie jest nowym podmiotem na rynku łączności ruchomej lecz operatorem publicznej telefonicznej sieci stacjonarnej.

Powód powołał się na uwagi K.E. przedstawione zgodnie z art. 7 ust. 3 dyrektywy 2002/21/WE w pismach dotyczących projektów decyzji notyfikowanych pod nr PL(...) i PL(...) w sporach między (...) a (...) sp. z o.o. i (...) w zakresie zakańczania połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej.

Zdaniem (...) od daty wydania Zaleceń Prezes UKE rozstrzygając spór między operatorami sieci stacjonarnych w kwestii asymetrii powinien implementować zasadę symetrii stawek bez wprowadzania okresów przejściowej asymetrii, które w odniesieniu do sieci stacjonarnej nie mają zastosowania.

Powód powołał się również na stanowisko (...) Grupy (...) ((...)), które dopuszcza możliwość asymetrii stawek za zakańczanie połączeń w sieciach stacjonarnych tylko wyjątkowo jeżeli jest to uzasadnione obiektywnymi okolicznościami występującymi na rynku. Powód zarzucił, że w zaskarżonej decyzji Prezes UKE nie odniósł się do przesłanek wymienionych w stanowisku (...), których istnienie uzasadniałoby dopuszczenie asymetrii stawek (...) w rozliczeniach (...) i (...). Nie zgodził się również z twierdzeniem Prezesa URE o powszechności asymetrii w Europie. Przedstawił zestawienie dotyczące symetrii stawek (...) w 2010r., z którego wynika, że symetria stawek występuje w 11 państwach na ogólną liczbę 29 państw analizowanych, przy czym w latach 2010-2011 symetrię stawek miały wprowadzić jeszcze 3 państwa.

Powód ustosunkował się również do stanowiska Prezesa URE dotyczącego rozkładu ruchu w cyklu dobowym. Podkreślił, że przytoczone przez pozwanego dane na temat dobowego rozkładu ruchu odnoszą się do trzech różnych postępowań, z których tylko jedno dotyczy decyzji w sprawie (...). (...) podkreśliła, że powoływanie się na dane o dobowym rozkładzie ruchu pochodzące z innych postępowań, z uwagi na indywidualny i konkretny charakter decyzji administracyjnej jest niezasadne. (...) przywołała uzasadnienie Prezesa UKE odnoszące się do konieczności zróżnicowania stawek z tytułu rozpoczynania i zakańczania połączeń w poszczególnych okresach taryfikacyjnych. Stwierdziła, że powołana argumentacja Prezesa UKE jest sprzeczna z zaprezentowaną w zaskarżonej decyzji.

Powód podkreślił, że zgodnie z obowiązującą zasadą za zakańczanie połączenia płaci sieć, z której inicjowane jest połączenie a stawkę opłaty ustala sieć, w której połączenie jest zakańczane. W zaskarżonej decyzji asymetria została określona na korzyść (...) i dotyczy stawek za zakańczanie połączeń w sieci tego operatora więc ustalenie asymetrii do wysokości stawki najwyższej powoduje, że poziom asymetrii realnie wzrasta.

Powód zwrócił ponadto uwagę na brak jednolitości w decyzjach Prezesa UKE w zakresie określenia harmonogramu redukcji i asymetrii stawek (...), co również ocenił jako sprzeczne z poglądem wyrażonym przez pozwanego w stanowisku z 16 grudnia 2008r.

W piśmie procesowym z dnia 28 września 2012r. powód ponownie zauważył, że w następstwie zastosowania w zaskarżonej decyzji asymetrii stawek z uwzględnieniem najwyższej stawki dla okresu taryfikacyjnego (...), w dniu 1 stycznia 2014r. nie zostanie wprowadzona w rozliczeniach stron rzeczywista symetria stawek (...). Zaskarżona decyzja na skutek przyjęcia w rozliczeniach jednej stawki (...) wprowadza na stałe asymetrię stawek na korzyść (...) na poziomie (...). Powód przedstawił stosowne wyliczenia i zaznaczył, że zgodnie z przyjętym w zaskarżonej decyzji modelem cały ruch zakańczany w sieci (...) jest wyceniany według najwyższej stawki (...) a ruch zakańczany w sieci (...) według stawek odpowiednich dla każdego okresu taryfikacyjnego.

Powód powołał się na treść wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dn. 10 maja 2012r. sygn. akt VI ACa 1471/11, w którym w analogicznej sprawie Sąd zmienił decyzję Prezesa UKE poprzez przyjęcie identycznej dla obu stron zasady rozliczeń z zastosowaniem stawki właściwej dla każdego okresu rozliczeniowego co doprowadzi do osiągnięcia symetrii stawek (...) w 2014r. zgodnie ze Stanowiskiem Prezesa URE.

