Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow.1438/15pr

POSTANOWIENIE

Dnia 5.11.2015r.

Sąd Okręgowy wS.Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Jan Filipczyk

Protokolant sekretarz sądowy Wojciech Kazaniecki

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w S.del. do Prokuratury Okręgowej wS. Anny Janas oraz Zastępcy Kierownika Działu Penitencjarnego Aresztu Śledczego w S. P. G.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. – Oddział Zewnętrzny w U. wniosku skazanego i obrońcy o udzielenie W. S. s. Z. przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności oraz po wysłuchaniu Prokuratora, który wnosił o nie uwzględnienie wniosku

na podstawie art.153§2 kkw

p o s t a n o w i ł:

1. odmówić skaz. W. S. s. Z. udzielenia przerwy w odbywaniu kar: roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w B.z dnia 04.02.2010r. sygn. akt II K 288/09; roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 07.07.2010r., sygn. akt XIII K 653/09; roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego wS.z dnia 31.03.2010r., sygn. akt XIII K 843/09; zastępczej kary 134 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego wS.z dnia 25.01.2010r., sygn. akt XIII K 1481/09;

2. zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa;

UZASADNIENIE

Skazany W. S. złożył wniosek o udzielenie przerwy w odbywaniu kary, uzasadniając go tym, iż jest jedynym żywicielem rodziny, której chciałby zapewnić odpowiednie warunki bytowe. Z takim wnioskiem wystąpiła również obrońca skazanego wskazując na jego trudną sytuacją rodzinną i konieczność udzielenia partnerce pomocy w opiece nad dziećmi.

Wnioski nie są zasadne.

Sytuacja rodzinna skazanego jest niewątpliwie trudna, jednak konkubina radzi sobie z bieżącymi sprawami życia codziennego przy pomocy pozostałych członków rodziny skazanego.

Skazany, do momentu osadzenia w zakładzie karnym prowadził na terenie Wielkiej Brytanii, wspólne gospodarstwo domowe z konkubiną A. P. z którą ma trójkę małoletnich dzieci. Skazany wykonywał tam pracę w systemie zmianowym, jako operator wózków widłowych osiągając dochód w wysokości 1.200 funtów miesięcznie. W 2012 roku rodzina otrzymała wsparcie z brytyjskiej opieki społecznej, w postaci domu oraz zasiłków wynoszących 200 funtów tygodniowo.

Obecnie, jak wynika z ustaleń, A. P. jest w czwartym miesiącu ciąży, a jej nowy związek rozpadł się. Starała się uzyskać wsparcie ze strony władz socjalnych W. B.. Jednak, z uwagi na zaostrzenie przepisów emigracyjnych, decyzją z dnia 11.09.2015r. odmówiono jej udzielenia jakiejkolwiek pomocy socjalnej, pozbawiając ją również praw do dalszego pobytu w Z. K.. W tej sytuacji, dzięki pomocy rodziców skazanego, którzy zakupili bilety dla całej rodziny, w dniu 7.11.2015r. ma zamiar powrócić do P..

Mimo, iż była konkubina skazanego nie pracuje zarobkowo, to nie budzi żadnych wątpliwości fakt, że w miarę możliwości radzi sobie ona w codziennych sprawach związanych z bieżących funkcjonowaniem. Otrzymuje niezbędną pomoc finansową od rodziców skazanego, który systematycznie wysyłają jej środki pieniężne na utrzymanie, a mianowicie, w dniu 11.09.2015r.- 147zł, w dniu 17.09.2015r.- 657zł, w dniu 1.10.2015r.- 657zł, w dniu 5.10.2015r.- 555zł. Uznać zatem należy, że była konkubina skazanego i jego dzieci nie są pozbawione środków do życia, a fundusze jakie uzyskuje pozwalają jej i dzieciom dość normalne funkcjonować, w tym zaspokajać niezbędne potrzeby materialno-bytowe. Istotnym w sprawie jest również fakt, że rodzice skazanego starają się także zabezpieczyć konkubinie odpowiednie warunki mieszkaniowe. Jak bowiem ustalono, przygotowują oddzielny dom dla A. P. i dzieci. Dwupokojowa nieruchomość położona jest na tej samej posesji na której znajduje się dom rodziców skazanego. W tej sytuacji, osobista pomoc ze strony skazanego nie jest celowa.

Ujść uwadze Sądu nie może również to, że skazany przed osadzeniem w zakładzie karnym zachowywał się niepoprawnie. Notorycznie naruszał obowiązujący porządek prawny, popełniając liczne czyny karalne także z użyciem przemocy, z art.158§1kk. Zdaniem Sądu, taka postawa skazanego nie daje gwarancji, że na wolności będzie on funkcjonował właściwie, a w szczególności nie wejdzie ponownie w konflikt z prawem.

Skazany dopuszczając się przestępstw, musiał się liczyć z tym, że zostanie osadzony w zakładzie karnym celem odbycia kary, a to może negatywnie wpłynąć na sytuację jego bliskich. Musiał mieć świadomość konsekwencji swojego postępowania.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę stwierdzić należy, że nie zostały spełnione przesłanki określone w art.153§2kkw, które uzasadniałyby udzielenie skazanemu przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności. Dlatego też, uznając wnioski skazanego i obrońcy o udzielenie przerwy w karze za niezasadne, postanowiono jak wyżej.

O kosztach postępowania przed Sądem orzeczono na podstawie przepisu art.626§1 kpk w zw. z art. 624§1 kpk w zw. z art. 1§2kkw.

III Kow 1438/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE