Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 29 stycznia 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie VI Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: M. O.

Protokolant: Patryk Gobber

w obecności Prokuratora: Julity Gumowskiej

po rozpoznaniu sprawy w dniu 27 stycznia 2015 roku

J. F.

urodzonego (...) w K.

syna P. i S. z d. F.

oskarżonego o to, że:

w dniu 6 listopada 2010 roku w m. S. działając wspólnie i w porozumieniu z innym ustalonym sprawcą dokonał kradzieży z włamaniem do mieszkania poprzez wyłamanie zamka w drzwiach wejściowych, a następnie zabrał w celu przywłaszczenia młotek z metalową rękojeścią, paczkę papierosów marki A., o łącznej wartości strat 8 zł czym działał na szkodę M. S. (1), przy czym dokonał tego będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 13 stycznia 2006 roku sygn. akt VI K 794/10, na karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 2 miesięcy, którą odbył w okresie od 5 maja 2007 roku do 26 stycznia 2008 roku oraz uprzednio skazanym za podobne przestępstwo wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 2 lipca 2008 roku sygn. akt VI K 953/07, na karę 1 roku i 10 miesięcy, którą odbył w okresie od 26 stycznia 2008 roku do 26 listopada 2009 roku,

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1kk

I.  Uznaje oskarżonego J. F. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu uznając ten czyn za wypadek mniejszej wagi kwalifikując go z art. 279 § 1 kk zw. z art. 283 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za ten czyn na tej podstawie wymierza J. F. karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu w poczet orzeczonej kary dzień zatrzymania 07.11.2010r.

III.  Na podstawie art. 627 zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w sprawie wymierzając mu opłatę w kwocie 180 zł.

VI K 973/13

UZASADNIENIE

M. S. (1) mieszka w (...)/5. W dniu 6 listopada 2010 r. przed godziną 16:00 wyszedł z mieszkania, zamknął drzwi i udał się do swojego siostrzeńca, który mieszka w pobliżu.

J. F. i A. C. w dniu 6 listopada 2010 roku spożywali alkohol w postaci wódki w ilości 0,5 l i 0,7 l. Około godziny 16:00 udali się do bloku położonego w (...). Najpierw pukali w drzwi mieszkania J. S. (1), a następnie postanowili udać się do M. S. (1). Zaczęli pukać, kopać w drzwi, jednak nikt nie otwierał. Wobec powyższego wyłamali zamek i weszli do środka. Będąc w mieszkaniu bardzo głośno się zachowywali, a opuszczając je, zabrali młotek z metalową rękojeścią oraz paczkę papierosów marki A.. Schodząc po schodach, na dole spotkali J. M.. Dali mu młotek, który chwilę wcześniej zabrali z mieszkania M. S. (1), mówiąc aby go wyrzucił lub schował, a następnie opuścili budynek.

M. S. (1), wracając do mieszkania, spotkał J. M., który oddał mu młotek. Kiedy mężczyzna wszedł na górę, zorientował się, że drzwi od jego mieszkania są otwarte, zamek wyłamany, a w mieszkaniu panuje bałagan, wobec czego zawiadomił policję.

W dniu 20 marca 2014 roku A. C. został skazany za włamanie do mieszkania M. S. (1) dokonane w dniu 06.11.2010r., wspólnie i w porozumieniu z inną osobą i za ten czyn na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrok uprawomocnił się 28.03.2014r.

Dowód:

zeznania M. S. k. 302, 11-13, 65-66, 92-93

zeznania J. M. k. 290, 16-17

zeznania J. S. k. 302, 19-20

zeznania P. S. k. 291, 94-95

częściowo zeznania A. C. k. 290, 56-57, 73-74

częściowo wyjaśnienia J. F. k. 223-224, 63-64, 70-71, 152-153

protokół przeszukania k. 34-36, 45-46

protokoły oględzin k. 76-77

odpis wyroku A. C. k. 277

J. F. ma 32 lata, zdobył wykształcenie podstawowe. Jest żonaty, niedawno opuścił zakład karny. J. F. został ojcem, a jego żona zachorowała i oczekuje obecnie na operację.

