Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2016r. w S.

odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 13 października 2014 r. Nr (...)

w sprawie A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 1276/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 13 października 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 października 2014r. wskazując, że u ubezpieczonej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła A. K. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazała, że stan jej zdrowia nie pozwala na podjęcie pracy. Cierpi na przewlekłe, bardzo silne bóle głowy, które trwają po kilka dni. Bóle te uniemożliwiają przekręcenie głowy, nie mówiąc o wstaniu z łóżka (odwołanie k.1-2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 2 października 2014r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona A. K. do 30 września 2014r. uprawniona była do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 10 grudnia 2012r. o ustaleniu prawa do renty na okres do 30 września 2014r. k.78-79 akt rentowych). W dniu 1 września 2014r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.81 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 12 września 2014r. ustalił, że ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 30 września 2015r. (orzeczenie lekarza orzecznika z 12 września 2014r. k.83 akt rentowych).

Na skutek zarzutu wadliwości wniesionego do powyższego orzeczenia przez Zastępcę Głównego Lekarza Orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. ubezpieczona skierowana została na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 2 października 2014r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (zarzut wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika k.84 i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 2 października 2014r. k.87 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 13 października 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 13 października 2014r. k.88 akt rentowych).

Ubezpieczona ma 49 lat i wykształcenie średnie z zakresu technologii żywienia. Dotychczas pracowała jako bufetowa - kelnerka, kasjerka. Prowadziła również działalność gospodarczą w zakresie handlu (kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych k.3 akt rentowych oraz świadectwa pracy k.5 i 7-12 akt rentowych).

Ubezpieczona cierpi na uporczywe bóle głowy o charakterze naczyniowym, przeszła embolizację przeznaczyniową tętniaka tętnicy łączącej przedniej. Ponadto cierpi na zaburzenia adaptacyjne z objawami somatycznymi i dyskretne cechy organicznego uszkodzenia centralnego układu nerwowego bez istotnego wpływu na codzienne funkcjonowanie, a także krótkowzroczność obu oczu i jaskrę otwartego kąta obu oczu. Intelektualnie ubezpieczona funkcjonuje w granicach normy, ma tendencję do agrawacji, domaga się uwagi i troski otoczenia, ma również niską odporność na stres, przejawia trudności z wyrażaniem przykrych uczuć, tłumi je, co może nasilać bóle głowy. Stan zaawansowania powyższych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonej niezdolności do pracy. Zgłaszane bóle głowy wymagają dalszego leczenia i mogą się wiązać z koniecznością czasowej (krótkotrwałej) niezdolności do pracy w ramach zwolnienia lekarskiego, ale nie powodują niezdolności do pracy w znaczeniu rentowym (opinia biegłych z zakresu neurochirurgii J. K., psychiatrii E. L., psychologii B. B. i okulistyki H. R. k.9-12 i 14 akt sprawy oraz opinia biegłych neurologa W. D., psychiatry J. U. i psychologa M. K. k.29-32 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej A. K. okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonej istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. W opiniach sporządzonych przez dwa różne zespoły biegłych z zakresu neurochirurgii, neurologii, psychiatrii, psychologii oraz okulistyki (vide: ustalenia faktyczne) wskazani specjaliści rozpoznali u ubezpieczonej opisane wyżej schorzenia natury neurologicznej, okulistycznej oraz z zakresu funkcjonowania intelektualnego na podłożu zmian w ośrodkowym układzie nerwowym stwierdzając jednocześnie, że stan zaawansowania tych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonej niezdolności do pracy. Analizując przedstawione opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one wiarygodny materiał dowodowy, gdyż wydane zostały przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzone była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinie są spójne i zgodne we wnioskach.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc odwołanie ubezpieczonej oddalił.