Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Rzeszowie V Wydział Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2016 r. w Rzeszowie

na rozprawie, sprawy z powództwa

(...) S.A. w R.

przeciwko M. B.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej M. B. na rzecz powoda (...) S.A. w R. kwotę 27 751,63 zł (dwadzieścia siedem tysięcy siedemset pięćdziesiąt jeden złotych sześćdziesiąt trzy grosze) z ustawowymi odsetkami od kwot:

⚫

1.632,14 zł od dnia 08 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

1.890,75 zł od dnia 08 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

1.779,26 zł od dnia 08 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

2.788,28 zł od dnia 08 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

1.313,16 zł od dnia 08 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

585,51 zł od dnia 03 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

467,14 zł od dnia 03 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

1.660,54 zł od dnia 03 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

2.320,00 zł od dnia 03 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

2.124,08 zł od dnia 03 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

2.479,99 zł od dnia 03 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

1.748,97 zł od dnia 03 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

981,55 zł od dnia 03 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

1.133,62 zł od dnia 03 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

1.517,79 zł od dnia 03 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

793,33 zł od dnia 08 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

457,74 zł od dnia 10 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

⚫

2.077,78 zł od dnia 10 stycznia 2014r. do dnia zapłaty,

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda koszty procesu w całości pozostawiając ich szczegółowe rozliczenie Referendarzowi Sądowemu.

Sygn. akt V GC 1279/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 12 stycznia 2016 r.

Pozwem z dnia 2 czerwca 2014 r. powód (...) S.A. z siedzibą w R. wniósł o zasądzenie od pozwanej M. B. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) kwoty 27.751,63 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot szczegółowo opisanych w pozwie oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kupiła u powoda towary pozostające w jego stałej ofercie handlowej. Powód wstawił faktury VAT, w których szczegółowo określił przedmiot sprzedaży, cenę sposób i termin zapłaty. Faktury VAT wraz z towarem zostały odebrane przez pozwaną. Pomimo bezskutecznego upływu terminów zapłaty, powód w dniu 13 maja 2014 r. wezwał pozwaną do dobrowolnej zapłaty kwoty 27.751,63 zł, jednakże powyższe wezwanie pozostało bezskuteczne.

W dniu 7 lipa 2014 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (sygn. akt V GNc 2612/14).

Sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty złożyła pozwana, zaskarżając nakaz zapłaty w całości i wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwana podkreśliła, że z powodem łączyła ją umowa o współpracy z dnia 8 listopada 2013 r. (zawarta wspólnie z (...) sp. z o.o. w R.) zawarta w następstwie umowy licencyjnej również z dnia 8 listopada 2013 r. z (...) sp. z o.o. w R.. W następstwie tej ostatniej umowy pozwana uzyskała możliwość wykorzystywania nazwy handlowej i znaku towarowego (...) i zobowiązana była do stosowania i korzystania z systemu sieci dostawców towarów i zasad obowiązywania zaopatrzenia oraz sprzedaży. Pozwana rozpoczęła prowadzenie działalności w dniu 17 grudnia 2013 r., a od powoda uzyskała dostawy poszczególnych towarów z bardzo krótkimi okresami przydatności do spożycia i sprzedaży - nie dające możliwości jej realizacji w wyznaczonych terminach płatności lub też uzyskując towaru o bardzo niekonkurencyjnych cenach zakupu. Pozwana, jak również (...) sp. z o.o. w R. podejmowali bezskuteczne próby interwencji u powoda. Wobec wskazanej polityki powoda pozwana nie zapłaciła części ceny sprzedaży dostarczonego jej towaru.

W odpowiedzi na sprzeciw strony pozwanej powód podtrzymał twierdzenia i żądania zawarte w pozwie. Powód przyznał, że pozwana zawarła ze spółką (...) S.A. umowę licencyjną oraz umowę o współpracy handlowej z powodem oraz (...) Grupa sp. z o.o. Zawierając powyższe umowy pozwana wyraziła zgodę na zaopatrywanie się u dostawców rekomendowanych przez licencjodawcę. Przed zawarciem tej umowy pozwana miała możliwość zapoznania się z warunkami współpracy, a podpisując umowę zaakceptowała je. Pozwana dokonywała zamówień przez przedstawiciela handlowego powoda P. O. i wszystkie składane zamówienia były przez nią akceptowane. Ponadto, zgodnie z warunkami umowy pozwana była obowiązana sprawdzić towar pod względem ilościowym i jakościowym oraz ewentualnie sporządzić protokół niezgodności - którego w niniejszej sprawie nie sporządzono.

