Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa P. O.

przeciwko C. O. o podwyższenie alimentów

1) podwyższa alimenty ustalone w wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 01.12.2014 roku w sprawie o rozwód od pozwanego C. O. na rzecz jego syna P. O. ur. (...) z kwoty 400 złotych miesięcznie do kwoty po 700 (siedemset) złotych miesięcznie płatne do rąk P. O. do dnia 15 –tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat poczynając od 1 marca 2016 roku,

2) w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3) kosztami postępowania obciąża pozwanego C. O. i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej,

4) wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 28 lipca 2016 r. P. O. wniósł do tutejszego Sądu pozew o alimenty przeciwko ojcu C. O., wnosząc o zasądzenie na jego rzecz kwoty po 1.000 zł miesięcznie płatnych do rąk powoda do 10-go dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 lipca 2015 r. oraz zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania. Swoje stanowisko powód uzasadnił wysokimi kosztami życia w W., w której obecnie kontynuuje naukę w liceum oraz potrzebą uczęszczania na korepetycje przygotowujące do matury. Wskazał, iż ojciec jest właścicielem trzypokojowego mieszkania, domku letniskowego, garażu, samochodu oraz akcji spółek (...) i (...), z których corocznie otrzymuje dywidendy, wyjeżdża również na zagraniczne wyjazdy.

Powód zmodyfikował ostatecznie swoje powództwo żądając kwoty 900 zł miesięcznie tytułem alimentów.

Pozwany C. O. zadeklarował możliwość przekazywania na rzecz syna alimentów w kwocie 500 zł miesięcznie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

P. O. ur. (...), jest synem C. O. i K. O., których małżeństwo zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 01.12. 2014r. w sprawie o rozwód syg. akt VI RC 1300/14 w którym to orzeczeniu alimenty na rzecz P. O. od jego ojca ustalone zostały w wysokości 400 złotych miesięcznie.

P. O. obecnie ma 18 lat, obecnie jest uczniem III klasy liceum w W., do którego przeniósł się w trakcie trwania ostatniego roku szkolnego. W dniu osiągnięcia pełnoletności zabrał papiery z dotychczasowego liceum i przeniósł się do W., nie informując o tym rodziców. Po ukończeniu szkoły średniej zamierza studiować prawo. Wynajmuje pokój płacąc za to 500 złotych miesięcznie. Ma wadę serca i choruje na nadciśnienie, przyjmuje leki na stałe, które kosztują 95 zł. Obecnie utrzymują go oboje rodzice, ojciec przekazuje 400 zł, matka 500 zł, na dodatkowe potrzeby otrzymuje środki od matki. Nie jest w stanie dodatkowo dorabiać z uwagi na kontynuowanie nauki w systemie dziennym. Koszty niezbędne dla swojego utrzymania określił na kwotę 1705 zł miesięcznie. Nie chce wrócić do domu rodzinnego z uwagi na złą atmosferę, kłótnie, awantury. Nie kontaktuje się z rodziną, nie odbiera telefonów od ojca, utrzymuje jedynie kontakt z matką. Nie widzi możliwości powrotu do rodzinnego miasta uzasadniając to tym, że poziom wydziału prawa w O. jest niski, a koszty wynajmu są podobne do tych, które ponosi w W.. Powód załączył również wyliczenie miesięcznych kosztów swego utrzymania na 1705 zł miesięcznie i podał, że wynajem pokoju to wydatek 500 zł, karta miejska-55 zł, telefon 45 zł, wyżywienie 320 zł, odzież 250 zł, środki czystości i higieny osobistej -180 zł, środki piorące 50 zł, wydatki na kulturę 100 zł, na podręczniki i przybory szkolne- 60 zł, nieprzewidziane wydatki takie jak wizyta u stomatologa- 40 zł, korepetycje- 70 zł, fryzjer- 35 zł.

C. O. ma 55 lat, wyższe wykształcenie, pracuje od 2011 r. jako specjalista do spraw sprzedaży w firmie (...) sp. z o. o. z wynagrodzeniem miesięcznym 2516,26 zł netto (k. 46). Na święta otrzymuje dodatki do wynagrodzenia, premie kwartalne, które są zależne od obrotu, marży. Posiadał po zmarłej mamie akcje firmy (...), które sprzedał (k. 54-55). Pieniądze uzyskane z tego tytułu przeznaczył częściowo na spłatę kredytu, resztę na bieżące potrzeby. Oprócz powoda posiada jeszcze jednego syna w wieku lat 15, na którego przekazuje alimenty w wysokości 400 zł, zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie sygn. VI RC 1300/14. Obecnie zamieszkuje w lokalu przy ul. (...) w O., jest to mieszkanie brata, który przebywa w W.. Własne koszty utrzymania określił na kwotę 1800 zł, na którą składają się: czynsz, fundusz remontowy, opłaty za media, zobowiązania kredytowe i alimentacyjne. Pozostałą mu z wynagrodzenia kwotę 650 zł przeznacza na zakup wyżywienia, odzieży, paliwa. Posiada współwłasność w nieruchomości rekreacyjnej o pow. 4 arów, nie zna wartości tej nieruchomości, musiałby porozumieć się z bratem co do jej sprzedaży. Potwierdza, że był w M., A., ale w M. tylko przez trzy dni. Kwestionował koszty utrzymania przedstawione przez powoda w części dotyczącej wydatków na odzież w kwocie 250 zł i kulturę w kwocie 100 zł, czy koszty korepetycji, uznając te koszty za zawyżone i nieuzasadnione.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o materiał dowodowy zebrany w aktach sprawy oraz dowód z przesłuchania stron w trybie art. 299 i 304 Kodeksu postępowania cywilnego.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo należało uwzględnić tak jak w orzeczeniu, zaś w pozostałym zakresie oddalić.

Zgodnie z art. 133 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Co do dzieci pełnoletnich to rodzice mogą także uchylić się od świadczeń alimentacyjnych, jeżeli są one połączone z nadmiernym uszczerbkiem dla rodzica lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się (art.133§3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Natomiast art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewiduje, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

W niniejszej sprawie należało stwierdzić, że P. O. mimo iż jest pełnoletni nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Uczy się w szkole średniej, zamierza zdawać maturę, nie jest możliwe aby teraz podjął pracę. Zdaniem Sądu ponadto dokłada starań w celu samodzielnego utrzymania się, gdyż dotychczas nie powtarzał klasy, naukę realizuje zgodnie z tokiem. W ocenie Sądu świadczenia alimentacyjne nie są w także z nadmiernym uszczerbkiem na utrzymaniu strony pozwanej. C. O. pracuje i osiąga stałe dochody. Sąd wziął pod uwagę że jest on zobowiązany do alimentacji młodszego syna, ale również musi współuczestniczyć w utrzymaniu starszego syna, do czasu, kiedy ten zacznie utrzymywać się samodzielnie. Sytuacja stron jest skomplikowana przez to, że powód wyprowadził się z domu rodzinnego, ale pozwany potwierdził, że w domu sytuacja była konfliktowa, nie było spokoju, zatem być może było to rozwiązanie, które pozwoliło P. osiągnąć spokój i umożliwiło mu kontynuowanie nauki. Winien on jednakże ustalić z rodzicami kwestię swojej przeprowadzki i czy będą w stanie pokrywać koszty jego utrzymania w W., a nie stawić ich przed faktem dokonanym. Tymczasem powód podjął decyzję o wyprowadzce nie ustalając tego z rodzicami i przerzucił na nich tym samym ciężar swojej decyzji, nie do końca zresztą uzasadnionej.

Biorąc jednak pod uwagę, że powód kontynuuje naukę w liceum, uznając, że ponosi istotne koszty utrzymania, choć Sąd nie podziela stanowiska powoda co do wszystkich wydatków uznanych za niezbędne, chociażby kosztów odzieży, to należy powodowi zapewnić środki niezbędne do utrzymania, takie jak wyżywienie, którego miesięczne koszty Sąd ocenił na 700 zł, koszty mieszkania 500 zł, koszty nauki, i innych niezbędnych potrzeb.

W związku z powyższym w ocenie Sądu ojciec powinien jednak te koszty ponosić przynajmniej w połowie w kwocie 700 zł, ażeby umożliwić synowi ukończenie szkoły średniej. Jeśli syn zda maturę, winien uzgodnić z rodzicami, czy stać ich na utrzymywanie go na studiach, albowiem mając rodzinę w W., czy też wynajmując pokój jak dotychczas, powód może podjąć pracę i studiować zaocznie lub wieczorowo. W pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

Sąd zatem częściowo uznał zasadność powództwa P. O., ale dopiero od marca 2016 r., uznając, że za okres wcześniejszy pozwany nie byłby w stanie wyrównać podwyższenia alimentów, a zatem zobowiązał go jedynie do uiszczenia w marcu dodatkowo zasądzonej kwoty 300 zł i kolejno w następnych miesiącach po 700 zł, do czasu ukończenia nauki przez syna lub do czasu osiągnięcia możliwości podjęcia zatrudnienia przez P. O..

Sąd obciążył kosztami pozwanego, albowiem strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych jest ustawowo zwolniona od ponoszenia kosztów sądowych. Zatem z uwagi na powyższe nakazano pobrać od pozwanego kwotę 180 zł tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej.

Zgodnie z art. 333 § 1 pkt. 1 Kodeksu postępowania cywilnego Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.