Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X P 119/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia Wydział X Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marcin Szajner

Ławnicy: Józef Hamkało, Zofia Kotowicz

Protokolant: Monika Biegańska

po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2013 r. we Wrocławiu

przy udziale ……………………………..

sprawy z powództwa: A. P.

przeciwko P. G. L. L. P. N. M.

z siedzibą w M.

o ustalenie istnienia stosunku pracy i dopuszczenie do pracy

I. oddala powództwo;

II. zasądza od powoda A. P.na rzecz strony pozwanej P. G. L. L. P. N. M.z siedzibą w M.kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie;

III. pozostałe koszty postępowania zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 23 stycznia 2013 skierowanym przeciwko stronie pozwanej P. G. L. L. P. N. M.z siedzibą w M.powód A. P.domagał się ustalenia iż oświadczenie woli złożone przez powoda w dniu 4.12.2012 o rozwiązaniu umowy o pracę na czas nieokreślony zawartej w dniu 28.05.1997 za porozumieniem stron oraz ustalenia że stosunek pracy pomiędzy stronami na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia 28.05.1997 istnieje nadal. Ponadto wnióśł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu powództwa powód wskazał, iż pozostawał w zatrudnieniu u pozwanego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia 28.05.1997 w pełnym wymiarze czasu pracy, a od 14.11.2011 świadczył pracę na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego; miejscem pracy powoda był dział administracyjno-gospodarczy pozwanego Nadleśnictwa.

Powód w dniu 4.12.2012 odbył spotkanie z Nadleśniczym R. P. (1). Podczas spotkania pracodawca wystąpił z propozycją rozwiązania umowy za porozumieniem stron wskazując w przygotowanym piśmie, iż u podstaw rozwiązania umowy za porozumieniem stron nie istnieją względy organizacyjne lub ekonomiczne zakładu pracy w rozumieniu ustawy z 13.03.2003 o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracownika. Pozwany przed rozwiązaniem umowy zataił przed powodem istotną okoliczność w postaci faktycznego zlikwidowania stanowiska pracy powoda i przejęcia zadań w zakresie przewozu myśliwych i uczniów przez podmioty zewnętrzne na podstawie umów gospodarczych ( firmy Usługi (...) oraz Usługi Przewozowe (...)). Zatajenie powyższych informacji było działaniem celowym nakierowanym na wywołanie u powoda mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy. Takie działanie pozwanego miało na celu skłonić powoda do zawarcia porozumienia rozwiązującego umowę o pracę na czas nieokreślony i to wyłącznie w tym celu aby obejść przepisy kodeksu pracy o wypowiedzeniu warunków pracy i płacy. Powód pismem z dnia 12.12.2012 doręczonym pozwanemu w sekretariacie w dniu 13.12.2012 złożył oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu wywołanego podstępem wraz z żądaniem dopuszczenia do pracy na dotychczasowych warunkach wynikając z zatrudnienia na czas nieokreślony. Pozwany pismem z dnia 14.12.2012 wskazał iż porozumienie o rozwiązaniu umowy na czas nieokreślony pozostaje skuteczne i obowiązuje obie strony porozumienia. Pozwany nie zaprzeczył jednak w żaden sposób twierdzeniom powoda co do faktycznego wykonywania zadań wchodzących w zakres obowiązków powoda przez przedsiębiorców wskazanych powyżej.

Pozwany swym podstępnym działaniem stworzył dla powoda sytuację mniej korzystną albowiem zaproponował mu zatrudnienie na podstawie umowy na czas określony krótszy niż 5 miesięcy.

Strona pozwana P. G. L. L. P. N. M.z siedzibą w M. w odpowiedzi na pozew z dnia 18 lutego 2013 wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu strona pozwana zarzuciła, iż powództwo powoda jest spóźnione. Powód w dniu 14 grudnia 2012 otrzymał świadectwo pracy wraz z pouczeniem o możliwości złożenia pozwu do sądu pracy w terminie 14 dni. Powód we wskazanym terminie nie wystąpił z powództwem, tym samym nie uczynił zadość terminom wskazanym w art.264 kp. Ponadto pozwany zarzucił, iż powód nieprawidłowo żłożył pozew o ustalenie stosunku pracy w sytuacji gdy w obecnym stanie faktycznym ( w dacie złożenia odpowiedzi na pozew) strony łączy stosunek pracy.

