Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 czerwca 2013r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W.

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 06 czerwca 2013r. we W.

sprawy z odwołania P. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 31 października 2012r. znak: (...)

i z dnia 31 października 2012r. znak: O.-07- (...)

w sprawie P. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek chorobowy i jednorazowe odszkodowanie

1.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.z dnia 31 października 2012r. znak: (...) i przyznaje wnioskodawcy P. M.prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 02 lipca 2012r. do 20 lipca 2012r.

2.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.z dnia 31 października 2012r. znak: (...) i przyznaje wnioskodawcy P. M.prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 30 czerwca 2012r. za doznany 1% uszczerbek na zdrowiu w kwocie 704,00 zł (siedemset cztery złote).

Sygn. akt X U 722/12

UZASADNIENIE:

Pismem z dnia 28 listopada 2012 r. ubezpieczony P. M. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału we W. nr (...) z dnia 31.10.2012 r. żądając jej uchylenia w całości oraz przyznania prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od dnia 02 lipca 2012 r. do dnia 20 lipca 2012 r.

Uzasadniając swoje żądanie ubezpieczony wyjaśnił, iż w przeszłości zdarzało się mu zalegać z zapłatą składek, ale zawarł ugodę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z którą uzyskał odroczenie spłaty w postaci układu ratalnego. Do dnia złożenia odwołania ubezpieczony wywiązywał się regularnie z wpłat składek bieżących i ratalnych. Ubezpieczony wskazał, że raty z tytułu układu ratalnego spłaca od ponad dwóch lat.

Ubezpieczony ponadto podniósł, iż w decyzji organ rentowy nie wskazał kwoty rzekomego zadłużenia oraz okresu zalegania z płatnością składek oraz określenia rodzaju zaległych składek.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie z dnia 21.12.2012 r. wniósł o oddalenie odwołania w całości.

W uzasadnieniu organ rentowy zrzucił, iż ubezpieczony posiadał zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne na kwotę przekraczającą 6,60 zł, bowiem sam fakt zawarcia ugody ratalnej nie powoduje, że zaległości składkowe przestają istnieć. Układ ratalny jest ,jak wskazał organ rentowy, formą ulgi przewidzianej dla płatnika umożliwiająca rozłożenie płatności zaległości w czasie poprzez ustalenie rat.

Pismem z dnia 28 listopada 2012 r. ubezpieczony P. M.wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oddziału we W.znak: (...) dnia 31.10.2012 r. żądając jej uchylenia w całości oraz przyznania prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy.

Uzasadniając swoje żądanie ubezpieczony wyjaśnił, iż w przeszłości zdarzało się mu zlegać z zapłatą składek, ale zawarł ugodę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z którą uzyskał odroczenie spłaty w postaci układu ratalnego. Do dnia złożenia odwołania ubezpieczony wywiązywał się regularnie z wpłat składek bieżących i ratalnych. Ubezpieczony wskazał, że raty z tytułu układu ratalnego spłaca od ponad dwóch lat.

Ubezpieczony ponadto podniósł, iż w decyzji organ rentowy nie wskazał kwoty rzekomego zadłużenia oraz okresu zalegania z płatnością składek oraz określenia rodzaju zaległych składek.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie z dnia 21.12.2012 r. wniósł o oddalenie odwołania w całości.

W uzasadnieniu organ rentowy zrzucił, iż ubezpieczony posiadał zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne na kwotę przekraczającą 6,60 zł, bowiem sam fakt zawarcia ugody ratalnej nie powoduje, że zaległości składkowe przestają istnieć. Układ ratalny jest ,jak wskazał organ rentowy, formą ulgi przewidzianej dla płatnika umożliwiająca rozłożenie płatności zaległości w czasie poprzez ustalenie rat.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zarządzeniem z dnia 07 stycznia 2013 r. połączył sprawę X U 2/13 ( z powództwa P. M. o jednorazowe odszkodowanie) ze sprawą z powództwa P. M. o zasiłek chorobowy , sygn. akt X U 722/12 celem ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia i dalszego prowadzenia pod sygn. akt X U 722/12.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony, P. M., od dnia 21 marca 2003 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zakładania stolarki budowlanej, produkcji wyrobów z drewna, korka, słomy i materiałów używanych do wyplatania, naprawy i konserwacji sprzętu i wyposażenia, wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, tynkowania, zakładania stolarki budowlanej, posadzkarstwa, tapicerowania i oblicowania ścian, wykonywania robót budowlanych wykończeniowych.

