Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Bombała

Protokolant: Damian Kotarski

po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa małoletniej K. K. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową J. K.

przeciwko P. K.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego P. K. tytułem alimentów na rzecz małoletniej K. K. kwotę po 1200- (jeden tysiąc dwieście) zł miesięcznie, poczynając od 15 marca 2013 r., płatne do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki – J. K.;

II.  oddala dalej idące powództwo;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kwotę 1440.- zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  nakazuje pozwanemu aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa kwotę 720.- zł tytułem opłaty sądowej;

V.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.-

Zarządzenie :

1.  zakreślić w rep. ;

2.  tyt. wyk. doręczyć powódce ;

3.  kal. 21 dni .-

W. , dnia 6 czerwca 2013 r. r.

.....................................................

podpis Sędziego

K. K. działająca, przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, jako przedstawiciel ustawowy małoletniej K. K., pozwem wniesionym w dniu 15 marca 2013 r. wniosła o zasądzenie od pozwanego P. K. na rzecz małoletniej alimentów w kwocie 1.500 zł miesięcznie, począwszy od dnia 1 lutego 2013 r., płatnych z góry do rąk matki małoletniego do dnia 5-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Powódka wniosła nadto o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu przedstawicielka małoletniej powódki podniosła, iż pozwany do chwili wniesienia pozwu uiszczał różnej wysokości kwoty an utrzymanie córki, jednakże obecnie, wobec zaistnienia między tronami sporu na tle kontaktów z małoletnią istnieje w jej ocenie realne zagrożenie, że pozwany zaprzestanie dokonywania dobrowolnych wpłat na rzecz córki.

Wskazała, iż miesięczny koszt utrzymania małoletniej powódki wynosi ok. 2000 zł i składają się nań: czesne za szkołę, koszty zakupu obuwia i odzieży, wyżywienie, koszty leczenia i wizyt lekarskich, dodatkowych zajęć dydaktycznych, wydatki na rozrywkę. Przedstawicielka małoletniej powódki, jak wyjaśniła, jest nauczycielką i z tego tytułu uzyskuje dochód w wysokości 2.400 zł, jednakże w najbliższym czasie, ma on ulec drastycznemu obniżeniu z uwagi na upływa ważności jednej z umów, na podstawie której jest zatrudniona. Dodała, że pozwany dotychczas pokrywał koszty związane utrzymaniem mieszkania, w którym wraz z małoletnia zamieszkuje, jednakże w ostatnim czasie, w opłatach tych powstała zaległość.

Odnosząc się do możliwości zarobkowych pozwanego, wskazała powódka, iż jest on wspólnikiem dwóch dobrze prosperujących spółkach i stać go na płacenie alimentów w zakresowej żądaniem pozwu wysokości.

Pozwany działając przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany przyznał, iż spoczywa na nim obowiązek alimentowania małoletniej powódki, jednakże zarzucił, iż przekazywał dobrowolnie na utrzymanie córki, znacznie wyższe kwoty aniżeli te opisane pozwie. Podniósł, ze jego dobra sytuacja majątkowa w roku 2012 umożliwiała przekazywanie znacznych kwot na utrzymanie małoletniej, co nie jest już możliwe w 2013 r. z uwagi na brak dochodowości jednej ze spółek.

Pozwany wyjaśnił, iż pokrywał znaczną części wydatków na córkę, jak czesne za szkołę. Zabawki, materiały dydaktyczne, a nadto, do końca 2012 r. opłacał rachunki za mieszkanie, które zajmuje małoletnia i jej matka. Dodał, iż matka małoletniej, wbrew poczynionym przez strony ustaleniom odmówiła spłaty na rzecz pozwanego jakichkolwiek sum z tytułu przekazania jej mieszkania w którym obecnie zamieszkuje, wskazując, iż mieszkanie to zostało jej przez pozwanego darowane. Tymczasem, jak wyjaśnił pozwany, strony wspólnie uzgodniły, iż powódka będzie spłacała na rzecz pozwanego kwoty 1.000 zł miesięcznie tytułem zapłaty ceny nieruchomości, pozwany zaś opłacał będzie koszty związane z jego utrzymaniem. Jak wskazał dalej pozwany, sytuacja taka trwała do końca grudnia 2012 r., z tym jednak zastrzeżeniem, że powódka do chwili obecnej nie dokonała żadnej spłaty an rzecz pozwanego, a podczas rozprawy w postępowaniu o kontakty z małoletnią oświadczyła, jak wskazał pozwany, kłamliwie, iż mieszkanie to zostało jej darowane.

