Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX W 4030/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

(Zaoczny wobec obwinionej K. M.)

Dnia 08 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący - SSR Wojciech Kottik

Protokolant –sekr. Sąd. Jolanta Jarmołowicz

Bez udziału oskarżyciela publ.

po rozpoznaniu w dniu 08 stycznia 2016r., sprawy

1.  K. M.

córki J. i B. z domu G.

ur. (...) w O.

2.  P. P.

córki J. i S. z domu D.

ur. (...) w O.

obwinionych o to, że:

w dniu 26 marca 2015 r., w godz. 16 50 – 17 20 w O. przy ul. (...) w Banku (...) SA w pomieszczeniach socjalnych wspólnie i w porozumieniu dokonały kradzieży artykułów spożywczych oraz łyżeczki o łącznej wartości 29,- zł na szkodę pracowników Banku – E. S. (1), L. K. (1), M. S. (1), M. K., R. S. (1) i I. H. (1)

- tj. za wykroczenie z art. 119 § 1 kw,

ORZEKA

I.  obwinione K. M. i P. P. uznaje za winne popełnienia zarzucanego im czynu i za to z mocy art. 119 § 1 kw skazuje je na kary aresztu w wymiarze po 30 (trzydzieści) dni;

II.  na podstawie art. 119 § 4 kw orzeka wobec obwinionych środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody pokrzywdzonym poprzez zapłatę kwoty 29,- (dwadzieścia dziewięć) złotych;

III.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinione od kosztów postępowania i opłaty.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 marca 2015 r., po przyjściu rano do pracy w (...) Banku (...) przy ul. (...) w O. E. S. (1) spostrzegła, że z lodówki niezamkniętego pomieszczenia socjalnego znajdującego się na (...) piętrze tego budynku zginęła jej konserwa mięsna. Kiedy zaczęła sprawdzać i pytać innych pracowników, którzy również trzymali produkty spożywcze w tym pomieszczeniu okazało się, że produktów tych zginęło jeszcze więcej i pokrzywdzonych jest w sumie sześć pracownic banku. Ustalono, że produkty te musiano ukraść w dniu poprzednim po zakończeniu pracy przez pracownice pracujące na tym piętrze. W tym celu dokonano przeglądu zapisów z kamer monitoringu budynku i ustalono, że o godzinie 16 ( 56) do pomieszczeń Oddziału na (...) weszły dwie osoby ubrane w kurtki z kapturami, które pokręciły się trochę po S. obsługi a następnie udały się klatką schodową na kolejne piętra budynku Banku. Po drodze zdjęły kaptury co pozwoliło lepiej zidentyfikować, że są to młode kobiety, które miały ze sobą dużą damską torbę koloru brązowego i które po kolei wchodziły do pomieszczeń usytuowanych na kolejnych kondygnacjach budynku docierając aż na najwyższą. Ostatecznie po spenetrowaniu wszystkich pięter o godzinie 17 ( 20 )opuściły budynek Banku. Po dokładnym sprawdzeniu przez pracowników okazało się że L. K. (1) straciła cukier o wartości 2 zł, E. S. (1) – konserwę mięsną o wartości 2 zł, R. S. (1) – łyżeczkę do herbaty o wartości 3 zł, I. H. (1) mleko i dwa jogurty o wartości 10 zł, M. K. – serek wiejski, masło oraz sałatkę o wartości 7 zł oraz, M. S. (1) – masło i pasztet o wartości 5 zł – łącznie o wartości 29 zł. W toalecie na tym samym (...) piętrze ujawniono ślady świadczące, że sprawczynie część skradzionych produktów tam zjadły a resztę zabrały ze sobą pozostawiając bałagan.

Zabezpieczone nagranie z kamer monitoringu banku z wizerunkiem 2 sprawczyń przekazano funkcjonariuszom Policji i ci rozpoznali, że na nagraniach tych widoczne są doskonale im znane obwinione P. P. i K. M. wielokrotnie karane za wykroczenia i przestępstwa kradzieży.

(dowody: zeznania świadków – G. N. k. 128v; E. S. k. 128v; L. K. k. 128v, M. S. k. 129; M. K. k. 129; R. S. k. 129; I. H. k. 129 zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia – k. 1, oświadczenia –k. 2-7; wydruki zdjęć k. 8 – 10 z dnia 07.01.2015r; notatka urzędowa – k. 14, 63; płyta z nagraniem – k.11; protokół oględzin – k. 12-13;dane o karalności – k. 87, 88; wydruki z systemu (...) k. 89-93, 125)

Obwiniona K. M. przesłuchana na etapie czynności wyjaśniających nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i odmówiła składania dalszych wyjaśnień. Prawidłowo wezwana na termin rozprawy nie stawiła się na nią i nie nadesłała usprawiedliwienia

(wyjaśnienia – k. 61)

Obwiniona P. P. w wyjaśnieniach złożonych na rozprawie również nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i potwierdziła wyjaśnienia złożone na etapie czynności wyjaśniających.

