Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Dyrda (spr.)

Sędziowie SO Marcin Rak

SR(del.) Ewa Buczek - Fidyka

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 grudnia 2015 roku

sprawy z powództwa P. K. (K.)

przeciwko E. K. (K.)

o alimenty

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Rejonowego w Ż.

z dnia 10 września 2015 r., sygn. akt III RC 197/15

postanawia :

oddalić zażalenie.

SSR(del.) Ewa Buczek – Fidyka SSO Andrzej Dyrda SSO Marcin Rak

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 10 września 2015r. Sąd Rejonowy wŻ. udzielił zabezpieczenia roszczenia P. K. o alimenty przez zobowiązanie pozwanej E. K. do uiszczania na rzecz małoletniego powoda kwoty po 250 złotych miesięcznie, płatnych do rąk P. K. w terminie do 15 - go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 1 września 2015 roku – do czasu prawomocnego zakończenia niniejszego postępowania, w pozostałym zakresie oddalając wniosek.

Uzasadniając rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy wskazał, powołując się na treść art. 753 k.p.c. oraz art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 k.r.o., że P. K., urodzony (...) w Ż. jest synem G. K. oraz E. K.. Powód jest uczniem (...) w R., programowo zakończy edukację w 2017 roku. Matka powoda nie ponosi obecnie żadnych kosztów jego utrzymania. Sąd zwrócił uwagę, że obowiązek alimentacyjny rodziców trwa do chwili osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymywania się, a nie uzyskanie przez dziecko pełnoletności. Zdaniem Sądu wniosek o zabezpieczenie roszczenia na tym etapie postępowania okazał się zasadny w części. Sąd zwrócił uwagę, że całość obowiązku alimentacyjnego względem P. K. ciąży na jego ojcu – G. K., natomiast E. K. nie partycypuje w kosztach utrzymania powoda, w wyniku czego jego sytuacja materialno-bytowa powoda nie jest stabilna.

Sąd Rejonowy wskazując, że powód wymaga odpowiednich nakładów finansowych z przeznaczeniem na jego utrzymanie i zaspokojenie podstawowych potrzeb związanych z wyżywieniem, ubiorem, leczeniem, natomiast sytuacja majątkowa i zarobkowa pozwanej nie jest znana, uznał, że kwota zabezpieczenia po 250,00 złotych miesięcznie zapewni powodowi zaspokojenie - zgodnie z celem zabezpieczenia podstawowych potrzeb do czasu prawomocnego zakończenia niniejszego postępowania. W pozostałej części wniosek o zabezpieczenie alimentów na tym etapie postępowania podlegał oddaleniu, gdyż dopiero postępowanie dowodowe pozwoli ustalić sytuację materialno-bytową stron i jakie są możliwości majątkowo-zarobkowe pozwanej, od których to i usprawiedliwionych potrzeb małoletniego zależy zakres obowiązku alimentacyjnego.

Zażalenie na to postanowienie wniosła pozwana podnosząc, że oprócz powoda, pozwana ma na utrzymaniu syna R. K.. Podniosła, że decyzja powoda o pozostaniu z ojcem była jego suwerenną decyzją, jak również przedstawiła koszty utrzymania swojego i małoletniego R. K., wskazując także, że jej obecne dochody stanowią najniższą krajową.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Celem zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego nie jest zapewnienie egzekucyjnego wykonania przyszłego wyroku, lecz natychmiastowe dostarczenie uprawnionemu środków utrzymania (patrz: Komentarz do art. 753 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.).

W tym miejscu należy nadmienić, iż niezależnie od treści art. 753 § 1 k.p.c., dokonując zabezpieczenia na tym etapie postępowania Sąd Rejonowy winien wziąć pod uwagę nie tylko ocenę tego, czy roszczenie powodów zostało uprawdopodobnione, ale również dokonać oceny wniosku o zabezpieczenie w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, co w niniejszej sprawie uczynił w sposób prawidłowy.

Nie można również pominąć, że Sąd udzielając zabezpieczenia opiera się jedynie na uprawdopodobnieniu istnienia roszczenia, co stanowi odejście od ścisłego formalizmu dowodowego. Tym samym uwzględnienie zgłaszanego wniosku następuje w przypadku gdy strona wykaże, choć w sposób nie dający pewności, że powołane okoliczności są wiarygodne i prowadzą do uznania opisanego na ich podstawie stanu faktycznego. Stanowi to więc rygor zdecydowanie słabszy niż w przypadku konieczności udowodnienia tych przesłanek. Istotne jest jednak zwrócenie uwagi, że w orzecznictwie wskazuje się, że uprawdopodobnienie nie może w zasadzie opierać się na samych twierdzeniach strony. Uprawdopodobnienie roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym, wymaga od uprawnionego aby przedstawił i należycie uzasadnił twierdzenia, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia, zarówno co do okoliczności faktycznych, na których opiera się roszczenie jak i podstawy prawnej roszczenia, która powinna być również prawdopodobna (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 17 lipca 2013r., I ACz 1182/13).

Roszczenie powodów ma swoją materialną podstawę w art. 133 § 1 k.r.o. oraz art. 135 § 1 k.r.o., zgodnie z którym, zakres tych świadczeń zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Powód pozwem z 29 czerwca 2015r. domagał się zasądzenia alimentów po 400 zł miesięcznie i udzielenia zabezpieczenia w takiej samej wysokości. Uzasadniając pozew i wniosek wskazał ogólną strukturę kosztów swego utrzymania, których szacunkowy wymiar, oscyluje w granicach około 1.010 zł miesięcznie.

Uwzględniając cel zabezpieczenia świadczenia alimentacyjnego, wysokość udzielonego zabezpieczenia, jak również koszty utrzymania powoda, Sąd Okręgowy nie stwierdził podstaw do zmiany zaskarżonego orzeczenia. Wskazać bowiem należy, że wysokość udzielonego zabezpieczenia stanowi pokrycie jedynie połowy kosztów wyżywienia powoda. Nadto, jak wynika z zażalenia pozwanego, ojciec powoda partycypuje w kosztach utrzymania drugiego syna, który zamieszkuje z pozwaną do kwoty 400 zł. Wobec zatem ustawowego obciążenia obowiązkiem utrzymania dzieci, które nie są w stanie samodzielnie się utrzymać, zasadne jest obciążenie obowiązkiem utrzymania powoda również pozwanej, w zakresie jej możliwości zarobkowych i majątkowych. Na obecnym etapie postępowania zakres udzielonego zabezpieczenia odpowiada przesłankom z art. art. 133 § 1 k.r.o. oraz art. 135 § 1 k.r.o., a zatem nie było podstaw do minimalizowania tego zabezpieczenia.

Z przyczyn wskazany powyżej, zażalenie pozwanej podlegało oddaleniu w oparciu o art. 385 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. i art. 397 § 2 k.p.c.

SSR (del.) Ewa Buczek – Fidyka SSO Andrzej Dyrda SSO Marcin Rak