Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 774/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: star. sekr. sądowy Ewelina Trzeciak

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2015 r. w Legnicy

sprawy z wniosku H. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

o przeliczenie renty

na skutek odwołania H. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

z dnia 25 maja 2015 r.

znak (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt V U 774/15

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. rozpoznając wniosek z 30 kwietnia 2013r. , dwiema decyzjami z 25 maja 2015r. przeliczył wnioskodawcy rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy:

- w wysokości „pełnej” – jako świadczenie korzystniejsze. Do ustalenia podstawy wymiaru renty przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia. WWPW wyniósł 64, 86 %, podstawa wymiaru 1 762, 06 zł. Uwzględniono mu 365 miesięcy okresów składkowych i (po ograniczeniu do 1/3 składkowych) 16 m-cy nieskładkowych. Renta wyniosła 1 153, 12 zł. Po waloryzacjach od 1.03.2014r. – 1 171, 64 zł , a od 1.03.2015r. – 1 198, 64 zł

- w wysokości „częściowej” (świadczenie proporcjonalne). Do ustalenia podstawy wymiaru przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia. WWPW wyniósł 64,86 % , podstawa wymiaru 1 762, 06 zł. Uwzględniono mu 418 miesięcy okresów składkowych i 16 miesięcy okresów nieskładkowych. Renta wyniosła 1 234, 52 zł. Po waloryzacjach od 1.03.2014r. – 1 254,27 zł, od 1.03.2015r. - 1 281, 27 zł. Przy czym jej wysokość ustalono wg proporcji 381 miesięcy pracy Polsce do 434 miesięcy łącznej – z uwagi na pracę za granicą – ostatecznie wyniosła ona 1 124. 80 zł .

W odwołaniu od tych decyzji wnioskodawca H. S. domagał się jej zmiany. Twierdził, iż organ rentowy źle obliczył wwpw. Podważał przyjęcie wskaźnika za 1973r. w wysokości 52, 80 %. Uważał, że wskaźnik za ten rok powinien zostać obliczony proporcjonalnie za 8 miesięcy – gdyż w pozostałych miesiącach 1973r. odbywał służbę wojskową. Co winno dać wwpw z 20 lat – 69, 97%. Zarzucał, iż z instytucji zagranicznej otrzymuje świadczenie emerytalne a nie rentowe. To jego zdaniem uniemożliwia rozliczenie proporcjonalne jego świadczenia. Wskazywał, iż okres jego pracy w Czechosłowacji został uwzględniony przy ustalaniu jego kapitału początkowego i powinien zostać uwzględniony przy ustalaniu wysokości jego renty.

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. wniósł o jego oddalenie. Wskazał, iż możliwość wyliczenia wwpw proporcjonalnie do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu przewidziana jest jedynie w odniesieniu do kapitału początkowego. Powołał się tu na treść art. 174 ust. 3b ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Przedmiotem zaś sporu jest ustalenie wysokości renty z tytułu niezdolności do pracy. Kwestie tę regulują przepisy art. 15-23, zawarte w rozdziale 4 (podstawa wymiaru emerytur i rent) ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Ponadto powołując się na treść art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. c tej ustawy – wskazał, iż nie uwzględnia się okresów pracy za granicą, jeżeli z ich tytułu wypłacane jest świadczenie rentowe z instytucji zagranicznej inne niż renta z ubezpieczenia dodatkowego. Zdaniem organu rentowego skoro wnioskodawca jest uprawniony do renty inwalidzkiej dla inwalidy pierwszego stopnia (od 24 czerwca 2013r.) to okres pracy w Czechosłowacji nie może zostać mu uwzględniony przy ustalaniu wysokości jego renty.

Sąd ustalił:

Wnioskodawca H. S. w okresie od 25 maja 1970r. do 6 lipca 1974r. był zatrudniony w Fabryce (...), w tym w 1973r. do 13 kwietnia 1973r odbywał zasadniczą służbę wojskową.

