Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 listopada 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił B. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 20 listopada 2013 r. ubezpieczona nie została uznana za niezdolną do pracy. Ponadto, na wymagany okres składkowy i nieskładkowy, wynoszący 5 lat w ostatnim 10-leciu przed zgłoszeniem wniosku o świadczeni tj. w okresie od 7 sierpnia 1987 r. do 12 września 2013 r. - przesuniętym o okres pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy udokumentowała 3 lata 1 miesiąc 20 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 2 lata 4 miesiące 7 dni okresów składkowych i 1 rok 5 miesięcy 12 dni okresów nieskładkowych , które zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r. poz. 1440 z późn. zm) zostały ograniczone do 1/3 okresów składkowych i przyjęte w wymiarze 9 miesięcy 13 dni. Wobec czego brak jest podstaw do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy.

/decyzja – k. 51 akt ZUS/

Odwołanie od w/w decyzji, w dniu 7 stycznia 2014 r., złożyła B. M., kwestionując uznanie wnioskodawczyni za osobę zdolną do pracy. Podała, że od 1989 r. pobierała rentę, a ostatnio jej stan zdrowia uległ pogorszeniu. Uznała w/w decyzję za krzywdzącą i wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji. Wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych: internisty, kardiologa, ortopedy, neurologa i nefrologa.

/odwołanie – k. 2 – 3/

Organ rentowy, w odpowiedzi na odwołanie z dnia 21 stycznia 2014 r. wniósł o oddalenie odwołania.

/odpowiedź na odwołanie – k. 22/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

B. M. urodziła się (...) Ma wykształcenie podstawowe. Pracowała jako sprzątaczka, pomoc w kuchni. Wnioskodawczyni posiada orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności. Obecnie nie pracuje

/okoliczności bezsporne, zeznania wnioskodawczyni – k. 112, k. 166/

Wnioskodawczyni w okresie od 19 lipca 1989 r. do 31 grudnia 1995 r. i od 7 listopada 1996 r. do 30 czerwca 2006 r. pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy.

/okoliczności bezsporne/

Ubezpieczona w dniu 13 września 2013 r. złożyła wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek – k. 1 – 7 akt ZUS/

W dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy, powiększonym o okres pobierania renty tj. w okresie od 7 sierpnia 1987 r. do 12 września 2013 r. wnioskodawczyni na wymagane 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych udowodniła łącznie 3 lata, 1 miesiąc i 20 dni, w tym: 2 lata, 4 miesiące i 7 dni okresów składkowych i 1 rok, 5 miesięcy, 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. ograniczone zostały do 1/3 uznanych okresów składkowych i przyjęte zostały w wymiarze 9 miesięcy i 13 dni.

/wyliczenia – akta ZUS/

Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 17 października 2013 r. ubezpieczona została uznana za zdolną do pracy. Postawa orzeczenia była malformacja tętniczo – żylna prawego płata czołowego niemą klinicznie, zawroty głowy w wywiadzie, zaburzenia adaptacyjne, nadciśnienie tętnicze, przewlekły, stan po nefrektomii, panhisterektomii, zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego. Zespół bólowy chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, nadciśnienie tętnicze bez powikłań, poddające się leczeniu i zaburzenia lękowe o niewielkim nasileniu.

/orzeczenie Lekarza Orzecznika – k. 35 akt ZUS, opinia lekarska – k. 18 – 19 dokumentacji medycznej/

Ubezpieczona w dniu 30 października 2013 r. złożyła sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

/sprzeciw – k. 21 dokumentacji medycznej/

Komisja lekarska rozpoznała u ubezpieczonej stenokardię, nadciśnienie tętnicze poddające się leczeniu, dnę moczanową, nikotynizm w wywiadzie, nefrektomię prawostronną z zachowaną czynnością wydzielniczo – wydalniczą zachowanej nerki, kolki nerkowe w wywiadzie, malformację naczyniową prawego płata czołowego bez zespołu ogniskowego w obserwacji klinicznej i radiologicznej, prawostronny zespół cieśni nadgarstka zoperowany w 2010 r., zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z zachowaniem sprawności narządów ruchu, zaburzenia hipochondryczne, osobowość histroiniczną. Od 2007 r. ubezpieczona nie korzystała z pomocy medycznej na okoliczność kolki nerkowej. Komisja wskazała, że w trakcie hospitalizacji w sierpniu 2012 r. w Oddziale Neurologii z powodu bólów głowy wykryto malformacje naczyniową oun, która obecnie podlega obserwacji w Poradni Neurochirurgicznej. Ubezpieczona była ostatnio hospitalizowana w marcu 2013 r. na Oddziale Kardiologii. W ocenie przedmiotowej czynność serca ubezpieczonej jest miarowa, tony dość głośne, głuche bez obrzęków obwodowych, bez duszności, gruczoł tarczowy symetryczny niepowiększony, próba wysiłkowa przy obciążeniu 4,8 (...) ujemna EF 60%. Komisja stwierdziła, że chód ubezpieczonej jest w pełni wydolny z obciążeniem palców stóp i pięt. Ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego. Poza tym zachowana sprawność ruchowa innych stawów i odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Komisja rozpoznała także przebytą z dobrym skutkiem operację cieśni nadgarstka prawego. Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 20 listopada 2013 r. wnioskodawczyni nie została uznana za osobę niezdolną do pracy.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej – k. 45 akt ZUS, opinia lekarska – k. 62 – 64 dokumentacji medycznej/

Zaskarżoną decyzją z dnia 26 listopada 2013 r. organ rentowy odmówił B. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

/decyzja – k. 51 akt ZUS/

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe , dopuszczając dowód z opinii biegłych sądowych neurologa, kardiologa, nefrologa i ortopedy ,

powołanych z uwagi na rozpoznane schorzenia wnioskodawczyni.

B. M. cierpi na zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z dyskopatiami C5/C6, L4/L5 i L5/S1 z okresowym zespołem bólowym, obecnie bez objawów powikłań korzeniowych, przebyte leczenie operacyjne zespołu cieśni nadgarstka obecnie bez objawów ubytkowych, ogniska demielinizacji oraz malformacji tętniczo – żylnej mózgu. Poza obustronnym osłabieniem odruchów skokowych w obecnie przeprowadzonym badaniu neurologicznym nie stwierdzono u badanej innych objawów uszkodzenia układu nerwowego, w szczególności mogących powodować istotne ograniczenie sprawności ruchowej w postaci niedowładów czy porażenia kończyn oraz bólowych objawów powikłań korzeniowych zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa. Brak jest danych o ewentualnym leczeniu w/w objawów w przedstawionej dokumentacji leczenia po dacie złożenia wniosku i badaniu przez Komisję Lekarską ZUS. Wyniki nowych badań wnioskodawczyni: wynik badania (...) głowy z dnia 8 czerwca 2014 r. – bez progresji poprzednio opisywanych zmian, zaświadczenie od neurochirurga – bez kwalifikacji do leczenia operacyjnego, (...) kręgosłupa szyjnego – z dnia 5 maja 2015 r., KT kręgosłupa, wyniki badań laboratoryjnych m. in. z podwyższonymi wartościami stężenia kwasu moczowego. Stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni nie uzasadnia , z neurologicznego punktu widzenia, długotrwałej niezdolności do pracy , zgodnej z posiadanym poziomem kwalifikacji – zawodowych. Profilaktycznie z powodu zespołu bólowego kręgosłupa wnioskodawczyni nie może zostać dopuszczona do wykonywania ciężkiej pracy fizycznej. Jest natomiast zdolna do pracy na innych stanowiskach zgodnych z posiadanym poziomem kwalifikacji zawodowych.

