Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Choszcznie IV Wydział Pracy składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Tomasz Klimczak

Ławnicy: Dorota Joanna Mazur, Leokadia Sokołowska

Protokolant: sekretarz sądowy Monika Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2016 roku w C.

sprawy z powództwa A. D.

przeciwko Powiatowi (...) i Zespołowi Szkół (...) imienia J. S. w D.

o odszkodowanie

I.  oddala powództwo wobec pozwanego Powiatu (...);

II.  zasądza od pozwanego Zespołu Szkół (...) imienia J. S. w D. na rzecz powoda A. D. kwotę 13.990,44 zł (trzynaście tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt złotych 00/100) brutto;

III.  zasądza od powoda A. D. na rzecz pozwanego Powiatu (...) kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania ;

IV.  zasądza od pozwanego Zespołu Szkół (...) imienia J. S. w D. na rzecz powoda A. D. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania ;

V.  nakazuje pobrać od pozwanego Zespołu Szkół (...) imienia J. S. w D. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Choszcznie kwotę 700 zł (siedemset złotych 00/100 ) tytułem nieuiszczonych kosztów postepowania;

VI.  wyrokowi w pkt II nadaje rygor natychmiastowej wykonalności, co do kwoty 4663,48 zł (cztery tysiące sześćset sześćdziesiąt trzy złote 48/100).

Sygn. akt IV P 209/15

UZASADNIENIE

Powód A. D. w pozwie wniesionym przeciwko Powiatowi (...) domagał się:

- uznania, że uchwała Zarządu Powiatu w M. nr (...) o odwołaniu powoda ze stanowiska dyrektora Zespołu Szkół (...) im. J. S. w D. jest bezskuteczną w stosunku do pracownika ewentualnie w przypadku uznania , że ta uchwała jest oświadczeniem pracodawcy o rozwiązaniu stosunku pracy

- uznanie oświadczenia pracodawcy w postaci uchwała nr 43/133/2015 Zarządu Powiatu w M. za bezskuteczną w stosunku do pracownika i przywrócenie pracownika do pracy na poprzednich warunkach na stanowisku dyrektora szkoły.

- zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych .

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że był zatrudniony w Zespole Szkół (...) im. J. S. w D. jako dyrektor na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 1 września 2011r. na czas określony – na 5 lat , do dnia 31 sierpnia 2016r. w pełnym wymiarze czasu pracy , z prawem wcześniejszego rozwiązania umowy za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia.

W dniu 6 sierpnia 2015r. powodowi za pośrednictwem poczty doręczono uchwałę Zarządu Powiatu w M. nr (...) o odwołaniu powoda ze stanowiska dyrektora Zespołu Szkół (...) im. J. S. w D.. Jako podstawę prawną uchwały wskazano m.in. przepis art. 38 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty, który w ocenie powoda nie znajduje do niego zastosowania.

Powód podkreślił również , iż z treści uchwały nie wynika w jakich relacjach pozostaje ten akt prawny z umową o pracę wiążącą strony, w szczególności nie jest jasne czy jest to forma wypowiedzenie zmieniające określone w art. 42 k.p. , czy też jest to oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu stosunku pracy.

Powód zwrócił również uwagę , iż w przypadku przyjęcia, że wspomniana uchwała jest wypowiedzeniem zmieniającym pracodawca naruszył przepis art. 42 par. 2 k.p. albowiem nie zaproponował pracownikowi na piśmie nowych warunków pracy i płacy , a tym samym pracownik pozbawiony został uprawnień wynikających z art. 43 par 3 k.p. W przypadku natomiast przyjęcia, że wzmiankowana uchwała jest wypowiedzeniem umowy o pracę nie zachowano dwutygodniowego okresu wypowiedzenia i doręczono je pracownikowi w okresie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy spowodowanej chorobą.

Powód zakwestionował również tezy zawarte w uzasadnieniu w/w uchwały .

Pismem z dnia 9 października 2015r. pozwany Powiat (...) wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz należnych kosztów procesu. W uzasadnieniu swego stanowiska strona pozwana podniosła zarzut dotyczący braku legitymacji biernej po jej stronie wskazując, że nie posiada przymiotu pracodawcy w stosunku do powoda zatrudnionego w charakterze dyrektora szkoły . Pozwanym powinna być bowiem szkoła , będąca pracodawcą także dla jej dyrektora . Zarząd Powiatu (...) podejmując uchwałę w sprawie odwołania powoda z funkcji dyrektora Zespołu Szkół działał w imieniu , na rzecz i ryzyko tego pracodawcy tj. Zespołu Szkół (...) im. J. S. w D. . Wyłącznie biernie legitymowanym w niniejszej sprawie według pozwanego jest zatem Zespół Szkół jako pracodawca powoda .

Pozwany podkreślił również , iż w/w uchwała oprócz tego, że wywołuje skutki w sferze prawa pracy , niewątpliwie jest także aktem administracyjnym , albowiem pochodzi od organu administracji publicznej . Uchwała jako akt administracyjny nie podlega ocenie z punktu widzenia zgodności z prawem przez sąd powszechny . W rezultacie Sąd Pracy nie jest właściwy do badania uchwały z punktu widzenia jej skuteczności.

Pismem z dnia 12 listopada 2015r. powód wniósł o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego Zespół Szkół (...) im. J. S. w D. (k. 66-67) .

Postanowieniem z dnia 16 listopada 2015r. Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanego Zespół Szkół (...) im. J. S. w D. (k. 69).

W odpowiedzi na pozew pozwany Zespół Szkół (...) im. J. S. w D. złożył pismo procesowe z dnia 11 grudnia 2015r. (k. 111 - 115) , w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania w wysokości 6 – krotności stawki minimalnej określonej w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wraz z kosztami dojazdu pełnomocnika pozwanego z siedziby kancelarii w S. do Sądu Rejonowego w Choszcznie w wysokości 170,50 zł za każdy termin sprawy.

W uzasadnieniu swego stanowiska strona pozwana wskazała , że w przypadku odwołania ze stanowiska dyrektora Zespół Szkół (...) im. J. S. w D. powoda, który nie był jednocześnie nauczycielem zatrudnionym przez szkołę , uchwała organu prowadzącego szkołę – Zarządu Powiatu (...) w sprawie odwołania ze stanowiska Dyrektora jest równoznaczna z rozwiązaniem stosunku pracy z datą wskazaną w niniejszej uchwale . Przyczyny rozwiązania stosunku pracy z powodem zostały zaś określone w uzasadnieniu tejże uchwały. Zarówno uchwała o odwołaniu ze stanowiska dyrektora , jak i jej uzasadnienie zostały powodowi doręczone . W ocenie pozwanego powodowi była znana treść podjętej uchwały gdyż jest ona opatrzona datą 3 sierpnia 2015r. natomiast powód przebywał na zwolnieniu lekarskim od 4 do 14 sierpnia 2015. Powodowi była więc znana treść uchwały o odwołaniu ze stanowiska przed rozpoczęciem okresu zwolnienia chorobowego.

Nadto pozwany podkreślił , że przedmiotowa uchwała nie została zaskarżona w trybie administracyjnym ani uchylona.

Pozwany dodał również , iż uchwałą Zarządu Powiatu (...) z dnia 31 sierpnia 2015r. nr (...) , organ prowadzący powierzył stanowisko dyrektora pozwanego Zespołu Szkół (...) , który aktualnie pełni funkcję dyrektora pozwanej placówki . Uchwała nie została zaskarżona, a co za tym idzie nawet w przypadku przyjęcia , iż rozwiązanie z powodem stosunku pracy nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, okoliczność ta wyklucza przywrócenie powoda do pracy.

Na rozprawie z dniu 25 stycznia 2015r. pełnomocnik powoda wskazał , iż modyfikuje żądanie pozwu w ten sposób , że miejsce dotychczasowego żądania domaga się zasądzenia od pozwanych na rzecz powoda odszkodowania .

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Uchwałą nr 40/87/2011 z dnia 31 sierpnia 2011r. A. D. powierzono stanowisko dyrektora Zespół Szkół (...) im. J. S. w D. na okres 5 lat szkolnych tj. od dnia 1 września 2011r. do 31 sierpnia 2016r. . Wykonanie uchwały powierzono staroście (...) . W wykonaniu tej uchwały w dniu 1 września 2011r. starosta (...) zawarł z powodem umowę o pracę na czas określony tj. 5 lat z możliwością jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia . Powód w tej dacie nie był zatrudniony jako nauczyciel albowiem nie spełniał wymagań kwalifikacyjnych do zatrudnienia go na podstawie ustawy - Karta Nauczyciela.

Bezsporne , a nadto dowód:

1.  uchwała nr 40/87/2011 z dnia 31 sierpnia 2011r . – karta 68 B akt osobowych powoda ;

2.  umowa o pracę z dnia 1 września 2011r. – karta 69 B akt osobowych powoda;

Z okazji Dnia (...) Narodowej , w dniu 14 października 2011r. starosta (...) przyznał A. D. nagrodę finansową .

Dowód:

1.  pismo z dnia 14 października 2011r. – karta 68 B akt osobowych powoda;

Z okazji Dnia (...) Narodowej , w dniu 10 grudnia 2012r. starosta (...) przyznał A. D. nagrodę finansową .

Dowód:

1.  pismo z dnia 10 grudnia 2012r. – karta 75 B akt osobowych powoda;

W okresie od 1 lipca 2013r. do 30 czerwca 2014r. A. D. uczestniczył jako asystent koordynatora w (...) nr 1 w D. w projekcie „Chce być najlepszy w swoim zawodzie”.

Dowód:

1.  pismo z dnia 30 lipca 2013r. – karta 77 B akt osobowych powoda;

W latach 2011 – 2015 A. D. uczestniczył w licznych szkoleniach i kursach.

Dowód:

1.  zaświadczenie z dnia 28 sierpnia 2013r. – karta 78 B akt osobowych powoda;

2.  certyfikat z dnia 23 marca 2013r. – karta 81 B akt osobowych powoda;

3.  certyfikat z dnia 20 stycznia 2011r. – karta 82 B akt osobowych powoda;

4.  zaświadczenie z dnia 13 listopada 2012r. – karta 83 B akt osobowych powoda;

5.  zaświadczenie z dnia 26 listopada 2012r. – karta 84 B akt osobowych powoda;

6.  zaświadczenie z dnia 15 listopada 2012r. – karta 85 B akt osobowych powoda;

7.  zaświadczenie z dnia 28 sierpnia 2013r. – karta 86 B akt osobowych powoda;

8.  zaświadczenie z dnia 20 maja 2013r. – karta 87 B akt osobowych powoda;

9.  zaświadczenie z dnia 04 września 2014r. – karta 88 B akt osobowych powoda;

10.  zaświadczenie z dnia 25 września 2014r. – karta 89 B akt osobowych powoda;

11.  zaświadczenie z dnia 4 września 2014r. – karta 90 B akt osobowych powoda;

12.  zaświadczenie z dnia 20 maja 2014r. – karta 91 B akt osobowych powoda;

13.  zaświadczenie z dnia 19 lutego 2015r. – karta 92 B akt osobowych powoda;