Umową nr (...) z dnia 09 lipca 2010 r. o rozłożeniu na raty należności z tytułu składek strony rozłożyły na raty należności ubezpieczonego z tytułu składek za okres od maja 2005 r. do czerwca 2008. w ogólnej kwocie

16 159,63 zł.

Zgodnie z harmonogramem rat, ubezpieczony miał spłacić powyższą należność w 55 ratach począwszy od 02 sierpnia 2010 r. – 02 lutego 2015 r.

Zgodnie z § 7 zawartej umowy niniejsza umowa ulega rozwiązaniu w przypadku wystąpienia choćby jednej z poniżej wymienionych okoliczności w tym min. w przypadku, gdy dłużnik posiada nieopłacone dwie raty układu, których termin wymagalności upłynął.

W dniu 30 czerwca 2012 r. wnioskodawca wykonywał usługę wymiany stolarki okiennej na zlecenie S. M. w Miejscowości (...). Około godziny 18.30 podczas zakuwania futryny w kotwy montażowe ubezpieczony zahaczył obracanym elementem o prawą nogę powodując uraz. Po zakończonym montażu około 20:30 udał się do (...) Centrum Medycznego, gdzie rozpoznano ranę ciętą nogi prawej.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych oddział we W. wystawił ubezpieczonemu zaświadczanie o niezaleganiu w opłacaniu składek z dnia 06 lipca 2012 r.

W dniu 18 lipca 2012 r. wnioskodawca zgłosił powyższe zdarzenie do strony pozwanej w celu sporządzenia karty wypadku. W dniu 05 października 2012r. strona pozwana sporządziła kartę wypadku nr SER- (...) i uznała powyższe zdarzenie za wypadek przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt. 8 ustawy z dnia 30.10.2001r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

W dniu 16 października 2012r. wnioskodawca wystąpił do strony pozwanej z wnioskiem o przyznanie prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 30 czerwca 2012 r.

Decyzją z dnia 31 października 2012r., organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do przedmiotowego świadczenia, gdyż na dzień wypadku wnioskodawca posiadał zadłużenie w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne na kwotę przekraczającą 6,60 zł. W uzasadnieniu wydanej decyzji strona pozwana zawarła informację, że prawo do jednorazowego odszkodowania przedawnia się, jeżeli zadłużenie nie zostanie uregulowane w ciągu 6 miesięcy od dnia wypadku.

Decyzją z dnia 31 października 2011r., organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do zasiłku chorobowego, gdyż na dzień wypadku wnioskodawca posiadał zadłużenie w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne na kwotę przekraczającą 6,60 zł. W uzasadnieniu wydanej decyzji strona pozwana zawarła informację, że prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego przedawnia się, jeżeli zadłużenie nie zostanie uregulowane w ciągu 6 miesięcy od dnia wypadku.

Dowody: akta zasiłkowe i odszkodowawcze strony pozwanej (załącznik)

ksero zaświadczenia z dnia 06.07.2012 r.( k. 6)

przesłuchanie wnioskodawcy P. M. (k. 24v as)

Postanowieniem z dnia 21 marca 2013 r. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego chirurga, na okoliczność ustalenia uszczerbku na zdrowiu jakiego wnioskodawca doznał na skutek wypadku w dniu 30 czerwca 2012 r.

Biegły sądowy z zakresu chirurgii rozpoznał u ubezpieczonego stan po urazie podudzia prawego w dniu 30 czerwca 2012 r. bez zaburzenia funkcji kończyny dolnej prawej.

Na podstawie dokumentacji lekarskiej dostępnej biegłemu, wywiadu oraz badania osobistego ubezpieczonego, biegły w zakresie reprezentowanej przez siebie specjalności stwierdził, że powód doznał uszczerbku na zdrowiu wywołanego wypadkiem w dniu 30.06.2012 r. w wysokości 1 %.

Strony nie złożyły zastrzeżeń do powyższej opinii biegłego.