(wyjaśnienia – k. 70, 128v)

Sąd zważył, co następuje

Sąd uznał, że przeprowadzone w niniejszym postępowaniu dowody pozwalają na uznanie, że formalne nieprzyznanie się obwinionych do popełnienia zarzucanego im czynu jest jedynie przejawem przyjętej przez nie linii obrony a dowody te pozwalają na przypisanie im popełnienia zarzucanego czynu.

Z jednoznacznych zeznań wszystkich pracownic banku wynika bezspornie, że z pomieszczenia socjalnego położonego na (...) piętrze budynku z niezamkniętej lodówki i szafek zginęły produkty spożywcze i sztućce o łącznej wartości 29 złotych. Do kradzieży tej musiało dojść ich zdaniem po zakończeniu przez nie pracy w dniu 26 marca 2015 r., tj. po godzinie 16-tej. To pozwoliło zweryfikować nagranie z kamer monitoringu banku umieszonych zarówno na sali obsługi na parterze banku jak i na klatkach schodowych na każdej kondygnacji. Z nagrania tego wynika, że o godzinie 16 ( 56 )do budynku banku, wejściem od strony ul. (...) weszły 2 osoby ubrane w kurtki z kapturami, jedna w kurtkę jasną, a druga czarną. Pokręciły się chwilę po S. obsługi klientów a następnie klatką schodową zaczęły przemieszczać się na wyższe kondygnacje budynku banku gdzie wchodziły do kolejnych pomieszczeń, w tym do pomieszczeń na (...) piętrze banku. Z uwagi na brak kamer w pomieszczeniu socjalnym na tym piętrze nie zdołano zarejestrować co te 2 osoby dokładnie robiły, jednak ok. 17 ( 20 )opuściły budynek banku wejściem od strony ul. (...). W trakcie przemieszczenia się po banku osoby te zdjęły kaptury co pozwoliło na dokładne przyjrzenie się ich twarzom. Policjant prowadzący czynności wyjaśniające w niniejszej sprawie po zapoznaniu się z nagraniem z tego zdarzenia nie miał wątpliwości, że sprawczyniami widocznym na nim były właśnie obwinione P. P. i K. M.. Są one z powodu wielu podobnych postępowań prowadzonych w przeszłości doskonale znany funkcjonariuszom, więc rozpoznanie to ma wszelkie walory wiarygodności.

Co charakterystyczne z innych nagrań i zdjęć (k. 8-11) zabezpieczonych przez pracowników banku wynika, że te same sprawczynie po terenie banku kręciły się w ten sam sposób również w dniu 07 stycznia 2015 r.

Tym samym w świetle przeprowadzonych dowodów należało uznać, że wina obwinionych i okoliczności popełnienia zarzucanego im czynu nie budzą wątpliwości.

Kwestią, która natomiast wywołała najwięcej kontrowersji w niniejszej sprawie jest rodzaj i wymiar kary orzeczonej wobec obwinionych

Obwiniona K. M. od 2013 r. była aż 12-krotnie karana za wykroczenia przed tutejszym Sądem, z czego aż 11-krotnie za wykroczenia z art. 119 § 1 kw, w tym również karami aresztu.

Natomiast obwiniona P. P. od roku 2014 była 8-krotnie skazana przez tut. Sąd za wykroczenia przeciwko mieniu (kradzieże) w tym już kilkakrotnie na kary aresztu. Co więcej w dniu 08 września 2015 r., w sprawie o sygn.. akt (...) została skazana za praktycznie identyczną kradzież kawy dokonaną w oddziale innego banku położonego w centrum O..

W ocenie Sądu świadczy to o nieskuteczności dotychczas stosowanych kar i niepoprawności obu obwinionych. Podkreślić należy też, że dotychczas wymierzane również łagodniejsze kary bez wątpienia nie odniosły skutku, nie wpłynęły na zmianę postępowania obwinionych, sposobu ich życia i nie wykształciły właściwej postawy, co do cudzej własności i prawa i nie zapobiegły popełnieniu przez nie kolejnych czynów zabronionych .

Wobec powyższego, Sąd uznał, iż są spełnione przesłanki wskazane w art. 35 kw i jedynie orzeczenie kary aresztu w orzeczonym wymiarze spełni cele kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do obu obwinionych. W tej sytuacji, nawet stosunkowo niska wartość ukradzionego mienia nie mogła być podstawą wymierzenia obwinionym łagodniejszych kar. Obwinione dopuściły się tego czynu współdziałając ze sobą, w sposób zuchwały, w pełni dnia, wykorzystując brak pracownic na tym piętrze banku.

Z uwagi, na fakt, że szkoda wyrządzona tym czynem nie została naprawiona Sąd orzekł wobec obwinionych środek karny w postaci obowiązku jej naprawienia.

Mając na względzie trudną sytuację materialną obwinionych, Sąd, w oparciu o przepisy art. 624§1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwolnił je od uiszczenia kosztów postępowania i opłat.