Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 02 czerwca 2014 roku (data prezentaty) małoletnia powódka I. C., reprezentowana przez przedstawicielkę ustawową U. C., wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego R. C. wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 15 września 2011 roku, w sprawie o sygn. akt I C 579/11, z kwoty 244 zł do kwoty 1 000 zł miesięcznie, poczynając od 01 sierpnia 2012 roku oraz zasądzanie od pozwanego, na rzecz powódki, kosztów procesu według norm przepisanych /k. 1 – 7/.

Pozwany R. C. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki, na rzecz pozwanego, kosztów postępowania /k. 30 – 31/. Ostatecznie uznał powództwo o podwyższenie alimentów do kwoty 50 – 60 zł, poczynając od dnia wyroku /k. 160/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dotychczasowy obowiązek alimentacyjny pozwanego, na rzecz małoletniej powódki, ustalony został wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 15 września 2011 roku, w sprawie o sygn. akt I C 579/11, na kwotę 244 zł miesięcznie. Strony mieszkały wówczas w B.. Matka mieszkała z dzieckiem w kawalerce wynajmowanej za kwotę 700 zł. Nie posiadała pracy; do lipca 2011 roku posiadała pracę sezonową w hotelu na M.. Nie posiadała zobowiązań finansowych, utrzymywała się z oszczędności. Pozwany był osobą bezrobotną. W trakcie trwania małżeństwa nie pracował, z wyjątkiem 3 miesięcy w początkowym okresie małżeństwa rodziców małoletniej. Małoletnia I. była zdrowym dzieckiem. Uczęszczała na balet (250 zł rocznie), język angielski (20 – 30 zł za godzinę). Posiada kontakt z ojcem dwa razy w tygodniu, w co drugi weekend, ferie, wakacje oraz w święta /orzeczenie kończące z akt sprawy Sądu Okręgowego w Białymstoku sygn. akt I C 579/11, k. 114, 156, 158 – 159 akt przedmiotowej sprawy/.

Aktualnie sytuacja stron jest następująca:

Małoletnia I. ma 14 lat. Od sierpnia 2012 roku mieszka z matką w W.; aktualnie z matką i partnerem matki. Jeździ konno, chodzi na zajęcia taneczne, uczy się języka hiszpańskiego. Od października 2013 roku, nie utrzymuje kontaktów z ojcem; w trakcie rozmowy telefonicznej pozwany pokłócił się z córką. Pozwany utrzymuje, iż córka była wobec niego agresywna, arogancka /k. 114, 157, 159/. Miesięczny koszt utrzymania dziecka matka określiła na kwotę 2 908 zł w tym: wyżywienie 600 zł, leki, wizyty lekarskie, dentysta 100 zł, odzież 200 zł, bielizna 100 zł, buty 200 zł, środki czystości 100 zł, telefon 50 zł, Internet 50 zł, komunikacja miejska 100 zł, udział w kosztach utrzymania mieszkania 300 zł, energia elektryczna 70 zł, gaz 25 zł, woda 90 zł, ogrzewanie 150 zł, uroczystości dziecka 70 zł, kieszonkowe 20 zł, kino, prasa 40 zł, podręczniki 50 zł, zeszyty, przybory 50 zł, składka na ubezpieczenie i inne związane z edukacją 15 zł, zajęcia dodatkowe: basen 25 zł, konie 83 zł, wycieczki szkolne, kolonie, obozy 300 zł /k. 4/. Na rozprawie wskazała kwotę 2 000 zł w tym: wyżywienie 600 zł, ubrania 200 – 300 zł, bielizna osobista, kosmetyki około 150 zł, koszty leczenia zębów 800 zł, język angielski 200 zł, jazda konna 50 zł za jedną jazdę. W grudniu 2014 roku wyjechała do M.; koszt wyjazdu to 1 400 – 1 500 zł /k. 157/.