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił co następuje:

Pismami z dni 17 lutego 2010r. i 1 marca 2010r. (...) wystąpiła do (...) o podjęcie negocjacji w sprawie zmiany Umowy o współpracy z dn. 1 września 2004r. w zakresie stawek rozliczeniowych za zakańczanie połączeń w sieci stacjonarnej (...). Operatorzy nie doszli do porozumienia. W związku z tym (...) pismem z dnia 22 lipca 2010r. wystąpiła do Prezesa UKE o wydanie decyzji w sprawie zmiany Umowy stron

(...) wniosła, by Prezes UKE ustalił w decyzji okres dochodzenia do symetrii stawek (...) z zastosowaniem jednego okresu taryfikacyjnego (...).

Prezes UKE pismem z dnia 22 lipca 2010r, zawiadomił (...) oraz (...) o wszczęciu postępowania administracyjnego o wydanie decyzji w sprawie zmiany Umowy stron w zakresie dochodzenia do symetrii stawek za zakańczanie połączeń w sieci (...). (...) przedstawiła stanowisko w sprawie pismem z dnia 2 sierpnia 2010r. (k. 172 akt adm.) wskazując, że redukcja stawek za zakańczanie połączeń w sieci (...) powinna być oparta na stawkach (...) we wszystkich trzech okresach taryfikacyjnych a nie tak jak proponowała (...) na opłacie właściwej dla (...). W związku z tym (...) wniosła o ustalenie w decyzji modelu dochodzenia do symetrii stawek (...) zgodnego ze Stanowiskiem Prezesa UKE z dn. 16 grudnia 2008r. Takie rozwiązanie było też zgodne z ofertą (...). Postępowanie konsultacyjne w sprawie rozpoczęło się w dniu 12 października 2010r.(k. 183 akt adm.). W piśmie z dnia 9 listopada 2010r. (k. 199 akt adm.) (...) przedstawiła swoje stanowisko w sprawie projektu decyzji. Prezes UKE zawiadomił strony o prawie zapoznania się z zebranym w sprawie materiałem oraz wypowiedzeniem się na jego temat (k. 208 akt adm.).

W tym samym piśmie Prezes UKE zaliczył do materiałów dowodowych sprawy kopie następujących dokumentów:

- decyzji Prezesa UKE z 26 kwietnia 2007r. nr (...) stwierdzającej posiadanie przez (...) znaczącej pozycji rynkowej na krajowym rynku świadczenia usługi zakańczania połączeń głosowych w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej,

- Stanowiska Prezesa UKE z dn. 16 grudnia 2008 w sprawie symetrii stawek (...),

- stanowiska (...) Grupy (...) w sprawie symetrii stawek (...) i (...)

- Zaleceń K.E. z dnia 7 maja 2009r. odnośnie regulacji stawek (...) i (...) w Unii Europejskiej ( (...))

- raportu Prezesa UKE o stanie rynku telekomunikacyjnego w Polsce w 2009r.

- stanowiska (...) z dn. 29 marca 2010r. dotyczącego projektu decyzji Prezesa UKE zmieniającej umowę o połączeniu sieci (...) z siecią (...) zawartą w dniu 1 kwietnia 2008r. w zakresie zmiany wysokości opłat za zakańczanie połączeń głosowych w stacjonarnej sieci (...).

Na podstawie zebranego materiału Prezes UKE wydał zaskarżoną decyzję.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Prezes UKE przyjął za podstawę rozstrzygnięcia tezę, że ruch telekomunikacyjny w poszczególnych okresach taryfikacyjnych ulega spłaszczeniu przy czym największa liczba połączeń ((...)% ruchu dobowego ) odbywa się w okresie (...) a pozostałe (...) ruchu rozkłada się na okresy (...). Z tej przyczyny Prezes UKE, dążąc do ujednolicenia rynku telekomunikacyjnego w zakresie opłat za zakańczanie połączeń w sieciach operatorów alternatywnych i biorąc pod uwagę ogólny rozkład ruchu w okresach (...) nie zgodził się z (...), że istnieje konieczność uwzględnienia opłat właściwych dla wszystkich trzech okresów taryfikacyjnych.

Należy zaznaczyć, że w pismach składanych w postępowaniu administracyjnym (...) podkreślała konieczność uwzględnienia przy ustalaniu redukcji stawek za zakańczanie połączeń w sieci (...) rzeczywistych danych dotyczących rozkładu ruchu telekomunikacyjnego pomiędzy siecią (...) a siecią (...). (...) wskazała, że rozkład tego ruchu jest nierównomierny i wynosił w poszczególnych okresach taryfikacyjnych (...). Z powyższego wynika, iż przyjęte przez Prezesa UKE założenie dotyczące rozkładu ruchu, oparte na informacjach o całościowym ruchu między siecią operatora zasiedziałego i sieciami mniejszych operatorów alternatywnych są nieprawidłowe. Miały charakter ogólny i nie odzwierciedlały rzeczywistego rozkładu ruchu pomiędzy operatorami, których dotyczy zaskarżona decyzja. W ocenie Sądu przyjęte przez Prezesa UKE stanowisko o spłaszczeniu ruchu telekomunikacyjnego jako ogólne nie może stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej, dotyczącej zasad rozliczeń i wysokości stawki (...) oraz redukcji stawek w umowie pomiędzy dwoma operatorami, która takiego ogólnego charakteru nie posiada.