14.  zaświadczenie z dnia 25 lutego 2015r. – karta 93 B akt osobowych powoda;

Uchwałą Zarządu Powiatu (...) nr (...) z dnia 3 sierpnia 2015r. z dniem 10 sierpnia 2015r. odwołano powoda ze stanowiska dyrektora Zespołu Szkół (...) im. J. S. w D.. Jako powód takiego stanu rzeczy wskazano „ (…) spadający nabór do szkoły oraz niezadawalające wyniki z egzaminów maturalnych i zawodowych co destabilizuje prawidłowe funkcjonowanie szkoły. Drastycznie malejący nabór powoduje znaczne zmniejszanie się subwencji oświatowej, przy niezmiennych kosztach utrzymania placówki. Drastycznie spadające wyniki matur i egzaminów oraz brak podjęcia działań przez dyrektora w celu poprawy efektywności kształcenia przyczynia się również do niezadawalającego naboru, co w konsekwencji doprowadzić może do likwidacji szkoły. Zlikwidowanie placówki spowoduje likwidację miejsc pracy oraz konieczność dojeżdżania uczniów do szkół w innych miejscowościach. Ponadto przyczyną niezadawalającego naboru był brak zdecydowanych działań ze strony dyrektora w sytuacjach konfliktowych pomiędzy uczniami i nauczycielami. Również środowisko lokalne oczekuje pilnej i radykalnej zmiany na tym stanowisku czemu daje wyraz posyłając dzieci do innych szkół na terenie innych powiatów. Bardzo duża ilość absolwentów gimnazjów podjęła naukę w innych placówkach z powodu braku właściwej współpracy ze szkołami gimnazjalnymi oraz informacjami o złym przygotowaniu uczniów do egzaminów dojrzałości i zawodowych (…) Należy zaznaczyć, że na podstawie informacji uzyskanych z (...) w P. zdawalność matur w bieżącym roku szkolnym uplasowała Województwo (...) na ostatnim miejscu, do czego również przyczyniły się wyniki kierowanej przez Pana A. D. szkoły”.

Dowód :

1.  uchwała nr 43/133/2015 z dnia 3 sierpnia 2015r. – karta 7 – 8 akt;

W dniu 6 sierpnia 2015r. w/w uchwałę doręczono powodowi za pośrednictwem poczty. W tym czasie powód nie świadczył pracy gdyż od dnia 4 sierpnia 2015r. przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Bezsporne, a nadto dowód ;

1. zwolnienie lekarskie – karta 9 akt;

2. przesłuchanie powoda A. D. – karta 126v – 127v akt;

Pismem z dnia 29 kwietnia 2015r. A. D. zawiadomił organy ścigania o podejrzeniu naruszania przez grupę uczniów godności osobistej jednego z nauczycieli.

Dowód:

1.  pismo z dnia 29 kwietnia 2015r. – karta 88 akt;

2.  przesłuchanie powoda A. D. – karta 126v – 127v akt;

Średnie, jednomiesięczne wynagrodzenie powoda liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosi 4663,48 zł brutto.

Bezsporne, a nadto dowód

- pismo z dnia 6 października 2016r. – karta 37 akt ;

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo wobec Powiatu (...) nie zasługiwało na uwzględnienie. Wobec pozwanego określonego jako Zespół Szkół (...) im. J. S. w D. okazało się natomiast zasadne.

Na wstępie należy podkreślić, iż konieczne elementy uzasadnienia wyroku wskazane zostały w art. 328 § 2 k.p.c.. Czytamy w nim, iż uzasadnienie wyroku powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie: ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. Czyniąc zatem zadość temu obowiązkowi Sąd wskazuje , iż ustalając stan faktyczny w sprawie oparł się na dokumentacji pracowniczej powoda i innych dokumentach powyżej przywołanych. Ich autentyczność , jak też prawdziwość zawartych w nich oświadczeń, nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Z treścią tych dokumentów korespondują również zeznania samego powoda , które Sąd uznał za wiarygodne .

Oddalając żądanie pozwu wobec pozwanego określonego jako Powiat (...) , Sąd wziął pod uwagę to, iż po jego stronie brak jest legitymacji procesowej biernej. Stanowisko strony pozwanej, że nie jest legitymowana biernie w niniejszym postępowaniu okazało się zatem trafne.

Zgodnie z treścią art. 3 k.p. pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Jak wynika z cytowanego wyżej art. 3 k.p. takiej osobowości zresztą nie musiały posiadać, by być zakładem pracy. Zakładem pracy mogą bowiem być jednostki organizacyjne (np. filia, zakład, oddział) samodzielnie zatrudniające pracowników. W doktrynie przyjmuje się, że aby te jednostki będące częścią większej struktury mogły być uznane za pracodawcę, muszą spełniać dwa podstawowe warunki, uregulowane w przepisach wewnętrznych określających ich status: w zakresie wyodrębnienia finansowo-organizacyjnego oraz samodzielnego zatrudniania pracowników (upoważnienie do zawierania i rozwiązywania umów o pracę wynikające jedynie z oświadczenia woli kierownika wyższego szczebla jest niewystarczające). Jeżeli pracodawca jest częścią osoby prawnej, za zobowiązania wobec pracowników ta osoba prawna ponosi odpowiedzialność całym swoim majątkiem. Wyodrębnienie finansowe pracodawcy jest tylko zabiegiem wewnątrzorganizacyjnym tej osoby prawnej, niemającym wpływu na jej majątkową odpowiedzialność wobec wierzycieli (tu: pracowników) (vide: Kazimierz Jaśkowski, Komentarz aktualizowany do art. 3 Kodeksu pracy, stan na dzień 2013.07.01).

Warto również podkreślić , iż organ prowadzący szkołę na podstawie przepisu art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004, Nr 256, poz. 2572 z późń. zm.) może powierzyć stanowisko dyrektora szkoły osobie , która nie jest nauczycielem. W takim zaś przypadku osobie takiej przysługuje status pracownika samorządowego , na co wskazuje wprost art. 5d w/w ustawy. Z kolei zgodnie z treścią przepisu art. 4 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych zatrudnienie takiej osoby następuje na podstawie umowy o pracę. Przy dokonaniu takiej czynności pracodawcę – szkołę - reprezentuje starosta , który po myśli przepisu art. 35 ust 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym jest kierownikiem starostwa powiatowego oraz zwierzchnikiem służbowym pracowników starostwa i kierowników jednostek organizacyjnych powiatu oraz zwierzchnikiem powiatowych służb, inspekcji i straży.

Stąd też w ocenie Sądu przytoczone unormowania należy rozumieć w ten sposób, że za Zespół Szkół (...) im. J. S. w D., jako pracodawcę, działał przy zatrudnianiu jego dyrektora starosta (...) , który jest jego służbowym przełożonym, czyli podmiotem realizującym dyrektywne kompetencje pracodawcy i uprawnionym w tych ramach do wydawania poleceń dotyczących pracy (art. 100 § 1 k.p.). Innymi słowy, kwestię statusu Zespołu Szkół jako pracodawcy powoda (art. 3 k.p.) należy odróżniać od sprawy organów lub osób upoważnionych do dokonywania za tego pracodawcę czynności z zakresu jego stosunku pracy na stanowisku kierownika tej jednostki (art. 3 ¹ k.p.). Zatrudnianie lub zwalnianie przez organ prowadzący szkołę jej dyrektora, nie jest więc wyrazem pozostawania powoda w stosunku pracy ze starostwem powiatowym , nie mówiąc już o samym powiecie jak tego oczekuje powód . Jest to tylko wyraz realizowania przez ten podmiot kompetencji Zespołu Szkół jako samodzielnego pracodawcy w rozumieniu art. 3 k.p..

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy nie sposób zatem przyjąć, że powód w sposób właściwy określił stronę pozwaną jako Powiat (...). Błędne jest stanowisko powoda, że skoro został powołany na stanowisko dyrektora przez zarząd powiatu, to powiat stał się jego pracodawcą. Powód był zatrudniony na stanowisku dyrektora Zespół Szkół (...) im. J. S. w D. i ta jednostka była jego pracodawcą, natomiast starosta, co już sygnalizowano powyżej wykonywał wobec niego jedynie czynności z zakresu prawa pracy. Jednostka zarządzana przez powoda miała zdolność zatrudniania pracowników, dokonywania czynności prawnych . Stąd też uznać należało, że strona pozwana wskazana jako Powiat (...) została przez powoda mylnie określona i w konsekwencji powództwo wniesione przeciwko tej stronie należało oddalić – czemu Sąd dał wyraz w pkt I sentencji.

Zgoła odmiennie Sąd ocenił natomiast roszczenie powoda skierowane wobec pozwanego , którego wezwano do udziału w sprawie postanowieniem z dnia 16 listopada 2015r. tj. Zespołu Szkół (...) im. J. S. w D..

Toczący się pomiędzy tymi stronami postępowaniu spór dotyczył tego czy przy odwołaniu powoda z funkcji dyrektora Zespołu Szkół doszło do naruszenia przepisów postępowania administracyjnego oraz przepisów ustawy o systemie oświaty, a co za tym idzie czy w związku z tym powodowi przysługuje odszkodowanie.

Na wstępie należy zatem podkreślić , iż odwołanie w trybie art. 38 ustawy o systemie światy jest aktem prawnym o podwójnym charakterze, wywołującym skutki zarówno w sferze prawa pracy, jak również w sferze publicznoprawnej ( vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 14 stycznia 2015 r., (...) SA/Po 851/14, LEX nr 1629592). Prawidłowość odwołania winna być badana przez sąd nie tylko przez pryzmat prawa pracy, ale również z uwzględnieniem wymogów administracyjnoprawnych takiego odwołania, w tym zgodności z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego.

W niniejszej sprawie odwołania powoda dokonano w oparciu o art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. 2004r., 256, poz. 2572 ze zm.), zgodnie z którym organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze w szkole lub placówce w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, a w przypadku szkoły i placówki artystycznej oraz placówki, o której mowa w art. 2 pkt 7, dla uczniów szkół artystycznych prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego - ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia. Przepis ten po myśli art. 38a ust. 1 stosuje się odpowiednio do osoby, o której mowa w art. 36 ust. 2. przywołanej ustawy, a więc również wobec powoda.

Przechodząc do dalszej części rozważań koniecznym jest wyjaśnienie charakteru prawnego aktu odwołania dyrektora. Nie jest to decyzja administracyjna, ale innego rodzaju akt z zakresu administracji publicznej. Kwestia ta była przedmiotem rozważania w orzecznictwie sądów administracyjnych, które jest w tym względzie ugruntowane i jednolite.

W postanowieniu z dnia 5 września 2014r. w sprawie I OSK (...), opubl. Lex 1528988 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał: „skoro art. 38 u.s.o. nie wskazuje formy decyzji administracyjnej dla odwołania dyrektora szkoły, to oznacza to, że następuje ono w formie zarządzenia. Powołanie bądź odwołanie dyrektora szkoły jest sprawą z zakresu administracji publicznej z wszystkimi tego konsekwencjami ( vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 sierpnia 2010 r., I OSK 805/10, LEX nr 645315; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 sierpnia 2010 r., I OSK 817/10). Nie można więc przyjąć, że akt odwołania dyrektora szkoły (tak jak akt powierzenia stanowiska dyrektora szkoły) należy wyłącznie do czynności ze sfery prawa pracy, a w sprawach tego rodzaju właściwy jest wyłącznie sąd powszechny. W tego typu sprawach mamy do czynienia z aktem o podwójnym charakterze, wywołującym skutki zarówno w sferze prawa pracy, jak również w sferze publicznoprawnej. Podwójny charakter tego aktu i wywoływanie przez niego dodatkowo skutków regulowanych prawem pracy nie oznacza, że przestaje być przez to aktem z zakresu administracji publicznej ( vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lutego 2013 r. I OSK (...); wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 2 lutego 2012 r., (...) SA/Wa (...) ). Od aktu o odwołaniu dyrektora wymaga się, aby zawierał uzasadnienie ( vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2012 r., I OSK (...) ).

Na gruncie powyższego stwierdzić należy, że akt zarządu powiatu o powołaniu lub odwołaniu dyrektora szkoły jest aktem z zakresu administracji publicznej dotyczącym uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa. Podlega zatem kontroli sądów administracyjnych, jakkolwiek w procedurze jego wydania nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.

W wyroku z dnia 16 listopada 2012r.w sprawie I OSK (...), opubl. LEX nr 1291351 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że „ odwołanie nauczyciela ze stanowiska dyrektora szkoły, dla którego organem prowadzącym jest gmina, następuje w formie zarządzenia organu gminy. Jest to akt władczy o charakterze personalnym, ale z zakresu administracji publicznej. Stosownie do brzmienia art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o. organ ten ma swobodę w jego stosowaniu, ale swoboda ta nie może mieć charakteru dowolnego. Dla oceny prawidłowości stosowania tego przepisu niezbędne jest więc uzasadnienie zarządzenia, chociaż żaden przepis nie nakłada wprost takiego obowiązku.”

Sporne odwołanie jako, że nie jest decyzją administracyjną nie mogło naruszać przepisów k.p.a. , skoro do jego wydania przepisów k.p.a. się nie stosuje. Nie oznacza to jednak, że zostało ono wydane w sposób prawidłowy. Wręcz przeciwnie - jest ono w sposób nie budzący wątpliwości wadliwe.

Jak wskazano wyżej odwołanie wymaga uzasadnienia i to takiego uzasadnienia, w oparciu o które możliwa będzie jego kontrola w trybie administracyjnym, bądź też w postępowaniu przed sądem pracy jeśli takie zostanie przez pracownika zainicjowane. Minimalne wymogi uzasadnienia odwołania są zatem co najmniej takie jakie w prawie pracy przewiduje się dla wypowiedzenia umowy o pracę czy wypowiedzenia zmieniającego bądź rozwiązania umowy o pracę. Musi ono w sposób konkretny, jasny, zrozumiały i precyzyjny formułować przyczyny odwołania dyrektora w taki sposób aby możliwe było dokonanie oceny czy zachodzą przesłanki zastosowania art. 38 ust. 2 ustawy.

Nie można również pominąć i tego , że przedmiotowy przepis uzależnia możliwość odwołania od wystąpienia przypadku szczególnie uzasadnionego. Przepis ten wprowadza wyjątek od reguły gwarantującej stabilizację pełnienia funkcji dyrektora szkoły i jednocześnie stabilizację funkcjonowania szkoły i wobec tego nie może być interpretowany rozszerzająco, a konieczna jest jego wąska i ścisłą interpretacja na zasadzie exceptiones non sunt extendendae. Warto w tym miejscu zacytować podsumowujący dorobek orzecznictwa tej materii fragment uzasadnieni wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 30 grudnia 2014 r. w sprawie (...) SA/Wa 929/14, opubl. LEX nr 1640102 : „ zastosowany w art. 38 ust. 1 pkt 2 zwrot "przypadki szczególnie uzasadnione" zawęża pole zastosowania tego przepisu do sytuacji zupełnie wyjątkowych, nadzwyczajnych, kiedy organ odwołujący ma pełne prawo ocenić, że dalsze kierowanie szkołą, placówką lub jej wyodrębnioną organizacyjnie częścią stanowi istotne zagrożenie dla osiągnięcia jej celów lub z jakichkolwiek innych, obiektywnie ważnych względów jest nie do przyjęcia. Przyczyną odwołania w tym trybie mogą być takie zaniedbania obowiązków dyrektora, które mogą prowadzić do destabilizacji funkcjonowania szkoły, tj. realizacji jej zadań w zakresie nauczania i wychowania. Nie każde naruszenie prawa przez dyrektora jest wystarczające do zastosowania tej formy odwołania, a jedynie takie, które powoduje konieczność natychmiastowego zaprzestania spełniania przezeń tej funkcji z uwagi na zagrożenie dla interesu publicznego. Dla odwołania szefa placówki oświatowej w trybie natychmiastowym w trakcie roku szkolnego nie jest wystarczające stwierdzenie, że naruszył on przepisy ustawy o systemie oświaty , a w szkole, którą zarządzał, pojawiły się nieprawidłowości. Odwołanie dyrektora musi mieć bardziej konkretne i faktyczne podstawy prawne ( vide: wyrok NSA z dnia 1 września 2010 r., sygn. akt I OSK 933/10, uzasadnienie wyroku NSA z dnia 9 stycznia 2002 r., sygn. akt SA/Rz 1969/01oraz teza wyroku NSA z dnia 2 sierpnia 2012 r. sygn. akt I OSK 986/12).