Pozwany podniósł nadto, iż nie polegają na prawdzie twierdzenia powódki jakoby samotnie wychowywała córkę albowiem czynny udział w jej wychowaniu bierze matka macierzysta, u której dziecko jada obiady i która opiekuje się dziewczynką podczas nieobecności matki czy choroby.

Pozwany zakwestionował także wysokość dochodów matki małoletniej podnosząc, iż, jako nauczycielka języka niemieckiego, czerpie ona dodatkowe, nieewidencjonowane dochody z tytułu udzielania korepetycji, których wysokość sięga 1. 500 zł miesięcznie. Pozwany nie zgodził się także z przedstawionym przez matkę małoletniej wyliczeniem w zakresie potrzeb córki, podnosząc, iż w całości uiszcza on opłatę za szkołę, a nadto kupuje małoletniej odzież z uwagi na przedstawione w tym zakresie żądanie jej matki, która wymaga, aby w czasie pobytu małoletniej u ojca miała ona tam swoją odzież. Ponadto, podniósł, iż w 2012 r. poniósł koszty w wysokości 800 zł z tytułu leczenia stomatologicznego córki.

Oceniając swoje możliwości zarobkowe, pozwany wskazał, że jego dochody w 2013 r. spadły do kwoty 15.000 zł miesięcznie, co mając na uwadze wysokie zobowiązania, zaciągnięte w czasie dobrego funkcjonowania firmy, czyni niemożliwym opłacanie alimentów w żądanej wysokości. Dodał nadto, iż opłaca alimenty na syna w wysokości 700 zł, a nadto w czerwcu 2013 r. przyjdzie na świat jego dziecko drugiego związku, co także nie pozostanie bez wpływu na koszty jego utrzymania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny istotny dla rozstrzygnięcia:

Małoletnia K. K. ur. (...) pochodzi z nieformalnego związku (...).

dowód: odpis zupełny aktu urodzenia małoletniej k. 8

Małoletnia K. K. ma obecnie 6 lat i uczęszcza do zerówki. Od września 2013 r. rozpocznie naukę w I klasie szkoły podstawowej. Dziewczynka zamieszkuje wraz z matką, w mieszkaniu stanowiącym własność jej matki, a nabytego od pozwanego P. K.. Na koszty utrzymania tego mieszkania składają się: czynsz w wysokości 580 zł miesięcznie oraz opłaty za media w wysokości ok. 200 zł miesięcznie. Do końca 2012 r. wszystkie opłaty za mieszkanie ponosił pozwany, obecnie opłaca on jedynie media. Matka małoletniej opłaca nadto jeszcze telefon i internet( 100 zł miesięcznie).

Małoletnia uczęszcza na zajęcia dodatkowe organizowane przez fundację (...): tańce, teatr, szachy, warsztaty plastyczne, pływanie, nauka jazdy na rolkach, a nadto korzysta z zajęć z logopedą. Łączny koszt zajęć dodatkowych małoletniej wynosi ok. 550 zł miesięcznie. Dziewczynka uczęszcza także na zajęcia do szkoły muzycznej, co wiąże się z opłatą w wysokości 120 zł miesięcznie oraz na uniwersytet dla dzieci( 20 zł miesięcznie).

K. K. jest dzieckiem zdrowym, ulega jedynie drobnym, sezonowym infekcjom, w związku z którymi na wizyty lekarskie oraz zakup leków wydatkuje średnio kwotę ok. 100 zł miesięcznie. Matka małoletniej wydatkuje na wyżywienie córki ok. 500 zł miesięcznie. Małoletnia ma co prawda zagwarantowane obiady w szkole jednakże w domu zawsze spożywa drugi obiad. Na odzież i obuwie dla córki matka jej wydatkuje trzy razy do roku kwotę po 900 zł, a więc ok. 200 zł miesięcznie. Zabawki, książki i przybory szkolne dla małoletniej to wydatek rzędu 150 zł miesięcznie. Małoletnia chodzi z mamą do kina, teatru czy do Aquaparku, co wiąże się z wydatkami w wysokości ok. 100 zł miesięcznie.

