Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt.

VI U 988/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia

22 sierpnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

na rozprawie w składzie:

Przewodniczący:

SSO Joanna Siupka - Mróz

Protokolant:

Anna Iwaszkiewicz

po rozpoznaniu w dniu

22 sierpnia 2013r.

w Bydgoszczy

odwołania

J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia

26 lutego 2013 r.

Nr

(...)

w sprawie

J. K.

przeciwko:

Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o emeryturę

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje J. K. prawo do emerytury począwszy od dnia 18 lutego 2013 r.

2.  stwierdza, iż organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn..akt VI U 988/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26.02.2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych w B. odmówił przyznania J. K. prawa do emerytury, gdyż powód nie legitymuje się 15 letnim stażem pracy w warunkach szczególnych na dzień 01.01.1999 roku.

Ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie mu prawa do wcześniejszej emerytury. Wykonywał pracę w szczególnych warunkach były to prace wiertnicze przy poszukiwaniu wody..

Organ rentowy podtrzymał stanowisko zawarte w decyzji i domagał się oddalenia odwołania.

Sąd ustalił i zważył, co następuje :

J. K. , urodzony w dniu (...) , w dniu 15.01.2013 roku złożył wniosek o przyznanie prawa od emerytury. Nie jest członkiem OFE, jest uprawniony do zasiłku przedemerytalnego.

- bezsporne

Od dnia 24.10.1972 r. do 28.02.1992 r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w Wodę (...) na stanowisku wiertacza. Prace wiertnicze przy poszukiwaniu wody wykonywał także w Zakładzie (...), gdzie pracował od 01.03.1992 r. do 31.10.2001 r. Były to prace zakwalifikowane do prac w górnictwie.

Dowód : zeznania świadków K. K. i Z. K. k. 37, akta osobowe k. 19, świadectwa pracy k. 7-15 akt ZUS, zaświadczenie Okręgowego Urzędu Górniczego w P. k. 17 akt ZUS

Sąd uznał zeznania świadków za wiarygodne ( odwołujący nie był przesłuchiwany z uwagi na jego stan zdrowia ) , zeznania te nie zawierają sprzeczności co do okoliczności istotnych dla rozpoznania niniejszej sprawy, tworzą w miarę spójną, logiczną całość, nadto znajdują potwierdzenie w dokumentach znajdujących się w aktach ZUS i aktach osobowych powoda.

Obowiązujące normy prawne w sposób jednoznaczny rozstrzygają, jakie środki dowodowe mogą stanowić podstawę do ustalenia konkretnych okoliczności w postępowaniu przed organem rentowym. W związku z tym organ rentowy, rozpoznając wniosek w sprawie prawa do emerytury , co do zasady może uwzględnić wyłącznie te okresy pracy, które zostały udowodnione za pomocą odpowiednich dokumentów. W przypadku, gdy zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczeń potwierdzających okresy wykonywania pracy z przyczyn od siebie niezależnych, przepisy kodeksu postępowania cywilnego umożliwiają ustalenie danych okoliczności w drodze postępowania odwoławczego przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. W postępowaniu w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych każdy fakt mający wpływ na prawo do świadczenia lub jego wysokość może być dowodzony wszelkimi środkami, które sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe.

Zaliczenie spornych okresów pracy w szczególnych warunkach do stażu pracy uprawniającego do wcześniejszej emerytury wymaga dowodów nie budzących wątpliwości, spójnych i precyzyjnych. Takie też dowody zostały zgromadzone w niniejszym postępowaniu

Sąd ponadto dokonał oceny omówionego wyżej stanu faktycznego w kontekście przepisów art.184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz. U. z 2009 roku, nr 153,poz.1227 / oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8 z 1983 r., poz. 43.)

Zgodnie z dyspozycją Art. 184 . 1. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.09.153.1227), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

2. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Z kolei przepisy rozporządzenia wykonawczego z dnia 7 lutego1983r, mają zastosowanie do wszystkich pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku, a okresy te stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy.

Sąd uznał, iż wystawione ubezpieczonemu świadectwa pracy jak również pozostałe dowody zgromadzone w toku postępowania sądowego tj. zeznania oraz dokumenty z akt osobowych ubezpieczonego, dają podstawę do zaliczenia spornego okresu do pracy w szczególnych warunkach. Dział I rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8 z 1983 r., poz. 43.) pod poz.4.wymienia prace wiertnicze, geofizyczne, hydrogeologiczne i geodezyjne przy poszukiwaniu surowców i wody Taką też pracę powód wykonywał stale i w pełnym wymiarze przez ponad 15 lat .

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 kpc zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 18 lutego 2013 r., tj. od dnia wypełnienia wszystkich ustawowych przesłanek do nabycia prawa do tego świadczenia.

W punkcie 2 wyroku Sąd Okręgowy zgodnie z przepisem art. 118 1a ustawy emerytalno- rentowej FUS z urzędu orzekał w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Zdaniem Sądu Okręgowego, w okolicznościach przedmiotowej sprawy brak było podstaw do stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego, pomimo uwzględnienia odwołania ubezpieczonego. Ubezpieczony za sporny okres zatrudnienia przedłożył wprawdzie świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych, które z uwagi na wymogi formalne zostało zakwestionowane przez pozwany organ rentowy. Mając na uwadze sformalizowany przebieg postępowania przed organem rentowym jak również występujące ograniczenia dowodowe, do przyznania ubezpieczonemu prawa do żądanego świadczenia konieczne było przeprowadzenie postępowania dowodowego na okoliczność świadczenia pracy w warunkach szczególnych.

SSO Joanna Siupka-Mróz