Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Michał Chojnowski

Protokolant asystent sędziego Mateusz Rosłon

po rozpoznaniu dnia 30 marca 2016 r. w W.

sprawy J. W., syna A. i E., ur. (...) w K.

obwinionego o wykroczenie z art. 92a kw

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe IV Wydział Karny

z dnia 12 października 2015 r. sygn. akt IV W 1211/15

zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że uniewinnia obwinionego od popełnienia zarzucanego mu czynu; kosztami postępowania w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 199/16

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja wywiedziona przez skarżącego zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Odwoławczego, Sąd I instancji niezasadnie przyjął, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, że obwiniony dopuścił się popełnienia zarzucanego mu wykroczenia.

Nie ulega wątpliwości, że właścicielem pojazdu marki L. o nr rej. (...), którym popełniono wykroczenie drogowe z art. 92a k.w. jest J. W. albowiem powyższe w toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego potwierdzono w Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców. Jednakże w odpowiedzi na wezwanie wraz z drukiem oświadczenia w przedmiocie wyrażenia zgody na przyjęcie grzywny w drodze mandatu karnego lub wskazania kierowcy, J. W. przesłał informację do Straży Miejskiej, w której wskazał, iż przedmiotowy samochód jest pojazdem służbowym, a osobą go użytkującą jest A. S., zamieszkały na terytorium Ukrainy. Straż Miejska w toku dalszych czynności wysłała do (...) m.(...) W. wniosek o udostępnienie kopii zdjęcia wniosku o wydanie dowodu osobistego J. W.. Po otrzymaniu pisma wraz ze zdjęciem i porównaniu go z wizerunkiem osoby utrwalonym na zdjęciu wykonanym przez fotoradar, Straż Miejska jako sprawcę wykroczenia zidentyfikowała J. W.. Dla Sądu Rejonowego kluczowym dowodem były właśnie te fotografie, których porównanie - w ocenie Sądu Rejonowego - wykluczało możliwość przyjęcia jako wiarygodnych pisemnych wyjaśnień J. W., w których podkreślał, że nie on kierował pojazdem w czasie popełnienia wykroczenia drogowego.

Ze stanowiskiem Sądu Rejonowego nie sposób się jednak zgodzić. W pierwszej kolejności odnieść należy się do treści pism kierowanych przez J. W. do Straży Miejskiej, w których wskazywał on od samego początku, że kierowcą pojazdu, którym popełniono wykrocznie nie był on lecz A. S.. Oskarżyciel publiczny a następnie sąd nie sprawdził wersji przedstawianej przez obwinionego i nie przesłuchał tego świadka uznając jego pisemne wyjaśnienia za niewiarygodne z uwagi na dokonane wcześniej porównanie fotografii. Podnieść jednak należy, że zdjęcie wykonane przez fotoradar, które porównane zostało ze zdjęciem z wniosku o dowód osobisty jest słabej jakości. Wizerunek twarzy osoby kierującej pojazdem jest nie wyraźny zarówno w ujęciu z oddali, jak i po dokonanym zbliżeniu samej twarzy, tym samym (mimo pewnego podobieństwa) nie można stwierdzić z całą pewnością, że osobą kierującą pojazdem był obwiniony. Dlatego też samo porównanie tychże fotografii, dokonane bez wykorzystania specjalistycznej wiedzy, nie jest wystarczające aby można było w sposób nie budzący wątpliwości przypisać winę J. W..

Mając zatem na uwadze treść art. 5 § 2 k.p.k., który stanowi, że wątpliwości, których nie usunięto w postępowaniu dowodowym, rozstrzyga się na korzyść oskarżonego, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i uniewinnił J. W. od popełnienia zarzucanego mu czynu. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 623 k.p.k.