dowód: przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniej k. 177 płyta CD, pismo fundacji primo loco z dnia 12 marca 2013 r. – k. 23,

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki J. K. ma 45 lat. Posiada wykształcenie wyższe, jest nauczycielem języka angielskiego. Matka małoletniej do końca 2012 r. uzyskiwała dochód w wysokości 2.200 zł miesięcznie. Obecnie z uwagi na upłynięcie czasu zatrudnienia w jednej ze szkół, jest zatrudniona w szkole w K. jedynie na pół etatu za wynagrodzeniem 1.158 zł netto. Sporadycznie ma możliwość uzyskać dodatek za nadgodziny. Matka małoletniej udziela korepetycji z języka niemieckiego, z których część z racji pomocy znajomym jest nieodpłatna. Z tytułu korepetycji odpłatnych uzyskuje według jej deklaracji dochód w wysokości 60-90 zł miesięcznie. Dochód ten nie jest ewidencjonowany. Matka małoletnie z racji zatrudnienia poza W. użytkuje samochód osobowy marki H. (...) z 2000 r. o wartości ok. 8.000 zł Koszty dojazdów do pracy wynoszą ok. 400 zł miesięcznie.

dowód: przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniej k. 177 płyta CD, zaświadczenie o zarobkach – k. 169, świadectwo pracy k. 170

Pozwany P. K. ma 50 lat, z wykształcenia jest inżynierem mechanikiem. Pozostaje w nowym nieformalnym związku. Jego partnerka spodziewa się dziecka, które ma przyjść na świat w czerwcu 2013 r. Pozwany mieszka w domu, który stanowi jego własność z partnerką oraz jej synem pochodzącym z innego związku, w utrzymaniu którego partycypuje albowiem partnerka pozwanego nie uzyskuje alimentów od ojca dziecka. Pozwany na utrzymanie swojej rodziny przeznacza co miesiąc kwotę 2.100 zł, zaś kwotę 900 zł przeznaczana jest na rachunki i inne dodatkowe potrzeby dzieci. Wysokość opłat za utrzymanie domu to ok. 550 zł miesięcznie w sezonie zimowym i ok. 300 zł w sezonie letnim. Do powyższych wydatków doliczyć należy podatek od nieruchomości w wysokości 340 zł rocznie.

Partnerka pozwanego jest zatrudniona w jego firmie, gdzie otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2.400 zł brutto, tj. 1.700 zł netto. Z tego tez względu nie ma uprawnień do uzyskiwania alimentów an syna z funduszu alimentacyjnego. W chwili obecnej, do porodu, pozostaje na zwolnieniu lekarskim.

Pozwany poza małoletnia powódką ma na utrzymaniu jeszcze syna, na którego płaci alimenty w wysokości 700 zł miesięcznie.

Pozwany prowadzi działalność gospodarczą w (...). K. i P. M., w której jest jednym z dwóch wspólników. Przedmiotem działalności gospodarczej jest sprzedaż maszyn budowlanych. W 2011 r. z tytułu powyższej działalności osiągnął dochód w wysokości 524.685, 07 zł. W 2012 r. dochód ten wyniósł ok. 350.000 zł. W lutym 2013 r. pozwany uzyskał dochód w kwocie 34.234,30 zł.

Pozwany jest właścicielem domu poniemieckiego przy al. (...) we W., który wynajmuje za kwotę 400 zł miesięcznie, człowiekowi, który przeprowadził remont tej nieruchomości po jej zdewastowaniu na skutek awarii.

Przedsiębiorstwo pozwanego jest zadłużone na kwotę ok. 600.000 zł. sam pozwany natomiast posiada dwa zobowiązanie prywatne, tj. kredyt hipoteczny, którego rata wynosi 6.500 zł miesięcznie oraz kredyt konsumpcyjny w wysokości 200.000 zł, którego rata wynosi 3.000 zł miesięcznie.

