Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 266/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Zakopanem Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Janusz Knapczyk

Protokolant: Zofia Szlachetka

przy udziale Prokuratora Magdaleny Jonak

po rozpoznaniu dnia 25 sierpnia 2015 r. sprawy

M. O.

s. R. i J. z domu P.

ur. (...) w C.

oskarżonego o to, że :

w dniu 20 i 24 stycznia 2014r w W., rejonu (...) i innym nieustalonym miejscu w celu osiągniecia korzyści majątkowej wprowadzając B. B. (1), w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się z umowy dostarczenia firmie (...) należącej do E. B. (1) dwóch tabletów marki S. (...) G. doprowadził B. B. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmy poprzez wpłacenie na konto M. O. pieniędzy w kwocie 2537,20 zł przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne,

to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

I.  uznaje oskarżonego M. O. za winnego tego, że w dniach 20 i 24 stycznia 2014r w W., rejonu (...) i innym nieustalonym miejscu działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej wprowadził B. B. (1), w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się z umowy dostarczenia firmie (...) należącej do E. B. (1) dwóch tabletów marki S. (...) G. i doprowadził w ten sposób B. B. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmy w kwocie 2537,20 zł przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 18 września 2008r. do 14 października 2008r. i od 18 września 2009r. do 8 grudnia 2010r. kary 1 roku 3 miesięcy i 16 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w dla K. w K. z dnia 14.10.2008r. w sprawie o sygnaturze II K 438/08/K obejmującym skazania za umyślne przestępstwa podobne z art. 286 § 1 kk, co stanowi przestępstwo z art. 4§ 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na mocy art. 4 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres 4 (czterech) lat próby ;

III.  na mocy art. 72 § 2 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody w całości przez zapłatę na rzecz Przedsiębiorstwa Handlowego (...) E. B. (1) kwoty 2.537,20 (dwóch tysięcy pięciuset trzydziestu siedmiu 20/100) złotych w terminie 7 (siedmiu) miesięcy od daty uprawomocnienia się niniejszego wyroku;

IV.  na mocy art. 73 § 1 kk oddaje oskarżonego pod dozór kuratora w okresie próby;

V.  na zasadzie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 90 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem poniesionych wydatków i 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt II K 266/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 25 sierpnia 2015 r.

M. O. prowadził sklep internetowy o nazwie „ekomp24.pl” do marca 2014 r. W dniu 20 stycznia 2014 r. w swoim sklepie oferował do sprzedaży tablety marki S. (...) G.. M. O. oznaczył ofertę sprzedaży adnotacją, iż tablety Samsung (...) G. są one dostępne „od ręki”.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. O. k. 84-85, zeznania świadka B. B. (2) k. 1-3, 98-99, 113-114)

M. O. w tym czasie nie dysponował tabletami marki S. (...) G.. M. O. współpracował z hurtownią (...) SA i zamawiał tam sprzęt elektroniczny lecz nie zamawiał tabletów marki S. (...) G.. Współpracował również z firmą (...) lecz w okresie od stycznia do grudnia 2014 r. nie zakupił w tej firmie żadnego sprzętu elektronicznego

(dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. O. k. 84-85, pismo hurtowni (...) k. 105, pismo hurtowni (...) k.92)

W dniu 20 stycznia 2014 r. B. B. (2) działając w imieniu Przedsiębiorstwa Handlowego (...) z siedzibą w W. należącego do jego żony E. B. (2) za pośrednictwem sklepu internetowego ekomp24.pl zamówił dwa tablety marki S. (...) G., które miały być dostarczone do jego miejsca zamieszkania przesyłką kurierską. Tego samego dnia otrzymał na swoją skrzynkę pocztową delta200@poczta.fm informację o zarezerwowaniu zamówionego towaru, a nadto fakturę proforma na kwotę 2 537,20 zł płatną w terminie trzech dni.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. O. k. 84-85, zeznania świadka B. B. (2) k. 1-3, 98-99, 113-114, faktura proforma k. 7, wydruk korespondencji mail k. 8- 10)

B. B. (2) po otrzymaniu wiadomości od M. O., iż realizacja dostawy rozpocznie się po dokonaniu zapłaty, w przekonaniu, że M. O. dysponuje zamówionymi tabletami i zostaną dostarczone stosownie do treści wystawionej przez niego faktury zapłacił za dwa tablety marki S. (...) G. kwotę 2 537,20 zł w dniu 24 stycznia 2014 r. przelewem z konta bankowego Przedsiębiorstwa Handlowego (...) z siedzibą w W. na konto wskazane przez prowadzącego sklep internetowy w fakturze (...)forma, należące do M. O..