Powołany przepis nie ustanawia obowiązku, lecz jedynie upoważnia właściwy organ do odwołania dyrektora z funkcji kierowniczej, nie podając przy tym wprost żadnych kryteriów oceny "szczególnie uzasadnionego przypadku". Skoro jednak ustawodawca do zwrotu "uzasadniony przypadek" - używanego w innych normach prawnych ustawy o systemie oświaty - dodał przysłówek "szczególnie", to nie może ulegać wątpliwości, że w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy położył nacisk na to właśnie określenie, świadomie zawężając zastosowanie przedmiotowej regulacji do sytuacji zupełnie wyjątkowych, nadzwyczajnych i nagłych, kiedy organ prowadzący ma prawo ocenić, czy dalsze kierowanie szkołą lub placówką oświatową stanowi istotne zagrożenie dla funkcjonowania tych jednostek lub z jakichkolwiek innych, obiektywnie ważnych przyczyn jest nie do przyjęcia. Użyte w omawianym przepisie pojęcie "szczególnie uzasadnionego przypadku" musi być rozumiane wąsko ( vide: wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 marca 2012 r. o sygn. akt IV SA/Po 1047/11 oraz WSA w Kielcach z dnia 15 grudnia 2011 r. o sygn. akt II SA/Ke 681/11, a także wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 stycznia 2010 r., sygn. akt III SA/Łd 535/10). Oznaczać ono może albo nagłe zdarzenia powodujące konieczność niezwłocznego przerwania czynności dyrektora albo naruszenie prawa przez dyrektora czy inne jego zachowania (nawet niezawinione), które muszą być na tyle istotne, że mogą prowadzić do destabilizacji działalności placówki oświatowej lub zagrażać interesowi publicznemu. Zatem szczególnie uzasadnione przypadki to takie, które powodują, że nie można czekać z odwołaniem dyrektora, lecz decyzja o pozbawieniu dyrektora funkcji kierowniczej musi być podjęta natychmiast, przed zakończeniem okresu, na który został powołany na to stanowisko ( vide: wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 12 marca 2014 r., sygn. akt II SA/Bd 1566/13).”

Na szczególność tej instytucji (odwołania dyrektora w trybie art. 38 ust. 2 ustawy) wskazuje również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 września 2010 r. w sprawie I OSK 933/10, opubl. LEX nr 602589: „ pojęcie szczególnie uzasadnionych przypadków, które mogą być podstawą odwołania dyrektora placówki ze stanowiska w trakcie roku szkolnego, należy interpretować wąsko. Ustawa o systemie oświaty posługuje się zarówno pojęciem "uzasadniony przypadek", jak i "szczególnie uzasadniony przypadek". To oznacza, że nie jest to rozróżnienie przypadkowe.”

Akceptując cytowane zapatrywania orzecznictwa, Sąd rozstrzygający niniejszą sprawę doszedł do przekonania, że odwołanie powoda z pełnionej funkcji mogło mieć miejsce tylko w sytuacji wyjątkowej, a jej wystąpienie winno zostać przez pozwanego wykazane.

Odwołanie sporządzone przez organ prowadzący zawiera natomiast same ogólniki, zaś zawarte tam twierdzenia są całkowicie gołosłowne. W szczególności nie wskazuje ono na żadne konkretne fakty, obiektywnie mające miejsce zdarzenia, które uzasadniałyby decyzję o natychmiastowym odwołaniu powoda z funkcji. Zarząd powiatu w odwołaniu posługuje się ogólnikami, sloganami, mało konkretnymi, nieostrymi pojęciami. Nie wskazuje natomiast żadnych konkretnych faktów, które podlegałby ocenie z punktu widzenia tego czy zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek. Zarząd powiatu w uzasadnieniu odwołania winien wskazać na fakty, które przemawiają za taką decyzją oraz na źródła ustaleń o tych faktach .

O wymogu konkretności przyczyn odwołania także wypowiadało się orzecznictwo sądów administracyjnych. Tytułem przykładu wskazać należy stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z dnia 2 sierpnia 2012r. w sprawie I OSK 986/12, opubl. Lex 1212646: „ dla odwołania szefa placówki oświatowej w trybie natychmiastowym w trakcie roku szkolnego nie jest wystarczające stwierdzenie, że naruszył on przepisy ustawy o systemie oświaty , a w szkole, którą zarządzał, pojawiły się nieprawidłowości. Odwołanie dyrektora musi mieć bardziej konkretne i faktyczne podstawy prawne.” a także rozważania w uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 30 grudnia 2014 r. w sprawie (...) SA/Wa 929/14, opubl. LEX nr 1640102: „ odwołanie dyrektora szkoły w trybie art. 38 ust. 1 pkt 2 wymaga rzetelnego i dogłębnego wykazania dowodów uzasadniających odwołanie i to dowodów o charakterze szczególnie uzasadniających natychmiastowe odwołanie. Zatem w sposób przewidziany w procedurze administracyjnej organ powinien uzasadnić powody odwołania i uzasadnienie to, poprzez analizę dowodów przedstawionych w uzasadnieniu decyzji powinno przekonać sąd administracyjny o zasadności takiej decyzji.”

Zgodnie z art. 10 § 1 k.p.a. organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Choć przepis ten nie znajdował wprost zastosowania do wydania aktu odwołania, to jednak z drugiej strony nie może budzić wątpliwości, iż zasadnym było umożliwienie powodowi udziału w postępowaniu, wypowiedzenie co do zarzutów, dowodów, czy też ustosunkowanie do nich.

Z materiału dowodowego nie wynika aby odwołujący przed podjęciem decyzji o odwołaniu powoda z funkcji przedstawił mu jakiekolwiek dowody dające podstawy do odwołania oraz umożliwił mu wypowiedzenie się co do nich.

Uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne - wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa. (art. 107 § 3 kpa).

Jakkolwiek odwołanie sporządzone przez pozwanego, jak już sygnalizowano powyżej nie jest decyzją administracyjną to jednak winno być należycie uzasadnione. Tymczasem uzasadnienie będące przedmiotem oceny Sądu zawiera istotne braki przy określeniu podstawy faktycznej, jest lakoniczne oraz nie zawiera wskazania żadnych dowodów oraz twierdzeń na ich poparcie. W szczególności bezkrytyczne zarzucenie powodowi , iż wyłącznie on jest odpowiedzialny za drastyczny spadek naboru do pozwanej placówki nie może liczyć na akceptację ze strony Sądu. Z pola widzenia pozwanego uszło bowiem to, że w innych sprawach, w których pozwanymi były szkoły powiatu (...) ten sam pełnomocnik procesowy wielokrotnie forsował tezę , że jest to skutkiem występującego od kilku lat niżu demograficznego , a co za tym idzie okoliczność ta ma charakter obiektywny, w dużej mierze niezależny od powoda.

Bez stosownych materiałów źródłowych nieuprawnione jest również twierdzenie , że wadliwe zarządzanie Zespołem Szkół nr (...) w D., skutkuje posyłaniem „ dzieci do innych szkół na terenie innych powiatów”. Bezkrytyczne przyjęcie takiego twierdzenia prowadziłoby do wniosku , iż wszystkie szkoły na terenie powiatu (...) osiągają niezadawalające wyniki skoro, jak twierdzi zarząd, mieszkańcy powiatu wybierają dla swych dzieci szkoły z poza jego terenu. W takiej zaś sytuacji organ prowadzący powinien odwołać wszystkich dyrektorów podległych mu placówek . Tego jednak nie uczyniono, co świadczy , że taka konstatacja jest jedynie zabiegiem stylistycznym mającym wzmocnić część dyspozytywną zaskarżonej uchwały . Co więcej - rzekome niewłaściwe zarządzenie przez powoda podległą mu placówką pozostaje w oczywistej sprzeczności z nagrodami jakie ten otrzymywał w ostatnich latach z rąk starosty (...). Nadto liczne szkolenia, w których brał udział A. D. świadczą o jego dobrym przygotowaniu do powierzonych mu zadań i dbałości w podnoszeniu własnych kwalifikacji.

Za gołosłowne Sąd uznał również twierdzenia zarządu powiatu odnośnie niezadawalających wyników z egzaminów maturalnych i zawodowych . Odwołujący, z sobie tylko znanych powodów nie poparł tych zarzutów żadnymi zestawieniami i porównaniami, choć jako organ prowadzący takie opracowanie mógł bez trudu przygotować. W ten zaś prosty sposób ponad wszelką wątpliwość wykazałby jaki jest poziom kształcenia w zespole szkół kierowanym przez powoda na tle innych placówek oświatowych nie tylko w województwie ale i w kraju.

Wreszcie z podobnych powodów za zupełnie chybione należy uznać twierdzenia o braku zdecydowanych działań ze strony dyrektora w sytuacjach konfliktowych pomiędzy uczniami i nauczycielami. Przeczy temu w oczywisty sposób chociażby zawiadomienie organów ścigania o skandalicznym zachowaniu niektórych uczniów, które wbrew stanowisku organu prowadzącego nie może świadczyć o braku zdecydowania ze strony dyrektora (k.88).

Dopełniając krytyki zaskarżonej uchwały uwadze Sądu nie uszło również i to , że jej uzasadnienie prawne jest niewystraczające bowiem sprowadza się wyłącznie to przytoczenia jednostek redakcyjnych tekstu prawnego i treści jednego przepisu bez wskazania przesłanek materialnoprawnych do zastosowania wskazanych w odwołaniu przepisów.

W niniejszej sprawie zarząd powiatu odwołał więc powoda z pełnionej funkcji z naruszeniem art. 38 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 38a ustawy z dnia 7 września 1991 o systemie oświaty.

W orzecznictwie dominuje pogląd, iż nauczycielowi wykonującemu funkcję dyrektora szkoły odwołanemu z tej funkcji z naruszeniem art. 38 ustawy o systemie oświaty, przysługuje roszczenie o odszkodowanie oraz, że skoro ustawa o systemie oświaty nie zawiera regulacji dotyczących roszczeń wynikających z wadliwego odwołania z funkcji dyrektora szkoły, to lukę tę należy wypełnić poprzez stosowanie art. 50 § 3 i § 4 k.p. ( vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 1993 r., I PZP 71/92, OSNC 1993/9/144, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 1996 r., I PKN 17/96, LEX nr 1288097). Teza ta w ocenie Sądu znajduje zastosowanie również do powoda , choć ten pełnił funkcję dyrektora nie posiadając kwalifikacji do zatrudnienia go na podstawie ustawy - Karta Nauczyciela. Nadto z uwagi na fakt, iż powód nie był związany z pozwanym nauczycielskim stosunkiem pracy, wysokość przysługującego mu odszkodowania nie może być determinowana wyłącznie wysokością dodatku funkcyjnego za okres 3 miesięcy albowiem z chwilą odwołania ze stanowiska dyrektora jego stosunek pracy ustał.

Zgodnie z art. 50 § 3 k.p. jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu tych umów, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie. Odszkodowanie, o którym mowa w § 3, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące (art. 50 § 4 k.p.). Kierując się zatem treścią tego przepisu Sąd ustalił wysokość przysługującego powodowi odszkodowania jako odpowiednik jego wynagrodzenia za okres 3 miesięcy - pkt II sentencji.