Wcześniej oskarżony był karany sądownie wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 13 stycznia 2006 roku sygn. akt VI K 794/10, na karę pozbawienia wolności w wymiarze roku i 2 miesięcy, którą odbył w okresie od 5 maja 2007 roku do 26 stycznia 2008 roku oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 2 lipca 2008 roku sygn. akt VI K 953/07, na karę roku i 10 miesięcy, którą odbył w okresie od 26 stycznia 2008 roku do 26 listopada 2009 roku.

Dowód:

karta karna k. 258-259

odpisy wyroków k. 81-82, 83-84, 85-87, 88, 89

dane osobopoznawcze k. 155

wyjaśnienia oskarżonego k. 223

skrócony odpis aktu małżeństwa k. 232

zwolnienie lekarskie k. 237

Oskarżony J. F. przyznał się częściowo do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż pamięta jedynie, że był razem z A. C. w mieszkaniu M. S. (1), ale nie pamięta co tam robili, ponieważ był nietrzeźwy. Wcześniej z A. C. spożywał alkohol w postaci wódki w ilości 0,5 l i 0,7 l. Nie pamiętał także, aby włamywał się do mieszkania, według niego drzwi były otwarte.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego odnośnie faktu, że w dniu 06.11.2010r. spożywał alkohol z A. C., a następnie obaj udali się do mieszkania M. S. (1). W tym zakresie jego wyjaśnienia pozostają spójne z zeznaniami A. C., a także J. M., który wskazywał, że oskarżony i A. C. w dniu 06.11.2010r. około godz. 16:00 byli w mieszkaniu M. S. (1) i byli ,,pijani”.

Nie zasługiwały natomiast na danie im przymiotu wiarygodności wyjaśnienia J. F., jak też zeznania A. C., którzy zgodnie wskazywali, że drzwi do mieszkania M. S. (1) były otwarte. W tym zakresie Sąd dał wiarę świadkom J. S. (1), J. M., którzy wskazywali, że J. F. i A. C. najpierw dobijali się do drzwi pokrzywdzonego - pukali, kopali, a następnie słychać było ,,huk i trzask”. Potwierdziły to też nie tylko zeznania M. S. (1), który wskazywał, że wychodząc z domu zamykał drzwi (co w realiach naszego kraju wydaje się być naturalnym i uzasadnionym odruchem), a kiedy wrócił drzwi były otwarte a zamek wyłamany, ale także protokół oględzin dokonany przez funkcjonariuszy Policji bezpośrednio po zdarzeniu.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego, co do tego jakie rzeczy zostały wyniesione z jego mieszkania w dniu 06.11.2010r., bowiem od początku konsekwentnie wskazywał, że z mieszkania zabrano mu paczkę papierosów marki A., a także młotek z metalową rękojeścią, który zresztą J. F. oddał J. M., wychodząc z mieszkania M. S. (1), mówiąc, aby ten go schował lub wyrzucił.

Zeznania świadków J. M. i J. S. (1) należy uznać za jak najbardziej wiarygodne. Opisali oni przebieg kradzieży, potwierdził to również przybyły na miejsce funkcjonariusz policji - P. S. (2), który czynności tych dokonywał w ramach obowiązków służbowych. Zeznania tych świadków były spójne i konsekwentne, a nadto brak jest powodów, dla których mieliby oni bezpodstawnie obciążać obce osoby.

Wszystkie dowody zarówno osobowe jak i sporządzone protokoły należy uznać za wiarygodne, tym bardziej, że żadna strona ich nie kwestionowała.