(dowód: zeznania świadka E. B. (2) k. 101-102, zeznania świadka B. B. (2) k. 1-3, 98-99, 113-114, potwierdzenie dokonania transakcji k. 6, faktura proforma k. 7, potwierdzenie numeru konta k. 20, pismo Idea Bank wraz z załącznikami k. 32-71, historia rachunku k. 58)

W dniu 5 lutego 2014 r. B. B. (2) wysłał wiadomość do B. O. z zapytaniem, kiedy otrzyma przesyłkę. W odpowiedzi otrzymał zapewnienie, iż w dniu 6 lutego 2014 r. paczka zostanie wysłana, lecz ten termin nie został dotrzymany. W dniu 19 lutego 2014 r. M. O. zawiadomił B. B. (1), iż oczekuje na dostawę zamówionych przez niego towarów, a następnie zaproponował inny model za tą samą cenę.

(dowód: korespondencja e-mail prowadzona pomiędzy B. B. (2) a sklepem internetowym ekomp24.pl k. 8-19, zeznania świadka B. B. (2) k. 1-3, 98-99, 113-114)

M. O. zapewniał, iż wyśle umówiony towar 25 lutego 2014 r. a następnie, że tablety dotrą do zamawiającego w dniu 27 lutego 2014 r. W wiadomości wysłanej w dniu 28 lutego 2014 r. wskazywał, że tablety są w drodze, zaś w kolejnej wiadomości przesłanej również do innych swoich klientów z dnia 3 marca 2014 r. informował, że w związku z nieterminowym wykonaniem zamówienia przez jego dostawcę zmuszony jest prosić swoich klientów o cierpliwość w z realizacją ich zamówień do 9 marca 2014 r.

(dowód: korespondencja e-mail prowadzona pomiędzy B. B. (2) a sklepem internetowym ekomp24.pl k. 8-19, zeznania świadka B. B. (2) k. 1-3, 98-99, 113-114)

Przedsiębiorstwo (...) z siedzibą w W., w imieniu którego złożył zamówienie B. B. (2) nie otrzymało zamówionego sprzętu ani zwrotu zapłaconej ceny.

(dowód: zeznania świadka B. B. (2) k. 1-3, 98-99, 113-114, zeznania świadka E. B. (2) k. 101-102,)

W stosunku do M. O. został wydany wyrok łączny Sądu Rejonowego dla Krakowa Krowodrzy w Krakowie, obejmujący skazania wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 1 sierpnia 2017 r. sygn. akt XXIII K 730/07 za popełnienie przestępstwa z art. 286 § 1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz wyrokiem Sądu Rejonowego dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie z dnia 11 grudnia 2007 r. sygn. akt II K 2016/06/K za przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk na karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności i przestępstwo z art. 286 § 1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kolejne przestępstwo z art. 286 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności. Wspomnianym wyrokiem łącznym Sąd Rejonowy dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie w dniu 14 października 2008 sygn. akt II K 438/08/K wymierzył M. O. karę łączną trzech lat pozbawienia wolności. Na mocy art. 577 kpk w zw. z art. 63 § 1 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej okres pozbawienia wolności od dnia 18 września 2008 r. do dnia 14 października 2008 r. Powyższą karę oskarżony odbywał w okresie od 18 września 2009 r. do 8 grudnia 2010 r., kiedy to postanowieniem Sądu Okręgowego w Krakowie został warunkowo zwolniony.

