Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2015 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2015 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa Z. S.

przeciwko H. G., E. R. G.

o dopuszczenie do współposiadania

1.  Nakazuje pozwanym H. G. i E. R. G. aby dopuścili powódkę Z. S. do współposiadania i korzystania z części wspólnych nieruchomości położonej w R. przy ul. (...), opisanej w (...) poprzez:

- zapewnienie powódce swobodnego korzystania z klatki schodowej i schodów na
wszystkich kondygnacjach budynku;

- umożliwienie powódce dostępu do strychu i włazu dachowego poprzez
zdemontowanie kłódek i innych barier, uniemożliwiających dostęp do strychu i na
dach budynku.

2. Zasądza od pozwanych E. R. G. i H. G. solidarnie na rzecz
powódki Z. S. kwotę 1229,00 zł (jeden tysiąc dwieście
dwadzieścia dziewięć złotych 00/100) tytułem kosztów procesu, w tym kwotę
1000,00 zł (jeden tysiąc złotych 00/100) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Bogusława Olszewska – Wojgienica

Sygn. akt I C 1165/14

UZASADNIENIE

Powódka Z. S. wniosła o nakazanie pozwanym E. i H. G. dopuszczenia do współposiadania i korzystania z części wspólnych nieruchomości położonej przy ulicy (...) w R., dla której Sąd Rejonowy w Giżycku VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi (...) poprzez zapewnie swobodnego korzystania z klatki schodowej i schodów na wszystkich kondygnacjach budynku oraz umożliwienie dostępu do strychu i włazu dachowego poprzez zdemontowanie kłódek i innych barier uniemożliwiających dostęp do strychu i na dach budynku.

W uzasadnieniu pełnomocnik powódki wskazał, iż strony są współwłaścicielami opisanej nieruchomości. Podniósł, iż klatka schodowa, schody, strych, dach, fundamenty, ściany nośne oraz kominy stanowią elementy wspólne budynku, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali, przy czym pozwani roszczą prawa do wyłącznego korzystania z klatki schodowej na I piętrze oraz strychu uniemożliwiając powódce poruszanie się po schodach prowadzących z mieszkania powódki na strych budynku. Nadto pełnomocnik twierdził, iż wskutek działań pozwanych nie jest możliwe także wejście na dach budynku.

Pozwani E. G. i H. G. wnieśli o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu podnieśli, iż w budynku przy ul. (...) w R. nie ma strychu, a na dach wchodzi się po drabinie opartej o ścianę budynku. Pozwani wskazali, że nigdy nie utrudniali powódce wejścia na dach.

W toku postępowania pozwany wskazał, iż zamknął wejście na strych. Jak twierdził powódce nie przysługuje prawo korzystania ze strychu oraz klatki schodowej i schodów.

Sąd ustalił, co następuje:

Z. S. jest właścicielką lokalu mieszkalnego nr (...) stanowiącego odrębną nieruchomość położonego przy ulicy (...) w R.. Lokal mieszkalny nr (...) składa się z trzech pokoi, kuchni, dwóch łazienek, przedpokoju i korytarza wraz z przynależną piwnicą oraz dwoma przynależnymi budynkami gospodarczymi. Z lokalem tym związany jest udział 60/100 w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz elementy wspólne budynku, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali.

( dowód : z akt księgi wieczystej KW (...): umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu – k. 1-2)

E. G. i H. G. są właścicielami lokalu mieszkalnego nr (...) stanowiącego odrębną nieruchomość położonego przy ulicy (...) w R.. Lokal mieszkalny nr (...) składa się z dwóch pokoi, łazienki, komórki i przedpokoju wraz z przynależną piwnicą oraz dwoma przynależnymi budynkami gospodarczymi. Z lokalem tym związany jest udział 40/100 w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz elementy wspólne budynku, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali.

( dowód : z akt księgi wieczystej KW (...): umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu – k. 2-3)

Prawomocnym postanowieniem z dnia 28 grudnia 2001 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I Ns 171/00 Sąd Rejonowy w Giżycku zniósł częściowo współwłasność nieruchomości zabudowanej położonej w R. przy ulicy (...), działka nr (...), zapisanej w księdze wieczystej tut. Sądu KW (...). Na mocy powyższego orzeczenia we współwłasności stron pozostała działka oznaczona obecnie numerem geod. 7/10. Strony nie wydzieliły z księgi wieczystej (...) nowopowstałych działek, wskutek czego istnieje niezgodność stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistych stanem prawnym.

( dowód : z akt sprawy I Ns 171/00 – wniosek o zniesienie współwłasności – k. 2, postanowienie o zniesieniu współwłasności – k. 170-170v, wyrok z dnia 28 maja 2002 r. – k. 214-218)

Strony postępowania pozostają w konflikcie od lat. Na skutek pozwu Z. S. i P. S. toczyło się przed tut. Sądem postępowanie o sygn. akt I C 80/02 przeciwko H. G. w sprawie o naruszenie posiadania. Sąd Rejonowy w Giżycku prawomocnym wyrokiem z dnia 22 maja 2002 r. nakazał pozwanemu H. G., aby zdemontował kratę zamykającą wyjście na dach budynku mieszkalnego położonego w R. przy ulicy (...).

Natomiast prawomocnym wyrokiem z dnia 19 grudnia 2012 r. tut. Sąd oddalił powództwo H. G. przeciwko Z. S. o nakazanie pozwanej zaprzestania użytkowania jego działki gruntu oraz nakazanie rozebrania ogrodzenia posadowionego na tej działce i zabranie wszystkich nasadzeń.

( dowód : z akt sprawy I C 80/02: pozew – k. 2-2v, rozszerzenie powództwa – k. 10, protokół rozprawy z dnia 22.05.2002 r. – k. 17-18, wyrok z dnia 22.05.2002 r. – k. 19, wyrok z dnia 22.01.2044 r. – k. 14;, z akt sprawy I C 571/12: pozew – k. 2-3, odpowiedź na pozew – k. 24, protokół rozprawy z dnia 10.12.2012 r. – k. 27, wyrok z dnia 19.12.2012 r. – k. 30, wyrok z dnia 2.05.2013 r. – k. 65)

Na strychu budynku przy ul. (...) w R. strony wydzieliły dwa pomieszczenia, z których korzystały na zasadzie wyłączności. Oba pomieszczenia były zamknięte na kłódki. W sierpniu 2013 r. pozwany zmienił kłódkę do wydzielonego pomieszczenia powódki nieudostępniając jej przy tym klucza.

W dniu 5 września 2013 r. powódka zawiadomiła Komendę Powiatową Policji w G. o możliwości popełnienia przestępstwa poprzez podłączenie miedzianego drutu do kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe do pomieszczenia gospodarczego należącego do powódki. W dniu 10 czerwca 2013 r. umorzono postępowanie przygotowawcze prowadzone w trybie art. 308 § 1 k.p.k. wobec stwierdzenia, że czynu nie popełniono.

W dniu 29 sierpnia 2014 r. na wniosek powódki w budynku należącym do stron odbyła się kontrola w zakresie przestrzegania przepisów ochrony przeciwpożarowej. W toku czynności stwierdzono brak możliwości dostępu do strychu oraz włazu na dach przez powódkę.

Do chwili obecnej powódka nie ma dostępu do wydzielonej części strychu oraz do wejścia na dach.

( dowód : przesłuchanie powódki – k. 93-93v, przesłuchanie pozwanego – k. 94, zeznania świadków: M. K. – k. 60v, W. S. – k. 60v, M. W. – k. 61, A. W. – k 61-61v, z akt 2 Ds. 894/13: notatka urzędowa – k. 1, protokół przesłuchania A. W. – k. 3-4, protokół przesłuchania Z. S. – k. 9-10, protokół przesłuchania H. G. – k. 14-15, postanowienie o umorzeniu postępowania – k. 21)

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dokonał ustaleń faktycznych w sprawie w oparciu o dokumenty zgromadzone w toku postępowania, których moc dowodowa nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony oraz na podstawie zeznań świadków, które w ocenie Sądu są wiarygodne i wzajemnie się uzupełniają.