W piśmie procesowym z dnia 4 grudnia 2014 r. pełnomocnik pozwanej podtrzymał twierdzenia i żądania zawarte w sprzeciwie i wskazał, że pozwana rozpoczynając działalność handlową w obiekcie licencyjnym w dniu 17 grudnia 2013 r. została ograniczona w zakresie rodzaju asortymentu oraz zasad dostaw i sprzedaży towarów. Narzucone pozwanej warunki współpracy rażąco naruszały zasady dobrej gospodarki, co objawiało się doręczaniem asortymentu po bardzo niekonkurencyjnych cenach zakupu oraz z krótkim okresem przydatności do spożycia i sprzedaży.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Pozwana M. B. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...) zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w R. w dniu 8 listopada 2013 r. umowę licencyjną nr (...). Na podstawie art. 1 ust. 3 ww. umowy pozwanej (w umowie zwana partnerem) udzielono licencji, na mocy której pozwana uzyskała prawo w lokalizacji sklepu (położonego w miejscowości K.) do używania nazwy handlowej i znaku towarowego (...) oraz stosowania i korzystania z Systemu. Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. g) (zatytułowanym (...)) partner zobowiązany był do zaopatrywania się w towary handlowe wyłącznie u dostawców Sieci Systemu (załącznik nr 4 i 5). Również w art. 4 (zatytułowanym (...)) w ust. 5 wskazano, że partner był zobowiązany do zaopatrywania się w towary handlowe wyłącznie u Dostawców Sieci Systemu wskazanych w załączniku nr 4 i 5 do umowy, które stanowią listę dostawców dla sklepu prowadzonego przez Partnera oraz precyzują warunki handlowe współpracy Partnera z tymi dostawcami (limity kredytowe, terminy zapłaty, warunki cenowe, itp.). W ust. 9 wskazano, że partner upoważnia (...) Polska do złożenia w jego imieniu i na jego koszt zamówienia na pierwszą dostawę towaru do sklepu objętego umową. Zamówienie takie mogło być złożone po akceptacji partnera.

(dowód: k. 94-108 - umowa licencyjna z dnia 8 listopada 2013 r. wraz z załącznikami)

W dniu 8 listopada 2013 r. pozwana (zwana w umowie odbiorcą) zawarła z powodem (...) S.A. z siedzibą w R. oraz (...) Grupa sp. z o.o. z siedzibą w R. (zwanych w umowie dostawcami) umowę o współpracy z odbiorcą nr (...). W § 1 ust. 1 umowy wskazano, że jej przedmiotem jest sprecyzowanie warunków wzajemnej współpracy handlowej pomiędzy stronami - na podstawie których odbiorca będzie nabywał towary od dostawców w celu ich dalszej odsprzedaży i realizacji wspólnego założenia, jakim jest zwiększenie ogólnego wzrostu sprzedaży dokonywanej w ramach działalności gospodarczej obu stron. W § 2 ust. 1 lit. a-e) umowy odbiorca oświadczył, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się handlem artykułami pozostającymi w ofercie dostawcy i zobowiązuje się do stałego zakupu towarów oferowanych przez dostawcę, terminowej zapłaty ceny za nabyty towar, odbioru zamówionego towaru, magazynowania towarów oraz stosowania przy dalszej odsprzedaży zasady FeFOo („najkrótsza data, pierwsza opuszcza”) dla uniknięcia przeterminowania zapasu wyrobów. W § 4 umowy wskazano, że szczegółowe warunki współpracy pomiędzy stronami, w tym standardowy termin dostawy, wysokość kredytu kupieckiego, termin zapłaty za towar, okres na który zawarto umowę - określa załącznik nr 1 do umowy. W ust. 3 podkreślono, że odbiorca jest obowiązany do składania dostawcy zamówienia na towar w formie pisemnej albo bezpośrednio upoważnionemu pracownikowi dostawcy. W § 5 ust. 1 i 4 umowy wskazano, że towary zamówione przez odbiorcę dostarczane będą przez dostawcę do miejsca dostawy wskazanego w umowie. Odbiorca winien zapewnić we własnym zakresie osoby niezbędne dla rozładunku i odebrania zamówionego towaru. W § 8 umowy wskazano, że odbiorca w dacie dostawy dokonuje sprawdzenia towaru pod kątem ilościowymi i jakościowym. W przypadku stwierdzenia braku zgodności dostawy z zamówieniem - przedstawiciele obu stron sporządzają w miejscu dostawy protokół niezgodności wg wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do umowy. Dostawca nie ponosi odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady fizyczne towaru zgłoszone po upływie 7 dni od odbioru towaru.

(dowód: k. 86-93 umowa o współpracy z odbiorcą z dnia 8 listopada 2013 r. wraz z załącznikami)

Pozwana otwierała sklep w grudniu 2013 r. w ramach umowy i sytemu (...). Z uwagi na ciążę pozwanej, w ramach otwarcia sklepu aktywny udział brała jej siostra (będąca jednocześnie pełnomocnikiem pozwanej) A. G. oraz pozostali członkowie jej rodziny. Przy otwarciu sklepu uczestniczyli również przedstawiciele firmy (...), którzy posiłkując się wiedzą i doświadczeniem przy otwieraniu tego typu placówek, sugerowali właścicielom jak powinien sklep wyglądać, jak powinny zostać rozmieszczone towary oraz jaki asortyment i w jakiej ilości należy zamówić. Skład pierwszego zamówienia został ustalony przez przedstawiciela pozwanej A. G. oraz przedstawicieli handlowych z ramienia (...) sp. z o.o. Propozycje przedstawicieli handlowych i ostateczny kształt zamówienia został zaakceptowany przez pozwaną. Zamówienia były kierowana do dwóch partnerów handlowych (dostawców) pozwanej, tj. do powoda (...) S.A. z siedzibą w R. oraz (...) Grupa sp. z o.o. z siedzibą w R..

W okresie od 10 grudnia 2013 r. do 19 grudnia 2013 r. powód wykonał zamówienia na towary (artykuły spożywcze) - towar został dostarczony do sklepu pozwanej i odebrany przez jej pracowników. Dostawa i odbiór były potwierdzane odciśnięciem pieczęci firmowej oraz podpisem pracownika pozwanej na fakturze VAT. Strona pozwana nie sprawdzała dostarczonego towaru pod kątem jego jakości (terminu zdatności do spożycia) - taka kontrola miała charakter wybiórczy i wyjątkowy. Palety z dostarczonym towarem były rozładowywane bez takiej kontroli lub sprawdzano zgodność dostawy z fakturą pod względem zgodności z asortymentem i ilości dostarczonych produktów. Strony nie sporządziły protokołu niezgodności zamówienia w stosunku do którejkolwiek z dostaw z okresu od 10 grudnia 2013 r. do 19 grudnia 2013 r. W tym samym okresie towar dostarczał drugi dostawca (...) Grupa sp. z o.o. z siedzibą w R..

(dowód: k. 569v-570 - zeznania świadka T. S., k. 548-549 - zeznania świadka T. M., k. 293v-294 - częściowo zeznania świadka A. G., k. 294v-295v - częściowo zeznania świadka K. G., k. 295v-296 - częściowo zeznania świadka D. G., k. 304-305 - częściowo zeznania świadka L. B., k. 444-445 – zeznania świadka M. G., k. 446 – zeznania świadka R. K., k. 448 – zeznania świadka P. O., k. 449 – zeznania świadka K. Ś.)

Z tytułu wykonania umowy sprzedaży powód wystawił faktury VAT o nr:

- (...)_ZG na kwotę 1.632,14 zł z terminem płatności do dnia 07 stycznia 2014r.

- (...)_ZG na kwotę 1.890,75 zł z terminem płatności do dnia 07 stycznia 2014r.

- (...)_ZG na kwotę 1.779,26 zł z terminem płatności do dnia 07 stycznia 2014r.

- (...)_ZG na kwotę 2.788,28 zł z terminem płatności do dnia 07 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 1.313,16 zł z terminem płatności do dnia 07 stycznia 2014r. (przy uwzględnieniu faktury korygującej nr (...)_ZG),

- (...)_ZG na kwotę 585,51 zł z terminem płatności do dnia 02 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 467,14 zł z terminem płatności do dnia 02 stycznia 2014r. (przy uwzględnieniu faktury korygującej nr (...)_ZG),

- (...)_ZG na kwotę 1.660,54 zł z terminem płatności do dnia 02 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 2.320,00 zł z terminem płatności do dnia 02 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 2.124,08 zł z terminem płatności do dnia 02 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 2.479,99 zł z terminem płatności do dnia 02 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 1.748,97 zł z terminem płatności do dnia 02 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 981,55 zł z terminem płatności do dnia 02 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 1.133,62 zł z terminem płatności do dnia 02 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 1.517,79 zł z terminem płatności do dnia 02 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 793,33 zł z terminem płatności do dnia 07 stycznia 2014r. (przy uwzględnieniu faktury korygującej nr (...)_ZG),

- (...)_ZG na kwotę 457,74 zł z terminem płatności do dnia 09 stycznia 2014r.,

- (...)_ZG na kwotę 2.077,78 zł z terminem płatności do dnia 09 stycznia 2014r.

Pozwana nie uregulowała należności z tytułu ceny sprzedaży z powyższych faktur VAT w terminie płatności. Pismem z dnia 13 maja 2014 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 29.032,20 zł (w tym 27.751,63 zł należności głównej oraz 1.280,57 zł odsetek ustawowych za opóźnienie).

Pozwana w dniu 13 marca 2014 r. zwróciła się z pismem do (...) sp. z o.o. w R., w którym poinformowała o problemach ze współpracą z (...) S.A. w R. oraz (...) Grupa sp. z o.o. w R.. Wskazano, że dostarczony przez dostawców towar posiadał krótkie terminy zdatności do spożycia lub terminy takie (w chwili dostawy) były już przekroczone. W piśmie tym wskazano również, że wszystkie zobowiązania wobec każdego Partnera pozwanej zostaną w całości zrealizowane (pozwana stwierdziła, że w okresie maj-czerwiec wyniki sprzedaży pozwolą w pełni uregulować wszelkie zobowiązania wobec B. (...)i M.).

(dowód: 19-70 - faktury VAT, faktury VAT korygujące, nota korygująca nr (...), k. 71-73 - wezwanie do zapłaty z dnia 13 maja 2014 r. wraz z notą odsetkową i dowodem nadania, k. 119-123 - pisma pozaprocesowe stron)

Sąd Rejonowy dokonał powyższych ustaleń faktycznych na podstawie oświadczeń stron w zakresie okoliczności faktycznych między stronami bezspornych.

Sąd Rejonowy dał wiarę zeznaniom świadków M. G., R. K., P. O., K. Ś., T. S. i T. M., albowiem są one logiczne, spójne i korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z przedstawionymi umowami z dnia 8 listopada 2013 r. Świadkowie T. S. i T. M. w sposób jednoznaczny opisali sposób postępowania przedstawicieli (...) Polska przy otwarciu sklepu pozwanej w K. oraz sposób tworzenia zamówienia na pierwsze zatowarowanie sklepu. Sąd jedynie częściowo dał wiarę zeznaniom świadków A. G., K. G., D. G. i L. B.. Nie zasługują na wiarę zeznania tych świadków w zakresie w jakim wskazali oni na narzucenie im przez (...) sp. z o.o. w R. rodzaju i ilości towarów zamówionych w ramach otwarcia sklepu przez pozwaną. W tym bowiem zakresie ich zeznania pozostają w sprzeczności z zeznaniami świadków T. S. i T. M., jak również postanowieniami umowy z dnia 8 listopada 2013 r. - które to dowody w sposób jednoznaczny wskazują, że nawet przy aktywnym udziale (...) Polska ostateczna decyzja była podejmowana przez partnera (pozwaną), nie była zaś przedmiotem wiążącej pozwaną decyzji jej kontrahenta. Ponadto, nawet odmienne ustalenia w tej mierze, które jednak nie znajdują oparcia w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, nie miałyby istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy z uwagi na układ podmiotów w niniejszym procesie ( (...) Polska nie jest bowiem stroną niniejszego sporu). Sąd odmówił również wiary zeznaniom ww. świadków na okoliczność dostarczenia przez powoda przeterminowanego towaru lub towaru z krótkim okresem ważności. Pozwana dokonała odbioru towaru bez zastrzeżeń i bez sporządzenia wymaganego umową z dnia 8 listopada 2013 r. protokołu niezgodności. Zeznania świadków nie pozwalają również na poczynienie ustaleń jakiego towaru i w jakiej ilości dotyczyły te nieprawidłowości, a także czy był to towar dostarczany przez B.czy przez M.. Dodatkowo nie zasługują na wiarę zeznania ww. świadków w zakresie w jakim wskazywali oni na zaangażowanie się w spór po ich stronie (...) sp. z o.o. w R. - powyższemu jednoznacznie zaprzeczyli świadkowie T. S. i T. M. (przedstawiciele (...) Polska). W szczególności świadek T. M. zaprzeczył, aby brał udział w jakimkolwiek postępowaniu reklamacyjnym inicjowanym przez pozwaną, jak również podkreślił, że (...) Polska nie jest stroną upoważnioną do zgłaszania reklamacji w imieniu odbiorcy. W ocenie Sądu nie można również dać wiary ww. świadkom w zakresie w jakim wskazują oni na nieprawidłowości w zakresie przebiegu dostawy towarów - strona pozwana podpisała bowiem faktury VAT dokumentujące odbiór towarów i nie inicjowała żadnej umownej procedury rozwiązania powyższych nieprawidłowości. Sąd pominął zeznania świadka J. K. z uwagi na brak wiedzy świadka odnośnie przedmiotu sporu w niniejszej sprawie.

Sąd Rejonowy oparł powyższe ustalenia faktyczne również na dowodach z powołanych powyżej dokumentów i wydruków komputerowych oraz dokumentów zawartych w aktach sprawy V GC 1016/14, które to dowody uznał w całości za wiarygodne, albowiem ich autentyczność i treść nie budziły wątpliwości Sądu, jak również nie były kwestionowane przez strony procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Powoda (...) S.A. z siedzibą w R. oraz pozwaną M. B. łączyła umowa o współpracy handlowej - umowa o charakterze ramowym, w której wykonaniu strony miały zawierać poszczególne umowy sprzedaży obejmujące artykuły pozostające w ofercie dostawcy (powoda). W wykonaniu powyższej umowy strony zawarły szereg umów sprzedaży, która to umowa uregulowana jest w art. 535 § 1 k.c.

Zgodnie z powyższym przepisem przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Zgodnie z art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Stosownie zaś do treści art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

W niniejszej sprawie pozwana M. B. nie kwestionowała faktu związania z powodem umową o współpracy oraz zawarcia przez strony w jej wykonaniu szeregu umów sprzedaży w okresie od 10 grudnia do 19 grudnia 2013 r. pozwana nie kwestionowała również faktu wykonania umowy przez powoda, tj. dostarczenia jej towarów zgodnie z przedłożonymi fakturami VAT, jak również ceny sprzedaży poszczególnych towarów wynikających z przedstawionych dokumentów oraz terminów płatności poszczególnych faktur VAT. Z uwagi na powyższe nie budzi wątpliwości Sądu okoliczność zawarcia umowy sprzedaży i jej wykonania przez stronę powodową, tj. wydania towaru i przeniesienia jego własności - spełnienie których to świadczeń przez sprzedawcę aktualizuje jego roszczenie o zapłatę ceny sprzedaży.

Z tego też względu Sąd na podstawie art. 535 § 1 k.c. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 27.751,63 zł tytułem ceny sprzedaży. O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł natomiast na podstawie art. 481 § 1 k.c. - przyznając je zgodnie z żądaniem pozwu od dnia następnego po terminie płatności każdej faktury VAT do dnia zapłaty.

W ocenie Sądu nie znajduje uzasadnienia argumentacja podniesiona przez pozwaną w sprzeciwie i w dalszych pismach procesowych. W pierwszej kolejności nie można zgodzić się z twierdzeniem strony pozwanej, że asortyment towarów i ich ilość przy zamówieniach związanych z otwarciem sklepu został pozwanej narzucony przez (...) sp. z o.o. w R.. W art. 4 ust. 9 umowy licencyjnej zawarto co prawda upoważnienie od partnera (pozwanej) na rzecz (...) sp. z o.o. w R. do złożenia w jego imieniu i na jego koszt zamówienia na pierwszą dostawę towaru do sklepu objętego umową, jak również z zeznań świadków w szczególności T. M. i T. S. wynika aktywny udział przedstawicieli (...) sp. z o.o. w R. przy tworzeniu zamówienia – jednakże istniał wymóg jego wyraźnej akceptacji ze strony pozwanej i takie oświadczenie przez pozwaną zostało złożone. Również z zeznań świadków A. G. i K. G. można wyprowadzić, że strona pozwana aktywnie uczestniczyła przy tworzeniu sklepu w ramach Systemu (...) i brała udział w negocjacjach co do zamówienia na pierwsze zatowarowanie sklepu. Nie można zatem przyznać racji pozwanej, że jej rola sprowadzała się do znoszenia zachowania kontrahenta. Dodatkowo w ocenie Sądu ewentualne ustalenie powyższej okoliczności zgodnie z twierdzeniem strony pozwanej nie miałoby wpływu na istnienie i wymagalność roszczenia powoda o zapłatę ceny sprzedaży, albowiem powód był jedynie wykonawcą zamówienia strony pozwanej (sprzedawcą) i nie brał udziału – jako przedstawiciel (...) sp. z o.o. w R. – przy tworzeniu powyższego zamówienia. Bezzasadne jest podnoszenie argumentów o narzuceniu przez (...) (stronę umowy licencji) ilości i określonego rodzaju towarów przy zamówieniach dotyczących otwarcia sklepu przez pozwaną.

Bezzasadne i bezskuteczne jest również podnoszony przez pozwaną argument o dostarczeniu przez powoda towarów (artykułów spożywczych) przeterminowanych czy towarów z krótkim okresem przydatności do spożycia. W pierwszej kolejności należy wskazać, że strona pozwana w żaden sposób nie wykazała powyższego stanu rzeczy. Strona pozwana poza niezwykle ogólnymi zeznaniami świadków A. G., K. G., D. G. czy L. B. nie przedstawiła dowodów na wskazaną okoliczność. Należy zauważyć, że zgodnie z łączącą strony (powoda i pozwaną) umową o współpracy z dnia 8 listopada 2013 r. a w szczególności z jej § 8 – w przypadku pozwana była obowiązana sprawdzić towary pod kątem ilościowym i jakościowym. Strony przewidziały również procedurę postępowania w przypadku niezgodności towaru z umową – polegającą na sporządzeniu przez przedstawicieli stron protokołu niezgodności według wzorca stanowiącego załącznik do umowy. W niniejszej sprawie pozwana nie zgłaszała takich zastrzeżeń co do jakości i ilości towarów dostarczonych w stosunku do treści zamówienia. Nie sporządzono również protokołu niezgodności. Z samych zeznań ww. świadków wynika, że pracownicy pozwanej nie dokonywali odpowiedniej kontroli przyjmowanego towaru – a co najwyżej sprawdzali go pod kątem ilościowym (i jedynie wyjątkowo pod kątem terminu przydatności do spożycia). Niewątpliwie zatem strona pozwana nie wykorzystała wynikającej z postanowień umowy procedury ustalania niezgodności towaru z umową, jak również naruszyła obowiązek dokonywania kontroli dostarczanego towaru. Nie można zatem uznać późniejszych twierdzeń strony pozwanej za zasadne, jeżeli nie znajdują one potwierdzenia w zachowaniu strony. Strona pozwana nie wykazała również ilości towarów dotkniętych niezgodnością z umową (z zamówieniem), ani wady jaka dotykała konkretny towar – jej twierdzenia w tym zakresie są wysoce ogólne i pozbawione jakiejkolwiek szczegółowości. Z zeznań wskazanych powyżej świadków (zawnioskowanych przez pozwaną) wynika, że nieprawidłowości dotyczyły również drugiego dostawcy (...) Grupa sp. z o.o. w R. – jednakże nie można na podstawie wskazanych zeznań ustalić zakresu towarów i rodzajów wad poszczególnych dostaw i przypisania ich do poszczególnych dostawców (w szczególności, że świadkowie utożsamiali obie spółki). Niewątpliwie dopiero protokół niezgodności czy nawet adnotacja na fakturze przy konkretnej dostawie pozwalałyby na poczynienie odpowiednich ustaleń faktycznych, jednakże takich dowodów brak. Sąd Rejonowy pragnie również zauważyć, że strona powodowa uwzględniała ewentualne uwagi podnoszone przez pozwaną (co do ilości lub jakości towaru) i w tym zakresie uwzględniała zwroty (na które następnie wystawiano faktury korygujące) – sytuacje te odnosiły się jednak do jednostkowych przypadków. Ponadto, twierdzenia strony pozwanej wskazujące na nielojalne zachowanie powoda względem niej i podejmowanie interwencji u (...) sp. z o.o. w R. nie znalazło potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym – w szczególności w sposób jednoznaczny świadkowie T. S. i T. M. zaprzeczyli aby posiadali wiedzę o reklamacji towarów kierowanych przez pozwaną względem powoda. Dodatkowo Sąd wskazuje, że zachowanie pozwanej jest co najmniej nielogiczne, skoro z jednej strony powołuje się na niezgodność towaru z umową i powstanie po jej stronie szkody (z uwagi na konieczność dokonania sprzedaży po obniżonej cenie lub nawet utylizację towaru), a z drugiej strony w piśmie z dnia 13 marca 2014 skierowanym do swojego kontrahenta (...) sp. z o.o. w R. zapewnia go o uregulowaniu całej należności z tytułu ceny sprzedaży w przyszłości (po poprawie jej sytuacji finansowej). Wskazane pismo w sposób jednoznaczny podważa argumentację strony pozwanej i dowodzi, że odmowa zapłaty ceny sprzedaży nie była wynikiem niezgodności towaru z umową, lecz chwilowymi kłopotami finansowymi pozwanej. Powyższe braki w materiale dowodowym nie pozwalają na poczynienie ustaleń w przedmiocie niezgodności dostarczonego towaru z umową, a niewątpliwie ciężar dowodu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez powoda i powstania szkody w majątku pozwanej - spoczywał na stronie pozwanej w myśl zasady wyrażonej w art. 6 k.c.