(dowód: Wyrok łączny Sadu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie z dna 14 października 2008 r. sygn. akt II K 438/08/K k. 111, informacja o odbyciu kary k. 112,)

Oskarżony M. O. przed sądem przyznał się do winy i podtrzymał swoje wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym. Oskarżony złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu kary ośmiu miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres czterech lat próby, zobowiązanie go do naprawienia szkody w całości w terminie siedmiu miesięcy od daty uprawomocnienia się wyroku, oddanie pod dozór kuratora oraz zasądzenie kosztów sądowych.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. O. k. 158)

W postępowaniu przygotowawczym oskarżony nie złożył oświadczenia w przedmiocie winy odwołując się do konieczność zweryfikowania realizacji zamówienia bądź zwrotu pieniędzy. Oskarżony wyjaśnił, że prowadził sklep internetowy, lecz z uwagi na liczbę zamówień nie jest w stanie odnieść się do zamówienia złożonego firmę (...) ( B. B. (1)). Zaznaczył, iż jedynie część zamówień nie została zrealizowana z powodu bankructwa. W styczniu 2014 r. miał dostępne towary „od ręki” oraz te na zamówienie, na które należało czekać od dwóch do trzech tygodni. Przy towarach dostępnych na zamówienie na stronie internetowej było napisane, że zostaną sprowadzone po złożeniu zamówień.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. O. k. 84-85)

Oskarżony podał, że tablety zamówione przez pokrzywdzonego, były urządzeniami w nowej wersji, która dopiero wchodziła na rynek i była dostępna na zamówienie, lecz nie był w stanie tego jednoznacznie zweryfikować. Dodał, że jeżeli zamówienie nie zostało zrealizowane to wynikało to z braku towaru w hurtowni. Zaznaczył, że tablety zamawiał w hurtowniach (...), (...) oraz innych, w zależności gdzie był dostępny towar, a jeśli nie było go nigdzie to w terminie 30 dni od anulowania zamówienia z konta w Idea Bank zwracał pieniądze. Wskazał, iż w marcu 2014 r. koszty prowadzenia sklepu były na tyle wysokie, że zmuszony był zrezygnować z jego prowadzenia, w związku z czym poinformował o tym klientów i oddawał sukcesywnie pieniądze, lecz nie jest pewien czy wszyscy klienci otrzymali zwroty.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. O. k. 84-85)

Wyjaśniania oskarżonego zasługują na wiarę jedynie w części, w której wskazywał na prowadzenie sklepu internetowego oraz zasady jego funkcjonowania. Częściowo zostały one potwierdzone przez zeznania świadka B. B. (1). Wyjaśniając w postępowaniu przygotowawczym oskarżony w przeważającej mierze wskazywał na swoją niewiedzę w odniesieniu do zamówienia złożonego przez B. B. (1) w imieniu firmy (...), w zakresie jego realizacji czy też zwrotu pieniędzy. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w części, w której twierdził, że jeżeli zamówienie nie zostało zrealizowane to wynikało to z braku towaru w hurtowni. Przeczą temu zeznania B. B. (1), który stanowczo zeznał, iż zamówione tablety były według oferty dostępne „od ręki”. Dodatkowo treść korespondencji mailowej (k. 9-16) wskazuje, że oskarżony wielokrotnie zapewniał, iż albo już wysłał zamówione tablety albo przekonywał, że uczyni to następnego dnia po ponowieniu żądania dostawy. W końcu wyjaśniania oskarżonego są sprzeczne z informacjami przedstawionymi przez współpracujące z nim hurtownie – (...) oraz (...)- z których wynika, iż oskarżony nie złożył zamówienia na tablety takie jak zakupione przez pokrzywdzonego. Przytoczone okoliczności przekonują. że M. O., w chwili zapłaty za tablety przez pokrzywdzonego po prostu nimi nie dysponował i nie miał zamiaru zrealizować zamówienia.

Sąd ustalając stan faktyczny oparł się o częściowo wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego M. O., w pełni wiarygodne zeznania świadków B. B. (2) i E. B. (2). Sąd miał na względzie potwierdzenie przelewu bankowego, fakturę pro forma, wydruki z korespondencji mail, potwierdzenie numeru konta, pismo firmy (...) oraz pismo z firmy (...) a także pismo (...) Bank SA wraz z załącznikami jak też odpis wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie II K 483/08/K.