/opinia lekarza biegłego sądowego z zakresu neurologii dr n. med. J. Z. – k. 25 – 26, pisemne opinie uzupełniające – k. 104, k. 147, k. 148/

Nadto wnioskodawczyni B. M. cierpi na nadciśnienie tętnicze krwi z dobrą reakcją na leczenie farmakologiczne bez powikłań narządowych, stenokardię, krążenie wydolne. W badaniu przedmiotowym odchyleń od normy w zakresie układu krążenia nie stwierdzono. Cech niewydolności krążenia nie stwierdzono. W dokumentacji leczenia ambulatoryjnego w Gabinecie Kardiologicznym, ciśnienie tętnicze krwi 140/98 mmHg. W czasie drugiej wizyty ciśnienie uległo normalizacji przy systematycznym leczeniu farmakologicznym. Z powodu zgłaszanych wieloletnich dolegliwości stenokardialnych, wnioskodawczyni była hospitalizowana w dniach 19-20 marca 2013 r. w Klinice (...). Obserwacja w kierunku choroby niedokrwiennej była negatywna. W badaniu EKG nie odnotowywano zmian niedokrwiennych. W badaniu USG serca stwierdzono dobrą frakcję skurczową mięśnia lewej komory serca, z frakcją wyrzutową EF-60%. W zapisie EKG nie odnotowywano cech ograniczenia rezerwy wieńcowej, w koronarografii nie stwierdzono zmian miażdżycowych. Z kardiologicznego punktu widzenia aktualny stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni i stopień zaawansowania zmian w zakresie układu krążenia nie powoduje niezdolności do pracy i zezwala na wykonywanie pracy zarobkowej.

/opinia lekarza biegłego sądowego w zakresie kardiologii dr med. S. O. – k. 28 – 29/

B. M. cierpni nadto na stan po usunięciu nerki prawej prawdopodobnie z powodu wodonercza lub rozpoznercza w przebiegu kamicy, nadciśnienie tętnicze. Od tamtego czasu tj. od 1991 r. wnioskodawczyni nie musiała być już hospitalizowana z powodu choroby nefrologicznej. Nie była też pod opieką żadnej poradni nefrologicznej i urologicznej. W badaniu klinicznym biegły nefrolog nie stwierdził istotnych odstępstw od stanu prawidłowego, a w szczególności cech nieprawidłowego funkcjonowania nerki lewej. Ostatni wynik badania USG, z sierpnia 2012 r., świadczy o tym, że w tym czasie, w zakresie układu moczowego, nie było żadnych odstępstw od stanu prawidłowego. Ostatni wynik stężenia kreatyniny był prawidłowy (0,87 mg%), co wskazuje na pełną wydolność jedynej, lewej nerki. W wyniku badania ogólnego moczu z odstępstw od normy stwierdza się jedynie zwiększoną ilość leukocytów (15 – 20 w polu widzenia), co może wskazywać na zakażenie dróg moczowych, ale nie wpływa to na niezdolność do pracy. Wyniki morfologii krwi i odczynu B. były prawidłowe. W badaniu przedmiotowym stwierdzono stan ogólny dobry, budowę ciała prawidłową. Ubezpieczona porusza się samodzielnie, ubiera i rozbiera się samodzielnie. Obwodowe węzły chłonne nie są powiększone, nie stwierdzono obrzęków na kończynach dolnych. Stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni, z n efrologicznego punktu widzenia, nie powoduje niezdolności do pracy.

/opinia lekarza biegłego sądowego z zakresu nefrologii dr n. med. R. L. – k. 44 – 47/

Wnioskodawczyni nadto cierpi na miernie nasilone dyskopatyczne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez upośledzenia funkcji z subiektywnym zespołem bólowym oraz stan po operacji zespołu cieśni nadgarstka prawego (2010 r.) i palca III „trzaskającego” ręki prawej (2015 r.), bez istotnego upośledzenia funkcji ręki. Zgłaszane przez wnioskodawczynię dolegliwości bólowe są to odczucia subiektywne, nie poddające się obiektywnej weryfikacji przez biegłego i same w sobie nie powodują niezdolności do pracy. Nie stwierdzono upośledzenia funkcji narządu ruchu w stopniu uzasadniającym uznanie wnioskodawczyni za częściowo lub całkowicie niezdolną do pracy. W rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z FUS z dnia 17 grudnia 1998 r. wnioskodawczyni nie utraciła w stopniu znaczącym zdolności do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji. Stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni, z ortopedycznego punktu widzenia, nie powoduje niezdolności do pracy.

