Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 15 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Izabela Dehmel

Protokolant: sędzia przewodnicząca

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu Kamilli Czarneckiej

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2016r. na posiedzeniu

w sprawie skazanej A. S.

z urzędu

w przedmiocie umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego w części i przekazanie sprawy do rozpoznania według właściwości sądowi rejonowemu w pozostałym zakresie

postanawia

1. Na podstawie art. 572 k.p.k., w zw. z art. 17 §1 pkt 7 k.p.k. i art. 85 k.k. oraz art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (DZ. U. z 2015r., poz. 396) umorzyć postępowanie o wydanie wyroku łącznego co do kar orzeczonych wobec A. S. prawomocnymi wyrokami:

Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 08 maja 2002r., sygn. IV K 164/02

Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2009r., sygn. III K 64/08

Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2009r., sygn. III K 492/09

Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 25 listopada 2011r., sygn. III K 252/10.

2. Na podstawie art. 35 §1 k.p.k. w zw. z art. 569 §1 k.p.k. uznać się niewłaściwym rzeczowo w sprawie o wydanie wyroku łącznego co do kar orzeczonych wyrokami:

Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 08 maja 2002r., sygn. IV K 164/02

Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2009r., sygn. III K 64/08

Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2009r., sygn. III K 492/09

i przekazać je do rozpoznania Sądowi Rejonowemu Poznań Stare Miasto w Poznaniu, jak właściwemu rzeczowo i miejscowo.

3. Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 05.08.2015r. skazana A. S. wniosła o wydanie wyroku łącznego obejmującego skazania w sprawie III K 492/09 i III K 64/08.

Z ustaleń Sądu Okręgowego poczynionych z urzędu wynika, że A. S. została skazana prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 08 maja 2002r., sygn. IV K 164/02, za przestępstwa popełnione w latach 1997 – 2000, na karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych w kwocie po 50 zł każda;

2. Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2009r., sygn. III K 64/08, za przestępstwa popełnione w 1993r., na karę 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby oraz karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych w kwocie po 25 zł każda;

3. Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2009r., sygn. III K 492/09, za przestępstwo popełnione w 2000r., na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby oraz karę grzywny w wysokości 60 stawek dziennych w kwocie po 100 zł każda, przy czym postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2012r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

4. Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 25 listopada 2011r., sygn. III K 252/10 za przestępstwo popełnione w okresie od kwietnia 2009r. do dnia 20 stycznia 2010r., na karę 5 lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w liczbie 100 stawek dziennych w kwocie po 50 zł każda.

Postanowieniem z dnia 03 września 2012r., sygn. III K 162/12 Sąd Okręgowy w Poznaniu umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego, co do kar orzeczonych wobec A. S. prawomocnymi wyrokami w sprawach IV K 164/02, III K 64/08, III K 492/09 i III K 252/10, nadto uznał się niewłaściwym rzeczowo w sprawie o wydanie wyroku łącznego, co do kary orzeczonych wyrokami w sprawach IV K 164/02, III K 64/08, III K 492/09 i sprawę w tym zakresie przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu Poznań Stare Miasto w Poznaniu.

Postanowieniem z dnia 23 listopada 2012r., sygn. III K 444/12 Sąd Rejonowy Poznań Stare Miasto w Poznaniu na podstawie art. 572 k.p.k. i art. 89 §1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 08.06.2010r., umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, co do kar orzeczonych wyrokami w sprawach IV K 164/02, III K 64/08, III K 492/09.

Na wstępie zaznaczyć należy, że przepisy art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (DZ. U. z 2015r., poz. 396) uregulowały kwestię tzw. intertemporalną, to jest wyłączyły stosowanie przepisów rozdziału IX kodeksu karnego w nowym brzmieniu, a więc przepisów dotyczących nowych zasad orzekania kary łącznej w wyroku łącznym, do spraw w których połączeniu podlegałby wyłącznie kary prawomocnie orzeczone przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015r. Zgodnie z tym przepisem – przepisów rozdziału IX ustawy kodeks karny, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizująca kodeks karny, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Oznacza to, że przepisy art. 85 i następne k.k. w nowym brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015r. nie mają zastosowania w niniejszej sprawie do skazanej A. S., ponieważ wszystkie skazania jakie zapadły wobec niej zostały orzeczone przed 1 lipca 2015r., a ponadto – jak wynika z karty karnej nie zapadł wobec niej żaden nowy wyrok skazujący na karę podlegającą łączeniu z poprzednimi karami. Tym samym stwierdzić należy na wstępnie, że w stosunku do skazanej A. S. w niniejszym postępowaniu stosuje się przepisy art. 85 i nast. k.k. w brzmieniu starym tj. obowiązującym do dnia 1 lipca 2015r.

Stosownie do treści art. 17 §1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy postępowanie co do tej samej kwestii odnośnie tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się. Nie ulega wątpliwości, że ukonstytuowany w art. 17 §1 pkt 7 k.p.k. bezwzględny zakaz ponownego prowadzenia postępowań karnych dotyczących tego samego przedmiotu procesu, w stosunku do tej samej osoby, ma pełne odniesienie do postępowań w przedmiocie wydania wyroku łącznego. Warunkiem zachowania wymaganej w takim wypadku tożsamości podmiotowo-przedmiotowej, poza tą samą osobą skazanego, jest to, aby postępowania odnosiły się do tych samych wyroków jednostkowych, a więc orzeczeń obejmujących te same czyny tej samej osoby.

Taki właśnie układ procesowy miał miejsce w odniesieniu do wyroków w sprawach IV K 164/02, III K 64/08, III K 492/09 i III K 252/10, które były przedmiotem rozpoznania w sprawie zakończonej wydaniem przez Sąd Okręgowy w Poznaniu postanowienia z dnia 03 września 2012r., sygn.. III K 162/12 o umorzeniu postępowania z uwagi na brak podstaw do wydania wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy. Zatem orzekaniu w przedmiocie wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy, co do wskazanych powyżej spraw stoi na przeszkodzie powaga rzeczy osądzonej wyrażona w art. 17 §1 pkt 7 k.p.k.

Natomiast faktem jest, że po wydaniu przez Sąd Rejonowy Poznań Stare Miasto w Poznaniu postanowienia z dnia 23 listopada 2012r., sygn. III K 444/12 o umorzeniu postępowania co do kar orzeczonych wyrokami w sprawach IV K 164/02, III K 64/08, III K 492/09 wystąpiły nowe okoliczności, albowiem w sprawie III K 492/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

W odniesieniu do kar orzeczonych w sprawie IV K 164/02 i III K 492/09 zostały spełnione przesłanki ustawowe do objęcia skazań karą łączną w ramach wyroku łącznego, nadto obie kary są karami bezwzględnymi, a więc podlegającymi łączeniu, a zatem zachodzi konieczność przekazania sprawy w zakresie wydania wyroku łącznego, co do kar orzeczonych wyrokami IV K 164/02, III K 64/08, III K 492/09 Sądowi Rejonowemu Poznań Stare Miasto w Poznaniu, jako właściwemu miejscowo i rzeczowo (Sąd, który jako ostatni wydał wyrok skazujący, orzekający kary podlegające łączeniu).

O kosztach Sąd orzekł na podstawie przepisów wskazanych w pkt 3 postanowienia.

SSO Izabela Dehmel