Pełny tekst orzeczenia

22

Postanowienie
z dnia 2 czerwca 1993 r.
Sygn. akt (U. 5/93)



Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie:

Przewodniczący: Prezes TK Mieczysław Tyczka

Sędziowie TK: Czesław Bakalarski - sprawozdawca
Tomasz Dybowski
Kazimierz Działocha
Maria Łabor-Soroka
Wojciech Łączkowski
Remigiusz Orzechowski
Ferdynand Rymarz
Andrzej Zoll

po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 1993 r. na posiedzeniu wniosku pięćdziesięciu dziewięciu posłów o stwierdzenie, że art. 61g Regulaminu Sejmu jest niezgodny z art. 66 ust. 4 i 5 Ustawy Konstytucyjnej,.

postanowił:

pozostawić wniosek bez rozpoznania.



UZASADNIENIE


Grupa pięćdziesięciu dziewięciu posłów wystąpiła dnia 28 maja 1993 r. do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o stwierdzenie, że art. 61g Regulaminu Sejmu jest niezgodny z art. 66 ust. 4 i 5 Ustawy Konstytucyjnej.

Po wpłynięciu wniosku do Trybunału Konstytucyjnego Prezydent RP Zarządzeniem z dnia 29 maja 1993 r. rozwiązał Sejm. Zarządzenie to zostało publikowane z dnia 31 maja 1993 r. (M.P. Nr 27, poz. 285).

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470) obecność na rozprawie wnioskodawcy lub jego przedstawiciela jest obowiązkowa. Grupa posłów będąca wnioskodawcą w myśl art. 10 ust. 2 uchwały Sejmu z dnia 31 lipca 1985 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 39, poz. 184), działa przez wyznaczonego przez siebie posła.

Wobec rozwiązania Sejmu i utraty przez posłów z dniem 1 czerwca br. mandatów poselskich przestał istnieć podmiot w postaci pięćdziesięciu dziewięciu posłów uprawnionych do udziału w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym.

W tej sytuacji należało pozostawić wniosek bez rozpoznania.