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty chirurgii urazowo – ortopedycznej M. S. – k. 58 – 61, pisemna opinia uzupełniająca – k. 109 – 110, k. 134 – 135/

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinie biegłych neurologa, kardiologa, nefrologa i ortopedy, uwzględniając rozpoznane schorzenia wnioskodawczyni .

W ocenie Sądu opinie biegłych są w pełni wiarygodne. Zostały bowiem sporządzone przez biegłych o specjalnościach właściwych z punktu widzenia schorzeń wnioskodawczyni, w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej oraz wyniki przeprowadzonych badań własnych wnioskodawczyni. Biegli uznali, iż ubezpieczona cierpi na zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z dyskopatiami C5/C6, L4/L5 i L5/S1 z okresowym zespołem bólowym obecnie bez objawów powikłań korzeniowych, przebyte leczenie operacyjne zespołu cieśni nadgarstka prawego (2010 r.) obecnie bez objawów ubytkowych, ogniska demielinizacji oraz malformacji tętniczo – żylnej mózgu, nadciśnienie tętnicze krwi z dobrą reakcją na leczenie farmakologiczne bez powikłań narządowych, stenokardię, krążenie wydolne, stan po usunięciu nerki prawej prawdopodobnie z powodu wodonercza lub rozpoznercza w przebiegu kamicy, miernie nasilone dyskopatyczne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez upośledzenia funkcji z subiektywnym zespołem bólowym oraz stan po operacji palca III „trzaskającego” ręki prawej (2015 r.), bez istotnego upośledzenia funkcji ręki.

Biegli uznali, że z powodu naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy zgodnej z poziomem wykształcenia i kwalifikacji zawodowych.

W toku postępowania, na wniosek ubezpieczonego Sąd przeprowadził opinie uzupełniające biegłych ortopedy i neurologa.

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować opinie oraz opinie uzupełniające biegłych, gdyż są one rzetelne, a wynikające z nich wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinie nie zawierają braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd nie uwzględnił wniosku ubezpieczonej o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego reumatologa, neurochirurga oraz biegłego z zakresu medycyny pracy, gdyż opinie biegłych , wydających opinie w sprawie są wyczerpujące, kompleksowe, szczegółowo analizują stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni pod kątem zdolności do pracy ,zarówno w aspekcie medycznym , jak i socjalnym , znakomicie, merytorycznie uzasadnione. Biegli, wydający opinie w niniejszej sprawie, wskazali, że nie ma konieczności powoływania biegłych innych specjalności, niż te których Sąd powołał. A zatem wnioski te zmierzają do przedłużenia postępowania, którego dotychczasowy przebieg pozwala na sformułowanie jednoznacznych wniosków orzeczniczych.

Należy zauważyć, iż dowód z opinii biegłego ma szczególny charakter, a mianowicie korzysta się z niego w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych. Do dowodów tych nie mogą więc mieć zastosowania wszystkie zasady o prowadzeniu dowodów, a w szczególności art. 217 § 1 k.p.c. W konsekwencji nie można przyjąć, że Sąd obowiązany jest dopuścić dowód z kolejnych biegłych w każdym wypadku, gdy złożona opinia jest niekorzystna dla strony. Sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z opinii kolejnych biegłych lub z opinii instytutu, jedynie wtedy gdy zachodzi tego potrzeba, a więc wówczas gdy opinia złożona już do sprawy zawiera istotne braki, względnie też nie wyjaśnia istotnych okoliczności (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 1974 II CR 817/73 nie publ).

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2009 r. Nr 153 , poz. 1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl art. 57 ust. 2 warunku, o którym mowa w przepisie ust. 1 pkt 3 art. 57, nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Natomiast warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat w 10-leciu poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy lub przed zgłoszeniem wniosku o rentę - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. (art. 58 ust. 1 pkt 5).

W myśl art. 12 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Warunki wskazane w art. 57 w/w ustawy muszą być spełnione kumulatywnie, by istniały podstawy do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odniesieniu do odwołującej się, nie został spełniony warunek niezdolności do pracy. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności opinii biegłych Sąd ustalił, iż występujące u wnioskodawczyni schorzenia powodują, że nie jest ona niezdolna do pracy.

