Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 7 stycznia 2011 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Sztenc

Protokolant: Joanna Rapior

bez udziału Prokuratora Prokuratury Rejonowej

po rozpoznaniu w sprawie przeciwko M. G.

oskarżonemu z art. 152 § 2 k.k.

z urzędu

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k.

p o s t a n a w i a

I.  postępowanie w sprawie umorzyć,

II.  kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2010 r. U. K. wniosła do Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Krzyków subsydiarny akt oskarżenia przeciwko M. G. o czyny z art. 216 § 1 k.k. i z art. 152 § 2 k.k., który wpisano do repertorium K pod sygn. II K 294/10. W dniu 18 maja 2010 r. sędzia referent wydał zarządzenie, na mocy którego wezwano U. K. do uzupełnienia aktu oskarżenia poprzez akceptację (podpis, sporządzenie) przez adwokata oraz do przedłożenia dokumentów dotyczących sytuacji finansowej (k.7), które ww. odebrała w dniu 7.06.2010 r. (k.6). W dniu 14.06.2010 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków na podstawie art. 34 § 3 k.p.k. wydał postanowienie, na mocy którego ze sprawy o sygn. akt II K 294/10 wyłączył sprawę dotyczącą czynu opisanego w pkt 2 złożonego aktu oskarżenia, polegającego na nakłanianiu U. K. do przerwania ciąży, tj. czynu z art. 152 § 2 k.k., wpisując ją pod nowy numer do repertorium K, tj. II K 394/10 (k.12 akt tegoż Sądu o sygn. II K 294/10). W dniu 14.06.2010 r. U. K. złożyła pisemny wniosek o przyznanie jej pełnomocnika z urzędu oraz o zwolnienie jej od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w związku z jej sytuacją życiowo-majątkową, dołączając doń stosowne dokumenty. W dniu 15 czerwca 2010 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków w sprawie o sygn. akt II K 294/10 wydał postanowienie, na mocy, którego nie uwzględnił wniosku U. K. o przyznanie jej pełnomocnika z urzędu oraz o zwolnienie jej od wyłożenia kosztów sądowych (k.88 akt tegoż Sądu). Jednocześnie wydano zarządzenie wzywające U. K. do uzupełnienia braku formalnego, polegającego na braku opłaty w kwocie 300 złotych w terminie 7 dni, które wykonano w dniu 16.06.2010 r. Na ww. postanowienie U. K. w dniu 1 lipca 2010 r. wniosła zażalenie z dnia 28.06.2010 r. (k. 92 akt tegoż Sądu), które nie zostało dotychczas rozpoznane w części dotyczącej odmowy zwolnienia od kosztów. W dniu 15 czerwca 2010 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków na podstawie art. 25 § 1 k.p.k. i art. 35 § 1 k.p.k. uznał się niewłaściwym rzeczowo do rozpoznania sprawy przeciwko M. G. w trybie subsydiarnego aktu oskarżenia o czyn z art. 152 § 2 k.k. i przekazał ją według właściwości Sądowi Okręgowemu we Wrocławiu (k.61 akt tut. Sądu). Po uprawomocnieniu się tegoż postanowienia i przekazaniu sprawy w ww. zakresie Sądowi Okręgowemu we Wrocławiu, Przewodniczący III Wydziału Karnego tegoż Sądu w dniu 25 października 2010 r. wydał zarządzenie, na mocy, którego wezwał U. K. do uzupełnienia braków formalnych subsydiarnego aktu oskarżenia poprzez sporządzenie go przez adwokata, dołączenie po jednym odpisie dla prokuratora i oskarżonego, jak również do uiszczenia opłaty w kwocie 300 złotych, pod rygorem postawienia bez rozpoznania. (k.67). Zarządzenie to jednak jest niezasadne. Jak wynika bowiem z dotychczasowego orzecznictwa oraz piśmiennictwa prawniczego, gdy prywatny akt oskarżenia dotyczy kilku oskarżonych lub kilku czynów, oskarżyciel prywatny uiszcza tylko jeden ryczałt (tak H.Kempisty: Koszty sądowe w sprawach karnych, Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1977, s.118-119; J.Bratoszewski (w:) Z.Gostyński i in., Kodeks…, 2004, t.III, s.923; P.Hofmański, E.Sadzik, K.Zgryzek, Kodeks…, 2007, t.III, s.765; por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24.IV.1933 r., 3 K 218/33, Zb.O. 1933, poz.122). W związku z tym, brak było podstaw do ponownego wzywania U. K., by uiściła opłatę w kwocie 300 złotych, wobec czego ww. zarządzenie w tej części zostało uchylone. Zważyć przy tym należy, iż okoliczność, że zażalenie U. K. na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków z dnia 15.06.2010 r. w przedmiocie odmowy zwolnienia jej od wyłożenia kosztów sądowych nie zostało jeszcze rozpoznane - nie ma żadnego znaczenia dla biegu niniejszej sprawy. Zważyć nadto należy, iż w postępowaniu karnym nie przysługuje zażalenie na odmowę ustanowienia pełnomocnika, bądź obrońcy z urzędu, a zatem postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków w tym zakresie jest prawomocne.

Okoliczność ta jest istotna, albowiem U. K. dotychczas nie uzupełniła braku formalnego wniesionego przez siebie subsydiarnego aktu oskarżenia w zakresie dotyczącym czynu z art. 152 § 2 k.k. poprzez sporządzenie (podpisanie) przez adwokata - mimo, iż kolejne zarządzenie w tym względzie z dnia 25 października 2010 r. odebrała w dniu 15.11.2010 r. – k.71. Okoliczność ta powoduje, że w niniejszej sprawie występuje tzw. ujemna przesłanka procesowa, tj. brak skargi uprawnionego oskarżyciela, o której mowa w art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. W związku z tym, postępowanie karne w zakresie czynu z art. 152 § 2 k.k. należało umorzyć, wobec czego orzeczono jak w części wstępnej postanowienia.