Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant – st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2015 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania S. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 14 maja 2014 r. znak:(...)

w sprawie: S. P.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu S. P. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia(...) do (...).;

II oddala odwołanie w pozostałej części;

II stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt VIU 1526/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 maja 2014 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, niezdolności częściowej od 1 maja 2014 roku. Na stałe. Od... Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony S. P., domagając się przyznania mu renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i kwestionując stanowisko organu rentowego oparte na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS z 9 maja 2014 roku, która nie orzekła całkowitej niezdolności do pracy, a stwierdziła częściową niezdolność do pracy ubezpieczonego. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, powołując argumentację przedstawioną, powołując argumentację zgodnie, z którą występował brak całkowitej niezdolności do pracy i powołując się na orzeczenie wspomnianej komisji lekarskiej ZUS. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył co następuje. Ubezpieczony S. P., urodzony (...), uprawniony był do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w okresie od 6 maja 2000 roku do 31 marca 2003 roku, następnie do grudnia 2006 ro..., do 12 grudnia 2003..., 2006 roku uprawniony był do częściowej niezdolności, do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, a następnie od 2006 roku do 30 kwietnia 2014 roku, posiadał przyznane prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Ubezpieczony posiadał kwalifikacje zawodowe w zawodzie wyuczonym mechanika pojazdów samochodowych. Przepracował wiele lat na stanowiskach, na sta..., na tym stanowisku, pracował także w..., jako ślusarz, ale przez większość swojej kariery zawodowej wykonywał pracę mechanika samochodowego, co potwierdzają, świadectwa pracy z akt rentowych ubezpieczonego na kartach 9, 10, 11 i 12 i 13 i 12..., i 12 akt rentowych. Spór w niniejszej sprawie dotyczył tego przede wszystkim, czy ubezpieczony był całkowicie, jest całkowicie niezdolny do pracy, czy tylko częściowo. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego, opartego na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS z dnia 9 maja 2014 roku, Sąd Okręgowy dopuścił dowód z zespołu biegłych sądowych neurologa, specjalisty medycyny pracy i kardiologa. W opinii z dnia 19 marca 2015 roku, karta 26 i 27 akt sprawy, biegli sądowi rozpoznali u ubezpieczonego miażdżycę uogólnioną, przede wszystkim naczyń mózgu i serca, encefalopatię o niejasnej etiologii z objawowym zespołem móżdżkowym i zaburzeniami funkcji poznawczych, przewlekłą chorobę niedokrwienną serca z przebytym zawałem serca ściany przedniej z 1999 roku z dusznicą bolesną, nadciśnienie tętnicze, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa z zespołem bólowym szyjnym i lędźwiowo- krzyżowym objawowym, nadczynność tarczycy leczoną farmakologicznie, przepuklinę roztworu..., przepuklinę rozworu przełykowego. Na podstawie przeprowadzonych badań sądowo- lekarskich i po zapoznaniu się z dokumentacją z akt sprawy, biegli sądowi orzekli, iż ubezpieczony jest nadal okresowo całkowicie niezdolny do pracy. Przyczyną tej całkowitej niezdolności do pracy jest, była w opi..., jest w opinii biegłych sądowych miażdżyca uogólniona przede wszystkim naczyń mózgu i serca, encefalopatia o niejasnej etiologii z objawowym zespołem móżdżkowym, zaburzeniami funkcji poznawczych, jak również przewlekła choroba niedokrwienna serca z przebytym zawałem serca ściany przedniej w 1999 roku z dusznicą bolesną. Nad... Wszystkie schorzenia rozpoznane u ubezpieczonego czynią go w ocenie biegłych sądowych całkowicie niezdolnym do pracy. Schorzenia te skutkują bowiem zab..., bólami i zawrotami głowy, zaburzeniami równowagi, chodu i mowy i postępującymi zaburzeniami sprawności intelektualnej o charakterze otępienia, jak również obniżeniem tolerancji wysiłku fizycznego, bólami klatki piersiowej o charakterze dławicowym, drżeniem kończyn górnych przewlekłym zespołem bólowym szyjnym i lędźwiowo- krzyżowym, zaburzeniami nastroju i napędu oraz zaburzeniami hormonalnymi. Zdaniem biegłych sadowych u..., badany jest nadal okresowo całkowicie niezdolny do pracy do kwietnia 2017 roku. Biegli zgodzili się z orzeczeniem lekarza orzecznika komisji lekarskiej ZUS z 16 kwietnia 2014 roku, orzekającym całkowitą niezdolność do pracy, z tym zastrzeżeniem, iż wydłużyli okres tej niezdolności do końca kwietnia 2014..., 17 roku. Natomiast nie podzielili opinii komisji lekarskiej