Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow.1564/15el

POSTANOWIENIE

Dnia 15.10.2015r.

Sąd Okręgowy w S. Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO wS. Jan Filipczyk

Protokolant sekr. sądowy Daria Staroń

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w S. del. do Prokuratury Okręgowej wS.– Dariusza Iwanowicza oraz Zastępcy Kierownika Działu Penitencjarnego Aresztu Śledczego w S. P. G.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. - Oddział Zewnętrzny w U. wniosku skazanego

o zezwolenie na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art.6 ust.1 pkt 2 oraz art.6 ust.3 ustawy z dnia 7 września 2007r. o wykonaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego (Dz.U. z 2010r. Nr 142 poz.960) w zw. z art.14 ust.1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015r. poz.396)

postanawia:

odmówić skazanemu R. L. s. E. i I., ur. dnia (...) w L., nr PESEL (...) zezwolenia na odbycie poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w L. z dnia 30.03.2015r., sygn. akt IIK 838/14 za czyn z art.190a§1kk.

UZASADNIENIE

Skazany R. L. wystąpił z wnioskiem o udzielenie mu zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego, wskazując na zły stan zdrowia matki i potrzebę zapewnienia jej osobistej opieki.

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art.6 ust.1 ustawy z dnia 7 września 2007r. o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego można udzielić skazanemu, wobec którego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art.64§2 kk, jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, skazany posiada określone miejsce stałego pobytu, osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę na odbywanie kary we wskazanym miejscu, a odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie możliwości techniczno-organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanego.

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawia dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego. Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego w S. z dnia 25.09.2015r. wynika, że skazany w czasie odbywania kary nie był karany dyscyplinarnie, został zaledwie dwukrotnie nagrodzony regulaminowo. W stosunku do przełożonych jest regulaminowy. Ze współosadzonymi układa zgodne relacje. Wobec popełnionego przestępstwa, ma bezkrytyczny stosunek. To oznacza, że skazany jedynie poprawnie poddał się karze, co jest jego obowiązkiem, a co nie jest jednak wystarczające do uznania, że dalsza resocjalizacja może być prowadzona w warunkach wolnościowych. Niczym szczególnym niewyróżniające się zachowanie skazanego w czasie pobytu w warunkach izolacji, nie uzasadnia stwierdzenia, że w jego osobowości nastąpiła trwała i pozytywna zmiana uzasadniająca przyjęcie, iż w przyszłości będzie przestrzegał porządku prawnego.

Skazany, odbywa karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art.190a§1kk w sprawie IIK 838/14 Sądu Rejonowego w L.. Wcześniej był już karany za przestępstwa z art.279§1kk, art.270§1kk w sprawie IIK 370/99 Sądu Rejonowego w S., z art.207§1kk w sprawie IIK 120/13 Sądu Rejonowego w L., z art.214§2dkk w sprawie IIK 210/96. Te okoliczności potwierdzają, iż skazany nie jest sprawcą przypadkowym, wręcz przeciwnie osobą przejawiającą utrwalone skłonności do popełnienia czynów sprzecznych z prawem. Zdaniem Sądu, taka postawa, nie daje gwarancji poprawnego zachowania skazanego w czasie odbywania kary w systemie dozoru elektronicznego i przestrzegania ustalonego przez Sąd harmonogramu.

Uwzględnieniu wniosku skazanego sprzeciwia się również jego niepoprawne, wręcz naganne zachowanie na wolności, przed osadzeniem. Z analizy wywiadów wynika, że skazany nadużywał alkoholu i naruszał zasady współżycia społecznego i porządku prawnego. W miejscu zamieszkania, miał opinię negatywną.

Taka postawa skazanego nie daje gwarancji poprawnego funkcjonowania na wolności, a także przestrzegania przez niego obowiązków nałożonych przez Sąd związanych z wykonywaniem kary poza zakładem karnym, w systemie dozoru elektronicznego.

W tej sytuacji, zdaniem Sądu mając na uwadze dotychczasowe zachowanie i postawę skazanego, jego ustaloną karalność, nadużywanie alkoholu oraz brak aktywności w procesie resocjalizacji należy stwierdzić, iż dla osiągnięcia celów kary celowy jest dalszy pobyt skazanego w warunkach izolacji.

Zważywszy na powyższe, wniosek skazanego R. L. o udzielenie zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego należy uznać za niezasadny.

Dlatego też, postanowiono jak wyżej.