Pozwany ma wykupione ubezpieczenie na życie. Roczna wysokość składki wynosi 5.374,38 zł Pozwany płaci ją jednorazowo. Opłaca nadto składkę w wysokości 240 zł z tytułu członkowstwa w (...) Klubie (...).

P. K. do grudnia 2012 r. przekazywał na rzecz małoletniej alimenty w wysokości 1.250 zł miesięcznie, a nadto poniósł wszelkie opłaty z mieszkanie, które zajmuje małoletnia wraz z matką.

Po tej dacie, pomiędzy stronami zrodził się konflikt, którego zarzewie stanowiło toczące się między nimi postępowanie o ustalenie kontaktów pozwanego z małoletnią powódką oraz przedstawione w jego toku twierdzenia matki małoletniej dotyczące okoliczności nabycia mieszkania, przy ul. (...), w którym mieszka z córką. Zdaniem bowiem matki małoletniej mieszkanie to nabyła od pozwanego na podstawie ukrytej w formie umowy sprzedaży, darowizny i nie z tytułu jego nabycia nie ma wobec pozwanego żadnych zobowiązań. Pozwany twierdzi natomiast, że mieszkanie to zostało przez niego J. K. sprzedane, a płatność miała następować w comiesięcznych ratach w wysokości 1.000 zł.

W dniu 13 sierpnia 2009 r. strony zawarły umowę sprzedaży, z której wynika, iż cena sprzedaży nieruchomości wynosiła 250.000 zł i została przez J. K. uiszczona pozwanemu jeszcze przed podpisaniem aktu notarialnego. Matka małoletniej do dnia dzisiejszego nie uiszczał pozwanemu żadnej kwoty z tytułu nabycia powyższej nieruchomości.

Wobec powyższego nieporozumienia, pozwany zredukował wysokość płaconych alimentów na rzecz córki do kwoty 550 zł miesięcznie, ograniczając jednocześnie dokonywanie opłat za mieszkanie jedynie do rachunków za media.

dowód: przesłuchanie pozwanego – k. 177 płyta CD, potwierdzenia przelewów – k. 9-22, deklaracja podatkowa pozwanego PIT – 36 L – k. 42-46, akt notarialny z dnia 13 sierpnia 2009 r. – k. 101-103, faktura za energię elektryczną – k. 104, faktura za wodę i ścieki – k. 105, potwierdzenia przelewów – k. 107-109, historia operacji na rachunku pozwanego – k. 115-117, faktura za gaz w mieszkaniu przy ul. (...). – k. 134 wraz z potwierdzeniami zapłaty – k. 135-137, faktury za energię w mieszkaniu przy ul. (...). – k. 138, potwierdzenie opłacenia polisy na Z. – k. 139, informacja o wysokości składki rocznej – k. 140, potwierdzenie płatności alimentów na syna – k. 143-144.

Pozwany pozostaje z małoletnią w stałym kontakcie. Spędza z nią co drugi weekend w miesiącu oraz jedno popołudnie każdego tygodnia. Małoletnia w czasie weekendów nie chce pozostawać na noc u T., w zawiązku z czym jest odwożona do domu w sobotę na noc i wraca z powrotem w niedziele. Dziewczynka w domu ojca ma w pełni wyposażony, D. pokój, pozostający jedynie do jej dyspozycji. Wyposażenie tego pokoju kosztowało pozwanego ok. 2.000 zł. Dziewczynka posiada u ojca pełny komplet odzieży, przybory szkolne, zabawki, a pozwany na bieżąco zaspokaja jej potrzeby w tym zakresie. Na utrzymanie córki w czasie kontaktów pozwany wydatkuje poza alimentami dodatkowo kwotę ok. 400 zł. Do 2012 r., kiedy to matka małoletniej odmówiła przyjęcia kwoty 4.000 zł, pozwany finansował także wszystkie wakacje córki. Podobnie, w 2012 r., opłacił leczenie stomatologiczne córki, co wiązało się z wydatkiem w wysokości ok. 800 zł.

dowód: przesłuchanie pozwanego – k. 177 płyta CD.

Sąd zważył, co następuje:

Żądanie zasługiwało na uwzględnienie w znacznej części.

