Sygn. akt: XV GU 135/15
Bydgoszcz, dnia 2 grudnia 2015r.
Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, Wydział XV Gospodarczy
Przewodniczący: SSR Ewa Gatz-Rubelowska
Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marta Kokosza
po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2015r. w Bydgoszczy na rozprawie
sprawy z wniosku dłużnika G. K. (1) nieprowadzącego działalności gospodarczej o ogłoszenie upadłości
postanawia:
oddalić wniosek
Na oryginale właściwe podpisy.
W dniu 16 czerwca 2015 r. dłużnik G. K. (1) złożył wniosek o ogłoszenie jego upadłości jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, iż prowadził działalność gospodarczą na własny rachunek w okresie od 1999 r. do 2011 r. W związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa powstało zadłużenie , które do chwili obecnej nie zostało przez dłużnika spłacone. Dłużnik wskazał nadto, iż zarządzał spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w B., która w następstwie kryzysu gospodarczego nie płaciła wymagalnych długów. Z tego tytułu grozi mu odpowiedzialność za nieuregulowane zobowiązań w oparciu o art. 299 ksh i art. 118 Ordynacji podatkowej. Obecnie dłużnik jest zatrudniony na ½ etatu w przedsiębiorstwie swojej żony L. K. (1). Jego miesięczne wynagrodzenie wynosi 875 zł. brutto. Ma na utrzymaniu dwuletniego syna. Nadto płaci świadczenia alimentacyjne na rzecz córki W. K. w wysokości 500 zł. i syna G. K. (2) w kwocie 800 zł. miesięcznie. Nie posiada żadnego majątku.
Na rozprawie dnia 23 września 2015 r. dłużnik podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Dnia 12 lipca 1999 r. dłużnik zarejestrował działalność gospodarczą pod nazwą (...) .
Dnia 19 czerwca 1997 r. dłużnik zarejestrował działalność gospodarczą pod nazwą (...) (...).
Dowód : okoliczności bezsporne, a ponadto
Decyzja Miasta Bydgoszczy k. 8, wydruk CEIDG k 148
zeznania dłużnika k. 157
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dłużnik nie regulował wymagalnych zobowiązań pieniężnych wobec następujących podmiotów;
-Zakładu (...) od dnia 25 maja 2007 r. do 20 sierpnia 2010 r. w łącznej kwocie 329.936,06 zł.
- (...) od dnia 25 czerwca 2007 r. w kwocie 206.106,06 zł.
- (...) S.A. W. od 16 września 2009 r. w kwocie 41.785,40 zł.
-Trzeciego (...) od grudnia 2008 do grudnia 2010 r. w kwocie ok. 170.000 zł.
- (...) S.A. od 3 listopada 2010 r. w kwocie 342 zł
- (...) sp. z o.o. od dnia 21 kwietnia 2006 r. w kwocie 6.188,41 zł.
-R. G. od 29 września 2011 r. w kwocie 6.934,02 zł.
- (...) sp. z o.o. od 19 maja 2011 r. w kwocie 9.721,76 zł.
- (...) sp. z o.o. od 26 kwietnia 2006 r. w kwocie 17.397,61 zł.
-M. M. G. K. (2) od 23 czerwca 2006 r. w kwocie 15.702,76 zł.
- (...) sp. z o.o. od dnia 14 listopada 2011 r. w kwocie 65.639,19 zł.
Dowód : okoliczności bezsporne, a ponadto;
spis wierzycieli dokonany przez dłużnika wraz z dokumentacją k. 9-140
zeznania dłużnika 157-157 v
Dłużnik stał się niewypłacalny 25 czerwca 2007 r. – a zatem w czasie , gdy prowadził działalność gospodarczą. W tej dacie posiadał bowiem cztery wymagalne zobowiązania, których nie uiścił do dnia dzisiejszego; wobec M. M. G. K. (2) od 23 czerwca 2006 r. w kwocie 15.702,76 zł. , (...) sp. z o.o. od 26 kwietnia 2006 r. w kwocie 17.397,61 zł. , (...) sp. z o.o. od dnia 21 kwietnia 2006 r. w kwocie 6.188,41 zł., oraz największe zobowiązanie wobec (...) od dnia 25 czerwca 2007 r. w kwocie 206.106,06 zł. Zważyć nadto trzeba, iż od końca maja 2007 r. dłużnik zaprzestał opłacania składek wobec Z. (...). Pomimo zaistniałych przesłanek nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości.
Dowód :
spis wierzycieli dokonany przez dłużnika wraz z dokumentacją k. 9-140
zeznania dłużnika 157-157 v
Dnia 31 marca 2011 r. dłużnik zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej (...) i został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej.
