Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XI GC 41/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 25 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Wójcik-Wojnowska

Protokolant: Karolina Mateja

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2016 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa A. N.

przeciwko L. G., R. C.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanych solidarnie L. G., R. C. na rzecz powoda A. N. kwotę 3604,35 zł (trzy tysiące sześćset cztery złote trzydzieści pięć groszy) z ustawowymi odsetkami (od dnia 1 stycznia 2016 roku z ustawowymi odsetkami za opóźnienie) liczonymi od kwoty 2604,87 zł (dwa tysiące sześćset cztery złote osiemdziesiąt siedem groszy)

od dnia 30 maja 2015 r. roku do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 798,00 zł (siedemset dziewięćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 41/15

UZASADNIENIE

Powód A. N. wniósł o zasądzenie od pozwanych L. G. i R. C. solidarnie kwoty 3.604,35 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 2.604,87 zł od dnia 28 marca 2013 r. i kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w G. umowę o roboty budowlane. Wyjaśnił, że prawidłowo wykonał zlecone prace, za które wystawił fakturę VAT na kwotę 5.604,87 zł. Dodał, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. zapłaciła część wynagrodzenia w kwocie 2.604,87 zł. Wskazał, że na dochodzoną kwotę składają się wierzytelności powoda, przysługujące mu od spółki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G., a nie zaspokojone w toku postępowania egzekucyjnego wobec tej spółki, za które pozwani odpowiadają jako członkowie zarządu spółki. Podał, że wezwał pozwanych do dobrowolnego spełniania świadczenia pieniężnego, jednakże wezwanie pozostało bezskuteczne.

W dniu 12 października 2015 roku Referendarz Sądowy w XI Wydziale Gospodarczym Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwani L. G. i R. C. złożyli sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości oraz wnieśli o zasądzenie od powoda na ich rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego.

W uzasadnieniu pozwani przyznali, że strony łączyła umowa, jednakże nie w takim kształcie jak przedstawia to powód. Zarzucili, że wynagrodzenie zostało ustalone w formie ryczałtowej w wymiarze 3.000 zł brutto. Zaprzeczyli, jakoby spółka zlecała powodowi wykonanie innych prac.

W piśmie z dnia 29 stycznia 2016 r. powód podtrzymał stanowisko w sprawie. Nadto, podniósł, że zarzuty pozwanych co do treści umowy nie mogą zostać uwzględnione, z uwagi na prawomocne zakończenie sprawy przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 lutego 2013 powód wystawił spółce (...) fakturę VAT nr (...) na kwotę 5.604,87 zł, tytułem wynagrodzenia za odśnieżanie dachu. W dniu 28 marca 20 (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zapłaciła A. N. część wynagrodzenia w kwocie 3.000 zł.

Dowód:

- faktura VAT, k. 13,

- potwierdzenie przelewu, k. 14.

W czasie powstania ww. zobowiązania członkami zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. byli R. C. i L. G..

Dowód:

- odpis pełny z KRS, k. 20 – 22v.

W dniu 4 sierpnia 2014 r. Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy w W. w sprawie pod sygn. akt IX GNc 6465/14 wydał nakaz zapłaty, w którym nakazał (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G., aby zapłaciła na rzecz A. N. kwotę 2.604,87 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 28 marca 2013 r. do dnia zapłaty oraz koszty procesu w kwocie 642 zł. Nakaz zapłaty uprawomocnił się i został zaopatrzony w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 9 grudnia 2014 r. z przyznaniem stronie powodowej kwoty 66 zł kosztów postepowania klauzulowego.

Dowód:

- nakaz zapłaty, k. 15,

- klauzula wykonalności, k. 15v.

A. N. wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G.. Egzekucja prowadzona przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Goleniowie N. K. (1) pod sygn. akt KM 3553/14 okazała się bezskuteczna.

Komornik Sadowy przy Sądzie Rejonowym w Goleniowie N. K. (2) naliczył koszty przedmiotowego postępowania egzekucyjnego w łącznej wysokości 141,48 zł i stwierdził ich poniesienie przez wierzyciela, zaś postanowieniem z dnia 12 maja 2015 r. przyznał powodowi zwrot kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym w kwocie 150 zł.

Dowód:

- postanowienia Komornika Sądowego z 12.05.2012 r., k.16 – 19.

Pismem z dnia 22 maja 2015 r. (błędnie datowanym na dzień 22 maja 2014 r.) powód wezwał R. C. i L. G. do dobrowolnego spełnienia świadczenia pieniężnego w kwocie 3.454,35 zł do dnia 29 maja 2015 r. Wezwanie zostało doręczone R. C. i L. G. w dniu 27 maja 2015 r.

Dowód:

- pismo, k. 23 – 24,

- potwierdzenie odbioru, k. 24 – 24v.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest niemal w całości uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 299 § 1 k.s.h. jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. § 2 powołanego przepisu stanowi, że członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w § 1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody. Przepisy § 1 i § 2 nie naruszają przepisów ustanawiających dalej idącą odpowiedzialność członków zarządu (§ 3). Ciężar wykazania okoliczności zwalniających z odpowiedzialności spoczywa na pozwanym członku zarządu.

Istnienie zobowiązania i bezskuteczność egzekucji powód wykazał, przedkładając tytuł wykonawczy przeciwko spółce i postanowienie komornika stwierdzające bezskuteczność egzekucji, a więc dokumenty urzędowe. Pozwani dokumentów tych nie zakwestionowali. Nie było też sporne, że pozwani pełnili funkcję członków zarządu spółki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. w spornym okresie. Pozwani żądając oddalenia powództwa wskazywali na nieistnienie zobowiązania (w ich ocenie całe należne wynagrodzenie – 3000 zł – zostało uiszczone). Obrona taka nie mogła doprowadzić do oddalenia powództwa.

Zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury w sprawie, w której powód dochodzi roszczenia na podstawie art. 299 § 1 k.s.h. przedstawiając prawomocny wyrok będący źródłem zobowiązania spółki wobec powoda, Sąd nie ma możliwości badania czy określone nim zobowiązanie istnieje, a jeśli tak, to w jakim rozmiarze (wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 17 lipca 1997 r., III CKN 126/97, OSP 1998/3/62, z dnia 27 października 2004 r., IV CK 148/04, LEX nr 146344, uchwała z dnia 20 grudnia 2001 r., III CZP 69/01, OSNC 2002 wyrok z dnia 7 lutego 2007 r., III CSK 227/06, OSNC-ZD 2008/1/19). Bez znaczenia pozostaje, że orzeczenie jakie zapadło w sprawie z powództwa powoda przeciwko spółce było nakazem zapłaty. Stosownie do treści art. 353 2 k.p.c. do nakazów zapłaty stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej. Nakaz zapłaty ten uprawomocnił się wobec niewniesienia przez spółkę sprzeciwu od niego, i jako taki korzysta ze wszystkich atrybutów prawomocnego wyroku sądowego, w szczególności z prawomocności materialnej określonej w art. 365 § 1 k.p.c., tj. związania sądów ustalonym w nim stanem prawnym.

Pozwani członkowie zarządu nie mogą zatem bronić się zarzutami przysługującymi ewentualnie spółce, których spółka nie wykorzystała w sprawie, w której wydano tytuł egzekucyjny przeciwko niej. Prowadziłoby to bowiem do podważenia prawomocnego orzeczenia zapadłego przeciwko spółce przez ponowne badanie zasadności zasądzonego już w nim świadczenia, co jest w świetle art. 365 § 1 k.p.c. niedopuszczalne. Z tego też względu oddaleniu podlegały wnioski dowodowe, zmierzające do podważenia treści orzeczenia wydanego przeciwko spółce.

Uwzględnieniu podlegało zatem roszczenie powoda domagającego się zapłaty 2.604,87 zł tytułem należności głównej, 642 zł tytułem kosztów postępowania sądowego, 66 zł tytułem kosztów postępowania klauzulowego, 141,48 zł tytułem kosztów postępowania egzekucyjnego oraz 150 zł tytułem kosztów zastępstwa w postępowaniu egzekucyjnym – łącznie: kwoty 3.604,35 zł.

Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o przepis art. 481 k.c. stanowiący, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. O ile strony nie ustaliły inaczej wierzycielowi należą się odsetki ustawowe. W przypadku roszczenia odszkodowawczego termin spełnienia świadczenia określa art. 455 k.c., zgodnie z którym jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.

Z pisma z dnia 22 maja 2014 r. i załączonych do niego potwierdzeń odbioru wynika, iż pozwanym wyznaczono termin spełnienia świadczenia do dnia 29 maja 2015 r. Odsetek za opóźnienie powód domagać się może zatem dopiero od dnia 30 maja 2015 r. W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w 108 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszym postępowaniu powód jest wygrywającym sprawę w całości w zakresie roszczenia głównego. Na poniesione przez powoda koszty złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 181 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 600 zł ustalone zgodnie z treścią § 6 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z 2002 r. z późn. zmianami).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)