Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22.01.2015 r.

Sąd Okręgowy / Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Świdnicy

Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący-Sędzia : SSO Iwona Iwanek

Protokolant :st. sekretarz sądowy Kamila Rakowska

przy udziale - - -

po rozpoznaniu w dniu 22.01.2015 r. w Świdnicy

sprawy S. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania S. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 26.09.2014 r. Nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję strony pozwanej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 26 września 2014 roku, znak: (...) w ten sposób, że nakazuje przeliczenie podstawy wymiaru emerytury wnioskodawcy S. F. przy przyjęciu jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne następujących kwot:

- za rok 1980 kwotę 43 005,00 złotych

- za rok 1981 kwotę 43 200,00 złotych

- za rok 1982 kwotę 62 400,00 złotych

- za rok 1983 kwotę 67 450,00 złotych.

Sygn. akt VII U 1525/14

UZASADNIENIE

Wnioskodawca S. F. odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 26.09.2014r. nr (...), odmawiającej przeliczenia podstawy wymiaru świadczenia. W uzasadnieniu odwołania wnioskodawca wskazał, że opłacał składki na zasadzie ryczałtowej, a wysokość opłaconych składek wynika z przedłożonych organowi rentowemu dokumentów..

W odpowiedzi na odwołanie strona pozwana wniosła o jego oddalenie podnosząc, że przedłożone przez wnioskodawcę umowy o pracę z kierującym zakładem usługowym na zryczałtowanym rozrachunku nie pozwalają na ustalenie, za jaki okres przysługiwało wynagrodzenie i czy zostało wypłacone oraz czy zostały opłacone składki na ubezpieczenie społeczne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca S. F. jest uprawniony do emerytury począwszy od dnia 13.03.2014r.

W dniu 29.07.2014r. wnioskodawca złożył u strony pozwanej wniosek o ponowne przeliczenie podstawy wymiaru emerytury przedkładając umowę o pracę z kierującym zakładem usługowym na zryczałtowanym rozrachunku z dnia 01.04.1981r. oraz załączniki do tej umowy. Z załączników do umowy wynikało, że wnioskodawca był zobowiązany do comiesięcznych ryczałtowych wpłat do Gminnej Spółdzielni (...) w K. tytułem podatku od wynagrodzeń, składek na ubezpieczenia społeczne, funduszy zakładowych oraz innych wymienionych w załącznikach opłat.

Zaskarżoną decyzją strona pozwana odmówiła przeliczenia podstawy wymiaru świadczenia wskazując, że w oparciu o te dokumenty nie można ustalić wysokości wynagrodzenia i czy zostało ono faktycznie wypłacone, za jaki okres przysługiwało i czy zostały od niego opłacone składki na ubezpieczenia społeczne.

dowód: akta ZUS wnioskodawcy

Wnioskodawca w okresie od 14.04.1980r. do 15.11.1983r. był zatrudniony w Gminnej Spółdzielni (...) w K. na stanowisku kierownika punktu usługowego napraw RTV. Wnioskodawca prowadził zakład usługowy na zasadzie zryczałtowanego rozrachunku. Wysokość wynagrodzenia wnioskodawcy nie była w sposób ścisły określona, a także nie była ograniczona. Wnioskodawca był zobowiązany wpłacać co miesiąc, do każdego 5-go dnia miesiąca – z dołu – do Gminnej Spółdzielni, z którą zawarł umowę, należności pieniężne określone w sposób ryczałtowy. Oznaczało to, że niezależnie od wysokości uzyskanego wynagrodzenia wnioskodawca miał obowiązek uiścić co miesiąc różne należności i opłaty – w tym składki na ubezpieczenia społeczne – ustalone przez spółdzielnię ściśle kwotowo – w formie ryczałtu. Wysokość tych opłat była ustalana na każdy rok z góry. Wnioskodawca został zaliczony do III kategorii zaszeregowania.

dowód: akta ZUS wnioskodawcy – umowa o pracę wraz z załącznikami

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd zważył :

Odwołanie jest zasadne.

Wnioskodawca w odwołaniu kwestionował fakt nie uwzględnienia przez organ rentowy faktu opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w okresie prowadzenia zakładu usługowego wskazując, że wysokość tych składek przewyższała nawet średnie wynagrodzenie krajowe. Organ rentowy stał na stanowisku, że przedstawione przez wnioskodawcę dokumenty nie były wystarczające do ustalenia wysokości wynagrodzenia wnioskodawcy.

Zgodnie z treścią przepisu art. 116 ust.1 pkt 5 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227) w zw. z § 21 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11.10.2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. 2011.237.1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego

płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Okres sporny dotyczy okresu od 14.04.1980r. do 15.11.1983r. kiedy wnioskodawca prowadził zakład usługowy na zryczałtowanym rozrachunku. Przedstawione przez wnioskodawcę dokumenty, a nawet już tylko świadectwo pracy wskazujące na sposób rozliczania się w spornym okresie, pozwalały na ustalenie wynagrodzenia wnioskodawcy stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Wydanym na podstawie delegacji ustawowej wynikającej z przepisu art. 17 ust. 7 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 23.01.1968r. o powszechnym zaopatrzeniu emertytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 3 ze zm.) Rozporządzeniem Ministra Pracy, Płac i Spraw socjalnych z dnia 24.06.1982r. w sprawie obliczania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu zatrudnienia w spółdzielczych zakładach usługowych w § 2 rozporządzenia ustalono zasady regulujące sposób opłacania składek przez osoby zatrudnione na warunkach jak wnioskodawca. Wskazano, że miesięczne zarobki z tytułu zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, przyjmowane do obliczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ustala się w formie ryczałtów uzależnionych od kategorii osobistego zaszeregowania pracowników przez spółdzielnię. Ryczałty – według wymienionego przepisu – określa się w kwotach odpowiadających wielokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia pracowników gospodarki uspołecznionej. W przypadku kategorii zaszeregowania w stawkach od I-IV ryczałt ten wynosił kwotę odpowiadającą półtorakrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. Stosując powyższą zasadę sąd wyliczył uwzględniając wysokość najniższego wynagrodzenia w latach: 1980 - 2 000zł, 1981 – 2 400zł, 1982 – 3 300zł (od 01.09. 5 400zł i 1983 – 5 400zł, wysokość zryczałtowanego wynagrodzenia wnioskodawcy przyjętego jako podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne, których obowiązek opłacania w formie ryczałtu niewątpliwie wnioskodawca wypełnił. Do powstałych kwot zostały doliczone podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne już przyjęte przez stronę pozwaną, wynikające z zatrudnienia u innych pracodawców.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w zakresie wysokości wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składki za okres lat 1980-1983.