Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 306/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący Sędzia S.O. Grażyna Cichosz

Protokolant sekretarz sądowy Anna Łempicka

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2016 roku w Lublinie

sprawy J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 31 grudnia 2014 roku znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyjmuje do ustalenia wysokości emerytury J. K. okres zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) w L. od dnia 02 września 1979 roku do 21 listopada 1984 roku.

Sygn. akt VII U 306/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 grudnia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. przyznał J. K. emeryturę od dnia (...) roku. Do stażu pracy nie zaliczył okresu zatrudnienia od dnia 2 września 1979 roku do dnia 21 listopada 1984 roku w Spółdzielni Pracy (...), gdyż nie podano informacji o wymiarze czasu pracy i urlopów bezpłatnych.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł J. K. domagając się ponownego obliczenia wysokości emerytury z uwzględnieniem zakwestionowanego okresu zatrudnienia.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Organ rentowy decyzją z dnia 4 lutego 2000 roku odmówił J. K. prawa do renty. W decyzji wskazał, okresy, których nie uwzględnił do stażu pracy. Sporny obecnie okres od dnia 2 września 1979 roku do dnia 21 listopada 1984 roku organ rentowy uznał za udowodniony na podstawie zaświadczenia z zakładu pracy na potrzeby ustalenia świadczenia rentowego zaświadczenie k. 8 akt, decyzja k.52 rentowych ZUS).

Okres sporny został zakwestionowany dopiero przy rozpatrywaniu wniosku o rentę z dnia 12 września 2012 roku, wówczas to wnioskodawca został wezwany do złożenia świadectwa za ten okres, co ZUS uzasadniał tym, że złożone zaświadczenie nie posiada daty wystawienia ( k. 37 akt rentowych). Obecnie natomiast organ rentowy kwestionuje brak wskazania czy korzystał z urlopów bezpłatnych oraz wymiaru czasu pracy. Wnioskodawca nie złożył nowego świadectwa pracy albowiem zakład pracy już nie istniał i nie znane było miejsce przechowywania akt osobowych.

W Spółdzielni Pracy (...) wnioskodawca pracował w pełnym wymiarze czasu pracy. Zajmowano się w niej hydrauliką. Zatrudnionych tam było około 20 osób. Nie zatrudniano osób w niepełnym wymiarze czasu pracy. Wnioskodawca nie przebywał na urlopach bezpłatnych. Wnioskodawca nie otrzymał z zakładu pracy świadectwa pracy, gdyż zakończył pracę przed 1990 rokiem (zeznania wnioskodawcy – k. 24v, zeznania Z. S. – k. 23v-24, zeznania A. P. – k. 24-24v, akta osobowe świadka).

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o akta emerytalne wnioskodawcy oraz jego zeznania i zeznania świadków. Z. S. i A. P. pracowali razem z wnioskodawcą w Spółdzielni Pracy (...) jako hydraulicy. Potwierdzili charakter pracy wnioskodawcy i jej okres. Zgodnie podnieśli, że wnioskodawca nie korzystał z urlopów bezpłatnych a zatrudniony był w pełnym wymiarze czasu pracy. W ocenie Sądu zeznania te są wiarygodne jako zgodne, konsekwentne i logiczne. Z tego względu zostały obdarzone wiarą w całości.

Odwołanie J. K. jako zasadne zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2015.748 j.t.) przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, następujące okresy:

1)  składkowe, o których mowa w art. 6.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy okresami składkowymi są okresy ubezpieczenia. Ustawa z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2015.121 j.t.) w art. 6 ust. 1 pkt 1 stanowi, że obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów. Z powyższego wynika, że okresy zatrudnienia stanowią podstawę do ustalenia wysokości emerytury.

Mając na uwadze, że w niniejszym postępowaniu J. K. udowodnił zakwestionowany przez ZUS okres zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) od dnia 2 września 1979 roku do dnia 21 listopada 1984 roku, zaskarżoną decyzję należało zmienić i uwzględnić tenże okres do ustalenia wysokości jego emerytury.

Należy podkreślić, iż to postępowanie organu rentowego spowodowało, że obecnie wnioskodawca nie jest w stanie doręczyć prawidłowego świadectwa pracy. ZUS 2 grudnia 1999 roku nie wskazywał na braki tego zaświadczenia o zatrudnieniu w tym na brak daty wystawienia. Co więcej okres na podstawie tego zaświadczenia został uznany do stażu pracy, co wynika wprost z decyzji (k.52 akt rentowych). Zatem w pełni uzasadnione było przekonanie wnioskodawcy, iż złożone zaświadczenie jest prawidłowe. Gdyby organ rentowy w 1999 roku , a nie dopiero w 2012 roku zakwestionował treść zaświadczenia to prawdopodobnie wówczas wnioskodawca byłby w stanie uzupełnić braki, natomiast po 13 latach stało się to niemożliwe i w ocenie Sądu przyczyniło się do tego postępowanie organu rentowego.

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 14 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.