U skarżącej stwierdzono zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z dyskopatiami C5/C6, L4/L5 i L5/S1 z okresowym zespołem bólowym obecnie bez objawów powikłań korzeniowych, przebyte leczenie operacyjne zespołu cieśni nadgarstka prawego (2010 r.) obecnie bez objawów ubytkowych, ogniska demielinizacji oraz malformacji tętniczo – żylnej mózgu, nadciśnienie tętnicze krwi z dobrą reakcją na leczenie farmakologiczne bez powikłań narządowych, stenokardię, krążenie wydolne, stan po usunięciu nerki prawej prawdopodobnie z powodu wodonercza lub rozpoznercza w przebiegu kamicy, miernie nasilone dyskopatyczne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez upośledzenia funkcji z subiektywnym zespołem bólowym oraz stan po operacji palca III „trzaskającego” ręki prawej (2015 r.), bez istotnego upośledzenia funkcji ręki.

Opinie biegłych zostały doręczone zarówno organowi rentowemu jak i wnioskodawczyni z zobowiązaniem do ustosunkowania się do nich i złożenia ewentualnych pytań do biegłych.

Organ rentowy w toku postępowania nie zgłaszał pytań do opinii biegłych, a ubezpieczona, reprezentowana przez pełnomocnika, wnosiła zastrzeżenia do opinii biegłych oraz wnosiła o sporządzenie przez biegłych opinii uzupełniających.

Biegły ortopeda i neurolog wydali opinie uzupełniające.

W ocenie Sądu, wszystkie wątpliwości co do opinii w sposób dostateczny, zostały wyjaśnione przez biegłych w opiniach oraz opiniach uzupełniających, w których szczegółowo odnieśli się do zarzutów pełnomocnika wnioskodawcy i udzielili wyczerpujących odpowiedzi na wszelkie wątpliwości jakie mogły pojawić się na tle niniejszej sprawy. Biegli wyjaśnili bardzo szczegółowo dlaczego w taki właśnie sposób ocenili wyniki badań wnioskodawczyni. Podali, że schorzenia wnioskodawczyni mają taki charakter i występują z takim nasileniem, że nie przekładają się na zdolność świadczenia przez niego pracy. Brak było przy tym, w ocenie Sądu, podstaw by kwestionować rzetelność i merytoryczną poprawność opinii. Zostały one bowiem sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot. Biegli na podstawie przedstawionej dokumentacji leczenia i badania wnioskodawczyni zdiagnozowali schorzenia, ocenili stopień ich zaawansowania, a przede wszystkim jednoznacznie wypowiedzieli się co do sprawności organizmu wnioskodawcy i wpływu dolegliwości na jego zdolność do pracy. Sąd podzielił opinie pisemne jak i opinie uzupełniające biegłych uznając, iż są one pełne, jasne i nie prowadzą do sprzecznych wniosków.

Reasumując, biegli w swoich wnioskach końcowych zgodnie i precyzyjnie uzasadnili tezę, zgodnie z którą stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni, nie powoduje jej niezdolności do pracy.

Nadto wskazać należy, że ubezpieczona nie spełniła także przesłanki posiadania odpowiedniego stażu pracy.

Wymagany w przypadku wnioskodawczyni staż ubezpieczeniowy wynosi 5 lat w 10-leciu poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy lub przed zgłoszeniem wniosku o rentę. Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonej 3 lata, 1 miesiąc i 20 dni.

Powyższe oznacza, że ubezpieczona nie spełniła warunku posiadania stażu pracy wynoszącego 5 lat. W dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy powiększonym o okres pobierania renty tj. w okresie od 7 sierpnia 1987 r. do 12 września 2013 r. wnioskodawczyni na wymagane 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych udowodniła łącznie 3 lata, 1 miesiąc i 20 dni, w tym: 2 lata, 4 miesiące i 7 dni okresów składkowych i 1 rok, 5 miesięcy, 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. ograniczone zostały do 1/3 uznanych okresów składkowych i przyjęte zostały w wymiarze 9 miesięcy i 13 dni.

W tym stanie rzeczy odwołanie wnioskodawczyni jako niezasadne podlegało oddaleniu, o czym Sąd Okręgowy orzekł na postawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawczyni.