Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 25-01-2016 r.

Sąd Rejonowy w Koninie V Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Jaskólski

Protokolant: st. sekr. sąd. Julia Szadek

po rozpoznaniu w dniu 11.stycznia 2016r w Koninie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. P.

przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 2417zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Krzysztof Jaskólski

GC 7/15

UZASADNIENIE

Powód P. P., wniósł w postępowaniu nakazowym, o zasądzenie od pozwanej (...) sp. z o.o. w K., kwoty 10 719,39zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu wywodził, że pozwana Spółka zleciła mu wykonanie prac koparką, polegających na czyszczeniu koryta rzeki. Powód wystawił pozwanej fakturę za wykonane prace z 14-dniowym terminem płatności. Pozwana zapłaciła jedynie częściowo za przedmiotową fakturę, a kwoty dochodzonej pozwem nie zapłaciła mimo wezwania do zapłaty. Powód podniósł ,że dokonując częściowej zapłaty pozwana uznała roszczenie.

Po skierowaniu sprawy do rozpoznania w postępowaniu upominawczym, nakazem zapłaty z dnia 9.12.2015r., zasądzono od pozwanej na rzecz powoda 10 719,39zł wraz odsetkami ustawowymi oraz kosztami procesu.

W sprzeciwie od tego nakazu pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu, kwestionując roszczenie pozwu w całości zarówno co do wysokości jak i co do zasady. Pozwana wskazała, że nie zaprzecza ,iż powód wykonywał prace koparką na jej rzecz , jednak nie na kwotę o jakiej mowa w fakturze, której nie uznała. Powód nie wykazał w jej ocenie, aby wykonał prace o wartości przekraczającej kwotę zapłaconą przez pozwaną tj. 6 500zł.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Powód wykonał na zamówienie pozwanej prace polegające na czyszczeniu koryta rzeki o nazwie S.. Powód był jednym z podwykonawców ,pracujących przy oczyszczaniu koryta rzeki.

Za wykonane prace powód wystawił fakturę z dnia 27.12.2013r., ,na kwotę 17 219,39zł, wskazując ,że jest to należność za usługi koparką na odcinku 9 333 m. Faktura ta nie została opatrzona podpisem przedstawiciela pozwanej. Pozwana zapłaciła za tę fakturę kwotę 6 500zł dwoma przelewami, w dniach 21.01.2014r. oraz 31.01.2014r.Pozostałej należności nie zapłaciła ,mimo wezwania do zapłaty.

Dowód: zeznania świadka J. B. (k.60), zeznania powoda (k.74),faktura (k.8),wezwanie do zapłaty(k.7), potwierdzenia przelewu (k.16,17).

Wskazane w/w dokumenty nie były kwestionowane i w tym zakresie były podstawą ustalenia stanu faktycznego. Zeznania świadka J. B. nie wniosły nic istotnego do rozpoznania sprawy. Świadek ten bowiem potwierdził okoliczności częściowo między stronami niesporne tj. wykonanie robót przez powoda na pewnym odcinku rzeki, nie miał jednak wiedzy na okoliczność ,jaki to był odcinek i jak długi, jakie uzgodniono wynagrodzenie za te prace ,nie miał też wiedzy na temat, czy nastąpił formalny odbiór tych prac. Również zeznania świadka S. U. nie miały żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia, bowiem świadek ten nie miał żadnej wiedzy na temat okoliczności sprawy.

Sąd nie dał wiary zeznaniom powoda w części, w której wskazał na zakres wykonanych robót. Zeznanie te nie znajdują żadnego potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym, a strona pozwana zaprzeczyła, aby zakres robót był zgodny z fakturą. Powód nie przedłożył na poparcie swych twierdzeń żadnych innych dowodów, jak chociażby kart pracy sprzętu, które są wystawiane i potwierdzane przez zamawiającego przy typu robotach, pisemnego zamówienia na wykonane prace.

Strony łączyła umowa o dzieło (art. 627 k.c.), z której to powód wywodzi swoje roszczenie.

Zgodnie z art. 642 k.c., jeżeli umowa o dzieło nie stanowi inaczej, przyjmującemu zamówienie należy się wynagrodzenie w chwili oddania dzieła. W konsekwencji uznaje się, iż należność przyjmującego zamówienie powstaje z chwilą odebrania dzieła lub powstania zwłoki w odbiorze spowodowanej zachowaniem się zamawiającego. Przez oddanie dzieła należy rozumieć przeniesienie na zamawiającego posiadania dzieła materialnego albo ucieleśnionego. Zależnie od postanowień umowy, dzieło może być oddane zamawiającemu lub wskazanej osobie trzeciej. W sytuacji gdy, nie doszło do spełnienia świadczenia przez przyjmującego zamówienie, na podstawie art. 642 § 1 k.c. zamawiający nie jest w tym wypadku zobowiązany do świadczenia wzajemnego.

Powód w niniejszym procesie dochodzi należności z faktury nr (...) z dnia 27.12.2013r, która nie została zaakceptowane przez pozwaną. W myśl art. 6 k.c., który zawiera ogólną zasadę rozkładu ciężaru dowodu, powód winien wykazać, że strony zawarły umowę, a także wykazać jej treść - w szczególności ustalenia co do sposobu jej wykonania, zakresu oraz ceny (wynagrodzenia). Obowiązkiem powoda było zatem wykazanie istnienia przesłanek prawotwórczych dla skutecznego dochodzenia określonego w pozwie roszczenia i zgłoszenie stosownych wniosków dowodowych. Na gruncie procesowym taki obowiązek kształtuje art.232Kpc, nakładający na strony obowiązek wskazywania dowodów dla stwierdzenia faktów ,z których wywodzą skutki prawne. Rzeczą Sądu nie jest natomiast wyręczanie stron w tym zakresie.

Powód jako dowód wykonania umowy przedłożył niepodpisaną przez pozwanego fakturę z dnia 27.12.2013r.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto, że faktura stanowi powszechnie przyjęty dokument rozliczeniowy. Jej doręczenie umożliwia dłużnikowi podjęcie czynności mających na celu sprawdzenie, czy świadczenie jest zasadne, tak co do istnienia, jak i co do wysokości. Umożliwia też podjęcie czynności zmierzających do spełnienia świadczenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 1987 roku IV CR 461/86, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 1992 roku, III CZP 56/92, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 października 2001 roku, I CKN 323/99). Faktura, jako dokument rozrachunkowy, nie stanowi jednak dowodu wykonania umowy w sposób uzasadniający żądanie zapłaty wynagrodzenia. Dłużnik zobowiązany jest świadczyć to co stwierdzono w dokumencie rozliczeniowym, gdy wynika to z istniejącego stosunku zobowiązaniowego.

W ocenie Sądu, na podstawie zebranego materiału dowodowego, nie można również przyjąć, że doszło do uznania roszczenia przez pozwaną poprzez czynności konkludentne tj. częściową zapłatę należności, na co wskazała strona powodowa. Takie zachowanie mogłoby być potraktowane jako uznanie roszczenia, gdyby z pozostałych okoliczności wynikało, że zobowiązany traktował je jako częściowe spełnienie świadczenia. Tymczasem mimo, że na każdym poleceniu przelewu odrębnie wskazano: „częściowa zapłata za fakturę z 27.12.2013r.”, to jednak przy braku dowodu jej akceptacji (brak podpisu) nie można przyjąć, że pozwana uznała pozostałą część faktury. Ze sformułowania „częściowa zapłata” nie wynika w cale czy pozwana uznała pozostałą należność, tym bardziej, że w toku postępowania konsekwentnie jej zaprzeczała. Niewiadomo również jaką część miałaby zaaprobować, skoro nie udowodniono zakresu prac, a pozwana go kwestionuje. Znamiennym jest ,że sam powód nie potrafił dokładnie określić należnej stawki za 1 metr robót (1,40zł czy 1,50zł).

Powód nie udowodnił więc, że wykonał dla pozwanej świadczenie o wartości takiej, jakiej domaga się w pozwie.

Mając powyższe na uwadze, powództwo należało oddalić.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98Kpc.Powód przegrał sprawę, a zatem zobowiązany jest do zwrotu na rzecz pozwanej poniesionych przez nią kosztów, na które złożyły się koszty zastępstwa adwokackiego i opłaty od pełnomocnictwa kwocie 2417zł.

Krzysztof Jaskólski.