Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 25 listopada 2015 roku

Powodowie G. C., A. Z., A. G. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą P.U.H. (...) spółka cywilna wnieśli o zasądzenie od M. P. kwoty 3.388,74 złotych z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku od kwoty 3.178,74 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powodowie wnieśli także o zasądzenie na ich rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Dochodzona pozwem kwota składa się z kapitału, odsetek umownych, karnych, kosztów windykacji, wezwań do zapłaty, wynikających z niespłaconej pożyczki w kwocie 4.500 zł. udzielonej pozwanemu na podstawie umowy z dnia 22 kwietnia 2013r.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwany wniósł o rozłożenie świadczenia na raty na co powód w piśmie z dnia 4 września 2015r. wyraził zgodę określając wysokość raty na 300 zł.

.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. P. w dniu 22 kwietnia 2013r. zawarł z powodami umowę pożyczki gotówkowej na kwotę 4.500 zł. Na koszt pożyczki oprócz prowizji w kwocie 300 zł., odsetek umownych w wysokości 996,29 zł. składała się także kwota 1.200 zł. związana z zabezpieczeniem umowy pożyczki.

W dniu 23 lipca 2014r. umowa pożyczki została wypowiedziana w związku z brakiem spłaty; wcześniej pożyczkodawca prowadził czynności windykacyjne i wzywał pożyczkobiorcę do spłaty zadłużenia.

Dowód: umowa pożyczki, wezwania, wypowiedzenie umowy, harmonogram k. 3-17

Pozwany obecnie zarabia 1.251 zł. netto, jego żona nie pracuje, ma dziecko w wieku 15 lat., zajmuje lokal socjalny, spłaca inne zadłużenie w ratach po 400 zł.

Dowód: sprzeciw k. 26

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentach przedstawionych przez powoda oraz oświadczeniu pozwanego co do jego stanu majątkowego. Dowody nie były kwestionowane.

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu powództwo jest częściowo zasadne.

W niniejszej sprawie pozwany nie kwestionował zarówno faktu zawarcia umowy, powstania z tego tytułu zobowiązania jak i nie wnosił zastrzeżeń co do wysokości roszczenia. Domagał się jedynie rozłożenia świadczenia na raty.

Pozwany zawarł umowę pożyczki z przedsiębiorcami, którzy w zakresie swej działalności udzielają pożyczek, uznać należy powyższe zobowiązanie za podlegające przepisom ustawy o kredycie konsumenckim, zatem w niniejszej sprawie z uwagi na datę zawarcia umowy, zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 20 lipca 2001r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. 2001, nr 100, poz. 1081). Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy za umowę o kredyt konsumencki uważa się również umowę pożyczki.

Zgodnie z art. 7a ustawy łączna kwota wszystkich opłat, prowizji oraz innych kosztów związanych z zawarciem umowy o kredyt konsumencki, z wyłączeniem udokumentowanych lub wynikających z innych przepisów prawa kosztów, związanych z ustanowieniem, zmianą lub wygaśnięciem zabezpieczeń i ubezpieczeń ( w tym kosztów ubezpieczenia spłaty kredytu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4 ), nie może przekroczyć 5 % kwoty udzielonego kredytu konsumenckiego.

Jak wynika zatem z cytowanego przepisu koszty ustanowionych zabezpieczeń spłaty kredytu ( pożyczki ) nie muszą być objęte ograniczeniem wynikającym z przepisu o ile zostały udokumentowane lub wynikają z przepisu szczególnego. Należy przez udokumentowanie rozumieć np. przedłożenie umowy poręczenia, dowodu wpłaty określonej w umowie kwoty z tytułu zawarcia tego zabezpieczenia.

Powód dochodzi niniejszym pozwem kwoty kapitału, która obejmuje także potrąconą kwotę 1.200 zł. z tytułu ustanowionego zabezpieczenia, przy czym w ogóle nie widomo na czym polega owo zabezpieczenie pożyczki. Powód nie wykazał żadnym dowodem by takie zabezpieczenie zostało ustanowione i by wierzyciel poniósł z tego tytułu wskazane w umowie koszty. Ponadto za niezasadne Sąd uznał żądanie powoda zasądzenia kwoty 300 zł. z tytułu prowizji. Na podstawie cytowanego wyżej przepisu całkowity koszt wszystkich opłat i prowizji nie może przekroczyć 5% kwoty pożyczki czyli w tym wypadku może to być kwota 225 zł. Zatem od kwoty dochodzonej pozwem należało odjąć łącznie 1.275 zł. ( 1.200 zł. - koszt zabezpieczenia, 75 zł. - prowizja przewyższająca 5% kwoty pożyczki ) i w tym zakresie powództwo podlega oddaleniu.

Jednocześnie na podstawie art. 320 k.p.c. Sąd uznając trudną sytuację materialną pozwanego rozłożył należne świadczenie na raty w kwotach wskazanych przez powoda..

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I i II wyroku na podstawie powołanych przepisów.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. Koszty te zostały stosunkowo rozdzielone przy założeniu, iż powód wygrał proces w 62 %.

SSR Grażyna Poręba

Z/

1.  (...)

2.  (...)

3.  K.. (...)

N., dnia (...)

(...)