Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka I. J. wniosła w dniu 19 marca 2015r. pozew ( k. 2 – 5 akt ) przeciwko Gminie N. . Domagała się w nim:

- uchylenia zastosowanej w dniu 19 lutego 2015r. wobec powódki kary upomnienia;

- zasądzenia od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powódka podała m. in., iż pismem z dnia 19 lutego 2015r. nałożono na powódkę, pełniącą funkcję Dyrektora Publicznego Gimnazjum nr (...) w N. karę porządkową upomnienia za nieprzestrzeganie ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy polegające na niewykonaniu ustnego polecenia wydanego przez Burmistrza N., zobowiązującego do umieszczenia ogłoszeń o naborze na stanowisko pedagoga oraz nauczyciela plastyki ma głównej stronie Urzędu Miejskiego w N..

Nie zgadzając się z nałożoną karą, powódka w dniu 24 lutego 2015r. wniosła sprzeciw, który w dniu 4 marca 2015r. został odrzucony.

Zdaniem powódki brak jest podstaw umożliwiających organowi prowadzącemu wpływania w jakikolwiek sposób na decyzje odnośnie sposobu poszukiwania kandydatów na wolne stanowiska, ich kwalifikacji i zatrudniania, a wobec tego należy uznać, że Burmistrz jako organ wykonawczy organu prowadzącego nie ma kompetencji do stosowania kar porządkowych w tym zakresie.

W odpowiedzi na pozew ( k. 26 – 28 akt ) pozwana wniosła o:

- oddalenie pozwu;

- zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana podniosła m. in., że kara porządkowa wymierzona powódce, udzielona została na podstawie kodeksu pracy, który jak najbardziej znajduje zastosowanie w sprawie.

Pismem procesowym z dnia 30 lipca 2015r. ( k. 43 akt ) strona powodowa wniosła o wezwanie Publicznego Gimnazjum nr (...) im. (...) w N. do wzięcia udziału w postępowaniu w charakterze pozwanego.

Postanowieniem z dnia 9 października 2015r. ( k. 51 akt ) Sąd postanowił na podstawie art. 194 § 1 k. p. c. wezwać do udziału w sprawie w charakterze strony pozwanej Publiczne Gimnazjum nr (...) im. (...) w N..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pismem z dnia 19 lutego 2015r. nałożono na powódkę, pełniącą funkcję Dyrektora Publicznego Gimnazjum nr (...) w N. karę porządkową upomnienia za nieprzestrzeganie ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy polegające na niewykonaniu ustnego polecenia wydanego przez Burmistrza N., zobowiązującego do umieszczenia ogłoszeń o naborze na stanowisko pedagoga oraz nauczyciela plastyki ma głównej stronie Urzędu Miejskiego w N..

Nie zgadzając się z nałożoną karą, powódka w dniu 24 lutego 2015r. wniosła sprzeciw, który w dniu 4 marca 2015r. został odrzucony.

Dowód: okoliczności bezsporne, a nadto pismo z dnia 19 lutego 2015r. o nałożeniu kary porządkowej – k. 15 akt; sprzeciw powódki z dnia 24 lutego 2015r. – k. 16 – 17 akt; pismo z dnia 4 marca 2015r. o odrzuceniu sprzeciwu – k. 18 akt; powierzenie powódce stanowiska dyrektora – k. 29 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwa podlegały oddaleniu.

W zasadzie bezdyskusyjnym poglądem w orzecznictwie oraz w doktrynie prawa pracy jest to, że pracodawcą dyrektora szkoły i zatrudnionych w niej nauczycieli i pracowników jest szkoła ( por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 września 1998r. II UKN 196/98, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 2002r. III PZP 7/02 ).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż pozwana Gmina N. nie była pracodawcą dla powódki, więc powództwo skierowane wobec niej należało oddalić.

Zgodnie z art. 112 § 2 k. p. pracownik, który wniósł sprzeciw od nałożonej na niego kary porządkowej, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary.

Zachowanie powyższego terminu jest przesłanką zasadności pozwu, a jego przekroczenie skutkuje oddaleniem powództwa.

Powódka uchybiła 14 – dniowemu terminowi do wniesienia powództwa o uchylenie kry porządkowej. Wniesienie powództwa przeciwko podmiotowi niebędącemu pracodawcą nie oznacza bowiem zachowania terminu określonego w art. 112 § 2 k. p.

Należy stwierdzić, że z okoliczności faktycznych wynika, iż naruszenie terminu było zawinione przez stronę powodową. Decydującą okolicznością było to, że powódka od początku była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika. Przy ocenie zawinienia w niedochowaniu terminu do wniesienia zgłoszonego powództwa należało więc uwzględnić wiedzę i konieczność zachowania należytej staranności przez tego pełnomocnika. Tymczasem pełnomocnik powódki wyraźnie określił jako stronę pozwaną Gminę N.. Błąd ten został sprostowany dopiero poprzez postanowienie Sądu o dopozwaniu do procesu pracodawcy, co miało miejsce już po upływie 14 – dniowego terminu. Dodać należy, iż błąd profesjonalnego pełnomocnika w zakresie stosowania prawa nie może stanowić podstawy do żądania przywrócenia uchybionego terminu ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2002r. I PKN 903/00, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007r. III CZ 22/07, a przede wszystkim wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2010r. II PK 287/09 ).

Reasumując, z uwagi na niezachowanie przez stronę powodową terminu z art. 112 § 2 k. p. należało oddalić powództwo skierowane wobec Publicznego Gimnazjum nr (...) w N..

Z uwagi na to, iż Sąd oddalił powództwo jedynie z powodów formalnych, a wyrok zapadł już na pierwszej rozprawie po dopozwaniu, co ograniczało możliwość wystąpienia większych kosztów postępowania sądowego po stronie pozwanej, na podstawie art. 102 k. p. c. odstąpiono od obciążania powódki kosztami postępowania.

SSR Ireneusz Bolechowski