W drugiej kolejności Sąd wskazuje, że strona pozwana nie podniosła żadnego zarzutu niweczącego roszczenie powoda o zapłatę ceny sprzedaży – wynikającego z faktu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy sprzedaży (w tym z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy sprzedanej). W niniejszej sprawie mogliśmy mieć do czynienia co najwyżej z nienależytym wykonaniem zobowiązania, którego skutkiem mogła być szkoda po stronie kupującego (pozwanej), o której mowa w art. 471 k.c. lub powstanie na jej rzecz praw i roszczeń z tytułu rękojmi za wady rzeczy sprzedanej z art. Samo wykazanie przez stronę pozwaną okoliczności faktycznych stanowiących podstawę stosownych roszczeń bez ich skierowania względem osoby zobowiązanej nie ma żadnego wpływu na rozstrzygnięcie sprawy. Strona pozwana – reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika – nie wyartykułowała w sposób wyraźny żadnego zarzutu czy roszczenia, które można było przeciwstawić żądaniu pozwu. Pozwana jedynie w sposób ogólny wskazała, że z tytułu dostarczenia towarów niezgodnych z umową powstała w jej majątku szkoda – jednakże bez określenia jej wysokości i bez złożenia oświadczenia o potrąceniu wzajemnej wierzytelności z tytułu odszkodowania stosownie do art. 498 k.c. Również odwołanie się przez pozwaną do przesłanek rękojmi za wady rzeczy sprzedanej nie wiązało się z wyartykułowaniem żądania obniżenia ceny sprzedaży (które to żądanie winno być konkretne i uzasadnione) czy żądaniem dostarczenia nowych towarów w miejsce wadliwych (które samo w sobie i tek nie miałoby wpływu na zasadność żądania sprzedawcy zapłaty ceny sprzedaży). Tym samym udowodnienie nawet przesłanek powstania powyższych roszczeń bez ich wyraźnego podniesienia przez stronę pozwaną – nie miało żadnego wpływu na zasadność roszczenia strony powodowej.

O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz art. 108 § 1 k.p.c. zasądzając koszty w całości od pozwanej M. B. na rzecz powoda (...) S.A. w R. i pozostawiając szczegółowe wyliczenie kosztów procesu Referendarzowi Sądowemu.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)