Podstawą powyższego żądania był przepis art. 135 § 1 kro, zgodnie z którym zakres świadczeń alimentacyjnych jest wyznaczany z jednej strony przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej zaś - przez możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego. Usprawiedliwione potrzeby to potrzeby, których zaspokojenie zapewni uprawnionemu odpowiedni do jego wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy.

Sąd oszacował usprawiedliwione potrzeby małoletniej na kwotę ok. 1800 zł.

Dokonując powyższych wyliczeń sąd wziął w szczególności pod uwagę wyrażoną niejednokrotnie w doktrynie i orzecznictwie zasadę, iż od chwili urodzenia się dziecka, rodzice obowiązani są zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie, na jakiej sami żyją. „ Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody. Dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie” ( teza IV uchwały SN z dnia 16 grudnia 1987 r. w sprawach alimentacyjnych).

Ustalając adekwatność stopy życiowej małoletniej powódki oraz pozwanego Sąd oparł się przede wszystkim na analizie wydatków pozwanego związanych z zaspokajaniem własnych potrzeb oraz potrzeb jego rodziny, a także analizie jego możliwości zarobkowych.

Dokonując ustaleń w zakresie potrzeb małoletniej, Sąd uznał, iż wszystkie przedstawione przez matkę powódki koszty stanowią usprawiedliwiony wydatek. Rodzice bowiem w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego do alimentacji modelu konsumpcji.

W skład wyliczonych przez J. K. kosztów utrzymania małoletniej wchodzą jedynie koszty podstawowe- takie jak koszty wyżywienia, mieszkania, leczenia, pielęgnacji, zakupu odzieży czy zajęć dodatkowych, które pozostawały kwestia sporną w trakcie całego procesu. Po przeanalizowaniu jednakże materiału dowodowego, sad uznał, że małoletnia, ma prawo uczęszczać na zajęcia dodatkowe, nawet jeśli fakt ten wiąże się ze znacznymi wydatkami. Po pierwsze decyzja o rozpoczęciu tych zajęć była wspólną dla obu stron, a wiec pozowany wyraził de facto zgodę na ich współfinansowanie. Po drugie, nie jest rzeczą Sądu w niniejszym postępowaniu, badanie, czy zajęcia te nie przekraczają możliwości 6-letniej dziewczynki, skoro nadal wyraża ona chęć na partycypację w powyższych. Jednocześnie, skoro pozwanego stać na jednorazowe opłacenie składki ubezpieczeniowej kwotą ponad 5.000 zł, czy opłacanie członkostwa w klubie (...), to tym bardziej powinno go być stać go na partycypację w kosztach zajęć dodatkowych swojej małoletniej córki.

W niniejszej sprawie przedstawicielka ustawowa powódki wykazała, iż stopa życiowa pozwanego oraz jego możliwości zarobkowe, jest znacznie wyższa niż jej. W tej sytuacji stwierdzić należy, iż przyjęty przez dziecko model konsumpcji winien odpowiadać modelowi jaki przyjął pozwany (adekwatnie do jego możliwości zarobkowych). Dokonując powyższych ustaleń, Sąd przyjął, iż średni miesięczny dochód pozwanego wynosi ok. 20.000 zł, co zostało potwierdzone przez samego pozwanego, który wskazał, iż w 2012 r. osiągnął dochód w wysokości ok. 350.000 zł. Oceniając powyższe przez pryzmat obowiązku alimentacyjnego pozwanego, Sad doszedł do przekonania, iż powyższa kwota pozwala pozwanemu na łożenie na rzecz jego małoletniej córki alimentów w wysokości 1.200 zł miesięcznie, tym bardziej, ze taką kwotę uiszczał on do końca 2012 r. dobrowolnie i bez uszczerbku dla utrzymania swoich bliskich. Sąd miał przy tym oczywiście na uwadze, iż pozwany jest zobowiązany do spłaty kredytów, których miesięczna rata wynosi ok. 10.000 zł, jednakże nie może umknąć uwadze, iż fakt wysokich zobowiązań pozwanego nie może w ocenie Sądu mieć aż tak znaczącego wpływu na sytuację uprawnionej do alimentacji powódki, aby ograniczyć prawo małoletniej do zaspokojenia swoich podstawowych potrzeb. Powszechnie przyjmuje się w doktrynie i orzecznictwie, iż fakt, że zobowiązany do alimentacji ma zobowiązania wobec osób trzecich nie może stanowić uzasadnienia dla ograniczenia środków przysługujących małoletniemu dziecku (por. wyrok SN z dnia 12.11.1976r. (...) 236/76). Zaciągnięcie kredytów w takiej wysokości świadczy ponadto, z jednej strony o wysokiej zdolności kredytowej pozwanego, a drugiej zaś – pozwany będąc świadomym swych zobowiązań wobec dzieci( poza małoletnia ma jeszcze na utrzymaniu syna, a wkrótce kolejne dziecko) na tyle dobrze oceniał swą sytuacje finansową by pogodzić wysokość rat należnych bankowi z koniecznością uiszczania świadczeń alimentacyjnych małoletniej powódce. Jednocześnie , Sąd nie mógł pominąć w całości wysokiego zadłużenia pozwanego, mając przy tym na uwadze, iż, częściowo, służyło ono zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych jego rodziny.