Zdaniem Sądu powyższe wskazuje na to, J. F. w dniu 6 listopada 2010 roku w m. S., działając wspólnie i w porozumieniu z innym ustalonym sprawcą dokonał kradzieży z włamaniem do mieszkania poprzez wyłamanie zamka w drzwiach wejściowych, a następnie zabrał w celu przywłaszczenia młotek z metalową rękojeścią, paczkę papierosów marki A., o łącznej wartości strat 8 zł, czym działał na szkodę M. S. (1), czym wyczerpał znamiona czynu z art. 279 § 1 kk. Jednocześnie J. F. dopuścił się tego czynu będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 13 stycznia 2006 roku sygn. akt VI K 794/10, na karę pozbawienia wolności w wymiarze roku i 2 miesięcy, którą odbył w okresie od 5 maja 2007 roku do 26 stycznia 2008 roku oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 2 lipca 2008 roku sygn. akt VI K 953/07, na karę roku i 10 miesięcy, którą odbył w okresie od 26 stycznia 2008 roku do 26 listopada 2009 roku, a więc dopuścił się zarzucanego mu czynu w warunkach recydywy, gdyż popełnił go w ciągu pięciu lat od odbycia poprzedniej kary. Jednocześnie z uwagi na bardzo małą wartość szkody uzasadnione było przyjęcie przedmiotowego czynu jako wypadek mniejszej wagi z art. 283 kk i na tej podstawie wymierzenie kary oskarżonemu.

W niniejszej sprawie brak jest podstaw do wyłączenia winy lub odpowiedzialności karnej oskarżonego.

Orzekając o wysokości kary Sąd uwzględnił na niekorzyść oskarżonego naganność ich zachowania, brak poszanowania cudzej własności, działanie pod wpływem alkoholu oraz w porozumieniu z innymi osobami, a także kryminalną przeszłość.

Na korzyść oskarżonego należy uwzględnić niską wartość skradzionych rzeczy i okazaną skruchę.

Wyżej wymienione okoliczności Sąd wziął pod uwagę przy wymiarze kary uznając, że zasadne jest wymierzeniu oskarżonemu kary pozbawienia wolności w rozmiarze 8 miesięcy jako kary adekwatnej do okoliczności czynu i warunków osobistych sprawcy oraz wystarczającej.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie brak było podstaw do zastosowania wobec J. F. instytucji probacyjnej, jaką jest warunkowe zawieszenie wykonania kary. Instytucja ta może być stosowana wobec sprawców, co do których zachodzi pozytywna prognoza, a postawa sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, a także dotychczasowy sposób życia się temu nie sprzeciwiają. W przedmiotowej sprawie z uwagi na uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego, w tym także za przestępstwa podobne oraz sposób jego życia przed popełnieniem czynu i okoliczności niniejszej sprawy, nie sposób uznać, że zostały spełnione warunki do zastosowania wobec J. F. instytucji probacyjnej, jaką jest warunkowe zawieszenie wykonania kary.

Zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu kara jest adekwatna do okoliczności sprawy, a także spełni wobec oskarżonego funkcję represyjną i prewencyjną.

Na marginesie Sąd wskazuje, że podnoszone przez obrońcę oskarżonego okoliczności, iż żona J. F. niedawno urodziła dziecko, a obecnie sama zachorowała, co powoduje konieczność zaopiekowania się przez oskarżonego dzieckiem, może być ewentualnie przesłanką do starania się przez oskarżonego o odroczenie wykonania kary, nie zaś okolicznością wpływającą na rodzaj lub wymiar orzeczonej wobec niego kary.

Z uwagi na fakt, iż J. F. został zatrzymany na potrzeby niniejszej sprawy w dniu 07.11.2010r. należało, na podstawie odpowiednich przepisów, zaliczyć mu ten okres na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Obowiązkiem Sądu było orzec o kosztach, co Sąd uczynił na podstawie odpowiednich przepisów, uznając, że sytuacja finansowa oskarżonego, który opuścił już więzienie, umożliwia mu pokrycie tych kosztów. Takie rozstrzygnięcie ma spełnić wobec oskarżonego dodatkową funkcję represyjną i prewencyjną.