Zeznania świadka B. B. (1) są pełni wiarygodne. Świadek jest pełnomocnikiem przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W. i zeznał, iż w dniu 20 stycznia 2014 r. za pośrednictwem sklepu internetowego ekomp24.pl zakupił dwa tablety marki S. (...) G. za łączna kwotę 2 537,20 zł. Wskazał, iż otrzymał fakturę pro forma z danymi konta, na które miał wpłacić cenę zakupu, co uczynił w dniu 24 stycznia 2014 r. Zaznaczył, iż w dniu 5 lutego 2014 r. otrzymał wiadomość od użytkownika ekomp24.pl, że zakupiony towar zostanie wysłany w dniu 6 lutego 2014 r. Do 28 lutego 2014 r prowadził z nim korespondencję, z której wynikało, że za niedługi czas towar zostanie dostarczony. Podał, że ze sklepem internetowym kontaktował się wyłącznie drogą mailową. Zeznając w dniu 25 marca 2015 r. świadek B. B. (1) wskazał, iż na stronie sklepu internetowego była umieszczona informacja, że towar jest dostępny „od ręki” a jego zamówienie otrzymało status: „oczekiwanie na płatność zamówiony sprzęt jest zarezerwowany”. Zaznaczył, że do tego czasu nie otrzymał ani zamawianego towaru ani zwrotu pieniędzy. Świadek B. B. (2) szczegółowo zeznał o wymianie korespondencji mailowej jak również o okolicznościach zakupu tabletów i uiszczenia ceny. Jego zeznania są spójne z zeznaniami E. B. (2) oraz znajdują odzwierciedlenie w potwierdzeniu przelewu bankowego, fakturze pro forma, i wydruku z korespondencji mail. Sąd nie dopatrzył się okoliczności nakazujących wykluczyć rzetelność zeznań tego świadka.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka E. B. (1). Świadek zeznała, iż prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe (...). Wskazała, iż jej mąż B. B. (1) zamawiał tablety i do dnia 25 marca 2015 r. nie zostały im zwrócone pieniądze. Zaznaczyła, że wysłała do firmy, u której zamawiali towar ugodę z dnia 12 marca 2014 r. oraz, że więcej informacji w tej sprawie posiada jej mąż, który zajmował się korespondencją z tą firmą. Zeznania E. B. (2) są wewnętrznie spójne oraz korespondują z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym. W ocenie sądu nie ma żadnych przesłanek by uznać jej zeznania za niewiarygodne.

Za w pełni wiarygodne sąd uznał pismo (...) Bank SA dotyczące rachunku bankowego oskarżonego wraz z załącznikami, potwierdzenia przelewu (...) Banku (...), fakturę pro forma, wydruk z korespondencji mail, potwierdzenia numeru konta należącego do oskarżonego, pisma firmy (...) oraz pisma z firmy (...). Dowody te nie były kwestionowane przez strony oraz nie wzbudzały wątpliwości sądu. Sąd przeprowadził dowód z odpisu wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie II K 483/08/K dla ustalenia uprzedniej karalności oskarżonego oraz popełnienia czynu zabronionego w warunkach powrotu do przestęspwta.

Sąd zważył, co następuje:

Oskarżony M. O. w dniach 20 i 24 stycznia 2014 r. w W., rejonu (...) i innym nieustalonym miejscu działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził B. B. (1) w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się z umowy dostarczenia firmie (...) należącej do E. B. (1) dwóch tabletów marki S. (...) G. i doprowadził w ten sposób B. B. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmy w kwocie 2 537,20 zł. Oskarżony czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu w okresie od 18 września 2008 r. do 14 października 2008 r. i od 18 września 2009 r. do 8 grudnia 2010 r. kary 1 roku, 3 miesięcy i 16 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie z dnia 14 października 2008 r. w sprawie o sygnaturze II K 438/08/K obejmującym skazania za przestępstwa podobne z art. 286 § 1 kk.

