Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Pz 91/15

POSTANOWIENIE

Dnia 18 stycznia 2016r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Grzegorz Tyrka

po rozpoznaniu sprawy w dniu 18 stycznia 2016r. w G.

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie W. P.

przeciwko (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R.

o premię

na skutek zażalenia K. M.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 19 listopada 2015r. sygn. akt IV P 312/13

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

(-) SSO Grzegorz Tyrka

VIII Pz 91/15

UZASADNIENIE

Powód W. P. dochodzi od pozwanej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R. premii regulaminowej.

K. M. zgłosił się do postępowania w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanej.

Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2014r. Sąd Rejonowy w Z. uwzględnił opozycję strony pozwanej przeciwko interwencji ubocznej zgłoszonej przez K. M..

Postanowieniem z dnia 14 października 2015r. Sąd Okręgowy w G. oddalił zażalenie K. M. na powyższe postanowienie Sądu Rejonowego.

Postanowieniem z dnia 3 listopada 2015r. Sąd Okręgowy w G. przekazał Sądowi Rejonowemu wZ. do rozpoznania wniosek K. M. z dnia
2 listopada 2015r. w przedmiocie ustanowienia dla niego pełnomocnika z urzędu, celem sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej na postanowienie Sądu Okręgowego w G. z dnia 14 października 2015r. w sprawie VIII Pz 63/15. W uzasadnieniu wnioskodawca podniósł, że składa przedmiotowy wniosek z uwagi na przymus adwokacko – radcowski, o którym mowa w art. 87 ( 1) §1 k.p.c. Ponadto podniósł, że postanowieniem Sądu Rejonowego w Z. z dnia 20 sierpnia 2015r. został w niniejszej sprawie zwolniony od kosztów sądowych.

Powyższy wniosek został oddalony postanowieniem Sądu Rejonowego w Z.
z dnia 19 listopada 2015r. Na uzasadnienie podano, że zbędnym było ustanowienie pełnomocnika z urzędu, bowiem na postanowienie Sądu Okręgowego w G. z dnia 14 października 2015r. nie przysługuje środek odwoławczy.

W zażaleniu na postanowienie z dnia 19 listopada 2015r. K. M. wniósł o jego uchylenie w całości oraz jego zmianę poprzez uwzględnienie wniosku stanowiącego podstawę wydania zaskarżonego postanowienia. W uzasadnieniu wskazał, iż prawomocne uwzględnienie opozycji przeciwko interwencji ubocznej jest dla interwenienta ubocznego równoznaczne z zakończeniem udziału w postępowaniu, bowiem rodzi dla niego takie same skutki procesowe jak wobec powoda odrzucenie pozwu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie K. M. podlega oddaleniu.

Sąd II instancji nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia. Podziela ocenę stanu faktycznego oraz motywy oddalenia wniosku o ustanowienie pełnomocnika
z urzędu, celem sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej na postanowienie Sądu Okręgowego w G. z dnia 14 października 2015r. w sprawie VIII Pz 63/15.

Strona, Prokurator Generalny, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka może, zgodnie z treścią art. 398 1 k.p.c., wnieść skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego od wydanego przez sąd drugiej instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Przepis art. 398 1 k.p.c. określa więc substrat (przedmiot) zaskarżenia. Wynika z niego, po pierwsze, że przedmiotem kontroli kasacyjnej jest prawomocny wyrok lub postanowienie wydane przez sąd drugiej instancji. Pierwszą przesłanką przedmiotowej dopuszczalności skargi kasacyjnej jest więc uprzednie wykorzystanie przez stronę pozostającego do jej dyspozycji środka odwoławczego (apelacji, zażalenia). Druga przesłanka łączy się z rodzajem orzeczenia: zarówno wyrok, jak i postanowienie mają „kończyć postępowanie w sprawie”.
W odniesieniu do postanowień pojawia się także trzecia przesłanka, którą jest wymaganie, aby zostały wydane w przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania.

Z przedstawionej powyżej analizy przepisu art. 398 1 k.p.c. wynika zatem jednoznacznie, że w niniejszej sprawie nie zachodziła konieczność przyznania K. M. pełnomocnika z urzędu celem sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 14 października 2015r. Postanowieniem tym Sąd Okręgowy oddalił bowiem zażalenie K. M. na postanowienie uwzględniające opozycję strony pozwanej przeciwko jego interwencji ubocznej, które nie mieści się w katalogu postanowień wymienionych w art. 398 1 k.p.c. Równocześnie
w obecnym stanie prawnym brak przepisów szczególnych, które taką możliwość by dopuszczały. Zatem brak możliwości wniesienia przez K. M. kasacji od postanowienia Sądu Okręgowego w G. z dnia 14 października 2015r., implikuje również brak konieczności ustanowienia dla niego pełnomocnika celem jej sporządzenia.

K. M. miał zresztą świadomość tego ograniczenia, bowiem po złożeniu wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, celem sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 14 października 2015r. w Sądzie Okręgowym
w G. został przez ten Sąd pouczony o braku środka zaskarżenia na przedmiotowe postanowienie.

Sąd Okręgowy w pełni akceptuje też pogląd wyrażony w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 22 sierpnia 1997r. w sprawie III CZ 36/97 (OSNC 1998/1/17), zgodnie
z którym „kasacja nie przysługuje interwenientowi ubocznemu od postanowienia sądu drugiej instancji oddalającego jego zażalenie na niedopuszczenie do udziału w sprawie wskutek uwzględnienia opozycji. Podobne stanowisko wyraził też Sąd Najwyższy
w uzasadnieniu postanowienia z dnia 17 września 2009r. w sprawie IV CZ 56/09 (OSNC-ZD 2010/2/64).

Zażalenie jako bezpodstawne oddalono w oparciu o art. art. 397 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c.

(-) SSO Grzegorz Tyrka