Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 2932/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 lipca 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił M. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 10 lipca 2014 r. nie uznano wnioskodawczyni za osobę niezdolną do pracy. Z uwagi na fakt nie spełnienia wszystkich przesłanek wymienionych w art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówiono wnioskodawczyni przyznania świadczenia.

/decyzja k.90/91 plik I akt ZUS/

W dniu 4 sierpnia 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. wpłynęło odwołanie M. S. od w/w decyzji , w którym wniosła o jej zmianę. Wnioskodawczyni wskazała , że cierpi na schorzenia natury reumatoidalnej , komorowe zaburzenia rytmu serca , przewlekły zespół bólowy odcinka szyjnego i lędźwiowego oraz otyłość z powodu przewlekłej sterydoterpii. W ocenie wnioskodawczyni nie może ona wykonywać prac fizycznych ( wnioskodawczyni posiada wykształcenie podstawowe).

/odwołanie k.2/

W dniu 28 sierpnia 2014 r. do tutejszego Sądu wpłynęła odpowiedź organu rentowego na w/w odwołanie , w której wniesiono o jego oddalenie. W treści uzasadnienia organ rentowy przytoczył argumentację jak w zaskarżonej decyzji.

/ odpowiedź na odwołanie k.3/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni M. S. urodziła się (...) , posiada wykształcenie podstawowe , wykonywała zawód sprzątaczki.

/bezsporne/

Od dnia 4 kwietnia 2009 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. M. S. miała ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

/bezsporne/

W dniu 21 maja 2014 r. M. S. złożyła wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek k.78/79 plik I akt ZUS/

Lekarz Orzecznik ZUS uznał ,że wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy.

/orzeczenie z dnia 25 czerwca 2014 k.82/83 plik I akt ZUS/

Powyższe orzeczenie zostało zakwestionowane przez organ rentowy.

/wniosek k.86/87 plik I akt ZUS/

Mocą orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS M. S. nie została uznana za niezdolną do pracy.

/ orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 10 lipca 2014 r. k.88/89 plik I akt ZUS/

Powyższe orzeczenie było podstawą do wydania zaskarżonej decyzji.

/decyzja k.90/91 plik I akt ZUS/

Biegły sądowy neurolog nie stwierdził u wnioskodawczyni objawów ogniskowego uszkodzenia układu nerwowego , w szczególności mogących powodować istotne ograniczenie sprawności ruchowej w postaci niedowładów czy porażenia kończyn . Z punktu widzenia neurologa brak jest u wnioskodawczyni podstaw do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy zgodnej z posiadanym poziomem kwalifikacji zawodowych.

/ opinia biegłego sądowego neurologa J. Z. k.6-7 odwrót/

Biegły sądowy reumatolog rozpoznał u wnioskodawczyni reumatoidalne zapalenie stawów. Wnioskodawczyni została uznana za zdolną do pracy zarobkowej.

/opinia biegłego sądowego reumatologa M. W./

Biegły sądowy kardiolog rozpoznał u wnioskodawczyni komorowe zaburzenie rytmu serca , nadciśnienie tętnicze krwi znormalizowane leczeniem farmakologicznym , stenokardię oraz wydolne krążenie. Stwierdzona niemiarowość serca ma charakter zmienny i przy dobrej funkcji skurczowej mięśnia lewej komory serca nie wpływa na hemodynamikę układu krążenia i nie czyni wnioskodawczyni trwale niezdolną do pracy zarobkowej. Występujące zaostrzenia arytmii mogą być leczone w ramach czasowej niezdolności do pracy ( zwolnień lekarskich).

/opinia biegłego sądowego kardiologa S. O. k.11-12/

M. S. załączyła dokumentację medyczną wskazującą na nowe okoliczności dotyczące jego stanu zdrowia.

/dokumentacja medyczna k.39-43/

Biegły sądowy onkolog rozpoznał u wnioskodawczyni raka piersi prawej (...) po kwadrantektomii , po usunięciu węzła wartowniczego we wrześniu 2015 r.; w trakcie uzupełniającej chemioterapii AC ( od 11 listopada 2015 r.). Biegły sądowy stwierdził całkowitą i częściową niezdolność do pracy zarobkowej od 16 września 2015 r. ( od daty przyjęcia do szpitala (...). K.) do 31 grudnia 2017 r.

/opinia biegłego sądowego onkologa S. F. k.44-45/

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie, w szczególności o dokumenty zawarte w aktach sprawy oraz w aktach emerytalnych ZUS.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 748, z późn. zm.)prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy, w rozumieniu ustawy roku o emeryturach i rentach, jest zgodnie z art. 12 osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia daty powstania niezdolności do pracy, trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy, dokonuje w formie orzeczenia lekarz orzecznik ZUS. Od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, która dokonuje rozstrzygnięcia w formie orzeczenia /ust. 2a/. Z kolei Prezes Zakładu, w terminie 14 dni od dnia wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika, może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia i przekazać sprawę do rozpatrzenia komisji lekarskiej /ust. 2d/. Orzeczenie lekarza orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub co do którego nie zgłoszono zarzutu wadliwości, albo orzeczenie komisji lekarskiej, stanowi dla organu rentowego podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczeń przewidzianych w ustawie, do których prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji /ust. 3/.

W rozpoznawanej sprawie zaskarżoną decyzją z dnia 22 lipca 2014 r. organ rentowy, po stwierdzeniu przez Komisję Lekarską w dniu 10 lipca 2014 r. ,że M. S. jest zdolna do pracy, odmówił wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, iż decyzje organu rentowego w sprawach dotyczących świadczeń z ubezpieczenia rentowego mają charakter deklaratoryjny. Organ rentowy stwierdza jedynie, czy zostały spełnione ustawowe warunki nabycia prawa do wnioskowanego świadczenia. Postępowanie sądowe w sprawach dotyczących ubezpieczenia rentowego wszczynane jest w wyniku wniesienia przez ubezpieczonego odwołania od decyzji organu rentowego. Jego przedmiotem jest ocena zgodności z prawem - w aspekcie formalnym i materialnym - decyzji wydanej przez organ rentowy. Badanie legalności decyzji i orzekanie o niej jest możliwe tylko przy uwzględnieniu stanu faktycznego i prawnego istniejącego w chwili wydawania decyzji. Inaczej mówiąc - o zasadności przyznania lub odmowy przyznania świadczenia decydują okoliczności istniejące w chwili ustalania do niego prawa. Postępowanie dowodowe przed sądem jest bowiem postępowaniem sprawdzającym, weryfikującym ustalenia dokonane przez organ rentowy. Biegli sądowi nie zastępują lekarza orzecznika ZUS lub komisji lekarskiej ZUS, a jedynie zgodnie z posiadaną wiedzą specjalistyczną poddają ocenie merytorycznej trafność wydanego orzeczenia o zdolności wnioskodawcy do pracy lub jej braku. Dlatego też późniejsza zmiana stanu zdrowia ubezpieczonego nie może stanowić - co do zasady - podstawy do uznania decyzji za wadliwą i jej zmiany przez sąd / por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2007 r. I UK 316/06, opubl: M. P. Pr. rok 2007, Nr 11, poz. 600/.

W toku niniejszego postępowania pojawiły się nowe okoliczności dotyczące stanu zdrowia wnioskodawczyni i okoliczność ta nie mogła stanowić podstawy do uznania zaskarżonej decyzji ZUS za wadliwą, skoro jest to okoliczność nowa, nieznana dotąd Lekarzowi Orzecznikowi ZUS, Komisji Lekarskiej ZUS ,ani organowi rentowemu w chwili wydawania decyzji.

Zgodnie z art. 477 14 § 4 k.p.c. w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, jeżeli podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie.

W konsekwencji Sąd Okręgowy, stosownie do treści art. 477 14 § 4 k.p.c., zobligowany był uchylić zaskarżoną decyzję z dnia 22 lipca 2014 roku oraz przekazać sprawę do rozpoznania organowi rentowemu , a także umorzyć postępowanie.

ZARZĄDZENIE

odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ZUS, któremu udzielić zgody na wypożyczenie akt rentowych