W okresie od 4 grudnia 1979r. do 31 grudnia 1981r. i od 14 kwietnia 1982r. do 30 czerwca 1984r. pracował w Republice Czechosłowackiej. Został skierowany do tej pracy w ramach współpracy międzynarodowej. Okres ten został mu uwzględniony do stażu przy ustalaniu kapitału początkowego.

(bezsporne)

H. S. na mocy decyzji czeskiej instytucji ubezpieczeniowej w P. z 26 listopada 2013r. jest uprawniony od 24 czerwca 2013r. do czeskiej renty inwalidzkiej dla inwalidy pierwszego stopnia – wobec pracy we wskazanym wyżej okresie w Czechosłowacji. Przy czym według przepisów Republiki Czeskiej prawo do renty nabędzie on z dniem 16 lipca 2015r., z tym że z dniem 16 stycznia 2014r. może mu być przyznana wcześniej renta starcza, lecz będzie to świadczenie w niepełnej wysokości, którego przyznanie wyklucza jednak prawo do emerytury z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego. Czeska instytucja wezwała wnioskodawcę w terminie 30 dni do złożenia oświadczenia odnośnie tego jakiego świadczenia się domaga pod rygorem rozpatrzenia jego wniosku jako wniosku o rentę starcza z tytułu osiągnięcia wieku emerytalnego z dniem 16 lipca 2015r. Wnioskodawca takiego oświadczenia nie złożył.

Dowody : akta ZUS k. 658, 659, 723

Sąd zważył:

Odwołanie jest nieuzasadnione.

Wnioskodawca jest uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

W związku z tym do ustalenia wysokości jego świadczenia należy stosować przepisy art. 15-23 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( (Dz. U.2015.748 t. jed.). Przepisy te nie przewidują możliwości ustalenia wwpw za dany rok proporcjonalnie do okresu faktycznej ilości przepracowanych miesięcy. Taką możliwość przewidują jedynie przepisy dotyczące ustalenia wartości kapitału początkowego. Stąd żądanie wnioskodawcy by wobec odbywania przez niego służby wojskowej do 13 kwietnia 1973r. wwpw wyliczyć proporcjonalnie do 8 miesięcy faktycznego zatrudnienia jest zupełnie nieuzasadnione.

Nieuzasadnione jest również żądanie uwzględnienia do stażu okresu pracy w Republice Czechosłowackiej.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się z zastrzeżeniem ust. 2 -5 następujące okresy:

1)  składkowe , o których mowa w art. 6;

2)  nieskładkowe, o których mowa w art. 7 .

Przy czym w myśl art. 9 ust. 1 i 3 okresów zatrudnienia obywateli polskich za granicą, o których mowa m. in. w art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. c – nie uwzględnia się, jeżeli z ich tytułu jest wypłacane świadczenie rentowe z instytucji zagranicznej , inne niż renta z ubezpieczenia dodatkowego.

Wnioskodawcy ustalono jako korzystniejsze świadczenie rentowe niezależne, tj z uwzględnieniem okresów ubezpieczenia w Polsce – na podstawie art. 52 ust. 1 w zw. z art. 46 ust.1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) z 883/2004 z 29 kwietnia 2004r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Ustalenie wysokości jego renty na podstawie art. 52 ust. 2 w zw. z art. 46 ust. 1 tego rozporządzenia czyli poprzez zastosowanie proporcji ilości miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu oraz emerytalno-rentowemu w Polsce (381 miesięcy) do ogólnej sumy miesięcy podlegania takiemu ubezpieczeniu w Polsce i innych krajach członkowskich UE (434 miesięcy) – jest niekorzystna.

W pierwszym przypadku renta wynosi 1 198, 04 zł, w drugim 1 124, 80 zł. Różnica między nimi to suma 73, 84 zł.

Mając powyższe na uwadze sąd uznał skarżone decyzje za prawidłowe i na podstawie art.477 14 § 1 kpc oddalił odwołalnie wnioskodawcy.