Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy– Woli w Warszawie Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Tarapata

Protokolant: Paula Lemieszek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2015 r. w Warszawie

sprawy z powództwa Miasta S. W.

przeciwko P. C.

o zapłatę

oddala powództwo

Sygn. akt: I C 2462/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 23 grudnia 2015 r.

W dniu 28 czerwca 2015 r. /k. 15/ m. st. W. wniosło o zasądzenie od P. C. kwoty 742,67 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 370,58 zł od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 372,09 zł od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty. Nadto wniosło o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu podało, że P. C. jako użytkownik wieczysty nieruchomości położonych w W. przy ul. (...), oznaczonych jako działki ewidencyjne nr (...) z obrębu 6-15-01, nie uiścił opłaty rocznej za 2013 r. oraz 2014 r. /pozew – k. 2-3v./

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 16 czerwca 2015 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym dla Warszawy Woli w Warszawie z dnia orzekł zgodnie z żądaniem pozwu. /nakaz – k. 17/

W sprzeciwie od wskazanego nakazu zapłaty pozwany P. C. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powodowego m. st. W. kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych w przypadku ustanowienia pełnomocnika. W uzasadnieniu wskazywał na brak doręczenia mu nakazu zapłaty. Przekonywał, że nie dał powodowemu m. st. W. powodu do wytoczenia powództwa. Zapewnił, że opłaty za użytkowanie wieczyste za 2013 r. oraz 2014 r., a nawet za 2015 r. zostały uiszczone przed wytoczeniem powództwa. /sprzeciw – k. 21-23/

W odpowiedzi na sprzeciw profesjonalny pełnomocnik powodowego m. st. W. zawarł żądanie zasądzenia od pozwanego zwrotu kosztów procesu w kwocie 210,00 zł, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 180,00 zł. /odpowiedź na sprzeciw – k. 37-38/

Sad ustalił następujący stan faktyczny:

M. st. W. jest właścicielem nieruchomości gruntowych położonych w W. przy ul. (...) oznaczonych jako działki ewidencyjne (...) z obrębu 6-15-01. Na podstawie umowy darowizny z dnia 18 lipca 2006 r. sporządzonej przed Notariuszem A. S. prowadzącym Kancelarię Notarialną w Ł., Rep. A Nr 3315/2006 P. C. nabył lokal mieszkalny nr (...) położony przy ul. (...) w W. oraz związany z tym lokalem udział (...) części w prawie użytkowania wieczystego działki nr (...) oraz udział w terenie wewnątrz osiedlowym – 1/337 części nieruchomości stanowiącej działki ewidencyjne nr (...).

/dowód: umowa darowizny z dnia 18 lipca 2006 r., Rep. A Nr 3315/2006 – k. 5-6v., wyciąg z księgi wieczystej nr (...) – wydruk z elektronicznej bazy danych Ksiąg Wieczystych Ministerstwa Sprawiedliwości – k. 7-10v., wyciąg z księgi wieczystej nr (...) – wydruk z elektronicznej bazy danych Ksiąg Wieczystych Ministerstwa Sprawiedliwości – k. 11-13/

W dniu 10 lipca 2015 r. P. C. uiścił opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości położonych w W. przy ul. (...), oznaczonych jako działki ewidencyjne nr (...) z obrębu 6-15-01 za 2013 r. oraz 2014 r. wraz z odsetkami za opóźnienie.

/potwierdzenie transakcji – k. 24, potwierdzenie transakcji – k. 25/

Sąd zważył co następuje:

Powództwo należało oddalić.

Zgodnie z art. 238 k.c. wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną. Stosownie natomiast do treści art. 71 ust. 1 i 4 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok.

W niniejszym przypadku niewątpliwym było, że pozwany P. C. dopiero po wytoczeniu powództwa uiścił opłaty roczne za użytkowanie wieczyste nieruchomości położonych w W. przy ul. (...), oznaczonych jako działki ewidencyjne nr (...) z obrębu 6-15-01, za 2013 r. oraz 2014 r. Powództwo zostało wytoczone w dniu 28 czerwca 2015 r. /k. 15/. Wpłat dokonano natomiast w dniu 10 lipca 2015 r. /k. 24, 25/. Należało ich dokonać odpowiednio w dniu 1 kwietnia 2013 r. oraz 1 kwietnia 2014 r.

W takiej jednak sytuacji należało oczekiwać od pełnomocnika powodowego m. st. W. cofnięcia pozwu. Niewątpliwie wytoczenie powództwa było uzasadnione, jednakże podtrzymywanie powództwa po dokonaniu przez pozwanego stosownych wpłat było pozbawione uzasadnienia. Stosownie do art. 316 § 1 k.p.c. dla wydania wyroku miarodajne znaczenie ma stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. W niniejszym przypadku w chwili zamknięcia rozprawy roszczenia powodowego m. st. W. były zaspokojone. Ponieważ powództwo zostało oddalone, niemożliwym było uwzględnienie wniosku pełnomocnika powodowego m. st. W. o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu (art. 98 § 1 k.p.c.). To pozwany, jako strona wygrywająca sprawę, mógł domagać się zwrotu kosztów postępowania. Ponieważ jednak nie korzystał z pomocy profesjonalnego pełnomocnika i nie poniósł innych kosztów, Sąd nie zasądził na jego rzecz zwrotów kosztów postępowania.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Z: wyrok z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powodowego m. st. W..