Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 778/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Ostrowcu Świętokrzyskim II Wydział Karny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Dariusz Barczak

Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Maj

w obecności prokuratora Grzegorza Gawrońskiego

po rozpoznaniu dnia 17 grudnia 2015 roku

sprawy S. W., urodzonego (...) w O., syna A. i W. z domu Ś. ,

oskarżonego o to, że: w dniu 10 lipca 2015r. w O., w woj. (...) prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki D. (...) o nr rej. (...), nie stosując się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w O. wyrokiem z dnia 19 listopada 2007r., sygn. akt (...)zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 8 lat, obowiązującego od dnia 23 listopada 2007r. do dnia 23 listopada 2015r. oraz wyrokiem z dnia 1 września 2008r. sygn. akt (...)zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat, obowiązującego w okresie od 9 września 2008 r. do dnia 9 września 2018r.

to jest o przestępstwo z art. 244kk

orzeka:

I.  oskarżonego S. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, stanowiącego występek z art. 244kk i za to na podstawie art. 244kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 627kpk zasądza od oskarżonego S. W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 130zł (sto trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 19 listopada 2007 roku wydanym w sprawie (...) S. W. został uznany za winnego popełnienia przestępstwa z art. 178a§1kk i art. 244kk w zw. z art. 11§2kk – za co orzeczono wobec niego m.in. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 8 lat.

Wyrok uprawomocnił się w dniu 23 listopada 2007 roku.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w O.z dnia 01 września 2008 roku wydanym w sprawie (...) S. W. został uznany za winnego popełnienia przestępstwa z art. 178a§1kk i art. 244kk w zw. z art. 11§2kk – za co orzeczono wobec niego m.in. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat.

Wyrok uprawomocnił się w dniu 09 września 2008 roku.

W dniu 10 lipca 2015 roku S. W. mimo obowiązującego zakazu wsiadł do samochodu D. (...) i kierując pojazdem na ulicy (...) w O. został zatrzymany do kontroli drogowej. W czasie kontroli okazało się, że oskarżony jest trzeźwy, natomiast obowiązują wobec niego zakazy prowadzenia pojazdów.

Dowody: wyjaśnienia oskarżonego (k. 30 akt postępowania przygotowawczego), odpisy wyroków (k. 36-38 akt postępowania przygotowawczego), pismo ze Starostwa Powiatowego w O. (k. 25 akt postępowania przygotowawczego )

Oskarżony S. W. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu. wyjaśnił, że był już karany za jazdę samochodem w stanie nietrzeźwym. W dniu 10 lipca 2015 roku wsiadł do samochodu marki M. i jadąc ul. (...) został zatrzymany do kontroli drogowej. W trakcie kontroli drogowej okazało się, że nie posiada prawa jazdy i ma orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego (k. 30 akt postępowania przygotowawczego)

Oskarżony S. W. ma 46 lat. Żonaty. Ma czworo dzieci. Z zawodu murarz. Pracuje jako pracownik budowlany z wynagrodzeniem około 2000 zł miesięcznie. Właściciel domu jednorodzinnego. Zdrowy, nie leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Karany sześciokrotnie, w tym czterokrotnie za przestępstwa z art. 178a§1kk i dwukrotnie za przestępstwa
z art. 178a§1kk i art. 244kk w zw. z art. 11§2kk.

Dowody: wyjaśnienia oskarżonego (k. 30 akt postępowania przygotowawczego), karta karna (k.22-23 akt postępowania przygotowawczego),

Sąd zważył, co następuje:

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, a jego wyjaśnienia są rzeczowe, spójne i logiczne, ściśle korespondując ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Wobec powyższego w pełni zostały uznane za wiarygodne. S. W. przyznał, że w inkryminowanym czasie jechał samochodem i podczas kontroli drogowej okazało się, że nie ma prawa jazdy i ma orzeczony zakaz.