ZUS z 9 maja 2014 roku, z powodu większego nasilenia dolegliwości w przebiegu istniejących u orzekanego schorzeń, które powodują znaczne upośledzenie sprawności ustroju i całkowitą niezdolność do pracy. Orzekli również, że opierali się na tych samych dowodach, którymi dysponował organ rentowy w postępowaniu administracyjnym. Zastrzeżenia do tej opinii złożyły obie strony. Organ rentowy podnosił w swoich zastrzeżeniach, pismo procesowe karta 39, że ubezpieczony jest technikiem mechanikiem rencistą i pracuje, jako portier w zakładzie pracy chronionej. Specjalista neurolog, który stwierdził mowę nieco niewyraźną, brak oczopląsu, próbę Romberga chwiejną bez nateralizacji, nie ma desymetrii, chód nieco poszerzony w postawie odruch PL bez niedowładów, bez objawu Babińskiego, mimo rozległych zmian w KT..., w badaniu tomografem komputerowym głowy, w badaniu psychologicznym MMSE ma 24 punkty, co potwierdza istnienie zaburzeń poznawczych, ale bez cech otępienia, co nie uzasadnia całkowitej niezdolności do pracy. Natomiast, jeśli chodzi o schorzenia kardiologiczne z próbą wysiłkową przerwaną przy obciążeniu 6,2 mets z powodu bólu zamostkowego, także badanie to potwierdza dość dobrą wydolność organizmu ubezpieczonego. Zatem stopień nasilenia schorzeń czyni go częściowo niezdolnym do pracy. Organ rentowy wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej, a w przypadku odmowy uwzględnienia tego wniosku o oddalenie odwołania. Z kolei ubezpieczony w swoich zastrzeżeniach domagał się przyznania całkowitej niezdolności do pracy na st..., orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy trwałej i przyznania renty stałej z tego tytułu. W opinii uzupełniającej powołany w sprawie zespół biegłych podtrzymał swoją wcześniejszą opinię, odnosząc się do zastrzeżeń stron, biegli sądowi wskazali, iż przyczyną całkowitej niezdolności do pracy okresowej u ubezpieczonego jest miażdżyca uogólniona przede wszystkim naczyń mózgu i serca oraz pozostałe stwierdzone u niego schorzenia. W przypadku ubezpieczonego zasadniczych schorze..., zasadniczym schorzeniem jest uogólniona miażdżyca naczyń, w tym naczyń serca i mózgu oraz jej następstwa w postaci przebytego zawału serca i niedokrwienia mózgu, również schorzenia współistniejące u orzekanego dodatkowo upośledzają sprawność ustroju. Scho..., schorzenia te mają charakter przewlekły i przebiegają w sposób postępujący. Zarówno w badaniu przez lekarza neurologa komisji lekarskiej ZUS, jak i przez biegłego sądowego stwierdzono uszkodzenie mózgu z dominującym zespołem móżdżkowym oraz zaburzenia funkcji poznawczych, które mają charakter postępujący. Opinie tych lekarzy różniły się natomiast...
[ koniec części 00:59:42.375] (...)_02
[ Przewodniczący 00:59:42.238] Co do oceny zdolności do pracy. Biegli wskazali, że w składzie zespołu biegłych nie było psychologa i nie wykonywano badań oceniających stopień zaawansowania tych zaburzeń. Badanie psychologiczne dostępne w aktach sprawy z 31 stycznia 2014 roku sugerowało konieczność kontrolnego badania za okres 6 miesięcy w celu oceny progresji zmian otępiennych. Ubezpieczony w swoich pismach procesowych sugeruje dalszy postęp schorzeń, biegli w swojej opinii stwierdzili, że stan zdrowia ubezpieczonego nie uległ istotnej poprawie i nadal czyni go up..., całkowicie niezdolnym do pracy. Orzekając zaś czasowo niezdolność do pracy brali pod uwagę zarówno stan zdrowia ubezpieczonego jak i moż..., również możliwości zatrudnienia w przyszłości. Wobec tego biegli nie uwzględnili zastrzeżeń obu stron zgłoszonych do opinii głównej. Zastrzeżenia do opinii uzupełniającej złożyły obie strony procesu. Organ rentowy wskazywał, iż obecny stan psychofizyczny ubezpieczonego nie uzasadnia orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy, gdyż ubezpieczony nie ma cech otępienia, co potwierdza badanie MMSE 24 punkty, dość dobra wydolność fizyczna, próba wysiłkowa 6,2 MET z miernie wyrażonymi objawami neurologicznymi. Ubezpieczony jak wskazuje, wskazywał organ rentowy jest aktywny zawodowo pracuje, jako portier. Natomiast ubezpieczony w swoich zastrzeżeniach podtrzymał twierdzenia o swojej trwałej całkowitej niezdolności do pracy. Sąd Okręgowy na rozprawie dopuścił dowód z ustnych opinii biegłych sądowych neurologa i kardiologa w celu wyjaśnienia istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności. Jeśli chodzi o zastrzeżenia organu rentowego to w ocenie Sądu Okręgowego biegli wyjaśnili także na rozprawie swoje stanowisko odnośnie orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy ubezpieczonego. Upatrywali zasadniczych przyczyn orzeczenia tej niezdolności w przede wszystkim w miażdżycy naczyń mózgu. Wyjaśniali w sposób logiczny i merytoryczny swoje stanowisko, jeśli chodzi o orzeczenie całkowitej niezdolności do pracy, to opinia uzupełniająca wskazuje, że biegli brali pod uwagę