Sygn. akt VIII Gz 106/16
Dnia 19 kwietnia 2016 r.
Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy
w składzie:
Przewodniczący: SSO Patrycja Baranowska
SSO Natalia Pawłowska - Grzelczak
SSR del. Anna Górnik (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2016 r. w Szczecinie,
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) (...). w M. w (...)
przeciwko H. C.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 2 grudnia 2015 roku wydane w sprawie o sygnaturze akt V GNc 1217/15,
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSO Natalia Pawłowska-Grzelczak SSO Patrycja Baranowska SSR del. Anna Górnik
Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim oddalił wniosek powoda o uzupełnienie nakazu zapłaty o zasądzenie kosztów w postaci wydatków poniesionych na tłumaczenie dokumentów załączonych do pozwu.
W uzasadnieniu wskazano, że powód wniósł o zasądzenie od pozwanej H. C. kwoty 8900 euro. W dniu 8 września 2015 roku Sąd wydał w sprawie nakaz zapłaty uwzględniając roszczenie pozwu w całości i zasądzając koszty procesu zgodnie z żądaniem wyartykułowanym w pozwie. W dniu 10 września 2015 roku do Sądu wpłynął pismo powoda, którym rozszerzył żądanie pozwu o zwrot kosztów procesu o kwotę 553,50 zł tytułem wydatków poniesionych przez powoda na tłumaczenia przysięgłe dokumentów. Pismem z dnia 29 września 2015 roku powódka wniosła o uzupełnienie nakazu zapłaty poprzez nakazanie aby pozwana zapłaciła powodowi kwotę 553,50 zł tytułem kosztów.
Sąd Rejonowy uznał wniosek za niezasadny. Powołując się na treść art. 109 § 1 k.p.c. wskazał, że powód przedstawił zestawienie kosztów obejmujących tłumaczenie dokumentów po skierowaniu sprawy na posiedzenie niejawne oraz wydaniu orzeczenia w sprawie, natomiast z dniem wydania nakazu zapłaty roszczenie o zwrot kosztów wygasło.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł powód zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę i uzupełnienie nakazu zapłaty zgodnie z wnioskiem z dnia 7 września 2015 roku, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Ponadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie przepisów postepowania tj. art. 109 § 1 k.p.c. w zw. z art. 165 § 2 k.p.c. poprzez ich błędną wykładnie oraz nieodpowiednie zastosowanie polegające na niezasadnym przyjęciu, że wniosek powoda o zwrot kosztów procesu został złożony po terminie, wobec czego roszczenie powoda o zwrot kosztów wygasło, podczas gdy wniosek został wniesiony do sądu z dniem jego nadania w placówce pocztowej w dniu 7 września 2015 roku, a zatem przed wydaniem nakazu zapłaty, a w konsekwencji niezasadne oddalenie wniosku o uzupełnienie nakazu zapłaty o zwrot kosztów procesu w kwocie 553,50 zł tytułem wydatków poniesionych przez powoda tytułem tłumaczenia przysięgłych dokumentów.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie powoda jest bezzasadne.
Podstawę prawną wniosku w przedmiocie uzupełnienia nakazu zapłaty stanowi przepis art. 351 k.p.c., który w związku z treścią art. 353 2 k.p.c. znajduje odpowiednie zastosowanie do nakazów zapłaty. Zgodnie z treścią powołanego przepisu strona może w ciągu dwóch tygodni od ogłoszenia wyroku, a gdy doręczenie wyroku następuje z urzędu – od jego doręczenia, zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości żądania, o natychmiastowej wykonalności albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Powyższy przepis reguluje nie tylko termin złożenia wniosku o uzupełnienie orzeczenia ale także jego zakres, szczegółowo wskazując elementy o jakie orzeczenie może zostać uzupełnione.
Analiza treści wniosku oraz zażalenia wskazuje, że powód domaga się uzupełnienia orzeczenia uznając, iż Sąd nie orzekł o całości żądania w przedmiocie kosztów procesu w takim zakresie, w jakim dotyczyło ono kosztów tłumaczeń załączonych do pozwu dokumentów i zgłoszonych w toku postępowania w piśmie procesowym nadanym w placówce operatora publicznego w dniu 7 września 2015 roku.
Zgodzić się należy ze stanowiskiem skarżącego, że żądanie zasądzenia dodatkowych kosztów postępowania zostało przez niego skutecznie zgłoszone przed dniem wydania nakazu zapłaty, w związku z czym pogląd wyrażony w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia w przedmiocie jego wygaśnięcia uznać należy za nieuzasadniony. Ta okoliczność nie przesądza jednak, jak błędnie podnosił w zażaleniu skarżący, o zasadności zgłoszonego przez niego wniosku o uzupełnienie nakazu zapłaty.
Należy bowiem podkreślić, że uzupełnienie orzeczenia w przedmiocie kosztów postępowania może mieć miejsce, jeśli Sąd nie zawarł żadnego rozstrzygnięcia co do tych kosztów (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2012 roku, I IC 116/12). Tymczasem w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy zasądził w nakazie obok roszczenia głównego także koszty sądowe w kwocie 548 złotych oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 2.417 złotych. Brak jest zatem możliwości uzupełnienia nakazu zapłaty wydanego w niniejszej sprawie w zakresie pozostałych zgłoszonych przez powoda, a nieuwzględnionych przez Sąd, kosztów procesu.
Zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, że jeżeli końcowe orzeczenie sądu zawiera rozstrzygnięcie o kosztach procesu, to strona niezadowolona z tego rozstrzygnięcia może podważać prawidłowość nieuwzględnienia lub częściowego uwzględnienia jej wniosku w drodze zażalenia. Zgodzić należy się bowiem ze stanowiskiem, że zażalenie na orzeczenie o kosztach procesu przysługuje także wtedy, gdy sąd I instancji uwzględnił tylko część żądanych kosztów i nie oddalił wniosku o te koszty w pozostałym zakresie, ponieważ to pozytywne rozstrzygnięcie zawiera również oddalenie wniosku w nieuwzględnionej części (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 marca 2012 r., I PZ 33/11).
Uwzględniając powyższe wywody, stwierdzić należy, że środkiem umożliwiającym powodowi zmianę rozstrzygnięcia w zakresie kosztów postępowania jest zażalenie, w związku z czym wniosek o uzupełnienie nakazu zapłaty z dnia 8 września 2015 roku jako bezzasadny podlegał oddaleniu.
Uznając zażalenie powoda za niezasadne, na podstawie art. 385 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.
SSO Natalia Pawłowska-Grzelczak SSO Patrycja Baranowska SSR del. Anna Górnik
Sygn. akt VIII Gz 106/16
1. (...)
2. (...)
(...)
-(...)
3. z (...) (...)