Na wiarę w ocenie Sądu zasługują również dowody rzeczowe w postaci: danych
o karalności, odpisów wyroków oraz pisma ze Starostwa Powiatowego w O. – dołączone do aktu oskarżenia do ujawnienia i odczytania na rozprawie głównej. Dowody te nie były kwestionowane przez żadną ze stron niniejszego postępowania, nie budziły też wątpliwości co do swej autentyczności.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał, że wina oskarżonego co do zarzucanego mu czynu nie budzi wątpliwości, a zebrany w sprawie materiał dowodowy nie nasuwa żadnych zastrzeżeń co do poszczególnych okoliczności przedstawionego powyżej stanu faktycznego.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego bezspornym jest, że zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona występku z art. 244kk.

Przedmiotem ochrony przestępstwa stypizowanego w art. 244kk jest wymiar sprawiedliwości, a w ramach tego zapewnienie wykonania orzeczeń Sądu, o których mowa w wyżej wskazanym przepisie. Oczywistym jest, iż ochroną wynikającą z art. 244kk objęte są wyłącznie orzeczenia Sądu,
a nie innych organów. Wobec powyższego jednoznacznie stwierdzić należy, iż podmiotem przestępstwa z art. 244kk może być jedynie osoba w stosunku do której orzeczono środki karne w przepisie tym wymienione. Zatem dyspozycję art. 244kk wyczerpuje ten, kto nie stosuje się do orzeczonego przez Sąd zakazu. W realiach zwłaszcza przedmiotowej sprawy w ślad za Sądem Najwyższym stwierdzić należy, iż z punktu widzenia odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 244kk nie jest (...) konieczne, aby fakt zastosowania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych nie tylko dotarł do świadomości skazanego, ale przez cały czas obowiązywania zakazu - trwał w jego bieżącej pamięci (post. SN z dn.05.02.2009r. IIKK 254/08). Analiza zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie i bezsprzecznie wykazała, iż oskarżony musiał zdawać sobie sprawę z orzeczonego w stosunku do niego zakazu prowadzenia pojazdów, albowiem znał treść wyroków, które przeciwko niemu zapadły.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu z art. 244kk.

Stopień winy oskarżonego jest znaczny zważywszy na fakt, iż podejmując decyzję
o kierowaniu pojazdem nie był zdeterminowany żadnymi istotnymi okolicznościami zewnętrznymi, które mogłyby w jakimkolwiek stopniu usprawiedliwić jego negatywne zachowanie. Naruszając po raz kolejny zakaz prowadzenia pojazdów, oskarżony dał wyraz swego lekceważącego stosunku do obowiązującego porządku karnego.

Nie bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż oskarżony był już uprzednio kilkukrotnie karny, w tym za przestępstwa z art. 178a§1kk raz z art. 178a§1kk w zb. z art. 244kk w zw. z art. 11§2kk .

Na korzyść oskarżonego przemawia fakt, iż swoim zachowaniem nie utrudniał niniejszego postępowania. Na skutek jego działania nie została wyrządzona szkoda osobom trzecim.

Uznać więc należy, że wystarczającym wobec oskarżonego będzie orzeczenie kary pozbawienia wolności w dolnych granicach jej ustawowego zagrożenia.

Nadto, z uwagi na uprzednią karalność, lekceważenie orzeczeń sądowych Sąd doszedł do przekonania, że wobec oskarżonego nie można orzec kary łagodniejszego rodzaju niż kara pozbawienia wolności.

S. W. był karany na karę pozbawienia wolności. Wobec powyższego zgodnie z art. 69§1kk nie zachodzą warunki do warunkowego zawieszenia wykonania tej karty.

Sąd wymierzył oskarżonemu za przypisane mu przestępstwo karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, uznając że jest ona adekwatna do stopnia winy sprawcy i uwzględnia stopień społecznej szkodliwości społecznej czynu.

Oskarżony jak sam wskazał pracuje, osiąga dochód w wysokości około 2000 zł. Może więc on bez nadmiernego uszczerbku dla swojego utrzymania uiścić koszty sądowe.

Na całkowite koszty sądowe w niniejszej sprawie składają się: opłata od kary pozbawienia wolności w wysokości 60zł, opłata za kartę karną – 30 zł oraz zryczałtowane wydatki za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym w łącznej kwocie – 40zł.