wszystkie liczne schorzenia ubezpieczonego, a nie tylko schorzenia kardiologiczne czy neurologiczne, tym niemniej same te schorzenia zwłaszcza schorzenia neurologiczne czynią ubezpieczonego całkowicie niezdolnym do pracy okresowo i wymagają dalszej diagnostyki. Jeśli chodzi o zastrzeżenia ubezpieczonego to biegli wyjaśnili, że nie było podstaw na dzień dzisiejszy do orzeczenia trwałej całkowitej niezdolności do pracy z tego względu, iż bie..., nie ma badań diagnostycznych ubezpieczonego, wymaga on dalszej diagnostyki. Na rozprawie strony nie wnosiły ostatecznie o uzupełnienie postępowania dowodowego. W tej sytuacji Sąd Okręgowy uznał, iż dowód z opinii pisemnych biegłych sądowych, głównej i uzupełniającej oraz dowód z ustnych wyjaśnień biegłych sądowych na rozprawie daje podstawy do ustalenia, iż ubezpieczony jest obecnie całkowicie niezdolny do pracy okresowo do 30 kwietnia 2015 roku zgodnie z opinią biegłych. Biegli wprawdzie zgłaszali wątpliwości, co do konieczności dalszej diagnostyki ubezpieczonego i widzieli brak dokumentacji dotyczącej tej diagnostyki, tym niemniej orzekali na podstawie własnej specjalistycznej wiedzy medycznej i w ocenie Sądu Okręgowego w sposób logiczny i zgodny z wiedzą specjalistyczną posiadaną przez biegłych określili oni zarówno wpływ schorzeń ubezpieczonego na jego brak możliwości zatrudnienia zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji zawodowych, jak i to, iż niezdolność ta ma charakter okresowy. Dlatego podkreślić należy jeszcze, iż zgodnie z artykułem 57 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2015 roku pozycja 748, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki wskazane w tym przepisie. Sporną okolicznością była kwestia niezdolności do pracy całkowitej, czy częściowej w sprawie. Artykuł 12 ustęp 1 tej Ustawy stwierdza, że niezdolną do pracy w rozumieniu Ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Artykuł 13 ustęp 1 powołanej Ustawy emerytalno-rentowej stwierdza z kolei, że przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze: stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji. Po drugie możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Ustęp 2 artykułu 13 stwierdza, że niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat z zastrzeżeniem ustępu 3. Dlatego uznając, iż opinia biegłych stanowi wiarygodny i merytoryczny dowód dla ustalenia, iż ubezpieczony jest całkowicie okresowo niezdolny do pracy, co notabene należy podkreślić stwierdził także lekarz orzecznik ZUS w orzeczeniu z 16 kwietnia 2014 roku, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 1 i przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres orzeczony w opinii biegłych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie Sąd oparł na podstawie powołanych przepisów prawa materialnego i artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego. W punkcie drugim wyroku Sąd oddalił odwołanie w pozostałej części z tego względu, iż nie było w ocenie Sądu Okręgowego podstaw do orzekania, całkowitej niezdolności do pracy na okres bezterminowy, co wyjaśnili biegli na rozprawie. I w tym zakresie Sąd Okręgowy oparł rozstrzygnięcie na artykule 477 ze znaczkiem 14 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego, w związku z artykułem 12 ustępem 3..., 13 ustępem 3 i artykułem 59 ustępem 1 zgodnie, z którym osoba, która spełnia warunki określone w artykule 57 przysługuje renta okresowa, jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa. W punkcie trzecim wyroku Sąd stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji na podstawie artykułu 118 ustęp 1a Ustawy emerytalno-rentowej. Z opinii biegłych sądowych wynikało, iż opierali się oni w swoich orzeczeniach na takim samym materiale dowodowym, którym dysponował lekarz orzecznik ZUS i ko..., a następnie komisja lekarska ZUS. To, iż ubezpieczony doznał drugiego zawału pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie w tym zakresie, albowiem zasadniczych przyczyn całkowitej niezdolności do pracy biegli upatrywali także w a przede wszystkim w miażdżycy naczyń mózgu i encefalopatii niejasnej etiologii z objawowym zespołem móżdżkowym i zaburzeniami funkcji poznawczych. Za wadliwe orzeczenie komisji lekarskiej ZUS organ rentowy powinien ponieść zatem odpowiedzialność. Rozstrzygnięcie w tym zakresie ma takie praktyczne znaczenie, że co do zasady przesądzona zostanie kwestia, jeżeli wyrok się uprawomocni odp..., odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, co w przypadku uprawomocnienia się wyroku w tym zakresie obligować będzie organ rentowy do wypłacenia zaległych świadczeń ubezpieczonemu z odsetkami za opóźnienie w poszczegól..., w płatności poszczególnych świad..., świe..., miesięcznych świadczeń. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono. Sąd udzieli teraz pouczenia.
[ koniec 01:10:51.846]