Dnia 24 lipca 2012 r. dłużnik jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą (...) został wykreślony z Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej .
Dowód : okoliczności bezsporne, a ponadto
Decyzja Miasta Bydgoszczy k. 8, wydruk CEIDG k 148
zeznania dłużnika k. 157.
Do czerwca 2011 r. dłużnik był udziałowcem (...) sp. z o.o. a do października 2011 r. również prezesem zarządu w.w. spółki.
Dowód : okoliczności bezsporne, a ponadto
akt notarialny z 16 czerwca 2011 r.- k 164
oświadczenie dłużnika o rezygnacji z funkcji Prezesa zarządu (...) sp. z o.o. z dnia 18 października 2011 r.- k 163
zeznania dłużnika k. 157.
W momencie rezygnacji dłużnika z funkcji Prezesa zarządu (...) sp. z o.o. spółka ta nie regulowała swoich wymagalnych zobowiązań. Na mocy orzeczeń sądowych na podstawie art. 299 ksh dłużnik odpowiada osobiście za zobowiązania spółki wobec;
(...) S.A. na kwotę 221.038 zł.
(...) na kwotę 149.272 zł.
(...) na kwotę 77.751 zł.
Dowód :
spis wierzycieli dokonany przez dłużnika wraz z dokumentacją k. 9-140
zeznania dłużnika 157-157 v
Dnia 24 czerwca 2015 r. Z. (...) w Bydgoszczy wydał wobec dłużnika decyzję o częściowym umorzeniu składek na ubezpieczenie społeczne pod warunkiem spłaty należności niepodlegających umorzeniu w terminie 12 miesięcy .
Dowód :
zeznania dłużnika 157-157 v
decyzja Z. (...) z 24 czerwca 2015 r. k 150 akt
Obecnie dłużnik jest zatrudniony na ½ etatu w przedsiębiorstwie swojej żony L. K. (1). Jego miesięczne wynagrodzenie wynosi 875 zł. brutto. Ma na utrzymaniu dwuletniego syna. Nadto płaci świadczenia alimentacyjne na rzecz córki W. K. w wysokości 500 zł. i synaG. K. (2) w kwocie 800 zł. miesięcznie. Nie posiada żadnego majątku.
Dowód :
zeznania dłużnika 157-157 v
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez dłużnika, których autentyczności i prawdziwości nie kwestionowano, jak również na podstawie zeznań dłużnika G. K. (1).
Sąd ocenił jego zeznania jako logiczne, konsekwentne, spójne i znajdujące potwierdzenie w zebranym w niniejszej sprawie materiale dowodowym, a przede wszystkim w zebranych dokumentach. Dlatego też nie znalazł podstaw do ich kwestionowania i oparł się na nich przy ustalaniu stanu faktycznego w sprawie.
Sąd zważył, co następuje:
Na wstępie przesądzić trzeba, iż w stosunku do dłużnika zastosowanie mają przepisy o upadłości konsumenckiej na podstawie art. 491 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535), dalej określanej jako p.u.n.
Zgodnie z treścią art. 10 p.u.n., upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 p.u.n. dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Z istoty porządku prawnego wynika, że każdy powinien wykonywać swe wymagalne zobowiązania w terminie. Jeżeli zatem dłużnik nie wykonuje ciążących na nim wymagalnych zobowiązań, wówczas jest niewypłacalny, co stwarza podstawę ogłoszenia go upadłym. Bez znaczenia też jest, czy są to zobowiązania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą czy zawodową, czy też inne zobowiązania. ( por. F. Zedler , Komentarz do art. 11 p.u.n., [w:] A. Jakubecki, F. Zedler, Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, Zakamycze, 2003. ).
Niemniej jednak stan taki jest bardzo często odwracalny. Stąd u wielu autorów oraz w najnowszym orzecznictwie Sądu Najwyższego widoczne i aktualne jest stanowisko , iż niewykonywanie wymagalnych zobowiązań musi mieć charakter trwały. Najpełniej nowe spójne stanowisko Sądu Najwyższego zostało przedstawione w wyroku z dnia 19 stycznia 2011 r. ( IV CSK 211/10). Sąd Najwyższy wskazał w nim, iż „krótkotrwałe wstrzymanie płacenia długów wskutek przejściowych trudności nie jest podstawą ogłoszenia upadłości, gdyż o niewypłacalności w rozumieniu art. 11 ust. 1 p.u.n. można mówić dopiero wtedy, gdy dłużnik z braku środków przez dłuższy czas nie wykonuje przeważającej części swoich zobowiązań”. Stanowisko to zostało potwierdzone w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2011 r. ( VCSK 320/10) oraz w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2011 r. ( V CSK 352/10). Poglądy wyrażone w przedmiotowych orzeczeniach czerpią z niezwykle bogatego orzecznictwa przedwojennego, które uznawane jest za mające zastosowanie także pod rządami obecnej ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy jednoznacznie, iż po stronie dłużnika zachodzi przesłanka o której mowa powyżej. Analiza przedłożonych przez dłużnika dokumentów pozwoliła ustalić, że niewątpliwie zaprzestał on wykonywania wymagalnych zobowiązań w sposób trwały 25 czerwca 2007 r. Z tą datą bowiem stało się wymagalne największe zobowiązanie wobec (...) w kwocie 206.106,06 zł.
Dłużnik posiada obecnie zadłużenie wobec kilkunastu wierzycieli . Większość zobowiązań zostało zaciągniętych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dłużnika.
Pomimo wystąpienia przesłanki niewypłacalności , która została omówiona powyżej ogłoszenie upadłości w niniejszej sprawie było niemożliwe z uwagi na zaistnienie przesłanki negatywnej określonej treścią art. 491 4 ust. 2 pkt. 3 p.u.n.
Z cytowanego przepisu wynika bowiem, iż sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli w okresie 10 lat przed dniem zgłoszenia wniosku dłużnik mając taki obowiązek, wbrew przepisom ustawy nie zgłosił w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości.
Obowiązek i termin złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości reguluje art. 21 p.u.n., zgodnie z którym dłużnik - przedsiębiorca jest zobowiązany, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości.
Niewątpliwie dłużnik w niniejszej sprawie prowadził działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od lat dziewięćdziesiątych . Stan niewypłacalności powstał 25 czerwca 2007 r. r. a zatem dłużnik w terminie 14 dni od tej daty winien złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości.
Bezspornym jest zatem , iż niewypłacalność dłużnika powstała w trakcie prowadzenia przez niego działalności gospodarczej jak i fakt , iż wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnik jako przedsiębiorca nigdy nie złożył, choć przepisy prawa nakładały na niego taki obowiązek.
Podkreślić też trzeba, iż składając wniosek dłużnik wprost wskazał, iż nieuregulowane zobowiązania wynikają z faktu prowadzonej działalności gospodarczej ( k 3 akt) . Zeznając na rozprawie w dniu 23 września 2015r . dłużnik zaś stwierdził, iż zakończył działalność gospodarczą gdyż nie dawał rady ze spłatą zobowiązań oraz na skutek egzekucji komorniczych ( k 157 akt). Dłużnik zeznał też , iż nie składał wniosku jako przedsiębiorca o ogłoszenie upadłości, gdyż nie wiedział , że wniosek taki można złożyć.
Dłużnik zatem nie kwestionował faktu, iż jego niewypłacalność była powodem wyrejestrowania i zakończenia działalności.
Podkreślić także trzeba, iż dłużnik jako Prezes zarządu (...) sp. z o.o. miał także obowiązek złożyć w określonym prawem terminie wniosek o ogłoszenie upadłości spółki czego również nie uczynił. Konsekwencją tego jest odpowiedzialność osobista dłużnika za niektóre zobowiązania spółki (...) na podstawie art. 299 ksh orzeczona na mocy wyroków sądowych.
W przedmiotowej sprawie nie zaistniały też przesłanki do zastosowania zasady słuszności czy humanitaryzmu, w szczególności zauważyć należy, iż dłużnik jest osobą posiadającą możliwości zarobkowe. Odwołanie się zaś do zasad generalnych odnosi się jedynie do wypadków szczególnie uzasadnionych , które w niniejszej sprawie w ocenie Sądu nie wystąpiły.
Dłużnik reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, nie przytoczył we wniosku ani w swych zeznaniach żadnych okoliczności, które przemawiać by mogły za zastosowaniem wobec niego zasad słuszności lub humanitaryzmu.
Zeznając dłużnik stwierdził, iż ma problemy urologiczne, a także nadciśnienie. Dolegliwości te nie zagrażają jego życiu i zdrowiu oraz nie wpływają na możliwości zarobkowe ( k 157 ) . Dłużnik jest zatrudniony w przedsiębiorstwie swojej żony.
Okoliczności te, nie są zatem zdarzeniami nadzwyczajnymi i nie przemawiają za zastosowaniem wobec uczestnika zasad słuszności i humanitaryzmu.
Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej okoliczności, wobec faktu, iż dłużnik w okresie 10 lat przed dniem zgłoszenia wniosku w niniejszej sprawie będąc do tego zobowiązanym jako przedsiębiorca nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości Sąd wniosek dłużnika o ogłoszenie upadłości konsumenckiej oddalił na podstawie art. 491 4 ust. 2 pkt. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 233) .
Na oryginale właściwe podpisy.