Okoliczność sporną w przedmiotowej sprawie stanowiła możliwość korzystania przez powódkę ze strychu oraz klatki schodowej i schodów prowadzących do tego pomieszczenia. Pozwany podnosił bowiem, iż powódce nie przysługuje prawo do korzystania z tych części budynku.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, iż w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, iż strony są właścicielami lokali stanowiących odrębne nieruchomości, z którymi związany jest udział w nieruchomości wspólnej stanowiącej grunt oraz elementy wspólne budynku. Powyższe Sąd ustalił na podstawie przedłożonych umów o ustanowieniu odrębnej własności lokali oraz akt ksiąg wieczystych (...) i (...) Nadto wymaga zaznaczenia, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali, co oznacza przymusowe związanie własności lokalu z nieruchomością wspólną. Jak wynika z przywołanych umów o ustanowieniu odrębnej własności lokali, w skład z żadnego z lokali nie wchodzi klatka schodowa, schody, ani strych, w związku z czym należało uznać, iż pomieszczenia te stanowią elementy wspólne budynku. Każde bowiem pomieszczenie niewchodzące na mocy przywołanych umów w skład wyodrębnionych lokali należy uznać za przedmiot współwłasności stron (podobnie Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 3 marca 2015 r., I ACa 1216/14, LEX nr 1665827).

W tym kontekście należy zauważyć, iż współwłasność jest postacią własności, która charakteryzuje się tym, iż jedna rzecz stanowi niepodzielnie przedmiot własności kilku osób mających do niej jednakowe uprawnienia. Prawa właścicieli lokali do korzystania z nieruchomości wspólnej wynikają przede wszystkim z art. 12 ust. 1 ustawy o własności lokali, zgodnie z którym właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem, a także z przepisów Kodeksu cywilnego, które stosuje się w zakresie nieuregulowanym ustawą o własności lokali. Jak wynika z kodeksowej regulacji (art. 206 k.c.) każdemu ze współwłaścicieli przysługuje uprawnienie do współposiadania i korzystania z rzeczy wspólnej jako całości, w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli. Odmienny sposób korzystania z rzeczy wspólnej może natomiast zostać określony przez strony w umowie zawartej nawet w sposób dorozumiany. Wymaga jednak wyraźnego zaznaczenia, że umowny podział rzeczy do korzystania (tzw. podział rzeczy quoad usum) nie rodzi skutków obligacyjnych i może być w każdym momencie zmieniony. W niniejszej sprawie jak wynika z przesłuchania stron oraz zeznań świadków taką umowę strony zawarły jedynie w stosunku do strychu, który podzieliły na dwa samodzielne, zamykane pomieszczenia, z których do 2013 r. korzystały za zasadzie wyłączności. W pozostałym zakresie, tj. w stosunku do schodów i klatki schodowej należy stwierdzić, iż strony, wobec braku odmiennych postanowień, przyjęły ustawowy model współposiadania i korzystania z rzeczy wspólnej.

Zgodnie z zeznaniami świadków M. K., W. S., A. W. i M. W. powódka od około dwóch lat nie ma swobodnego dostępu do wydzielonej do wyłącznego korzystania części strychu oraz możliwości wejścia na dach budynku, gdyż pozwany zamontował kłódki nieudostępniając powódce przy tym kluczy oraz zakazał korzystania z klatki schodowej i schodów. Sąd dał wiarę powyższym zeznaniom, bowiem korespondowały ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Nadto sam pozwany na rozprawie w dniu 15 maja 2015 r. przyznał, iż zamknął wejście na strych oraz na dach budynku, gdyż należy on do niego, a powódka nie ma prawa wchodzić na klatkę schodową przy lokalu pozwanego (k. 94).

Mając na uwadze powyższe w ocenie Sądu doszło do naruszenia posiadania powódki poprzez uniemożliwienie jej korzystania z wydzielonej części strychu, klatki schodowej i schodów oraz wejścia na dach. Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą współwłaścicielowi, który został pozbawiony współposiadania przez pozostałych współwłaścicieli przysługuje powództwo windykacyjne oparte na dyspozycji art. 222 § 1 k.c. przy uwzględnieniu treści art. 206 k.c. (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 czerwca 2010 r., II CSK 32/10, OSNC-ZD 2011/2/27).

Wobec stwierdzenia pozbawienia powódki posiadania rzeczy wspólnej należało na podstawie art. 222 § 1 k.c. w zw. z art. 206 k.c. nakazać pozwanemu dopuszczenie powódki do współposiadania i korzystania z części nieruchomości wspólnej zgodnie z żądaniem pozwu.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz powódki kwotę 200 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, kwotę 12 zł z tytułu poniesionych przez pełnomocnika kosztów dojazdu na rozprawę, kwotę 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwotę 1000 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego jako kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.