Pozwany potwierdził, iż w dniu 4.12.2012 zawarł z powodem porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę z dnia 28.05.1997. Powód w tym dniu nie zgłaszał żadnych dolegliwości, a sama sytuacja nie była dla niego zaskoczeniem. Strony wspólnie ustaliły iż powód nie ma możliwości z uwagi na swój stan zdrowia wykonywać prawidłowo zadań związanych ze świadczeniem umówionej pracy. Powód jest młodym, inteligentnym człowiekiem który przeszedł szereg testów psychofizycznych umożliwiających powodowi pracę w charakterze kierowcy. Pozwany ma pewność że powód miał pełną świadomość składanych przez siebie oświadczeń woli.

Pozwany stanowczo zaprzeczył aby wprowadził powoda podstępnie w błąd, zatajając przed pracownikiem informację o rzekomej likwidacji stanowiska pracy kierowcy. Pozwany nie zlikwidował ani nie zamierza likwidować stanowiska pracy kierowcy. W dokumentacji – planie finansowo-gospodarczym na rok 2013 wykazano ilość etatów na taką samą jak w roku 2012, pomniejszoną o jeden etat pracownika K., który przeszedł na rentę. Pozwany utrzymał także taką samą ilość samochodów. Przeciwnie pozwany zamierza zakupić nowe samochody. Nie zaistniała więc przesłanka uzasadniająca uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli.

Umowy wskazane przez powoda z podmiotami zewnętrznymi zostały zawarte na czas 7-10 grudnia 2012 kiedy powód świadczył pracę w charakterze kierowcy oraz jednorazowo w dniach 5-7 stycznia 2013. Zawarcie czasowych umów z uwagi na przemijające przeszkody związane z awarią sprzętu i koniecznością zapewnienia realizacji umów zawartych przez Nadleśnictwo nie podlega ocenom pracowników jednostki.

Podkreślenia wymaga fakt, iż powód po uzyskaniu oświadczenia pozwanego że podtrzymuje treść swojego oświadczenia z 4.12.2012 i nie istnieje przesłanka pozwalająca powodowi na uchylenie się od skutków prawnych jego oświadczenia woli wykonał wszelkie czynności konieczne do zawarcia umówionej w porozumieniu umowy o pracę. Powód uzyskał dobrowolnie zaświadczenie od lekarza dopuszczające do świadczenia pracy w charakterze pracownika fizycznego, dokonał rozliczenia z dotychczasowego stanowiska i pobrał wymagane dokumenty do świadczenia pracy pracownika fizycznego, podpisał zakres obowiązków i per facta concludenta nawiązał stosunek pracy. Powód podstępnie nie zwrócił podpisanej przez pozwanego umowy o pracę na czas określony, zasłaniając się chorobą i zwolnieniem lekarskim, gdyż od dnia nawiązania stosunku pracy przebywał na zwolnieniu lekarskim i przebywa na nim do dziś. Powód systematycznie przekazywał pracodawcy zwolnienia lekarskie co utwierdzało pracodawcę w usprawiedliwionym przekonaniu iż powód nawiązał z pozwanym stosunek pracy na czas określony w dniu 14.12.2012. Powód nie złożył pozwanemu pisma, że w jego ocenie pomimo przyjęcia dokumentów rozwiązujących poprzednią umowę o pracę w tym świadectwa pracy i podpisaniu koniecznych dokumentów świadczących o zawarciu kolejnej umowy o pracę, powód takiej umowy nie zawarł.

Na rozprawie w dniu 22 maja 2013 powód zgłosił roszczenie ewentualne na wypadek nieuwzględnienia roszczenia zgłoszonego w pozwie- o dopuszczenie powoda do pracy w oparciu o warunki umowy na czas nieokreślony z 28.05.1997 ( vide protokół rozprawy z dnia 22.05.2013 k.90-93).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. P.był zatrudniony u strony pozwanej P. G. L. L. P. N. M.z siedzibą w M.w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony z dnia 28 maja 1997 w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pomocnika kierowcy ((...)). W oparciu o porozumienie zmieniające warunki pracy i płacy z dnia 14 listopada 2011 powód objął stanowisko kierowcy samochodu ciężarowego w dziale administracyjno-gospodarczym.