Matka małoletniej, U. C., ma 41 lat. Z zawodu jest politologiem. Pracuje jako manager restauracji. Do W. przeprowadziła się z uwagi na ofertę pracy; zarabiała około 3 000 zł netto plus prowizje. Zamieszkała z córką w mieszkaniu wynajętym za kwotę 1 700 zł. Deklaruje, iż po przeprowadzce do W. zaciągała pożyczki u braci, które następnie oddawała. Aktualnie deklaruje zarobki rzędu 3 500 – 4 000 zł netto miesięcznie. Pozostaje w nieformalnym związku od 2011/2012 roku. Aktualnie mieszka z córką i partnerem w mieszkaniu wynajętym za kwotę 3 000 zł plus opłaty za media /k. 156 – 157, 160/. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z partnerem, dzieląc się kosztami jego utrzymania po połowie /k. 157/. Jest właścicielką kawalerki w B., zamieszkałej przez dziadków macierzystych małoletniej. Koszty utrzymania mieszkania ponoszą rodzice U. C.. Matka małoletniej deklaruje leczenie na chorobę H., przyjmowanie hormonu za kwotę 50 – 100 zł miesięcznie. Nie ponosi kosztów wizyt lekarskich; jest objęta pakietem ubezpieczeniowym partnera /k. 157/.

Pozwany, R. C., ma 42 lata. Posiada wykształcenie wyższe; ukończył studia na Politechnice B., na kierunku Mechanika i (...) /k. 102/. Nigdy nie pracował w zawodzie /k. 159/. Pozostaje na utrzymaniu rodziców emerytów oraz brata mieszkającego na stałe we Francji. Ojciec pozwanego dorabia jako pracownik ochrony. Sporadycznie podejmuje prace dorywcze. Nie poszukiwał pracy poza granicami Polski /k. 134, 158/. Jest właścicielem mieszkania o powierzchni około 60 m ², w którym mieszka. Nie pozostaje z związku. Nie posiada zobowiązań finansowych. Małoletnia powódka jest jedynym dzieckiem pozwanego. Pozwany usiłował nawiązać kontakt telefoniczny, e – mailowy z córką, ale małoletnia nie odbiera telefonu ani od pozwanego, ani od dziadków ojczystych /k.134, 159/. Własne miesięczne koszty utrzymania pozwany ocenia na kwotę 1 100 – 1 300 zł w tym: alimenty na córkę 244 zł, czynsz 340 zł, energia elektryczna 68 zł, Internet 61 zł, telefon 20 zł, wyżywienie 400 zł, ubrania, bielizna, buty 100 zł, inne wydatki domowe 250 zł, bilety 40 zł /k. 39, 158/. Deklaruje, iż taką kwotę, na własne utrzymanie, otrzymuje od rodziców i brata /k. 158/. Nie leczy się na przewlekłe dolegliwości. Deklaruje w przeszłości problemy zdrowotne z nerkami, które aktualnie mają ograniczać możliwości podjęcia pracy fizycznej. Bierze udział w maratonach, półmaratonach, wyścigach kolarskich. Pozwany nie zgadzał się na przeprowadzkę córki do W. /k. 43, 134, 158 – 159/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, a w szczególności: przesłuchania powódki /k. 156 – 158, 160/, przesłuchania pozwanego /k.158 – 159/, zeznań świadków: K. K. /k. 114/, H. C. /k. 133 – 134/, orzeczenia kończącego z akt sprawy Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie o sygn. akt I C 579/11.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 krio, rodzice mają obowiązek świadczeń względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Jak stanowi natomiast treść art. 135 § 1 i 2 krio, zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zmiana obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 138 krio, możliwa jest w razie zmiany stosunków tzn. wtedy, gdy zmianie ulegają uzasadnione potrzeby uprawnionego albo możliwości zarobkowe zobowiązanego. Zmiana taka musi jednak być istotna.

W ocenie Sądu od dnia poprzedniego orzeczenia alimentacyjnego nastąpiła istotna zmiana, w rozumieniu art. 138 krio, uzasadniająca podwyższenie alimentów do kwoty 900 zł miesięcznie.

