K 10/91
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
POSTANOWIENIE
z dnia 5 stycznia 1994 r.
(Sygn. K. 10/91)
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Przewodniczący wiceprezes TK: Janusz Trzciński
Sędziowie TK: Tomasz Dybowski (sprawozdawca)
Lech Garlicki
Stefan Jaworski
Ferdynand Rymarz
po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 1994 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych o stwierdzenie niezgodności przepisów art. 45 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234) z przepisami art. 1, 7 i 56 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
postanowił:
umorzyć postępowanie w sprawie.
Uzasadnienie
Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych we wniosku z dnia 30 lipca 1991 r. wniosło o stwierdzenie niezgodności przepisów art. 45 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234) z przepisami art. 1, 7 i 56 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Po wszczęciu postępowania a przed rozpoznaniem powyższego wniosku przez Trybunał Konstytucyjny na rozprawie – Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych pismem z dnia 22 grudnia 1993 r. cofnęło swój wniosek z dnia 30 lipca 1991 r. i wniosło o umorzenie postępowania w sprawie.
Ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470; zm. z 1993 r. Nr 47, poz. 213) oraz uchwała Sejmu z dnia 3 1 lipca 1985 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 39, poz. 184) nie normują skutków prawnych cofnięcia wniosku przez podmioty określone art. 23 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, ani trybu postępowania Trybunału Konstytucyjnego w przypadku cofnięcia wniosku.
W tym stanie prawnym Trybunał Konstytucyjny podejmując decyzję odwołał się od ogólnych zasad rządzących postępowaniem w sprawach cywilnych, karnych, administracyjnych i postanowił z powodu wycofania wniosku przez Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych umorzyć postępowanie.
Trybunał Konstytucyjny nie znalazł podstaw do kontynuowania postępowania w trybie art. 22 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.
z dnia 5 stycznia 1994 r.
(Sygn. K. 10/91)
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Przewodniczący wiceprezes TK: Janusz Trzciński
Sędziowie TK: Tomasz Dybowski (sprawozdawca)
Lech Garlicki
Stefan Jaworski
Ferdynand Rymarz
po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 1994 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych o stwierdzenie niezgodności przepisów art. 45 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234) z przepisami art. 1, 7 i 56 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
postanowił:
umorzyć postępowanie w sprawie.
Uzasadnienie
Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych we wniosku z dnia 30 lipca 1991 r. wniosło o stwierdzenie niezgodności przepisów art. 45 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234) z przepisami art. 1, 7 i 56 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Po wszczęciu postępowania a przed rozpoznaniem powyższego wniosku przez Trybunał Konstytucyjny na rozprawie – Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych pismem z dnia 22 grudnia 1993 r. cofnęło swój wniosek z dnia 30 lipca 1991 r. i wniosło o umorzenie postępowania w sprawie.
Ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470; zm. z 1993 r. Nr 47, poz. 213) oraz uchwała Sejmu z dnia 3 1 lipca 1985 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 39, poz. 184) nie normują skutków prawnych cofnięcia wniosku przez podmioty określone art. 23 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, ani trybu postępowania Trybunału Konstytucyjnego w przypadku cofnięcia wniosku.
W tym stanie prawnym Trybunał Konstytucyjny podejmując decyzję odwołał się od ogólnych zasad rządzących postępowaniem w sprawach cywilnych, karnych, administracyjnych i postanowił z powodu wycofania wniosku przez Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych umorzyć postępowanie.
Trybunał Konstytucyjny nie znalazł podstaw do kontynuowania postępowania w trybie art. 22 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.