Podobnie, przy ustalaniu zakresu możliwości zarobkowych pozwanego, Sąd nie brał pod uwagę faktu, iż uczestniczy on w utrzymaniu syna konkubiny. Pamiętać należy, iż pozwany nie ma wobec niego obowiązku alimentacyjnego już na pewno wydatki te nie mogą mieć pierwszeństwa przed potrzebami jego biologicznych dzieci.

Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie miała także znaczenia kwestia związana z nabyciem przez matkę małoletniej od pozwanego mieszkania przy ul. (...). Po pierwsze bowiem, konflikt stron na tym tle winien zostać rozstrzygnięty na drodze postępowania cywilnego, nie zaś przy okazji sprawy o alimenty. Po drugie, beneficjentem tej umowy jest matka małoletniej, nie zaś sama małoletnia, co czyni niemożliwym, zaliczanie, jak sugerował pozwany, przeniesienia własności nieruchomości na poczet realizacji obowiązku alimentacyjnego.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd uznał, iż kwota 1.200 zł tytułem alimentów na rzecz małoletniej powódki jest kwotą w pełni uzasadnioną potrzebami małoletniej oraz możliwościami zarobkowymi pozwanego, które pomimo powoływania się przez niego na kryzys w branży budowlanej, nadal są znaczne, co znajduje potwierdzenie, nie tylko w wymiarze jego wydatków, ale i choćby decyzji o powiększeniu rodziny.

Mając na uwadze dysproporcje zarobków stron oraz fakt, iż matka małoletniej, w przeważającej mierze spełnia swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania na rzecz małoletniej, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz małoletniej powódki alimenty w wysokości 1.200 zł miesięcznie, oddalając dalej idące powództwo. Pozostała część obowiązku alimentacyjnego w wysokości 600 zł winna obciążać matkę małoletniej, która winna postarać się o znalezienie dodatkowego zatrudnienia i pełne wykorzystanie swoich możliwości zarobkowych, tym bardziej, ze jako nauczyciel języka obcego, ma, jak słusznie podniósł pozwany możliwości udzielania odpłatnych korepetycji. Nie mogło bowiem umknąć uwadze sadu w toku niniejszego postępowania, iż matka małoletniej traktuje pozwanego bardzo roszczeniowo, stawiając mu ogromne wymagania finansowe, jednocześnie ograniczając swój wkład finansowy w utrzymaniu córki do minimum.

Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 98 k.p.c. zasadzając od pozwanego, jako strony w przeważającej części przegranej, na rzecz powódki poniesione przez nią koszty zastępstwa procesowego w zakresie uwzględnionego żądania (§ 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r.)

Powódka jako uprawniona do alimentacji zwolniona była z obowiązku uiszczenia opłaty od pozwu. Z uwagi na powyższe Sąd na podstawie art., 113 w zw. z art. 13 i art. 18 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz w zw. z art. 98 k.p.c. obciążył pozwanego brakującą opłatą w wysokości 720zł ( 1200 zł x 12 msc. = 12.000 x 5% = 720 zł).

W oparciu o przepis art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w punkcie I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Zarządzenie:

1.)  odnotować;

2.)  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. pozwanego;

3.)  kal. 14 dni;

W., 2013-06-24