Przede wszystkim wzrosły uzasadnione potrzeby małoletniej. Miesięczny koszt utrzymania dziecka matka określiła na kwotę 2 908 zł, której w ocenie Sądu nie wykazała. W ocenie Sądu uzasadnione potrzeby dziecka zaspokaja aktualnie kwota około 1 600 zł w tym: wyżywienie 500 zł, leki, wizyty lekarskie, dentysta 100 zł, odzież, obuwie, bielizna 200 zł, środki czystości, kosmetyki 100 zł, telefon 50 zł, karta miejska 50 zł, udział w opłatach za media około 200 zł (1/3 z 500 – 600 zł), rozrywka 100 zł, przybory szkolne 50 zł, składka na ubezpieczenie i inne związane z edukacją 15 zł, język angielski 200 zł, jazda konna 50 zł. Sąd nie podziela stanowiska pozwanego, iż koszty utrzymania małoletniej zostały zawyżone przez matkę dziecka. Warto w tym miejscu zauważyć, iż do kosztów utrzymania dziecka matka nie zaliczyła udziału w kosztach czynszu najmu mieszkania, a jedynie w opłatach za media.

Powódka dochodziła w przedmiotowym postępowaniu podwyższenia alimentów od dnia 01 sierpnia 2012 roku. Zgodnie z treścią art. 137 § 2 krio, przedstawicielka ustawowa małoletniej musiałaby wykazać, iż przed wniesieniem powództwa o alimenty małoletnia powódka posiadała niezaspokojone potrzeby. W ocenie Sądu powyższej okoliczność nie wykazała. Oczywiście Sąd dostrzega wzrost kosztów utrzymania dziecka od momentu przeprowadzki do W.. Matka małoletniej posiadała jednak pracę, zarabiała około 3 000 zł netto oraz otrzymywała prowizje. W ocenie Sądu zaspokajała wówczas uzasadnione potrzeby córki.

Możliwości zarobkowe pozwanego, w ocenie Sądu, pozwalają na alimentowanie córki w kwocie 900 zł miesięcznie, poczynając od dnia złożenia pozwu. Pozwany jest młodym, zdrowym, dyspozycyjnym mężczyzną. Mieszka sam, nie posiada obowiązków opiekuńczych. Sąd nie daje wiary problemom zdrowotnym pozwanego, skoro bierze udział w maratonach, półmaratonach, wyścigach kolarskich – czyli wydarzeniach sportowych wymagających od pozwanego pełnej sprawności fizycznej oraz bardzo dobrego stanu zdrowia. A zatem pozwany może z powodzeniem podejmować prace fizyczne. Pozwany, za aprobatą rodziny, pozostaje na utrzymaniu rodziców i brata. Taka sytuacja nie zwalnia jednak pozwanego z obowiązku wykorzystywania wszystkich swoich możliwości zarobkowych w celu łożenia na utrzymania córki. Jeżeli rodzina pozwanego zgadza się utrzymywać pozwanego, to pozwany powinien pracować i zarabiać przynajmniej na alimenty dla córki. Jeżeli ojciec pozwanego – emeryt – dorabia do emerytury, to tym bardziej pracę może podjąć pozwany. Pozostałe uzasadnione potrzeby córki powinna pokrywać matka małoletniej. Na koniec podnieść należy, iż od półtora roku pozwany nie utrzymuje kontaktu z córką. Całkowity ciężar opieki i wychowania spoczywa na matce dziecka. Wprawdzie pozwany podejmował bezskuteczne próby kontaktu telefonicznego z córką, jednakże nie podjął próby kontaktu bezpośredniego, w celu wyjaśnienia nieporozumienia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, uwzględniając uzasadnione potrzeby dziecka oraz możliwości zarobkowe i majątkowe rodziców małoletniej, wkład osobisty każdego z rodziców w wychowanie i opiekę nad córką, Sąd na mocy art. 133 § 1 krio w zw. z art. 135 § 1 i 2 krio w zw. z art. 138 krio, orzekł, jak w sentencji.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z art. 13 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.05.167.1398). Na koszty złożyły się: nieuiszczona opłata sądowa (358 zł) oraz zwrot kosztów podróży świadka (290,85 zł).

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.