Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16 lutego 2016r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący SSA Iwona Wilk

Sędziowie SA Jadwiga Galas

SA Grzegorz Stojek (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2016r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko (...)w Z.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Gliwicach

z dnia 22 grudnia 2015 r., sygn. akt XII C 215/15

postanawia: uchylić zaskarżone zarządzenie.

SSA Grzegorz Stojek SSA Iwona Wilk SSA Jadwiga Galas

Sygn. akt V ACz 136/16

UZASADNIENIE

Rozpoznając zażalenie powoda na zarządzenie z dnia 22 grudnia 2015r. Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Gliwicach, którym zwrócono pozew, Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.

Pozwem z dnia 23 marca 2015r. powód domaga się zasądzenia na jego rzecz od pozwanej „bonifikaty za brak energii elektrycznej i związanych z tym strat żywności i leków oraz dodatkowo uiszczenia 1/15 części średniej narodowej za brak powiadomień o odłączeniu energii elektrycznej, brak powiadomień o terminie załączenia oraz zasądzenia odsetek za zwłokę od 8 sierpnia 2008r.”.

Zarządzeniem z dnia 6 października 2015r. wezwano powoda do usunięcia braku formalnego pozwu między innymi poprzez sprecyzowanie wartości przedmiotu sporu, co też uczynił pismem z dnia 21 października 2015r., wskazując, że jest to kwota 81.983,84 zł, na którą składa się należna mu bonifikata za 3476 dni (od 5 stycznia 2005r. do dnia 15 października 2015r.) i koszty zepsutej w tym okresie żywności.

Zarządzeniem z dnia 10 listopada 2015r. ponownie wezwano powoda o uzupełnienie braków formalnych pozwu poprzez podanie w jakiej wysokości na kwotę 81.983,84 zł składa się bonifikata, a w jakiej koszty zepsutej żywności, podanie dokładnie jaka żywność uległa zepsuciu i jaki jest żądany koszt poszczególnych produktów żywnościowych z osobna, a także kiedy uległy zepsuciu oraz podanie sposobu wyliczenia kwoty 257,33 zł, w terminie tygodniowym od doręczenia wezwania, pod rygorem zwrotu pozwu.

Pismem z dnia 25 listopada 2015r. pozwany podał, że na kwotę 81.983,84 zł składa się bonifikata za brak energii elektrycznej liczona za pełną dobę 3475 dni x 15 zł= 52.125 zł oraz koszt zepsutych, niejadalnych, artykułów żywnościowych i rozwodnionych leków w wysokości 29.858,84 zł (3476 dni x 8,59 zł). Kwota 8,59 zł została wyliczona poprzez podzielenie przeciętnych zarobków w drugim kwartale 2015r. w wysokości 3.859,88 zł na piętnaście części, co daje kwotę 257,33 zł, a następnie podzielenie wyniku przez liczbę dni w miesiącu.

Z art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c. wynika, że zasadniczą treścią pozwu jest dokładnie określone żądanie. Gdzie idzie o powództwo o świadczenie pieniężne, żądanie polega na określeniu konkretnej sumy pieniężnej, której zasądzenia domaga się powód od zindywidualizowanego pozwanego. Żądanie musi być dokładnie określone, ponieważ zakreśla granice zawisłości sporu (art. 192 k.p.c.), orzekania (art. 321 § 1 k.p.c.), a następnie związania orzeczeniem i powagi rzeczy osądzonej (art. 365 i art. 366 k.p.c.). Zindywidualizowanie powództwa wymaga określenia jego podstawy faktycznej, tj. przytoczenia okoliczności faktycznych (art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c.). Uzasadnienie faktyczne żądania powinno zawierać wskazanie tych istotnych okoliczności faktycznych, które pozostają w związku z roszczeniem, opisują genezę sporu i pozwalają przez to sądowi na ich weryfikację i zastosowanie procesu subsumcji do hipotezy określonej normy prawnej. Niewskazanie jakichkolwiek okoliczności faktycznych uzasadniających roszczenie stanowi brak formalny pozwu usuwany w trybie art. 130 k.p.c. Natomiast niedokładności w sprecyzowaniu tych okoliczności bądź luki w podstawie faktycznej podlegają merytorycznej ocenie sądu.

W niniejszej sprawie powód zakreślił ramy żądania. Wskazał, że domaga się zasądzenia od pozwanej kwoty 81.983,84 zł, na którą składa się 52.125 zł tytułem „bonifikaty” za brak energii elektrycznej, liczonej za pełną dobę (3475 dni x 15 zł= 52.125 zł), a także kwoty 29.858,84 zł tytułem zapłaty kosztów zepsutych, niejadalnych artykułów żywnościowych oraz rozwodnionych leków, liczonych jako iloczyn 3476 dni i kwoty 8,59 zł, przy czym roszczeniem objęty został okres od 5 stycznia 2005r. do 15 października 2015r. Powód wskazał sposób wyliczenia kwoty 8.59 zł, nie wskazał natomiast okoliczności uzasadniających przyjęcie kwoty 15 zł, o co nie był przez Sąd Okręgowy wzywany.

Nie sposób podzielić stanowiska, że dla ustalenia przedmiotu żądania i granic roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie konieczne jest wyszczególnienie nazw produktów żywnościowych i leków, które uległy zepsuciu, dat ich zepsucia oraz ich wartości w okresie od 5 stycznia 2005r. do 15 października 2015r., jako wymóg formalny pozwu. Powód podał, że łączny koszt wszystkich zepsutych w tym okresie produktów żywnościowych i leków wynosi 29.858,84 zł, co zakreśla ramy żądania, jego przedmiot i granice zawisłości sporu, pozwoli też określić granice powagi rzeczy osądzonej w razie merytorycznego rozpoznania sprawy i związania tego rodzaju orzeczeniem.

Z wyżej wymienionych względów, na podstawie art. 386 § 1 w związku z art. 397 § 2 k.p.c., zaskarżone zarządzenie podlegało zmianie poprzez jego uchylenie.

SSA Grzegorz Stojek SSA Iwona Wilk SSA Jadwiga Galas