Powód nie miał zakresu czynności na piśmie. Został wprowadzony w swoje obowiązki ustnie przez nadleśniczego. Do obowiązków powoda na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego należał dowóz uczniów technikum leśnego na praktyki w wymiarze 2-3 dni w tygodniu od 8.00 do 13.30 ( bez okresu ferii zimowych i wakacji letnich), prace konserwatorskie, naprawcze w biurze nadleśnictwa, doraźne prace gospodarskie ( odśnieżanie, strzyżenie trawników), sporadycznie przewóz myśliwych na polowania.

Bezpośrednim przełożonym powoda był każdorazowy sekretarz Nadleśnictwa.

Średnie wynagrodzenie powoda za ostatnie 3 miesiące pracy wynosiło 3.406,56 zł brutto ( 2.373,96 zł netto).

Dowody: umowa o pracę z 28.05.1997 na czas nieokreślony ( k.10);

porozumienie zmieniające warunki pracy i płacy z 14.11.2011 ( k.11);

zaświadczenie o średnim wynagrodzeniu powoda za ostatnie 3 miesiące pracy z 19.02.2013 ( k.36);

zeznanie świadka K. S. ( k.92);

przesłuchanie stron: powoda ( k.153);

w charakterze strony pozwanej nadleśniczego R. P. ( k.153).

W dniu 4 grudnia 2012 doszło do spotkania nadleśniczego R. P. (1) z powodem z inicjatywy pracodawcy. Nadleśniczy miał uwagi do powoda odnośnie nieefektywnego wykorzystania czasu pracy, nie wykonywania obowiązków konserwatorskich zgodnie z oczekiwaniem pracodawcy. Powód wyraził swoją niechęć do łączenia funkcji wykonywania obowiązków kierowcy i konserwatora; powoływał się także na zdrowotne ograniczenia – przeciwskazania przy wykonywaniu obowiązków na wysokości określone w orzeczeniu lekarza medycyny pracy z VII 2012. Powód twierdził iż poszukuje pracy wyłącznie na stanowisku kierowcy „ na tirach”.

Wspólnie z nadleśniczym doszli do wniosku iż współpracę stron trzeba zakończyć. Nadleśniczy polecił kadrowej K. S. przygotować dokument rozwiązujący umowę za porozumieniem stron- początkowo z dniem 5.12.2012. Mając na uwadze iż powód miał zaległy urlop wypoczynkowy- strona pozwana zaproponowała powodowi wykorzystanie tego urlopu w naturze w wymiarze 7 dni w okresie do 14.12.2012 kiedy miała ulec rozwiązaniu dotychczasowa umowa o pracę na czas nieokreślony, a powód na to przystał.

W konsekwencji strony podpisały w dniu 4.12.2012 dokument określony jako porozumienie stron o rozwiązaniu z dniem 14.12.2012 umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia 28.05.1997. w treści porozumienia strony zgodnie stwierdziły iż u podstaw rozwiązania umowy w tym trybie nie istnieją względy organizacyjne lub ekonomiczne zakładu pracy w rozumieniu ustawy z 13.03.2003 o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracownika.

Jednocześnie powód oświadczył, iż będzie poszukiwał pracy, ale prosił o zawarcie z nim umowy terminowej do IV 2013 na tzw „ przezimowanie” trudnego okresu na rynku na poszukiwanie pracy. Strony doszły do porozumienia i ustaliły iż z powodem będzie zawarta umowa na czas określony od dnia 14.12.2012 do 30.04.2013 w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku robotnika leśnego przy wykonywaniu obowiązków na terenie leśnictwa W..

Rozmowy i negocjacje pomiędzy stronami w dniu 4.12.2012 toczyły się bez żadnej presji. Powód nie miał wątpliwości co do składanych oświadczeń, nie sygnalizował że warunki proponowane mu nie odpowiadają, czy też aby sprzeciwiał się jakimkolwiek ustaleniom.

W trakcie wykorzystywania zaległego urlopu wypoczynkowego powód chciał się wycofać z powyższych ustaleń- złożył w sekretariacie pismo z 12.12.2012 o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu wywołanego podstępem. Powód zarzucił ,iż strona pozwana zataiła przed nim fakt zlikwidowania jego stanowiska pracy i przejęcia zadań w zakresie przewozu myśliwych czy uczniów przez podmioty zewnętrzne- firma Usługi (...) oraz Firma (...).

