Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt IV K 407/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Jakub Wiliński

Protokolant Joanna Marczyńska

w obecności prokuratora Dawida Szydłowskiego

po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2015 r.

sprawy M. L., urodzonego (...) w G., syna Z. i T. z domu J.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 7 kwietnia 2015 roku w S. po ul. (...) prowadził na drodze publicznej pojazd mechaniczny marki O. (...) o nr. rejestracyjnym (...), będąc pod wpływem amfetaminy o stężeniu 293,2 ng/ml, w ruchu lądowym,

to jest o czyn z art. 178a § 1 k.k. ,

I.  uznaje M. L. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za występek ten na podstawie art. 178 § 1 k.k. – w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. – w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu karę grzywny 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) zł stawka,

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. – w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. – w zw. z art. 4 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat,

III.  na podstawie art. 49 § 2 k.k. – w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. – w zw. z art. 4 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 500 (pięciuset) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

IV.  na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach karnych zasądza od oskarżonego w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym i opłatę karną w kwocie 150 (stu pięćdziesięciu) złotych.

sygn. akt IV K 407/15

UZASADNIENIE

W trybie art. 423 § 1a kpk zakres pisemnego uzasadnienia ograniczono do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu.

Oskarżony M. L. ma 36 lat. Jest kawalerem. Na utrzymaniu posiada jedno dziecko w wieku 9 lat. Utrzymuje się z pracy na terenie Niemiec w firmie (...), gdzie uzyskuje dochód w kwocie ok. 3.000 zł miesięcznie. Oskarżony nie był karany sądownie.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego, k. 21-22,

- dane o osobie, k. 19,

- dane o karalności, k. 17.

Stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu oceniono na średni. Oskarżony choć prowadził samochód na jednej z głównych ulic (...) – i to wioząc pasażerów – robił to jednak o takiej porze dnia, gdzie natężenie ruchu drogowego jest już niewielkie.

W przedmiotowej sprawie sąd nie stwierdził istnienia okoliczności wyłączających winę oskarżonego, czy bezprawność jego czynu. W efekcie wina oskarżonego nie mogła budzić wątpliwości.

Za okoliczność łagodzącą sąd uznał fakt uprzedniej niekaralności oskarżonego i ustabilizowany tryb jego życia. Sąd miał tu również na uwadze fakt przyznania się oskarżonego do zarzuconego mu czynu i wyrażoną skruchę.

Jako okoliczność obciążającą sąd uwzględnił to, że zanim oskarżony wsiadł do samochodu zażywał różne rodzaje narkotyków – marihuanę i amfetaminę.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej elementy, w oparciu o przesłanki sądowego wymiaru kary wynikające z art. 53 kk sąd uznał, że współmierną do okoliczności popełnienia czynu będzie kara orzeczona w wyroku, czyli grzywna 150 stawek dziennych przy określeniu wysokości stawki na 10 zł. Ustalony stopień społecznej szkodliwości czynu przemawiał też za potrzebą orzeczenia wobec oskarżonego obligatoryjnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dłuższy od minimalnego – to jest na okres dwóch lat. Aby zaś wzmóc wychowawcze oddziaływanie określonej wobec oskarżonego sankcji zasadnym też było orzec wobec niego fakultatywne świadczenie pieniężne w wysokości 500 zł – to jest w wysokości dostosowanej do sytuacji majątkowej oskarżonego.

Z uwagi na to, że obowiązujące od 18 maja 2015 r. zmiany w kodeksie karnym wprowadziły obligatoryjne świadczenie pieniężne (z dolnym progiem świadczenia na poziomie 5.000 zł) zasadnym było wobec treści art. 4 § 1 kk, przy orzekaniu o karze i środkach karnych, stosować wobec oskarżonego ustawę uprzednią jako względniejsza. W wyroku błędnie przy tym wskazano, że chodzi tu o ustawę obowiązującą do dnia 30 czerwca 2015 r. (zamiast do dnia 19 maja 2015 r.) sugerując się tym, że to w dniu 1 lipca 2015 r. weszła w życie większość nowych zmian przepisów do kodeksu karnego.

Oskarżonego obciążono kosztami sądowymi, wynikłymi z prowadzenia przeciw niemu postępowania karnego zakończonego skazaniem, w tym wynikającą z przepisów opłatą karną.