Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2016r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Aneta Bącal

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2016r. w K.

sprawy z powództwa A. S.

przeciwko (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I  powództwo oddala;

II  nie obciąża powoda obowiązkiem zwrotu stronie pozwanej kosztów procesu.

Sygn. akt I C 899/15

UZASADNIENIE

Powód A. S. wystąpił z pozwem przeciwko (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W., żądając zasądzenia od strony pozwanej tytułem zadośćuczynienia kwoty 1.000,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty. Ponadto powód wniósł o zasądzenie od strony pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 360,00 zł oraz 17,00 zł tytułem zwrotu kosztów opłaty od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje żądanie powód podał, że w dniu 19 grudnia 2013r. doszło do kolizji drogowej z udziałem pojazdów V. (...), w wyniku której kierujący samochodem V. (...) A. S. doznał urazu kręgosłupa w odcinku szyjnym. Powód podał dalej, że sprawca wypadku był ubezpieczony u strony pozwanej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Zdaniem powoda, strona pozwana bezpodstawnie odmówiła przyznania zadośćuczynienia w sytuacji, gdy powód doznał uszczerbku nie tylko w sferze zdrowotnej, ale również w zakresie aktywności zawodowej, społecznej, towarzyskiej oraz na polu zainteresowań.

Strona pozwana (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana podniosła, że wyniku zdarzenia z 19 grudnia 2013r. powód nie doznał szkody na osobie a wynika to z jedynego dokumentu medycznego przedłożonego przez podwoda – karty informacyjnej pobytu w szpitalu. Strona pozwana kwestionowała także samą zasadę swojej odpowiedzialności w przedmiotowej sprawie, w szczególność okoliczność, by ubezpieczony w pozwanym towarzystwie ponosił odpowiedzialność za spowodowanie wypadku wskazanego w pozwie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 grudnia 2013r. doszło do kolizji drogowej, w której uczestniczył kierujący samochodem V. (...) A. S.. Sprawca wypadku był ubezpieczony u strony pozwanej w ramach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

/dowód: decyzja o przyznaniu odszkodowania – k - 44/

Kilka godzin po wypadku A. S. udał się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego gdzie stwierdzono u niego stan po urazie skrętnym szyi i okolicy lędźwiowej. Po przeprowadzonych badaniach nie stwierdzono poważniejszych obrażeń i pacjent tego dnia został wypisany do domu.

/dowód: karta informacyjna Szpitalnego Oddziału Ratunkowego – k - 13/

Sąd zważył co następuje:

Kwestionowanie przez stronę pozwaną samej podstawy odpowiedzialności za skutki wypadku nie mogła się ostać, skoro przyjęła na siebie odpowiedzialność co do wypłaty A. S. odszkodowania w związku z uszkodzeniem jego pojazdu na skutek wypadku z 19 grudnia 2013 roku. W świetle powyższego nie może być wątpliwości, że sprawcą kolizji, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód powoda a on sam doznał określonych obrażeń, był kierowca samochodu ubezpieczony u strony pozwanej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Powód na określenie doznanych obrażeń na ciele przedstawił jeden dowód w postaci karty informacyjnej z jednodniowego pobytu w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym, żądając przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lekarza chirurga, by ustalić wysokość uszczerbku na zdrowiu powoda, określenia jakich urazów doznał powód, jakie natężenie miały dolegliwości bólowe spowodowane doznanymi urazami, jakie są rokowania na przyszłość, czy powód wymaga dalszego leczenia, czy istnieje możliwość pogorszenia jego stanu zdrowia, czy potrzebuje pomocy osób trzecich. Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, gdyż oczywistym było, że żaden specjalista nie będzie się mógł wypowiedzieć co do podnoszonych wyżej kwestii na podstawie tak skromnej dokumentacji lekarskiej. Brak innych dokumentów leczenia wskazuje jednocześnie na brak poważnych następstw wypadku dla zdrowia powoda. Wskazane w epikryzie karty informacyjnej informacje m. in. co do ruchomości szyi w pełnym zakresie, prawidłowej szerokości przestrzeni międzykręgowych, zachowanej lordozy szyjnej i lędźwiowej, świadczą o niewielkim rozmiarze doznanych obrażeń ciała przez powoda.

Powód nie wykazał i dlatego jego twierdzenia w tej materii należało uznać za gołosłowne, by na skutek wypadku doznał ograniczeń w zakresie aktywności zawodowej społecznej bądź na polu jego zainteresowań.

Wszystko to dało podstawy do oceny, że doznany przez powoda w wyniku wypadku uszczerbek na zdrowiu był znikomy.

Należy zgodzić się ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, że jedynie w wyjątkowych wypadkach, przy doznaniu prze pokrzywdzonego obrażeń, sąd może odmówić zasądzenia jakiegokolwiek zadośćuczynienia. Jak podkreślił to Sąd Najwyższy, powodem tego może być znikomość doznanej krzywdy (patrz. orz. SN z 27.08.1969 r., I PR 224/69, OSN 1970, nr 6, poz.111; orz. SN z 23.01.1974 r., II CR 763/73, OSP 1975, nr 7, poz. 171).

Jak wskazano wyżej, niewielki rozmiar obrażeń, brak następstw co do uszczerbku na zdrowiu bądź doznanych cierpień przez powoda, świadczyły o znikomym stopniu krzywdy u powoda. Przesądziło to o oddaleniu powództwa

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 102 k.p.c. Zasądzenie zadośćuczynienia pozostawione jest swobodzie oceny sędziowskiej i w sytuacji, gdy podstawą oddalenia powództwa była ocena znikomości doznanej krzywdy przez powoda, to sytuację tę należy traktować jako szczególnie uzasadnioną do nie obciążania przegrywającego sprawę obowiązkiem zwrotu stronie przeciwnej kosztów procesu.