Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2015 r.

Sąd Rejonowy w Brzesku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2015 r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z powództwa E. D. Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w G.

przeciwko S. M.

o zapłatę

oddala powództwo i wniosek o zasądzenie kosztów postępowania.

Sędzia

SR Marek Jałowiecki- Paruch

S..

I/odnotować wyrok

II/kal.3 tygodnie

B. dnia 30.09.2015r.

Sygn. akt I C 641/15

UZASADNIENIE WYROKU

Z DNIA 30 WRZEŚNIA 2015r.

Strona powodowa E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w G., w pozwie skierowanym przeciwko S. M., domagała się zasądzenia od pozwanego kwoty 374,64 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że nabył w dniu 20.04.2015r. od (...) S.A. w W. (następcy prawnego (...) Sp.z o.o. w W.) wierzytelność przysługującą pierwotnemu wierzycielowi w stosunku do pozwanego, wynikającą z umowy o świadczenie usług zawartej w dniu 3.02.2011r. Strona pozwana nie wywiązywała się z zawartej umowy w konsekwencji czego z dniem 31.07.2012r. umowa została rozwiązana. Przed wytoczeniem powództwa, powód podejmował próby polubownego odzyskania należnej od strony pozwanej kwoty, jednakże próby te okazały się bezskuteczne.

Na rozprawie w dniu 30.09.2015r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc, iż opłaty za świadczone usługi zostały naliczone przez (...) za okres kiedy umowa już nie obowiązywała. Strony bowiem w dniu 1.02.2011r. zawarły umowę na czas określony (trzynaście miesięcy), zatem wystawione przez powoda noty obciążeniowe za miesiąc kwiecień, maj, czerwiec 2012r. oraz kara za opóźniony zwrot ze stycznia 2013r. naliczone zostały za okres kiedy umowa już wygasła.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z wnioskiem o zawarcie umowy o świadczenie usług pozwany zwrócił się telefonicznie do (...) Sp. z o.o. w W.. W dniu 1.02.2011r. S. M. oraz (...) Sp. z o.o. w W. zawarli na odległość umowę o świadczenie usług. Dekoder oraz umowa zostały dostarczone pozwanemu przez kuriera. Pozwany w obecności kuriera podpisał umowę, z której wynikało, że została ona zawarta na 13 miesięcy plus miesiąc aktywacji.

Dowód: umowa o świadczenie usług z dnia 1.02.2011r. k. 10, zeznania pozwanego k. 26

Na początku 2012, przed upływem okresu obowiązywania zawartej umowy, pozwany skontaktował się z (...) Sp. z o.o. w W. w celu wynegocjowania lepszych warunków i ewentualnego przedłużenia umowy. W związku z nieudzieleniem pozwanemu żądanych przez niego informacji, pozwany nie przedłużył zawartej umowy, a po otrzymaniu ponaglenia zwrócił dekoder.

Dowód: zeznania pozwanego k. 26

Pismem z dnia 1.06.2015r. E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Funduszy Sekurytyzacyjny w G., poinformował S. M., że w związku z zawartą umowa przelewu wierzytelności wszedł w prawa pierwotnego wierzycie pozwanej - (...) Sp. z o.o. w W.. Pismem z tego samego dnia powód wezwał pozwanego do uregulowania istniejącego zobowiązania.

Dowód: dokumenty obciążeniowe k. 11-17, zawiadomienie o zmianie wierzyciela k. 7, wezwanie do zapłaty k. 8

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez powoda oraz zeznań pozwanego. Dokument w postaci umowy o świadczenie usług nie budziły zastrzeżeń Sądu co do jego wiarygodności, dlatego Sąd dał mu wiarę. Natomiast odmówił Sąd wiary pozostałym dokumentom tj. dokumentom obciążeniowym oraz wezwaniu do zapłaty z 1.06.2015r. z tego powodu, że z treści zawartej umowy wynika, że została ona zawarta na 13 miesięcy natomiast wystawione noty obciążeniowe dotyczyły miesięcy kiedy umowa już nie obowiązywała, ponadto z umowy nie wynika w jakiej wysokości opłaty za korzystanie z usług pozwany miał uiszczać oraz na jakiej podstawie naliczona została kara, którą pozwany został obciążony. Ponadto Sąd odmówił wiary zawiadomieniu o zmianie wierzyciela, ponieważ powód nie przedłożył umowy przelewu wierzytelności, z której wynikałoby, że nabył skutecznie wierzytelność przysługującą (...) S.A. w W. w stosunku do pozwanego

Zeznaniom pozwanego Sąd dał wiarę w całości, bo brak podstaw aby je kwestionować. Zeznania te były spójne, rzetelne i korespondowały z materiałem dowodowym, któremu Sad dał wiarę.

Sąd zważył co następuje

Roszczenie strony powodowej oparte jest na przepisie art. 509 i nast. kc. Dla uzyskania rozstrzygnięcia zgodnego z żądaniem pozwu konieczne jest zatem wykazanie, że wierzytelność istnieje oraz, że powód skutecznie ją nabył od pierwotnego wierzyciela.

Zgodnie z art.6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego regułę te uzupełnia przepis art. 232 kpc, wedle którego strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. W niniejszej sprawie oznacza to, że strona powodowa winna wykazać w sposób nie budzący wątpliwości zarówno fakt istnienia dochodzonego roszczenia jak i jego wysokość oraz skuteczne nabycie od pierwotnego wierzyciela istniejącej wierzytelności, a także złożyć stosowne wnioski dowodowe. Z przedłożonych przez powoda dokumentów, zwłaszcza z umowy z dnia 1.02.2011r. nie wynika jakie były warunki zawartej umowy. Wprawdzie w treści umowy zamieszczony jest zapis, z którego wynika, że do umowy dołączone zostały dokumenty zawierające jej szczegółowe warunki, jednak załączniki te nie zostały dołączone do pozwu, a S. M. na rozprawie zeznał, że nie pamięta aby dokumenty takie zostały mu przekazane przez kuriera, a w każdym bądź razie nie dysponuje nimi w chwili obecnej. Ponadto z przedłożonej przez powoda umowy wynika, że została ona zawarta na czas określony tj. 13 miesięcy plus miesiąc aktywacji, przy czym z treści umowy nie wynika jak należy rozumieć stwierdzenie „miesiąc aktywacji” i czy należy go doliczyć do długości trwania umowy i przyjąć w efekcie, że umowa została zawarta na 14 miesięcy. Ponadto umowa nie wskazuje aby po tym okresie, automatycznie, z powodu braku jej wypowiedzenia przekształcała się ona w umowę na czas nieokreślony. Pozwany przed upływem okresu obowiązywania umowy kontaktował się z (...) Sp. z o.o. w W. w celu wynegocjowania lepszych warunków, ponieważ jednak konsultant nie oddzwonił do pozwanego, aby przedstawić mu nową ofertę, pozwany nie przedłużył umowy. Skoro zatem do przedłużenia umowy nie doszło, to należy uznać, iż po upływie 14 miesięcy (w tym jeden miesiąc aktywacyjny) tj. z końcem marca 2012r. umowa została rozwiązana. W związku z tym nie jest zrozumiałe na jakiej podstawie pierwotny wierzyciel wystawił noty obciążeniowe (dołączone do pozwu) za okres kiedy umowa już nie obowiązywała tj. za miesiąc kwiecień 2012r., maj 2012r., czerwiec 2012r. Powód twierdził, że umowa został rozwiązana z dniem 31.07.2012r., nie wskazał jednak w jaki sposób do rozwiązanie umowy doszło i nie przedłożył żadnego dowodu na tą okoliczność. Ponadto z przedłożonej umowy nie wynika na jakiej podstawie powód naliczył karę w wysokości 50zł za opóźniony zwrot (nota obciążeniowa ze stycznia 2013r. k. 11). Powód nie podał o zwrot czego chodzi, można jedynie przypuszczać, iż miał on na myśli zwrot dekodera, jednak znowu z treści umowy nie wynika w jakim terminie dekoder miał być zwrócony. Wprawdzie pozwany przyznał, iż dekoder oddał dopiero po otrzymaniu ponaglenia, jednak umowa nie wskazuje w jakiej wysokości i za jaki okres naliczane były kary za ewentualne opóźnienie. Co więcej należy również wskazać, że przedłożona umowa nie pozwala stwierdzić w jakiej wysokości miesięczne opłaty pozwany był zobowiązany uiszczać za świadczone usługi.

Dodatkowo jak twierdzi strona powodowa, pomiędzy (...) S.A. w W. (następcą prawnym (...) Sp. z o.o. w W.), a E. D. Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Niestandaryzowanym Funduszem Sekurytyzacyjnym w G., w dniu 20.04.2015r. doszło do umowy przelewu wierzytelności. Umowa taka nie została jednak dołączona do pozwu, w związku z czym nie można stwierdzić, czy powód rzeczywiście nabył opisaną przez niego wierzytelność. Ponadto warunkiem dokonania skutecznego przelewu wierzytelności jest istnienie przedmiotu cesji, a okoliczność, że takiej właśnie wysokości zobowiązanie istniało między pozwanym, a wierzycielem pierwotnym nie została przez powoda udowodniona.

Mając powyższe na uwadze na podstawie wyżej wymienionych przepisów orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 108 § 1 kpc. Skoro oddalone zostało powództwo co do żądania głównego, Sąd oddalił także wniosek strony powodowej o zasądzenie kosztów procesu, gdyż nie zachodzi żadna z przesłanek z art. 98 kpc.

SSR Marek Jałowiecki- Paruch

S./

1/ odnotować uzasadnienie

2/ odpis wraz z odpisem wyroku z 30.09.2015r doręczyć pełnomocnikowi powoda

3/ kal. 2 tygodnie

B., 04.11.2015r.