Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 376/10

POSTANOWIENIE

Dnia 17 grudnia 2010 roku

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący – SSO Beata Kinstler

Protokolant: Joanna Kulpińska

przy udziale Jolanty Wawryk Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Psie Pole

po rozpoznaniu na posiedzeniu

w sprawie skazanego J. M.

wniosku z dnia 23 listopada 2010 r. (data wpływu)

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

postanawia

I.  na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. akt V K 1343/06, oraz Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 31 lipca 2007 r., sygn. akt III K 70/07;

II.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. dra Wojciecha Osipacza z Kancelarii Adwokackiej we Wrocławiu kwotę 146,40 zł brutto tytułem kosztów obrony z urzędu;

III.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnić skazanego z ponoszenia kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany J. M. wniósł o wydanie wyroku łącznego, obejmującego kary orzeczone prawomocnymi wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 3 sierpnia 2006 r. w sprawie sygn. V K 1343/06.

2)  Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 31 lipca 2007 r. w sprawie sygn. III K 70/07.

Zgodnie z art. 569 § 1 k.p.k. sąd wydaje wyrok łączny, jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej wobec osoby skazanej prawomocnymi wyrokami różnych sądów.

W ocenie Sądu brak podstaw do wydania wyroku łącznego zgodnie z wnioskiem skazanego J. M., gdyż kary wymierzone opisanymi wyżej wyrokami nie spełniają materialnoprawnej przesłanki określonej w art. 85 k.k. Do wymierzenia kary łącznej wyrokiem łącznym może dojść jedynie wówczas, gdy zachodzą warunki określone w cytowanym art. 85 k.k., stanowiącym, że sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z tych przestępstw.

Pierwsze ze wskazanych orzeczeń wydane zostało dnia 3 sierpnia 2006 r. wyrokiem tym skazano J. M. za czyn popełniony 7 marca 2006 r. Czyny objęte drugim z wymienionych wyroków – z dnia 31 lipca 2007 r. - zostały popełnione w okresie od kwietnia 2006 roku do września 2006 roku oraz w dniu 22 września 2006 roku, a więc po wydaniu pierwszego z opisanych wyroków, co stanowi przeszkodę uniemożliwiającą orzeczenie kary łącznej uwzględniającej kary jednostkowe wymierzone wskazanymi wyrokami.

Ponadto Sąd z urzędu badał, czy wobec skazanego J. M.zapadł inny wyrok, nie wskazany we wniosku, a którym wymierzona kara nadawałaby się do połączenia w ramach wyroku łącznego. Analiza danych zawartych w karcie karnej skazanego wskazuje, że z orzeczonych wobec skazanego wyroków (zarówno wskazanych we wniosku, jak i innych) nie można orzec żadnej kary łącznej (SN V KK 261/07, LEX nr 307807; SA w Katowicach II AKz 378/05, KZS 2005, z. 12, poz. 68).

Mając powyższe na uwadze należało – zgodnie z dyrektywą art. 572 k.p.k. – umorzyć postępowanie.

Zasądzenie kosztów nieopłaconej obrony udzielonej z urzędu skazanemu oraz wysokość tych kosztów znajdują oparcie w przepisach § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U.02.163.1348) oraz art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. i art.29 ust.1 ustawy prawo o adwokaturze.

Sąd zwolnił skazanego z ponoszenia kosztów sądowych w sprawie zgodnie z powołanym art. 624 k.p.k.