Powód stawił się do pracy w dniu 14.12.2012. Kadrowa wręczyła mu odpowiedź strony pozwanej datowaną na dzień 14.12.2012 na pismo powoda z 12.12.2012, której strona pozwana wyraziła przekonanie iż porozumienie stron o rozwiązaniu umowy pozostaje skuteczne i obowiązuje obie strony porozumienia. Strona pozwana nie znalazła także podstaw do uchylenia się powoda od skutków prawnych złożonego oświadczenia woli.

N. strona pozwana wręczyła powodowi świadectwo pracy datowane na 14.12.2012 a dotyczące rozwiązanego za porozumieniem stron stosunku pracy na czas nieokreślony. Powód odebrał świadectwo, zapoznał się z pouczeniem o możliwości odwołania się od jego treści. Powód nie wystąpił z żadnym wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy do pracodawcy; nie odwołał się do sądu.

Tego dnia ( 14.12.2012) powód podpisał szereg dokumentów inicjujących nowe zatrudnienie na czas określony ( 14.12.2012- 30.04.2013) takie jak: kartę obiegową, informację o warunkach zatrudnienia, nowy zakres obowiązków na piśmie na stanowisku robotnika leśnego. Przedstawił także uzyskane dobrowolnie zaświadczenie lekarza medycyny pracy o pełnej zdolności do świadczenia pracy na stanowisku robotnika leśnego w konsekwencji skierowania przez pracodawcę.

Powodowi przedstawiono także umowę o pracę na czas określony z dnia 13.12.2012 od 14.12.2012 do 30.04.2013 na stanowisku robotnika leśnego z miejscem świadczenia pracy w leśnictwie W.– zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami. Powód nie podpisał jej- poprosił o egzemplarz dla siebie; miał oddać następnego dnia po konsultacji z prawnikiem. Powód nigdy nie oddał podpisanej umowy o pracę pomimo telefonicznych monitów. Początkowo twierdził, iż odda jak wróci z chorobowego, później uspokajał kadrową że przecież „wszystko inne podpisał”. Nie twierdził, że kwestionuje określone w umowie warunki.

Dowody: porozumienie stron z 4.12.2012 ( k.12);

pismo powoda z 12.12.2012 o uchyleniu się od skutków oświadczenia woli ( k.22);

pismo- odpowiedź strony pozwanej z 14.12.2012 ( k.23);

zaświadczenie lekarza medycyny pracy z 2.07.2012 o ograniczonej zdolności powoda do wykonywania pracy na wysokości ( k.37);

zaświadczenie lekarza medycyny pracy z 13.12.2012 o pełnej zdolności do wykonywania pracy na stanowisku robotnika leśnego ( k.38);

karta obiegowa przyjęcia do pracy powoda z 14.12.2012 ( k.39);

zakres czynności na stanowisku robotnika leśnego z 14.12.2012 (k.4041);

informacja dla pracownika na podstawie art.29 §3 kp z 14.12.2012 (k.42);

świadectwo kwalifikacyjne ( k.43);

umowa o pracę na czas określony z 13.12.2012 ( k.63-64);

zeznanie świadka K. S. ( k.92);

przesłuchanie stron: częściowo powoda ( k.153);

w charakterze strony pozwanej nadleśniczego R. P. ( k.153).

Powód przebywał na ciągłym zwolnieniu lekarskim od 17.02.2012 do 22.02.2013 w wymiarze 47 dni roboczych. W dniu 25.02.2013 stawił się do pracy i świadczył pracę przez 3 dni przy powierzonych obowiązkach w leśnictwie W. po uprzednim szkoleniu stanowiskowym BHP. Następnie przebywał na zwolnieniu lekarskim aż do daty ustania stosunku pracy na czas określony w dniu 13.03.2013.

Dowody: zestawienie absencji chorobowych powoda 2012-2013 ( k.45);

zeznanie świadka K. S. ( k.92);

przesłuchanie stron: częściowo powoda ( k.153);

w charakterze strony pozwanej nadleśniczego R. P. ( k.153).

Strona pozwana w roku 2012 zatrudniała na stanowiskach robotniczych ( fizycznych) 15 osób w tym w dziale administracyjno-gospodarczym obok 4 pracowników umysłowych ( sekretarza nadleśnictwa i 3 specjalistów ds. administracji) 4 osoby: A. S. ( mechanik konserwator), powód ( kierowca samochodu ciężarowego do dnia 13.12.2012), R. C. ( kierowca samochodu ciężarowego), M. B. ( kierowca samochodu ciężarowego do dnia 3.12.2012) oraz W. K. ( kierowca samochodu ciężarowego do dnia 29.05.2012).