Oskarżony wyczerpał w opisany sposób znamiona przestępstwa z art. 4 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Oskarżony M. O. wystawił w prowadzonym przez siebie sklepie internetowym do sprzedaży tablety marki S. (...) G., pomimo iż fizycznie ich nie posiadał. Z zeznań świadka B. B. (1), wynika że przy ofercie sprzedaży zaznaczono, iż towary są dostępne od ręki. Treść wiadomości e-mail wysyłanych do B. B. (1) przekonuje, że oskarżony wielokrotnie zapewniał, iż dostarczy tablety, za które B. B. (1) zapłacił. Jednocześnie z pism hurtowni (...) oraz (...), z którymi oskarżony współpracował wynika, że tego rodzaju towaru nie zamawiał co oznacza, że nie zamierzał go zakupić. Gdyby oskarżony faktycznie posiadał tego rodzaju urządzenia to nic nie stało na przeszkodzie, aby je dostarczyć nawet z opóźnieniem. B. B. (1) reprezentując przedsiębiorstwo (...) podejmując decyzję o zakupie tabletów oraz przelaniu ceny zakupu kierował się informacjami zawartymi w na stronie internetowej sklepu prowadzonego przez M. O.. Nie budzi więc wątpliwości, że oskarżony wywołał u B. B. (1) błędne przekonanie, iż dysponuje tabletami oferowanymi do sprzedaży i może je dostarczyć bezpośrednio po uiszczeniu ceny. Oskarżony kontaktując się przy pomocy poczty elektronicznej z B. B. (1) dwukrotnie wskazywał konieczność dokonania wpłaty za zamówiony towar oraz zapewniał o zarezerwowaniu urządzeń po podjęciu decyzji o ich zakupie. Skutkiem tych oszukańczych zabiegów oskarżonego była decyzja B. B. (1) o niekorzystnym rozporządzeniu mieniem reprezentowanego przez niego przedsiębiorstwa. Oskarżony wystawiając na sprzedaż przedmioty, których nie posiadał i których nie zamierzał zamówić a jednocześnie określając przy tym cenę zakupu niewątpliwie miał na celu osiągniecie korzyści majątkowej. Należy podkreślić, iż oskarżony już po przelaniu pieniędzy za zamówienie urządzenia wielokrotnie zwodził B. B. (2) zapewniając, iż jest w posiadaniu tabletów bądź, że zostały one już wysłane. Po modyfikacji zamówienia zapewniał, iż wysłał zmieniony przedmiot zamówienia. Wszystkie zapewnienia oskarżonego okazały się być nieprawdziwe. Oskarżony M. O. przez okres prawie dwóch miesięcy miał sposobność poinformować pokrzywdzonego, iż nie ma możliwości realizacji zamówienia a co za tym idzie mógł zwrócić pieniądze, a skoro w tym czasie uparcie zapewniał, że dostarczy zakupiony towar jego zachowanie należy uznać za bezprawne i zawinione.

Czyn popełniony przez M. O. cechuje duży stopień winy i społecznej szkodliwości. Oskarżony godził we własność a więc podstawowe dobro chronione prawem. Machał O. skierował swoje zachowanie przeciw mieniu przedsiębiorstwa handlowego (...) z siedzibą w W. w sposób przemyślany i zaplanowany, skoro wiedział, że nie posiada towaru a biorąc pod uwagę korespondencje e-mail i pisma hurtowni, z którymi współpracował nie miał zamiaru ich zamówić. Wobec tych argumentów należy uznać, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim. M. O. jak wskazano wyżej wprowadził w błąd B. B. (1) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a więc z chęci zysku, co jest motywacją zasługująca na napiętnowanie. Nie można pominąć, że oskarżony był uprzednio karany. Sąd uznał za okoliczność łagodzącą przyznanie się oskarżonego do winy.

