Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IV Ka 508/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 sierpnia 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :

SSO Mariusz Górski (spr.)

Sędziowie :

SO Adam Pietrzak

SO Agnieszka Połyniak

Protokolant :

Agnieszka Paduch

przy udziale Władysławy Kunickiej - Żurek Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2013 roku

sprawy S. R.

oskarżonej z art. 56 § 2 k.k.s.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 30 kwietnia 2013 roku, sygnatura akt VI K 944/12

I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że wysokość jednej stawki dziennej grzywny wymierzonej oskarżonej określa na kwotę 53,30 zł ( pięćdziesiąt trzy złote trzydzieści groszy );

II. zwalnia oskarżoną od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym, zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 508/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem S. R. uznana została za winną, że jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych w dniu 02.08.2010 r. złożyła właściwemu organowi podatkowemu – Naczelnikowi urzędu Skarbowego w B. – zeznanie podatkowe PIT – 37 za 2009 r., w którym to dopuściła się podania nieprawdy co do wysokości uzyskanych przychodów, czym naraziła podatek dochodowy od osób fizycznych na uszczuplenie o kwotę 40.815 zł., przez co w dniu 02.08.2010 r. naruszyła przepis art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. Z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) to jest za winną popełnienia czynu z art. 56 § 2 kks i za to na mocy powołanego przepisu wymierzono oskarżonej 50 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na 20 zł.

Wyrok powyższy zaskarżył prokurator zarzucając obrazę prawa materialnego, tj. art. 23 § 3 kks polegającą na wymierzeniu oskarżonej S. R. kary grzywny za zarzucane jej przestępstwo skarbowe w wymiarze nieznanym ustawie Kodeks karny skarbowy, gdzie wymierzono jej karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych, podczas gdy wysokość jednej stawki dziennej grzywny powinna wynosić co najmniej 53,30 zł.

Tym samym apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez określenie poprawnej wysokości jednej stawki dziennej grzywny wynoszącej przynajmniej 53,30 zł.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja jest oczywiście trafna.

Sąd I instancji wymierzając oskarżonej karę grzywny oparł się na zasadzie wyrażonej w art. 23 § 1 kks, który to przepis traktuje o możliwej do wymierzenia tzw. liczbie stawek dziennych (od 10 do 720).

Wysokość jednej stawki określa natomiast § 3 tegoż art. 23 kks, a wynika z niego, że taka stawka nie może być niższa od jednej trzydziestej minimalnego wynagrodzenia (w chwili wyrokowania).

Wiążąc powyższe z faktem, że w 2013 roku owe minimalne wynagrodzenie to 1600 zł, oczywistym jest (co wynika z prostego rachunku matematycznego), że najniższa stawka jaką mógł określić Sąd I instancji to 53,30 zł (po zaokrągleniu).

Mając zatem na uwadze powyższe – błąd popełniony przez Sąd Rejonowy został „naprawiony” przez Sąd II instancji z sposób wskazany w wyroku.