Ponadto Prezes UKE nie przedstawił szerszego uzasadnienia dla zastosowania w rozliczeniach całodobowych jednej, najwyższej stawki za zakańczanie połączenia w sieci (...) w wysokości dwukrotnie wyższej od stawki obowiązującej w (...) za zakańczanie połączeń w sieci (...). Takie rozwiązanie nie umożliwiłoby osiągnięcia pełnej symetrii stawek nawet po upływie okresu przejściowego ustalonego w harmonogramie zawartym w zaskarżonej decyzji.

Zdaniem Sądu zawarte w zebranym materiale informacje dotyczące ilości połączeń z sieci (...) zakańczanych w sieci (...), których pozwany nie kwestionował, przemawiają za uznaniem, że ruch telekomunikacyjny pomiędzy tymi sieciami jest rozłożony na wszystkie okresu taryfikacyjne bez szczególnego spiętrzenia w (...). Ponadto ruch w okresach (...)kształtuje się na poziomie zbliżonym. Brak wobec tego podstaw do uznania, że wprowadzenie w zaskarżonej decyzji do rozliczeń opłaty za zakończenie połączenia strefowego w jednej wysokości (0.0273 zł/min) przez całą dobę było uzasadnione i konieczne dla wyrównania pozycji rynkowej obu operatorów.

Podział na trzy okresy taryfikacyjne i właściwe dla nich opłaty za zakańczanie połączenia jest powszechnie przyjmowany w umowach zawieranych przez (...) z innymi operatorami i leży również w interesie użytkowników końcowych. Takie rozwiązanie zostało uznane za słuszne, sprawiedliwe i chroniące interesy obu stron umowy także w treści oferty (...) zatwierdzonej decyzją Prezesa URE.

Za trafne należy uznać zarzuty powoda, iż zaskarżona decyzja jest niezgodna ze Stanowiskiem Prezesa UKE z dnia 16 grudnia 2008r. w sprawie symetrii stawek (...) oraz Zaleceniami K.E. z dnia 7 maja 2009r. w sprawie stawek (...) i (...). Okoliczności tej nie można było pominąć przy rozpoznawaniu odwołania nawet jeżeli wymienione akty prawne nie mają mocy wiążącej.

Wytyczają one bowiem zasady budowy zrównoważonego rynku usług telekomunikacyjnych i ze względu na interesy użytkowników końcowych nie powinny być pomijane przez Prezesa UKE.

W ocenie Sądu Okręgowego utrzymywanie asymetrii stawek (...) po upływie okresu przejściowego, który jednak powinien być zachowany, nie może być uzasadnione znaczną różnicą potencjałów ekonomicznych (...) i (...). Byłoby to sprzeczne nie tylko z ogólnymi tendencjami do wprowadzania stawek symetrycznych ale również niezasadne z uwagi na długi okres działania (...) na rynku oraz posiadaną przez tego operatora pozycję rynkową. Również informacje zawarte w Raporcie o stanie rynku w 2008r. nie uzasadniają utrzymywania permanentnej asymetrii stawek po upływie okresu przejściowego a jedynie mogą być dodatkową przesłanką do zastosowania harmonogramu dochodzenia do symetrii stawek.

Odnosząc się do zawartego w odwołaniu wniosku powoda o zmianę decyzji poprzez wprowadzenie symetrycznego modelu stawek (...) pomiędzy (...) i (...) zdaniem Sądu Okręgowego, należało zgodzić się z przedstawioną w tym zakresie w zaskarżonej decyzji argumentacją Prezesa UKE, przemawiającą przeciw przyjęciu obecnie tego rozwiązania. Podkreślić należy, że na operatorów alternatywnych, w tym na (...) nie zostały jednak nałożone obowiązki określone w art. 39 i 40 Pt. Przyjęcie symetrycznego modelu rozliczeń ruchu międzysieciowego prowadziłoby w tej sytuacji do nałożenia na operatorów alternatywnych obowiązku pobierania opłat za zakańczanie połączeń po kosztach operatora zasiedziałego a nie opłat ustalanych na podstawie kosztów własnych tych operatorów. Takie rozwiązanie promowałoby operatora zasiedziałego i mogłoby wywołać antykonkurencyjne skutki na rynku.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności Sąd Okręgowy uznał za zasadne częściowe uwzględnienie odwołania i na podstawie art. 479 64 § 2 kpc orzekł jak w sentencji.

Wydając wyrok w niniejszej sprawie Sąd uwzględnił stanowisko Sądu Apelacyjnego w Warszawie przyjęte w niepublikowanym wyroku z dnia 10 maja 2012r. sygn. akt VI ACA 1471/11 dotyczącym analogicznej decyzji Prezesa UKE, znanym Sądowi z urzędu.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc stosowanie do wyniku sporu.

SSO Witold Rękosiewicz