O kosztach procesu w przedmiotowej sprawie orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., art. 98 § 3 k.p.c. oraz 99 k.p.c..

Stosownie do wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik procesu strona przegrywająca proces obowiązana jest zwrócić stronie wygrywającej poniesione przez nią koszty procesu niezbędne do celowego dochodzenia swych praw lub celowej obrony.

W rozpoznawanej sprawie żądanie powoda zostało oddalone w całości wobec Powiatu (...) i uwzględnione wobec drugiego z pozwanych tj. Zespołu Szkół .

Zgodnie z treścią § 12 ust.1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 sierpnia 2015r.) , stawki minimalne wynoszą w sprawach z zakresu prawa pracy o:

1) nawiązanie umowy o pracę, uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne, przywrócenie do pracy lub ustalenie sposobu ustania stosunku pracy - 180 zł;

2) wynagrodzenie za pracę lub odszkodowanie inne niż wymienione w pkt 4 - 75% stawki obliczonej na podstawie § 6 od wartości wynagrodzenia lub odszkodowania będącego przedmiotem sprawy;

3) inne roszczenia niemajątkowe - 60 zł;

4) ustalenie wypadku przy pracy, jeżeli nie jest połączone z dochodzeniem odszkodowania lub renty - 120 zł;

5) świadczenie odszkodowawcze należne z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej - 50% stawki obliczonej na podstawie § 6 od wartości odszkodowania będącego przedmiotem sprawy.

Analogiczne zapisy znajdują się również w § 11 ust.1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu

Literalnie interpretując w/w przepisy, do odszkodowań o których mowa w tych przepisach należałoby zaliczyć również odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów prawa (art. 56 § 1 k.p. w zw. z art. 58 k.p.) oraz odszkodowanie z tytułu nieuzasadnionego lub naruszającego przepisy wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony (art. 45 § 1 i 2 k.p.).

Należy jednakże w tym miejscu wskazać, że zgodnie z uchwałą 7 sędziów SN z dnia 24 lutego 2011 r., I PZP 6/10 ( OSNP 2011, nr 21-22, poz. 268), mającą moc zasady prawnej, podstawę zasądzenia przez sąd opłaty za czynności pełnomocnika w sprawie o odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów prawa (art. 56 § 1 k.p. w zw. z art. 58 k.p.) stanowi stawka minimalna określona w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, a nie stawka określona w § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia. Sąd Najwyższy wskazał w uzasadnieniu tej uchwały na konieczność odmówienia przez sądy stosowania § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia z racji niezgodności tego przepisu na gruncie postępowań o odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów prawa (art. 56 § 1 k.p. w zw. z art. 58 k.p.) z przepisami rangi ustawowej, a to art. 16 ust. 3 prawa o adwokaturze. W drodze analogii powołana uchwała zdaje się znajdować zastosowanie również w sprawach dotyczących odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego lub naruszającego przepisy wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony (art. 45 § 1 i 2 k.p.). Dodatkowo przywołać można argumentację wyrażoną w uchwale z dnia 7 sierpnia 2002 r., III PZP 15/02 ( OSNP 2002, nr 8, poz. 3), w myśl której: „ jeżeli pracownik dokonał wyboru jednego z przysługujących mu alternatywnie roszczeń, a roszczenie to okaże się nieuzasadnione, sąd pracy może z urzędu uwzględnić inne roszczenie alternatywne. Ta możliwość działania przez sąd pracy z urzędu, wbrew woli pracownika, jest podstawowym argumentem przemawiającym za tym, aby przy zasądzaniu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w sprawie toczącej się na skutek odwołania pracownika od wypowiedzenia umowy o pracę, wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika było określane według tych samych zasad (na tej samej podstawie) niezależnie od wyboru żądania przysługującego pracownikowi i niezależnie od tego, które z przysługujących alternatywnie roszczeń uwzględni sąd pracy. Inaczej mówiąc, stawka minimalna opłat za czynności adwokata lub radcy prawnego powinna być taka sama zarówno w sprawie o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne (o przywrócenie do pracy), jak i w sprawie o odszkodowanie z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę albo z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia. W każdej z tych spraw rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz wymagany i niezbędny nakład pracy pełnomocnika jest taki sam, niezależnie od wybranego przez pracownika lub uwzględnionego przez sąd pracy z urzędu alternatywnego roszczenia."

Mając powyższe na uwadze Sąd doszedł do wniosku , że koszty procesu poniesione przez pozwany Powiat (...) opiewały na kwotę 180 zł, na którą składa się wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika ustalone zgodnie z treścią przepisu § 11 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu – pkt III sentencji .

Kierując się tymi samymi zasadami Sąd zasądził od Zespołu Szkół (...) im. J. S. w D. jako strony przegrywającej sprawę na rzecz powoda kwotę 180 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika , co odpowiada treści przepisu § 12 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu – pkt IV.

W punkcie V wyroku Sąd, zgodnie z art. 113 ust.1 ustawy o kosztach sądowych, nakazał pobrać od pozwanego Zespołu Szkół na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Choszcznie kwotę 700 zł tytułem opłaty ( od ostatecznie sprecyzowanego roszczenia) , której powód nie miała obowiązku uiścić. Zgodnie z bowiem z art. 113 ust. 1 cytowanej ustawy, kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator lub prokurator Sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w danej instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Mając zatem na uwadze , iż pozwany co do zasady przegrał sprawę w całości obowiązany jest uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego C. całą opłatę od pozwu .

Rozstrzygnięcie w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności (punkt VI) znajduje oparcie w art. 477 ² § 1 k.p.c. , zgodnie z którym zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy, sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności w części nie przekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika.

SSR Tomasz Klimczak