Pełny tekst orzeczenia

197/5/B/2007



POSTANOWIENIE

z dnia 10 października 2006 r.

Sygn. akt Ts 65/06



Trybunał Konstytucyjny w składzie:



Wiesław Johann,



Po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Józefa Bandrowczaka w sprawie zgodności:

art. 3 § 1 i 2 oraz art. 58 § 1 pkt 1 oraz § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) z art. 34 ust. 2 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (skarżący w skardze konstytucyjnej z dnia 20 marca 2006 r. wnosi o stwierdzenie niezgodności powyższych przepisów ustawy z art. 44 ust. 1 Konstytucji, jednak z uzasadnienia skargi wynika, że jest to oczywista pomyłka redakcyjna, a adekwatnym wzorcem konstytucyjnym jest art. 34 ust. 2 Konstytucji),



p o s t a n a w i a:



odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.



UZASADNIENIE



W skardze konstytucyjnej złożonej do Trybunału Konstytucyjnego 21 marca 2006 r. skarżący – Józef Bandrowczak – zakwestionował zgodność art. 3 § 1 i 2 oraz art. 58 § 1 pkt 1 oraz § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) z art. 34 ust. 2 i art. 77 ust. 2 Konstytucji (skarżący w skardze konstytucyjnej z 20 marca 2006 r. wnosi o stwierdzenie niezgodności powyższych przepisów ustawy z art. 44 ust. 1 Konstytucji, jednak z uzasadnienia skargi wynika, że jest to oczywista pomyłka redakcyjna, a adekwatnym wzorcem konstytucyjnym jest art. 34 ust. 2 Konstytucji).

Istota takiej niezgodności polegać ma – zdaniem skarżącego – na uniemożliwieniu skarżącemu realizacji uprawnienia do zrzeczenia się obywatelstwa polskiego oraz do kontroli sądowej bezczynności organu państwa – Prezydenta RP, która to bezczynność powoduje niemożność realizacji tego uprawnienia przez skarżącego.

Skarżący wskazał, iż postanowieniem z 27 stycznia 2005 r. (sygn. akt II SAB/Wa 378/04) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę na bezczynność Prezydenta RP w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.

Skarżący nie składał skargi kasacyjnej od powyższego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.



Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:



W myśl art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym konieczne jest wyczerpanie drogi prawnej, polegające na wykorzystaniu przysługujących skarżącemu środków prawnych. Warunek ten w niniejszej sprawie nie został spełniony. Jak wynika z oświadczenia skarżącego nie wnosił on skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 27 stycznia 2005 r. (sygn. akt II SAB/Wa 378/04). Z tego powodu skarga konstytucyjna jest niedopuszczalna.

Nawet gdyby uznać, że warunek powyższy został spełniony, to i tak należałoby stwierdzić złożenie skargi konstytucyjnej po terminie. Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zostało skarżącemu doręczone 11 marca 2005 r., 29 kwietnia 2005 r. otrzymał on zawiadomienie Okręgowej Rady Adwokackiej w Rzeszowie o wyznaczeniu pełnomocnika do sporządzenia skargi konstytucyjnej. Sama skarga została zaś wniesiona do Trybunału Konstytucyjnego 21 marca 2006 r., a więc ze znacznym przekroczeniem trzymiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.



Biorąc powyższe pod uwagę, Trybunał Konstytucyjny orzekł jak w sentencji.