Oskarżony na rozprawie złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu kary ośmiu miesięcy pozbawiania wolności z warunkowym zawieszeniem na okres czterech lat próby, zobowiązanie do naprawienia szkody, w całości w terminie siedmiu miesięcy oraz oddanie pod dozór kuratora i zasądzenie kosztów postępowania. Prokurator nie sprzeciwił się uwzględnieniu wniosku oskarżonego, natomiast pokrzywdzony prawidłowo zawiadomiony i pouczony o możliwości złożenia tego rodzaju wniosku przez oskarżonego nie stawił się na rozprawie. Sąd mając na uwadze powołane wyżej argumenty uznał, że wniosek oskarżonego zasługuje na uwzględnienie. Sąd wymierzył oskarżonemu M. O. za popełniony czyn karę ośmiu miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając powyższą karę sąd wziął pod uwagę przede wszystkim uprzednią karalność oskarżonego za przestępstwa podobne. W ocenie sądu zaproponowana przez oskarżonego i wymierzona kara pozbawienia wolności odpowiada dolegliwością stopniowi winy i społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu. Orzeczona kara spełni cel zapobiegawczy i wychowawczy w odniesieniu do oskarżonego, który z niniejszego postępowania i wydania wyroku skazującego winien wyprowadzić na przyszłość odpowiednie wnioski i unikać bezprawnych zachowań. Sąd doszedł do przekonania, postawa sprawcy przyznającego się do popełnienia zarzucanego czynu wskazuje, iż cele orzeczonej kary pozbawienia wolności zostaną osiągnięte pomimo warunkowego zawieszenia jej wykonania. W związku z tym sąd, nie tracąc z pola widzenia uprzedniej karalności oskarżonego M. O., zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności w stosunku do niego na okres czterech lat próby. Dla zapewnienia kontroli zachowania oskarżonego M. O. sąd na podstawie art. 73 § 1 kk oddał go w okresie próby pod dozór kuratora.

Sąd mając na względzie elementarne zasady sprawiedliwości, a nadto oświadczenie oskarżonego, iż zwróci wpłacone pieniądze, dla zlikwidowania skutku przestępnego orzekł wobec oskarżonego M. O. na podstawie art. 72 § 2 kk obowiązek naprawienia szkody w całości przez zapłatę na rzecz Przedsiębiorstwa Handlowego (...) E. B. (2) kwoty 2 537,20 zł. Sąd biorąc pod uwagę realne możliwości oskarżonego orzekł, iż powyższy obowiązek ma zostać spełniony w terminie siedmiu miesięcy od daty uprawomocnienia się wyroku.

Sąd orzekając w sprawie miał na względzie treść art. 4 §1 kk w związku z nowelizacją przepisów kodeksu karnego ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. ( Dz. U 2015r poz. 396). W orzecznictwie podkreśla się konieczność kompleksowej oceny reakcji karnej wobec sprawcy na gruncie konkurujących ze sobą ustaw. W ocenie sądu ustawa kodeks karny w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2015 r. w realiach rozpatrywanej sprawy była korzystniejsza dla oskarżonego. Podstawowym argumentem za taką oceną jest wynikający z art. 69 § 1 kk, w znowelizowanym brzmieniu, zakaz warunkowego zawieszenia wykonania kary w stosunku do sprawcy, który w chwili popełnienia przestępstwa był skazany na karę pozbawienia wolności. Przepis art. 69 § 1 kk przed nowelizacją nie zawierała takiego ograniczenia. Oznacza to, że sąd w razie zastosowania ustawy obowiązującej w chwili orzekania nie mógłby warunkowo zawiesić wykonania kary orzeczonej wobec oskarżonego, podczas gdy taką możliwość przewidywała ustawa obowiązująca poprzednio, a jak to wykazano wyżej wobec oskarżonego istniały przesłanki odnoszące się do jego postawy przed sądem oraz warunków osobistych, które przemawiały za poddaniem oskarżonego próbie w warunkach wolnościowych.

Sąd, stosownie do treści art. 627 kpk i art. 633 kpk, zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa poniesione wydatki, na które złożyły się należność za kartę karną oraz ryczałt za wezwania oraz koszt dwukrotnego konwojowania z zakładu karnego. Sąd zasądził od oskarżonego opłatę od wymierzonej kary. Oskarżony nie ma nikogo na utrzymaniu oraz dysponuje takimi możliwościami majątkowymi, względnie ma możliwość zarobkowania, które pozwolą mu uiścić koszty bez uszczerbku dla swojego utrzymania zwłaszcza, że deklarował dochód wynosi około 3 000 zł miesięcznie.