Dowód: opinia biegłego chirurga z dnia 24.04.2013 r.
( k. 32-33)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Żądanie powoda jako oczywiście zasadne zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.6 ust.2 pkt. 1 i 2 oraz ust. 2 pkt. 1 i ust. 3 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych – Dz.U.199, poz.1673 ze zm., jednorazowe odszkodowanie i zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługuje osobom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą w razie wystąpienia w dniu wypadku zadłużenia, z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, na kwotę przekraczającą 6,60 złotych o ile zadłużenie to nie zostanie uregulowane w ciągu 6 miesięcy od dnia wypadku, ze skutkiem w postaci przedawnienia prawa do zasiłku.

W przedmiotowej sprawie pomimo, iż na dzień wypadku ubezpieczony posiadał zadłużenie w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne, jednak Sąd uznał, iż z uwagi na okoliczności należało potraktować niniejszą sprawę szczególnie. Ubezpieczony podpisał z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych umowę ratalną, w której należność została rozłożona ubezpieczonemu na raty, a ubezpieczony spłacał rzeczony układ ratalny regularnie. Co prawda prawodawca wyraźnie określił w przepisie, iż zadłużenie musi zostać spłacone w terminie 6 miesięcy od zaistnienia zdarzenia wypadkowego, ale zdaniem Sądu ta sytuacja która miała miejsce w przedmiotowej sprawie nie została przez prawodawcę przewidziana. W sytuacji zadłużenia organ rentowy udziela możliwości zawarcia układu ratalnego, który to jest szczególnym układem osoby zadłużonej z wierzycielem. W związku z tym zdaniem Sądu w sytuacji, gdy ubezpieczony nie był w stanie spłacić układu ratalnego w ciągu ostatnich 6 miesięcy, to trudno mówić o zawinieniu z jego strony.

W ocenie Sądu te okoliczności sprawy dają podstawy do uznania, iż było możliwe zastosowanie wobec wnioskodawcy przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej i przyznanie mu prawa do zasiłku chorobowego za okresy niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy, w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt. 8 ustawy wypadkowej.

Z tego względu Sąd zmienił decyzję strony pozwanej z dnia 11 maja 2012r. i przyznał wnioskodawcy prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 02 lipca 2012r. do 20 lipca 2012r.

Zgodnie z art. 11 w związku z art. 16 ustawy z 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych – Dz.U. nr 199, poz.1673; ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie. W wydanej opinii biegłego sądowego uznano, że na skutek wypadku w dniu 30 czerwca 2012 r. wnioskodawca doznał 1 % uszczerbku na zdrowiu.

Opinia biegłego sądowego zasługuje na przymiot wiarygodności. Opinia te została sporządzona w sposób obiektywny, rzetelny i pełny, a jej wydanie zostało poprzedzone wnikliwym zapoznaniem się z dokumentacją medyczną, zebraniem wywiadu oraz bezpośrednim badaniem wnioskodawcy. Zdaniem Sądu opinia jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u wnioskodawcy.

Dowód z opinii biegłego podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c., na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych). Nie podlega ona zatem weryfikacji, jak dowód na stwierdzenie faktów, na podstawie kryterium prawdy i fałszu. Nie są miarodajne dla oceny tego dowodu niekonkurencyjne z nim oceny świadków i uczestników postępowania, co do faktów będących przedmiotem opinii (zob. uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 7 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001, nr 4, poz. 64; uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 15 listopada 2002 r., V CKN 1354/00, niepubl.). W przedmiotowych opiniach biegli sądowi odpowiedzieli na wszystkie postawione przez Sąd pytania. Swoje stanowisko poparli wnikliwą analizą dokumentacji medycznej oraz przeprowadzonym badaniem powoda.

Zdaniem Sądu opinia jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u powoda. Sąd w pełni podziela stanowisko zajęte w opinii przez biegłych.

Wnioskodawca ma więc prawo do jednorazowego odszkodowania.

Sąd zasądził tytułem jednorazowego odszkodowania kwotę 704,00 zł w oparciu o art. 12 Ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ubezpieczony ma prawo do wypłaty jednorazowego odszkodowania w przypadku, gdy doznał on długotrwałego lub stałego uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Mianowicie jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20 % przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Zgodnie z Obwieszczeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 08 marca 2013 r. w sprawie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 marca 2014 r. kwota jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej,
o której mowa w art. 12 ust.1 Ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wynosi 704,00 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Z tych względów na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 Kpc, Sąd orzekł jak w sentencji.