Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 1530/12

POSTANOWIENIE

Dnia 30 sierpnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA:

Jan Gibiec (spr.)

Sędzia SA:

Sędzia SA:

Aleksandra Marszałek

Małgorzata Bohun

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z powództwa: P. B.

przeciwko: G. I.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 19 lipca 2012 r., sygn. X GC 281/12

p o s t a n a w i a: uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zaskarżonym postanowieniem stwierdził swą niewłaściwość miejscową i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w P.Wydziałowi Gospodarczemu, albowiem właściwość Sądu w rozpoznawanej sprawie winny być oceniana w świetle art. 27 k.p.c., a więc miejsca zamieszkania pozwanego.

W zażaleniu na powyższe postanowienie powód, domagając się jego uchylenia wskazał, że skierowanie powództwa do Sądu Okręgowego we Wrocławiu uzasadnia treść art. 34 k.p.c. Powód domaga się bowiem zapłaty w oparciu o łączącą strony umowę, a skoro miejscem jej wykonania jest Wrocław i tamże powinno zostać spełnione dochodzone roszczenie (art. 454 § 1 k.c.). Skoro powód, wniósł pozew do Sądu Okręgowego we Wrocławiu, to tym samym dokonał wyboru sądu i Sąd meriti wyborem tym jest związany.

W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o jego oddalenie i zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest trafne.

Niewątpliwie w rozpoznawanej sprawie nie miał zastosowania art. 46 k.p.c., albowiem strony nie zawarły umowy prorogacyjnej, przepis ten nie stanowił podstawy przekazania, stąd polemika z argumentacją zażalenia w tej części jawi się jako zbędna.

Trafne jest natomiast stanowisko powoda, że o właściwości sądu w rozpoznawanej sprawie winna przesądzać treść art. 34 k.p.c.

Nie ulega wątpliwości, że dochodzone przez powoda roszczenie wynika z umowy, a zgodnie z treścią art. 34 k.p.c. w sporach o wykonanie umowy powód może skorzystać z tzw. właściwości przemiennej sądu, a więc bądź wytoczyć powództwo według właściwości ogólnej wyznaczonej miejscem zamieszkania pozwanego, bądź z właściwości uregulowanej w tym przepisie, a związanej z miejscem wykonania zobowiązania. Skoro, co trafnie zauważa powód, żądanie wykonania umowy jakie przysługuje powodowi jest żądaniem pieniężnym, to zgodnie z treścią art. 454 § 1 zd. 2 k.c. miejscem spełnienia takiego świadczenia jest miejsce zamieszkania powoda. W kontekście powyższego oraz mając na uwadze treść art. 34 k.p.c. nie ulega wątpliwości, że Sąd Okręgowy we Wrocławiu jest sądem miejscowo właściwym do rozpoznania niniejszej sprawy.

Przyjęciu właściwości Sądu Okręgowego we Wrocławiu nie stoi na przeszkodzie także to, ze powód w pozwie nie uzasadnił właściwości przemiennej. Sąd Apelacyjny ma na względzie, że stosownie do treści art. 187 k.p.c. obligatoryjnym warunkiem pozwu jest przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających właściwość sądu wówczas, gdy opiera się ona na umowie
(art. 46 k.p.c.) lub gdy zależy od wyboru powoda (art. 31-37 k.p.c.). Przepis ten stanowi o koniecznych elementach pozwu, a zatem odnosi się do treści samego pozwu jako pisma procesowego. Zważyć jednak należy, że przytoczenie okoliczności uzasadniających właściwość sądu nie musi mieć charakteru wyodrębnionej jednostki redakcyjnej pozwu, jednakże okoliczności te muszą jednoznacznie wynikać z samej treści żądania lub z przytoczonych w pozwie okoliczności faktycznych.

W niniejszej sprawie dokonanie wyboru Sądu właściwego przemiennie zgodnie z treścią art. 34 k.p.c. przez powoda wynika z przytoczonych okoliczności faktycznych, w zestawieniu z treścią załączonych do pozwu dokumentów, w szczególności pisma datowanego na dzień 29.09.2011 r. (k. 21-23), z którego wynika, że powód zamierza skierować roszczenia wobec pozwanego do sądu według właściwości przemiennej, możliwe było ustalenie właściwości przemiennej tego Sądu.

W tych okolicznościach podniesiony przez pozwanego zarzut niewłaściwości miejscowej nie był skuteczny, a co za tym idzie zaskarżone postanowienie o przekazaniu sprawy Sądowi Okręgowemu w P. należało uchylić.

W świetle powyższego Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. O kosztach postępowania zażaleniowego orzeknie Sąd I instancji w orzeczeniu kończącym postępowanie (art. 108 § 1 k.p.c.).

mw