Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 2375/15

WYROK

W IMIENIU RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Zgierzu I Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodnicząca: Sędzia SR Małgorzata Nowak

Protokolant :sekr. sąd. Sylwia Domańska

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2016 roku w Zgierzu na rozprawie sprawy

z powództwa (...) Bank (...) SA z siedzibą we W.

przeciwko K. P.

o zapłatę

1.  zasądza od K. P. na rzecz (...) Bank (...) SA z siedzibą we W. kwotę 3.982,08 złotych (trzy tysiące dziewięćset osiemdziesiąt dwa 08/100) z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP co do kwoty 3.735,06 złotych (trzy tysiące siedemset trzydzieści pięć 06/100) od dnia 26 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od K. P. na rzecz (...) Bank (...) SA z siedzibą we W. kwotę 141,38 złotych (sto czterdzieści jeden 38/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 2375/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 września 2015 roku wniesionym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wystąpiła o zasądzenie od K. P. kwoty 3.982,08 złotych z odsetkami umownymi od kwoty 3.735,06 złotych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 26 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu. Na dochodzoną kwotę składa się należność główna w wysokości 3.735,06 złotych, odsetki za okres od dnia 15 października 2014 roku do dnia wystawieniu wyciągu z ksiąg banku w wysokości 62,02 złotych, koszty oraz opłaty i prowizje w kwocie 185 złotych. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że dochodzone roszczenie wynika z umowy kredytu numer (...) zawartej przez pozwaną w dniu 15 października 2014 roku. W związku z nieuregulowaniem w terminie należności, stała się ona w całości wymagalna w dniu 14 sierpnia 2015 roku. Przed wytoczeniem powództwa powód wezwał pozwaną do zapłaty, lecz wezwanie pozostało bez odpowiedzi.

[pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 2-5]

W dniu 2 listopada 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał rozpoznanie sprawy tutejszemu sądowi.

[postanowienie – k. 7]

Pozwem wniesionym do Sądu Rejonowego w Zgierzu powód podtrzymał żądanie zawarte w pozwie wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

[pozew – k. 11 - 12 v.]

Na terminie rozprawy w dniu 24 marca 2016 roku pozwana uznała powództwo.

[protokół rozprawy – k. 30]

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

W dniu 15 października 2014 roku K. P. zawarł z (...) Bank (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W. umowę na zakup towaru/usług
o nr (...). Na podstawie powołanej umowy pozwana otrzymała kwotę 3.735,06 złotych. Rzeczywista roczna stopa oprocentowania wynosiła 0%, oprocentowanie zadłużenia przeterminowanego na dzień zawarcia umowy wynosiło natomiast 12 %. Pozwana zobowiązała się zwrócić otrzymaną kwotę kredytu w 17 miesięcznych ratach, płatnych począwszy od 15 stycznia 2015 roku, do 16 maja 2016 roku, w wysokości po 219,71 złotych każda.

[bezsporne, nadto kserokopia umowy nr (...) – k. 18 – 20]

Pozwana nie wywiązywała się z obowiązków wynikających z umowy o numerze (...). Nie spłacała zaległości w terminach i wysokościach przewidzianych postanowieniami umowy.

[bezsporne]

Wobec zaprzestania przez pozwaną regulowania miesięcznego zobowiązania wynikającego z przedmiotowej umowy, powód pismem z dnia 6 lipca 2015 roku, doręczonym pozwanej w dniu 15 lipca 2015 roku wypowiedział umowę z dnia 15 października 2014 roku.

[bezsporne, nadto kserokopia wypowiedzenia – k. 22, zwrotne potwierdzenie odbioru –
k. 22a]

Powyższy stan faktyczny, który był bezsporny, Sąd ustalił na podstawie niebudzących wątpliwości materiałów dowodowych.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie pozwana uznała roszczenie powoda.

Stosownie do art. 213 § 2 k.p.c., sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba
że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza
do obejścia prawa.

Uznanie powództwa oznacza, iż pozwana uznała za zasadne samo roszczenie powoda jak i przyznała przytoczone przez niego okoliczności, w konsekwencji wyrażając zgodę na wydanie wyroku uwzględniającego powództwo. Sąd, co do zasady, jest związany uznaniem powództwa, zatem wydaje wyrok w zakresie uznania, bez przeprowadzania postępowania dowodowego. Uznanie to jest jednakże poddawane kontroli Sądu.

Pozwana zawarła z powodem (...) Bank (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W., umowę na zakup towaru/usług o nr (...), która wobec niewywiązywania się przez pozwaną z wynikających z niej zobowiązań, została przez powoda wypowiedziana.

Z całokształtu okoliczności w sprawie wynika, iż powodowi przysługuje względem pozwanej wierzytelność w wysokości dochodzonej pozwem. Uznanie powództwa przez pozwaną nie było zatem sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego ani nie zmierzało do obejścia prawa. Tym samym Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji.

O obowiązku zapłaty odsetek Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i § 2 k.c. i 482 k.c., zgodnie z żądaniem powoda, zasądzając odsetki umowne od przyznanej kwoty, w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, co do kwoty 3.735,06 złotych od dnia 26 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzając na rzecz powoda kwotę 141,38 złotych, na którą składa się 100 złotych opłaty sądowej od pozwu,
17 złotych opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, oraz 24,38 złotych tytułem notarialnego uwierzytelnienia dokumentów.

O nadaniu wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności, Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c., w myśl którego Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza roszczenie uznane przez pozwanego.