Na rok 2013 strona pozwana planowała zatrudnienia na stanowiskach robotniczych 14 osób. Dokonano redukcji zatrudnienia jedynie stanowiska zajmowanego przez kierowcę K. w związku z odejściem na rentę w V 2012. Strona pozwana nie zlikwidowała i zamierzała likwidować w roku 2013 żadnego etatu kierowcy- w szczególności stanowiska pracy powoda.

Obowiązki wykonywane dotychczas przez powoda- przewozu myśliwych na polowania i uczniów technikum leśnego na praktyki zawodowe wykonują obecnie R. C., M. B. ( także w ramach wykonywania obowiązków robotnika leśnego po 3.12.2012), Z. K. (2) ( w zatrudnieniu od 17.04.2013).

Strona pozwana, mając na uwadze terminowy okres zatrudnienia powoda oraz jego absencję chorobową poszukiwała osoby na stanowisku powoda do wykonywania czynności kierowcy- także poprzez ogłoszenia prasowe. Ostatecznie wyłoniono Z. K. (2) i podpisano z nim umowę o pracę na czas określony od 17.04.2013- 30.06.2013 na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego i konserwatora.

Dowody: informacja o zatrudnieniu i wynagrodzeniu –plan zasadniczy Nadleśnictwa na rok 2013 ( k.45);

Pisma R. D. L. P.(1) z 29.10.2012 w sprawie prowizorium planu finansowo-gospodarczego na rok 2013 wraz z załącznikiem – prowizorium z 29.10.2012 ( k.46-48);

Prowizorium planu (...) Dyrekcji na rok 2012 i Planu (...) na rok 2013 ( k.112-117; 118-123);

Pisma R. D. L. P.(1) z 26.04.2012 w sprawie planu finansowo-gospodarczego na rok 2012 wraz z załącznikiem – planem zatrudnienia ( k.49-51);

wykaz stanu zatrudnienia na stanowiskach robotniczych w Nadleśnictwie M. w okresie 1.01.2012-1.06.2013 ( k.104-105);

aneks nr (...) z 28.01.2013 w sprawie wprowadzenia zmian do Regulaminu Organizacyjnego Nadleśnictwa M. ( k.106);

schemat struktury organizacyjnej ( k.107); wykaz leśnictw i jednostek organizacyjnych Nadleśnictwa M. ( k.108-111);

Ogłoszenie prasowe z 27.03.2013 (...) ( koperta k.81);

umowa o pracę na czas określony z 16.04.2013 ze Z. K. (2) (k.82);

pismo powoda z 21.03.2013 w sprawie rozwiązania umowy na czas określony ( k.83);

zeznanie świadka K. S. ( k.92);

przesłuchanie stron: częściowo powoda ( k.153);

w charakterze strony pozwanej nadleśniczego R. P. ( k.153).

Strona pozwana w ramach umowy w sprawie praktyki nauki zawodu zawieranej z Zespołem Szkół (...) w M. zawieranej cyklicznie na kolejne lata szkolne zapewnia m.in. transport uczniów ze szkoły do jednostek Nadleśnictwa ( par. 4 ust. 1 pkt.c). Taka umowa wiązała powyższe podmioty na rok szkolny 2012/2013 w okresie od 1.09.2012 do 31.08.2013

W okresie zimowym 2012/2013 z uwagi na przejściową dezorganizację spowodowaną m.in. absencją powoda strona pozwana doraźnie okresowo dla usług przewozu myśliwych na polowania i uczniów na praktyki zawodowe korzystała kilkakrotnie z usług podmiotów zewnętrznych w oparciu o umowy zlecenia czy dzierżawy pojazdów ( S. (...)) – 7, 8 i 9.12.2012, 10 i 12.12.2012 oraz 5-6.01.2013. Strona pozwana nie dokonała likwidacji stanowisk pracy kierowców dla potrzeby stałego powierzenia powyższych usług przewozu podmiotom zewnętrznym.

Dowody: wydruki z ewidencji działalności gospodarczej firm Usługi (...) oraz E.- (...) Usługi Przewozowe (...) ( k.13-14);

Wizytówki E.- (...) Usługi Przewozowe (...) ( k.21);

Dokumentacja fotograficzna ( k.15-20);

umowa nr (...) w sprawie praktyk nauki zawodu z Zespołem Szkół (...) w M. ( k.124-127);

umowa dzierżawy nr (...) z 4.01.2013; nr (...) z 6.12.2012; nr (...) z 6.12.2012 z Usługi (...) ( k.128-139);

zlecenie usług transportowych dla E.- (...) Usługi Przewozowe (...) z 6.12.2012 ( k.140);

notatki z przeprowadzonego rozeznania rynku zamówienia z 20.08.2012 ( k.142);

ustalenia ceny z 6.12.2012 ( k.143);

faktur VAT z 14.09.2012; 26.11.2012; 12.04.2011; 26.09.2012 ( k.141; 144-146);

zeznanie świadka K. S. ( k.92);

przesłuchanie w charakterze strony pozwanej nadleśniczego R. P. ( k.153).

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo jako nieuzasadnione zasługuje na oddalenie w całości.

Sformułowane przez powoda roszczenie pozwu o ustalenie istnienia stosunku pracy na czas nieokreślony jak również zgłoszone roszczenie ewentualne o dopuszczenie do pracy w oparciu o warunki umowy o pracę z dnia 28.05.1997 zmierzają w istocie do reaktywowania stosunku pracy na czas nieokreślony to jest sprzed porozumienia rozwiązującego umowę o pracę za porozumieniem stron z dnia 4.12.2012.

Powód zmierza do reaktywowania swojego zatrudnienia poprzez uchylenie się od skutków prawnych swojego oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę na czas nieokreślony z 28.05.1997 za porozumieniem stron i zawarciu umowy o pracę na czas określony od 14.02.2012 do 30.04.2013.

To na powodzie spoczywał ciężar dowodu wykazania że do rozwiązania umowy o pracę 4.12.2012 doszło w okolicznościach wyłączających swobodne i właściwe rozeznanie powoda co do rzeczywistego stanu rzeczy pod wpływem błędu, presji czy groźby ( art.6 kpc). W ocenie Sądu powód nie sprostał takiemu obowiązkowi.

Brak jest podstaw do kwestionowania skuteczności zawartego porozumienia. Zgodnie z art. 30 k.p. porozumienie stron stanowi jeden ze sposobów rozwiązania umowy o pracę. Porozumienie dochodzi do skutku, gdy jedna ze stron przyjmuje ofertę rozwiązania stosunku pracy złożoną przez partnera. Nie ma tu istotnego znaczenia, która ze stron stosunku pracy z taką ofertą wystąpiła. Istota rozwiązania umowy o pracę na podstawie wzajemnego porozumienia stron sprowadza się bowiem do tego, że zgodną wolą stron objęty jest nie tylko sposób rozwiązania umowy, lecz także inne okoliczności wiążące się z ustaniem stosunku pracy.

Zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem wystąpienie przez pracownika lub pracodawcę z propozycją rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron stanowi ofertę zgodnego rozwiązania stosunku pracy, do której stosuje się odpowiednio art. 66 i n. k.c. w zw. z art. 300 k.p. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 października 2000 r., I PKN 58/00, OSNAPiUS 2002, nr 9, poz. 211). W okolicznościach niniejszej sprawy powód wskazywała, że podpisując porozumienie był pod wpływem błedu wywołanym podstępem strony pozwanej co do zatajenia istotnej informacji o zamiarze likwidacji stanowiska pracy powoda, co skutkowało złożeniem oświadczenia woli bez dostatecznego rozeznania co do rzeczywistego stanu rzeczy.. Zdaniem Sądu zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie. Kodeks pracy nie reguluje zagadnienia wad oświadczenia woli w stosunkach pracy. Stosuje się tu Kodeks cywilny, który przewiduje cztery wady oświadczenia woli: brak świadomości lub swobody (art. 82 k.c.), pozorność (art. 83 k.c.), błąd (art. 84-86 i 88 k.c.) oraz groźbę (art. 87 i 88 k.c.).

Powód nie wykazał aby jego oswiadczenie woli o rozwiązaniu umowy za porozumieniem stron było dotknięte którąkolwiek z powyższych wad- w szczególności nie zdołał wykazać iż strona pozwana podstępnie wprowadziła go w błąd co do okoliczności motywów którymi kierowała się rozwiązujac z nim umowę o pracę za porozumieniem stron. Co więcej przeprowadzone postępowanie dowodowe nie potwierdziło podnoszonej przez powoda okoliczności likwidacji jego stanowiska pracy kierowcy samochodu ciężarowego i powierzeniu usług przewozu myśliwych i uczniów podmiotom zewnętrznym- a więc tej okoliczności, którą strona pozwana zdaniem powoda miała przed nim zatajać.

Po pierwsze strona pozwana poprzez dowody z dokumentów ( umowy zlecenia, dzierżawy i faktury VAT) dopełnione wyjaśnieniami świadek S. i przesłuchaniem nadleśniczego P. w pełni wykazała, iż wykonywanie przewozu przez firmy Usługi (...) oraz E.- (...) Usługi Przewozowe (...) miało charakter krótkotrwały, doraźny ograniczony do kliku zleceń w okresie zimowym 2012/2013. Obecnie usługi te realizowane są dalej w ramach wewnętrznych możliwości nadleśnictwa M. przez kierowców C., (...) i K..

Po drugie przeprowadzone postępowanie dowodowe nie wykazało iż strona pozwana w ramach rygorów budżetowych i dyscypliny organizacyjno-finansowej w ramach podległości R. D. L. P.(1) podjęła jakiekolwiek czynności zmierzające do likwidacji stanowiska pracy powoda- kierowcy samochodu ciężarowego. Obsada etatowa na stanowiskach robotniczych uległa jedynie zmniejszeniu z 15 na 14 etatów w związku z przejściem na rentę pracownika K.w maju 2012, co pozostaje bez jakiegokolwiek związku z osobą powoda. Niewątpliwie w przedłożonych przez stronę pozwaną dokumentach – planach finansowych i prowizoriach na lata 2012 i 2013 winny znaleźć odzwierciedlenie takie plany- jeżeli jak twierdzi powód do likwidacji etatu zmierzano. Strona pozwana, co nie może ujść uwadze Sądu, nie jest samodzielną jednostką, która w sposób dowolny, wybiórczy może kształtować poziom zatrudnienia; przeciwnie objeta jest reżimami budżetowymi R. D. L. P., co w pełni obrazują przedstawione dokumenty. Nie uległ zmianie także stan liczbowy taboru samochodowego, niezależnie od jego awaryjności czy prowadzonych napraw.

Po trzecie strona pozwana przekonująco wskazała jakie czynności rekrutacyjne prowadziła, zmierzając do uzupełnienia etatu kierowcy, pozostałego po przekształceniu zatrudnienia powoda ( z dniem 4.12.2012) i przewidywanym ustaniu jego stosunku pracy po 30.04.2013 ( a więc tzw. „przezimowaniu”). Mając na uwadze umieszczane w prasie ogłoszenia o poszukiwaniu pracownika a także zatrudnienie ostatecznie na stanowisku kierowcy od 17.04.2013 Z. K. (2)- nie ma podstaw do stwierdzenia że stanowisko pracy powoda pozostaje nieobsadzone lub zostało zlikwidowane.

Po czwarte sam powód podczas swojego przesłuchania ( vide protokół rozprawy z dnia 3.07.2013 k.153) stwierdził, iż wszystkie podejmowane przez pracodawcę czynności zmierzające do rozwiązania ( przekształcenia) jego stosunku pracy w rzeczywistości zmierzały do tego aby wyeliminować go z zatrudnienia celem zawarcia umowy o pracę „ po znajomości” pracownika Z. K. (2). Tym samym powód popadł w wewnętrzną sprzeczność- w pozwie twierdzi iż podstępnie pracodawca zataił przed nim zamiar likwidacji jego stanowiska pracy, a podczas swoich wyjaśnień powoływał się na zatrudniania w jego miejsce osób „polecanych”.

Sąd dokonał ustaleń stanu faktycznego sprawy w oparciu o wewnętrznie spójne, logicznie powiązane i uzupełniające się wyjaśnienia nadleśniczego Padewskiego oraz zeznania kadrowej S., uczestniczącej w szeregu czynności kadrowych podejmowanych wobec powoda. Powyższe dowody osobowe w pełni korespondują z zebranym materiałem dowodowym z dokumentów.

Stanowisko powoda w kontekście zebranego w ten sposób materiału dowodowego razi sprzecznością, niejednoznacznością, a także nieracjonalnością podejmowanych decyzji i składanych oświadczeń w chronologii przebiegu wydarzeń.

Powód najpierw ustala warunki „ przezimowania” w oparciu o umowę na czas określony od 14.12.2012 do 30.04.2013 na stanowisku robotnika leśnego. W dniu 14.12.2012 odbiera świadectwo pracy dotyczące zatrudnienia w oparciu o umowę z dnia 28.05.1997, nie wnosi o jego sprostowanie do pracodawcy, nie kieruje żadnych roszczeń do Sądu- pomimo iż dysponuje wręczoną tego samego dnia negatywną odpowiedzią pracodawcy na swoje oświadczenie z 12.12.2012 o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia o rozwiązaniu umowy za porozumieniem stron.

Następnie 14.12.2012 otrzymuje nową wynegocjowaną umowę o pracę na czas określony do podpisania, nie oddaje jej w dniach następnych, przetrzymuje, odmawia zwrotu i podpisania pomimo telefonicznych ponagleń- a jednocześnie 14.12.2012 podpisuje szereg innych dokumentów kadrowych inicjujących nowe zatrudnienie takich jak kartę obiegową, informację o warunkach zatrudnienia, nowy zakres obowiązków na piśmie na stanowisku robotnika leśnego. Przedstawia także uzyskane dobrowolnie zaświadczenie lekarza medycyny pracy o pełnej zdolności do świadczenia pracy na stanowisku robotnika leśnego w konsekwencji skierowania przez pracodawcę.

Wreszcie po zakończeniu długotrwałej absencji chorobowej w okresie 17.12.2012- 22.02.2013 stawia się do pracy ( 25.02.2013) przechodzi stanowiskowe szkolenie BHP i świadczy przez kilka dni pracę w oparciu o warunki umowy na czas określony na stanowisku robotnika leśnego w leśnictwie W., pobiera także wynagrodzenie przypisane do tego stanowiska pracy.

Jak słusznie podnosi strona pozwana roszczenie pozwu, abstrahując od jego nazewnictwa ( ustalenie zatrudnienia na czas nieokreślony czy dopuszczenie do pracy na warunkach umowy na czas nieokreślony) jest powództwem spóźnionym.

Zgodnie z poglądem wyrażonym w wyroku SN z 7.10.2008 ( sygn. II PK 56/08; OSNP 2010/5-6/61; M.P.Pr (...)-39) zakwestionowanie przez pracownika bezzasadnego przyjęcia przez pracodawcę rozwiązania się terminowej umowy o pracę, któremu towarzyszy natychmiastowe pozbawienie pracownika możliwości świadczenia pracy, powinno nastąpić w trybie właściwym dla zaskarżenia czynności pracodawcy bezprawnie rozwiązującego umowę o pracę (art. 58 k.p. w związku z art. 264 § 2 k.p.).

Każda jednostronna deklaracja pracodawcy o ustaniu stosunku pracy, dokonana nawet z naruszeniem prawa, prowadzi do ustania stosunku pracy w terminie wskazanym przez pracodawcę, bo wszelkie jego czynności, nawet bezprawne, zmierzające do rozwiązania stosunku pracy są skuteczne i mogą być podważone wyłącznie w drodze odpowiedniego powództwa.

Powód miał możliwośc otrzymując świadectwo pracy w dniu 14.12.2012 i wiedząc że pracodawca wyraził negatywne stanowisko odnośnie podejmowanych prób uchylenia się przez powoda od skutków prawnych składanych oświadczeń woli- odwołać się do Sądu zachowując terminy reklamacyjne przewidziane w art.264 kp czy też wnosząc o sprostowanie świadectwa pracy w trybie art.97 kp. Powód skierował powództwo do Sądu dopiero 23.01.2013 ( data nadania pozwu w placówce pocztowej), uchybiające terminom służącym odwołaniu od bezprawnej czynności pracodawcy związanej z ustaniem stosunku pracy.

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia powództwo o czym orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach procesu znajduje uzasadnienie w treści przepisu art. 98 § 1 k.p.c.

Zgodnie z tym przepisem strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Ponieważ powód przegrał proces obowiązany jest zwrócić stronie pozwanej poniesione przez nią koszty postępowania w wysokości 60 zł, będące kosztami zastępstwa procesowego. Kwota ta wynika z § 11 ust. 1 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Mając to na uwadze Sąd w punkcie II sentencji wyroku zasądził od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Pozostałe koszty postępowania ( w tym opłata od pozwu od której uiszczenia powód był zwolniony z mocy ustawy) zostały ostatecznie zaliczone na rachunek Skarbu Państwa, o czym orzeczono jak w punkcie III sentencji wyroku.