Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Wołominie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Alina Bielińska

Protokolant: Rafał Kawałowski

po rozpoznaniu w dniu 30.11.2015r

sprawy Z. D. urodz. (...) w W.

syna E. i A. z d. J.

oskarżonego o to, że:

I.  W dniu 17 października 2014 roku około godziny 11:45 w miejscowości S. na ul. (...) II, gmina R., powiatu (...), województwa (...) będąc w stanie nietrzeźwości prowadził w ruchu lądowym po drodze publicznej pojazd mechaniczny marki K. (...) o nr rej. (...), co potwierdziły przeprowadzone urządzeniem typu alkosensor badania z następującymi wynikami: wynik I badania o godz. 08:05 - 0,51 mg/l, wynik II badania o godz. 08:21 - 0,50 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, tj. o czyn z art. art. 178a § 1 k.k.

II.  W dniu 17 października 2014 roku około godziny 11:45 w miejscowości S. na ul. (...) II, gmina R., powiatu (...), województwa (...) będąc w stanie nietrzeźwości prowadził w ruchu lądowym po drodze publicznej pojazd mechaniczny marki K. (...) o nr rej. (...), co potwierdziły przeprowadzone urządzeniem typu alkosensor badania z następującymi wynikami: wynik I badania o godz. 08:05 - 0,51 mg/l, wynik II badania o godz. 08:21 - 0,50 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, tj. o czyn z art. art. 178a § 1 k.k.

orzeka

1.  oskarżonego Z. G. w ramach czynu opisanego w pkt. I. uznaje za winnego tego, że w miejscu i czasie jak w zarzucie będąc w stanie nietrzeźwości prowadził w ruchu lądowym po drodze publicznej pojazd mechaniczny marki K. (...) o nr rej. (...) co potwierdziły przeprowadzone urządzeniem typu alkosensor badanie I o godz. 11:49 – 0,28 mg/l i II o godz. 12:07 – 0,28 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu i w ramach czynu opisanego w pkt. II. uznaje za winnego tego, że w miejscu jak w zarzucie, ale około godz. 8:00 będąc w stanie nietrzeźwości prowadził w ruchu lądowym po drodze publicznej pojazd mechaniczny marki K. (...) o nr rej. (...), co potwierdziły przeprowadzone urządzeniem typu alkosensor badania I badania o godz. 08:05 - 0,51 mg/l i II o godz. 08:21 - 0,50 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, przy czym przyjmuje, iż stanowią one ciąg przestępstw w rozumieniu art.91§1kk i za to na mocy 178a § 1 kk w zw. z art.91§1kk przy zastosowaniu art.4§1kk skazuje go na karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na mocy art. 42§2 kk i art. 43§1 kk przy zastosowaniu art.4§1kk orzeka zakaz prowadzenia pojazdów samochodowych na okres 2 ( dwóch) lat;

3.  na mocy art.69§1 i 2kk w zw. z art.70§1 pkt.1kk przy zastosowaniu art.4§1kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres lat 3 (trzech);

4.  zasądza od skarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 (sto osiemdziesiąt) złotych z tytułu opłaty sądowej i obciąża go kosztami postępowania w kwocie 120 (sto dwadzieścia) złotych.

IIK 768/14

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15.09. 2014r. o godz. 11:45 funkcjonariusz Policji Z. J. zatrzymał do kontroli drogowej na ul. (...) II w R. samochód marki K. (...) o nr rej. (...). Kierującym okazał się oskarżony Z. G., który nie posiadał przy sobie prawa jazdy. Funkcjonariusz poczuł od niego woń alkoholu. Oświadczył policjantowi, że alkohol spożywał dzień wcześniej. Został on przebadany na stan trzeźwości i badania wykazały tj. pierwsze o godz.11:49 – 0,28 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, a drugie o godz.12:07 – 0,28 mg/l.

Pojazd wraz z dokumentami i kluczykami przekazano wskazanemu przez oskarżonego K. W..

W dniu 17.10. 2014r. o godz. 8:00 również Z. J. zatrzymał do kontroli drogowej na ul. (...) II w R. samochód marki K. (...) o nr rej. (...). Kierującym okazał się też oskarżony Z. G.. Funkcjonariusz poczuł od niego woń alkoholu. Został on przebadany na stan trzeźwości i badania wykazały tj. pierwsze o godz.8:05 – 0,51 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, a drugie o godz.8:21 – 0,50 mg/l.

Pojazd wraz z dokumentami i kluczykami przekazano tym razem wskazanej przez oskarżonego D. R..

Ustalenia powyższe Sąd oparł na zeznaniach Z. J. (k.6,34), częściowo na wyjaśnieniach oskarżonego (k.17,43) a także na dokumentach zaliczonych w poczet materiału dowodowego ( notatki urzędowe k.1,29 protokoły użycia alcosensora k.2,30, świadectwa wzorcowania k.3,31, informacja z ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego k.18).

Oskarżony do winy przyznał się . W toku postępowania przygotowawczego podczas pierwszego przesłuchania oświadczył, że bardzo żałuje tego co zrobił i że nie miał świadomości co do swojej nietrzeźwości. Podczas kolejnego natomiast odmówił składania wyjaśnień i wyraził gotowość dobrowolnego poddania się karze.

Sąd ograniczył wartość dowodową jego wyjaśnień tylko z uwagi na ubogi charakter tych wypowiedzi. Co do meritum natomiast nie miał podstaw, aby je kwestionować, bowiem były one jasne i znalazły pełne wsparcie dowodowe.

Na rozprawę Z. J. nie stawił się, mimo prawidłowego powiadomienia o terminie. Sąd postanowił przeprowadzić postępowanie i wydał wyrok zaoczny.

Sąd nie znalazł natomiast podstaw, aby podważać zeznania interweniującego policjanta Z. J., mimo, iż nie przesłuchał go bezpośrednio. Świadek konkretnie, rzeczowo i obiektywnie przedstawił własne spostrzeżenia. Niczego nie ukrywał i nie przejaskrawiał. Nikt też nie kwestionował jego twierdzeń. Wnioski o odczytanie jego zeznań bez wzywania na rozprawę Sąd w tych okolicznościach uznał za w pełni zasadne.

Reasumując, wina Z. G. w ocenie Sądu została udowodniona w zakresie obu czynów.

W przedmiotowej sprawie Sąd rozpatrywał łącznie dwa akty oskarżenia, których treść była identyczna , mimo, iż prowadzono dwa odrębne postępowania tj. jedno 3Ds 1067/14 dot. zdarzenia z dnia 15.09.2014r. i drugie 3Ds 1088/14 dot. zdarzenia z dnia 17.10.2014r. Sąd w orzeczeniu zmodyfikował zarzuty, ale omyłkowo nie zmienił daty wskazanej w pierwszym akcie oskarżenia tj. 15.09.2014, co oczywiście stanowi błąd.

Powyższe nie zmienia faktu, iż oskarżony popełnił w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu dwa występki z art.178a§1kk, zanim zapadł prawomocny wyrok, co do któregokolwiek z nich, co stanowi ciąg przestępstw w rozumieniu art.91§1kk. Kierował bowiem 15.09.2014r. i 17.10.2014r. samochodem po drodze publicznej będąc w stanie nietrzeźwości.

Wymierzając oskarżonemu karę oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów samochodowych, Sąd miał na uwadze sposób jego działania, nagminność tego rodzaju czynów w skali całego kraju, stany nietrzeźwości, uprzednią nie karalność , fakt, iż nie jest notowany jako osoba naruszająca przepisy z prawa o ruchu drogowym. Sąd nie pominął też właściwości i warunków osobistych oskarżonego. Orzeczona kara, w ocenie Sądu, jest adekwatna do stopnia zawinienia i powinna spełnić wszelkie wymogi prewencyjne.

Sąd zastosował w stosunku do oskarżonego przepisy obowiązujące w dniu popełnienia przedmiotowych czynów, bowiem były one korzystniejsze.

Sąd nie znalazł również podstaw, aby zwolnić Z. G. od ponoszenia kosztów postępowania.

Z tych względów Sąd zawyrokował jak w części dyspozycyjnej.